Þjóðviljinn - 28.07.1961, Síða 7

6) — ÞJÓÐVILJINN — Föstudagur 28. júlí 1961
þJÓÐVILIINN |
Útgeíandl: Sameiningarflokkur alþýðu — _ Sósíalistaflokkurinn. — -Rltstjórar: =
Magnús Kjartansson (áb.), Magnús Torfi Ólafsson, Sigurður Guðmundsson. — s=
FréttaritstJórar: ívar H. Jónsson, Jón Bjarnason. — Auglýsingastjóri: Guðgeir ==
ftdagnússon. — Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðust. 19. r=r
Bíml 17-500 (5 línur). Áskriftarverð kr. 45 á mán. — Lausasöluverð kr. 3.00. ==
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f. ==
S!l!!9nillilllillllll[!!llllll[|||||||!tll!llll!llll!l!l![!illl!llllll!lllill!!l[l!llllli!l!IIIIE!i!llilll!lt |
Skammgóður vermir I
gftir hrakfarir Vinnuveitendasambandsins og samein- §§i
aðs afturhalds landsins í verkföllunum nú frá ára- m
mótum hafa kröfur stjórnarkiíku Vinnuveitendasam- §§§
bandsins um takmarkanir á réttindum verkalýðsfélag- §§§
anna með nýrri vinnulöggjöf orðið sífellt háværari, og §1|
er þá ekki alltaf hirt um að taka eins varlega til orða fM
og Bjarni Benediktsson í ummælum sem birt hafa ver- =
ið í íhaldsblöðunum nýlega, þar sem sagt er að það §1§
sem gera þurfi sé að tryggja að meirihlutinn ráði í §5
verkalýðsfélögunum og að allir séu þar jafnréttháir! §!
Hitt er augljóst ’hvað býr að baki slíkra orða hjá aðal- §§§§
flokki afturhaldsins í landinu. Verkamenn þekkja um- =|
hyggíu íhaldsins fyrir verkalýðshreyfingunni, allt frá §§§
því að iMorgunblaðið var stofnað. Bæði hjá Bjarna |||
Benediktssyni og ritstjóra Morgunblaðsins, sem skrif- f|§
ar 'hugleiðingu um þetta í Morgunblaðið í gær, skín í §§§
gegn vilji Vinnuveitendasambandsins til þess að mis- |§|
nots vald Alþingis og ríkisstjórnarinnar til að þrengja |§
að erkalýðshreyfingunni, breyta vinnulöggjöfinni í §§§
afturhaldssamara horf og gera verkalýðsfélögunum á H!
allan hátt erfiðara fyrir að rækja sitt mikla verkefni. §§§
Ovað eftir annað hefur skotið upp á undanförnum §§§§
áratugum tillögum frá afturhaldinu um slíkar ^§
breytingar á vinnulöggjöfinni. En það væri í fyllsta §§|
máta óhyggilegt af hinum knappa og valta þingmeiri- §ji
hluta Sjálfstæðisflokksins og Alþýðuflokksins að fara §§§
að bvinga fram á Alþingi bi’eytingu á vinnulöggjöf- ||§
inni í afturhaldsátt. Það yrði skammgóður vermir s
Vimuveitendasambandinu að ætla að ylja sér við slík §§§
þvin gunarákvæði í þau eitt eða tvö ár sem núverandi js§
ríkisstjórn gæti enn hangið í illa fengnum völdum. §§§§
Aft.urhaldssöm vinnulöggjöf, er sett yrði gegn harð- §§§
vítugri andstöðu verkalýðshreyfingarinnar í landinu, §Í
yrð; ekki lengi á lögbókum þjóðarinnar. Og slík breyt- §§§
ing gæti að sjálfsögðu orðið til þess að nýr þingmeiri- §s
hlúti teldi sér nauðsynlegt að setía hið fyrsta vinnu- §§§
löggjöf, sem væri miklum mun frjálslegri og réttlátari §§§
í gíirð verkalýðshreyfingarinnar en sú sem nú gildir, ||§
og ett var á sínum tíma í andstöðu við -verkalýðs- §§§
hre- finguna. Það væri því hyggilegra fyrir Bjarna §§§
Ben diktsson og Kjartan Thórs að reyna ekki að hefna §§§
ófa afturhaldsins í verkföllunum í sumar með þræla- §lj
löv m. Það yrði áreiðanlega tjaldað til einnar nætur. §§|
Verðleikaleysi ■
f*eir sem komizt hafa til áhrifa í verkalýðshreyfing- §|§
J** unni og samvinnuhreyfingunni eru þar yfirleitt j|§
ekki nema að nokkru leyti vegna eigin verðleika“. s§
Þe+ta andvarp birti einn ritstjóri Morgunblaðsins í §§§
blaði sínu í gær. Mun honum hafa orðið hugsað til §§§
þekktustu „verkalýðsforingja“ Sjálfstæðisflokksins, §§§
Guðjóns Sigurðssonar sem tvllt hefur verið til for- §§§
memsku í Iðju, og Péturs Sigurðssonar, sem af ein- W.
hverjum dulárfullum ástæðum hefur verið troðið í §§j
.stjórn í Sjómannafélagi Reykjavíkur. Öllum er ljóst §§§
að slfkir menn eru ekkert annað en flugumenn sem §§§
Vin;‘"weitendasambandið og Sjálfstæðisflokkurinn §§§
sendir inn í verkalýðsfélögin í því skvni að lama þrótt Wk
þe’rra og baráttu. Engum kemur til hugar að þessir §§§§
me ■ og aðrir álíka íhaldslegátar veljist til forystu í §
ve-’mlvðsfélögum af eigin verðleikum. Og allir vita að §1;
íhah'.iið hefði aldrei komið slíkum flugumönnum í trún- §§§
aðar.döður í verkalýðsfélögum nema vegna þess að Al- §§§
þýð iflokkurinn er að nota leifarnar af verkalýðsfylgi m
sín hl að afhenda afturhaldinu verkalýðsfélög. Og m
það - '°rður heldur ekki langvarandi ástand í verkalýðs- §§§
hre fingunni, nú þegar allir sjá að Albýðuflokkurinn m
hebir verið innlimaður í Siálfstæðisflokkinn. En von |§§
er að Morgunblaðsritstjórinn andvarpi um verðleika- m
leysi slíkra manna.
HÆKKUN RAFMAGNSVERÐSINS
oo rekstur
nsveitu Rvíkur
Rafmagnsverðið 'i Reykja-
vík hefur nú með stuttu milli-
bili verið hækkað tvisvar sinn-
rtm. Fyrri verðhækkunhi átti
sér stað um s.l. áramót og
nam 14—19% á hinum ýmsu
liðum gjaldskrárinnar. Með
þeirri hækkun voru heildar-
tekjur Rafmagnsveitunnar
hækkaðar úr 87,3 millj. kr.
i nær 110 millj. kr eða um
tæpar 23 mill. Þessi hækkun
rafmagnsverðsins var af bæj-
arstjórnarmeirihlufanum rök-
st ídd með þeim áföllum sem
Rafmagnsveitan hefði orð'ð
fyrir af völdum gengislækkun-
arinnar.
Síðari verðhækkun raf-
magnsins var samþykkt á síð-
asta bæjarstjórnarfundi af
bæjarfulltrúum SjálfstæðLs-
tflokksins og Alþýðuflokksins
en gegn atkvæðum bæiarfull-
trúa Alþýðubandalagsins og
'Framsrknarflokksins. Þessi
nýja raifmagnshækkun nemur
6% á hær te'kjur sem eldri
gjaldskráin gaf. Mælaleigan er
hækkuð la’-g mest eðs allt að
13%. M'ðað váð eit-t ár gerír
iþessi nvrii hækkun a. m. k.
5.6 millj. kr Hafa þá tekjur
Ra.fma.gnsveitu Revkiavíkur
verið ihækkaðar úr 87,3 milli.
í 115.9 milli. kr. eða um 28.6
Trrllj tkr. síðan 'i lok síðast-
liðins árs.
• Sök Sjálfstæðisf.okksins
Þessai- tíðiu og miklu hækk-
anir á g.ialdskrá Rafmagns-
veitu Reykiavíkur gefa full-
'komna ástæðu til að rætt sé
meir oninber.lega en gert hef-
nr verið t;l þessa um rekstur
fvrirtækísins. Ek.ki sVo að
skil.ia að rekstur Rafmagns-
veitunnar ha.fi ríkki oftsinnis
verð gagnrýndur í hæjar
stióm og tillögur fluttar af
liálfu Tninnihluta”i-i um rann-
sókn á rekstrínum og ráðs+af-
rnir t'l bess að koma honum
í skaplegra horf. En nllar
slíkar áhendingar ng tillögur
hafa farið sömu leið fyrir tO-
stuðlan meirihluta bæjar-
stjórnar. Þær hafa ver'ð felld-
ar eða þeim visað frá allt
eftir þv'i sem ráðamönnunum
hefur þótt henta. Og þó hafa
ekki aðeins flestir bæjarbúar,
heldur væntanlega einnig full-
trúar Sjá'ff tæð'sflokksins í
hæjarstjórn, vitað mæta vel
að óvíða var pottur eins
hrapalega brotimi í rekstri og
fyrirkomulagi öllu eins og ein-
m'tt hjá Rafmagnsveitu
Reykjavíkur_ En Sjálfstæðis-
flokknum kann pð hafn verið
vorkunn að því leyti að hann
Vigfýssea
á sjálfur beina sök á mörgu
því sem verst hefur farið í
rekstrinum. En það er liart og
óréttmætt að bæjarbúar allir
skul! ár eftir ár þurfa- að bera
kostnaðinn af þv'ilíkum vinnu-
brögðum.
• Örbjargarfyrirtæki?
Sú hækkuri gjaldskrár Raf-
magnsveitunnar sem sam-
þykkt var á síðasta fundi bæj-
arstjómarinnár er einn lið-
urinn í hefndarráðstcfunum
Sjálfstæð’s.Ðokksins gegn
vei'kalýðnum og launþegum í
sambandi við kauphækkanirn-
ar. Henni var lagður +0 sami
fræðilegi grundvöllujinn og
útsvarshækkuninni og öðrum
verðhækkunum sem samþ.
voru samtímis, en þær voru
á hitaveitugjöldum og far-
gjöldum með strætisvcgnum
bæjarins. SparnaðaiTiefnd'n
skipti útgjöldnm Rafmagns-
veitunnar í vinnulaun og ara-
an kostnað,
Niðurstaða henncr var að
v!-aulaunin næmu yfir árið
34,4 milljt kr. en annar kostn-
aður 77,3 millj. kr. Sfðan var
13% bætt á vinnulaunin og
3% á annan kostnað að frá-
dregnum vcxtum og afborgun-
um. Og n'ðurstaðan var að
i'afmagnið til rotenda þyrfti
að hækka um 0% til þess að
mæta kauphækkununum. Ekki
þarf að taka fram að lang-
flestir starfsmenn Rafmagns-
veitunnar höfðu höfðu enga
launahækkun fengið þegar
þessi ákvörðun var tekin og
hafá ekki lieldur fengið hana
era_
En er þá Rafmagnsveita
Reykjavikur sl'ikt örbjargar-
fyrirtæki að útilokað sé að
hún geti tekið á s'g örlitla
kauphækkun án þess að gríoa
enn einu sinni til verðhækk-
unar á rafmagni? Eða er
reksturinn þannig að ekki sé
fært að bæta svo um að það
gæti fært nokkurn sparnað í
útgjöldum Raímagnsveitunn-
ar? Við s'kulum athuga þstta
hvorttveggja nánar
Eins og fyrr er fram tekið
nbmu heildartekjur Raf-
magnsve’tunnar 87,3 mill. kr.
ár'ð 1960. Rekstursafgangur
og afskriftir námu það ár
í'úmum 12 millj. kr. Á þessu
ári voru heildartekjumar á-
ætlaðar 110 millj kr. og þar
af rekstursafgangur 20,3
mibj. kr. og eru þá afskri.ftir
ekki meðtaldar.
0 Samdráttur í verkefnum
Þessi áætlun var í engri
hættu þótt nckkur kauphækk-
un ætti sér staö bjá fyrirtæk-
inu síðari hluta ársins. „Rök“
meir'hluta bæjarstjórnar um
að ekki veiti a.f rúmum 20
millj kr. í aukningar eru fals-
rök og fá ekki staðizt eins og
greinilega var sýnt fram á
við umræðurnar '1 bæjarstjórn-
i-ni. Og ástæðurnar eru þess*
ar:
I fyrsta lagi er áður búið
að áætla 22 millj. kr. til ve'tu-
kerúinna i í'ekstursáætlun. Sú
upphæð reynd'st s.l. ár tæpar
17 millj. kr. samlkv. reikningi.
I öðru lagi fara verkefni
Rafmagnsveitunnar við ný
veitukerfi stórlega minnkandi
á þessu ár: vegna samdráttar-
ins í byggingariðnaðinum.
Viðreisnin hefur þar haft sírj
,,heiliavænlegu“ áhrif. Þau
eru á þann veg að sáralítið fer
í gang eý nýjum íbúðabygg-
ingum. Það er búið að kreppa
þannig að .almennin.gi að hann
er að gefast upp við þá bráð-
nauðsynlegu starfsemi að
byggja yfir sig. í ár og á sl.
ári er byrjað á örl'tlu broti
þess íbúðafjölda sem byrjað
var á árlega áður en álirifa
viðreisnarinnar fcr að gæta.
Ekkert var því auðveldara
er.i láta fjárhagsáætlunar
Rafmagnsveitunnar standast
og standast vel án nýrrar
gjaldskrárhækkunar, þrátt
'fyrir nokkra kauphækkun
verkamanna og síðai- fastra
staifsmamúi. Hér gat yfir-
lýsing Morgunblaðsins um
„raunhæfar kjarabætur“ óum-
deilanlega staðizt. Þar var
ekkert í veainum anmð en
meirihluti bæiarstiórna r, sem
hafði lánað sig t'I að reisa
nýja öldu vmðhækkann af
annarlegum ástæðum. - Þión-
ustan við haasmuni „braskara
og kaupahéðna“ p.it í fyrír-
rúmi fyrir þaim þörfum al-
mennings að trvggia og
vernda nýfengnar kiarabætur.
Þess vegna samþvkkti bæiar-
stjórnarmpirihlutira, fulltrúar
Sjál.fstæðisfl^kks og Alþýðu-
flokks hækkun rafmagns-
verðsins.
• Tilfiíuiaiilegsasta verð-
hækkunin
Hækkun á rafmagni er e:n
allra tilfinnanlegasta verð-
hækkun sem yfir alþýðu
manna getur gengið. Sérstak-
lega á þetta við um hækkun
á heimilistöxtunum, en eftir
þeim greiðir almenningur
notkun rafmagns til ljósa og
eldunar á heimilunum. Og
greiðslan fer ekki eftir tekj-
Framhald á 10. síðu.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Afmœl'shappdrœtti
Þjóðviljcns
| hafa fjórfalda vinningsmöguleika. Og það
i er hægt að greiða andvirðið, sem er 200
krónur, í fernu lagi.
Það er vel viðeigandi, að tákn hepprá ;
og hamingju — fjögurra laufa smárinn j
— er einkennismerkið í AFMÆLISHAPP- ;
DRÆTTI ÞJÓÐVILJANS. Bifreiðirnar í
merkinu eru fjórar, eins og Voiks’.vagen- ^
bílamir, sem dregið verður um. Sá, sem
kaup'r einii miða á 50 krónur, getur eign-
azt eina þeirra. En þeir, sem kaupa ©ina ;
blokk — íUlan fjöguna laufa smárann —,
En það, sem vekur mesta athygli, er sú
nýbreytn', að dregið hefur verið fyrir-
fram mn hálfa miiljón krónur. Iðulega fer
dráttur í happdrættum ekki fram fyir en
eft'r dúk og disk, og eru þá miðamir
gjamar)| glataðir, þegar vinningar era
auglýstir.
Á hverjum miða er hægri endinn yfir-
línidur o.g lokaður með kósa. Þar undir
er annað númer og giidir það um 500
glæsilega vinninga, sem auglýstir vora
hér í Þjóðviljanum í gær. — Það er þar.n-
ig hægt að fá tvo vinninga á saroa, mið-
ann.
Útvegið ykkur miða til sölu eða kaups
strax í dag. Þeir sem fyrstir hefja söluna
eru l'iklegastir til að selja mest.
í Reýkjavík er hægt að fá miða á þess-
um stöðum:
Skrifstofu happdrættisins, Þórsgötu 1,
simi 22396. — Afgreiðslu eða skrifstofu
Þjóðviljans, Skólavörðustíg 19, sími 17500.
— Skrifstofum Sósíalistaflokksins eða
Æskulýðsfylkingarinnar, Tjamargötu 20.
r
Föstudagur 28. júlí 1961 — ÞJÖÐVILJINN — . (7
Jóhann J. E. Kúld:
Gengið frá síldartunnunurn.
hönlum síldarsaltenda heldur
Síldarútvegsnefndar sem kos-
in er af Alþingi. Það er ekki
lengra en slðan í fyrrahaust
að s ’darsaitanda hér við
Faxaflca var neilað um út-
flutning á séi’verkaðri síld þó
hann hefði á hendi tilboð um
sölu fyrlr alhæsta verð. S'íld-
arúivegsnefnd krafðist þess
að flytja síldina út og gat
það i krafti laga og rikis-
valds. Það er ekki á validi
snldarsaltenda að bjcða sild
til sölu á erlendum mörkuðum
og er því tómt mál. að tala
um það hvort þeir telja sí'd-
ina seljanlega. Þar sem salan
er í höndum opinberrar
nefndar þá er eðlilegt að salt-
endur fari fram á tíkisábyrgð.
Þe r vita vel að án hcnnar er
sö’.tunin stöðvuð. Bankarnir
lána ekki út á síld sem sjálf
ríkisstjórnin vill ekki að sé
söltuð. Þetta liggur allt Ijóst
fyrir og því cþarfi fyrir aðal-
má’gagn rikisstjórnarinnar að
vera með látalæti.
Vo.ndr'Eði liér vandræði þar
Ef ekki kemur síld á miðin
þá veinar og kveinar ríkis-
vaMið yf r aflaleysi- Og komi
sí'ilin þá eru líka vandræði
við að nýta hana á hag-
kvæman hátt. 1 leiðaranum
er talað um að s'ldarbræðsl-
urnar séu ekki búnar af fá
he’ming þess magns sem þær
þurfi að fá til að geta, borið
uppi bræðslus'íldarverðið,
þetta líka mik’a verð kr. 126
fvrir má’ið. Hundurinn skyldi
þó aldrei ligg.ia þarna graf-
inn? Er máski lítill áhugi
fyrir meiri sölu á ca’tsí’d á
meðan bræðslurnar hafa ekki
fengið sig mettar af síld fyrir
126 krcnttr málið? Norður-
landssíldin er eitt það allra
dýrmætasta hráefni sem við
eigum. Úr henni er hægt að
vinna dýr og eftirsótt mat-
væli. Hún ætti því aldrei að
notast í bræðslu komi hún
óskemmd að landi. Að stöðva
síldarsöllun á miðju sumri
vegna getuleysis á sölu er
hreinn aumingjaháttur og
bein auglýsing um ranga
etefnu í verzlunarmálum
lar.dsins.
Síidarinarkaðurinn og
framleiðsla Islendinga
Síldarframleiðs'a okkar Is-
lendinga til manneldis er eins
og einn lítill dropi í hafið
gagnvart heimsmarkaðnum.
En svo ranga stefnu er hægt
að reka í innflutningsmálun-
um að jafnvel við sölu á okk-
ar dvergvaxna útflutningi
skapist erfiðleikar. Og sé svo
í alvöru að ríkisvaldið standi
uppi ráðþrota við sölu á slíkri
gæðavöru sem sumarsíldin er
sem veiðist fyrir norður og
austurlandi þá er illa komið
þessum málum og enn verr
en margur hugði. Ég vil ekki
ganga framhjá þessari máls-
grein sem sett er fram sem
,,rök“ fyrir neitun ríkis-
stjórnarinnar í leiðara Morg-
unblaðsins en sú málsgrein
hljóðar svo: „og loks er svo
þess að gæta að einnig þarf
að selja Faxasíldina, ef síld-
veiðar sunnanlands eiga ekki
að leggjast niður“. Já mikl-
ar eru áhyggjurnar. Mark-
aðserfiðleikarnir virðast vera
orðnir stórvaxnir í höndum
þeirra manna sem nú fara með
þau mál ef til þeirra úrræða
er gripið að stöðva sildarsölt-
un norðanlands og austan svo
hægt verði að selja Faxasíld
í haust eins og það er orð-
að. Það er ekki nokkur vafi á
að með réttri stefnu í verzl-
unarmálum er hægt. að selja
allar okkar fisk- og síldaraf-
urðir og þó þær væra meiri
að magni heldur en þær eru
í dag. Hver er þá hin rétta
stefna í þessum málum? Hún
er einfalú’ega sú, og sú ein,
að gera vörukaup á þeim
nauðsynjum sem landsmenn
þarfnast í öllum þeim löndum
sem af okkur kaupa, Þetta
hefur verið gert cg gefizt vel,
Lögmálið um gagnkvæm við-
skipti verður ekki sniðgengið
í heiminum í dag án þess að
þið það skapist erfiðleikar.
Smáþjóð eins og við íslend-
ingar verður umfram allt að
ástunda hlutlausa verzlunar-
pólitík cg selja og kaupa
jafnt í austri sem vestri hvað
sem líður óskum vinveittra
stórve’da á því sviði. Öháð
stefna smáþjóðar svo í verzl-
unarmálum sem alþjóðamál-
um verður hennar bezta vörn
og mesti styrkur í storma-
sömum heimi.
Niðurlagning norður- og
austurlandcsíldar
Ég hef áður skrifað um
það margar greinar hve mikil
lífsnauðsyn það sé að vinda
að því bráðan bug að koma
á fót. síldariðnaði til mann-
eldis. Hinar ýmsu iðnaðar-
þjóðir heimsins skortir siík
tilbúin kjarnamatvæli svo
möguleikar eiga að vera fyrir
hendi ef vel og vituriega er
að þeim málum unnið. Fyrsta
sporið í slikum síldariðnaði
ætti tvímælalaust að vera
niðurlagning svokallaðrar
norðurlandssíldar sérverkaðr-
ar í smáumbúðir. Með tilkomu
síldarflökunarvélanna er feng-
inn traustur tæknilegur
grundvöllur undir s’íkan iðn-
að. Sé aðeins miðað við nið-
urlagningu á síld sem áður
liefði verið sérverkuð í tunn-
um eða enn stærri ílátum þá
þarf málið ekki mikinn undir-
húning. Ef vilji yfirvalda og
banka væri fyrir hendi þá
væru á því möguleikar að
láta sérverka úrvalssíld norð-
anlands og austan nú í ágúst-
mánuði þegar síldin er bezt
og feitust en fullvinna svo
síldina í neytendapakkningar
á komandi vertíð.
I Morgunblað'.nu 23. júlí.
s.l. má lesa eftirfarandi í leið-
ara blaðsins undir fyrirsögn-
inni ,,Ríkisábyrgð?“. „Síldar-
saltendur hafa farið fram á
að rikisábyrgð verði veitt fyr-
ir áframhaldandi söltun eftir
að lokið er söltun upp í
samninga. Við þessa ósk er
ýmislegt að athuga. I fyrsta
lagi hafa söitunarstöðvar nú
fengið meiri síld; en dæmi eru
til um langt, árabil þannig að
hagur þeirra ætti að vera all-
góður- Ættu stöðvarnar því
sjálfar að geta tekið nokkra
áhættu. Ef saltendur te’ja
sildina seljanlega ættu þeir
því að geta hætt á að salta
hana. Ef þeir hins vegar telja
að hún muni vera óse'janleg
er ástæðulaust að ríkið taki
á i3Íg áhættuna.
Þegar cskin um rik'sá-
byrgðina er sett fram ltafa
síldarverksmiðjurnar ekki
fengið helming af þvi magni,
sem þær þurfa til að bera
síldarverð það, ssm ákveðið
var og lolcs er svo þess að
gæta að einn'g þarf að se’ja
'Faxasíidina, ef eiriveiðar
sunnan’ands eiga ekki að
ieggjast niður. Að öllu sam-
anlögðu v'rðist þvi krafa
siidarsaltenda ósanngjorn."
Svo mörg eru þau orð
Hír að ofan gefur að líta
hið opinbera svar ríkisstjórn-
arinnar við belðni síidarsalt-
enda norðanlands cg austan
um ríkisábyrgð fyrir áfram-
haldandi söltun. Hér er talað
um að sö'tunarstöðvarnar
geti haldlð áfram sö'tun á
eigin ábyrgð ef síldarsalt-
endur te'.ja síldina seljan-
lega. Sá sem skrifar leiðar-
ann veit þó mæta vel að sa’a
siíldarinnar er alls ekki í
Frá síðasta degi sildarsöUunar á Siglufirði.