Þjóðviljinn - 07.11.1961, Page 7

Þjóðviljinn - 07.11.1961, Page 7
HlÓÐVIUINN Útgefandl: Samelnlngarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn. — Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.), Magnús Torfi Ólafsson, Sigurður Guðmundsson. — Fréttaritstjórar: ívar H. Jónsson, Jón Bjarnason. — Auglýsingastjóri: Guðgeir Magnússon. — Ritstjóra, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðust. 19 Sími 17-500 (5 línur). Áskriftarverð kr. 50,00 á mán. — Lausasöluverð kr. 3.00, Prentsmiðja Þjóðviljans h.f. ---------------------------í Alþingi og dánarbætur sjómanna | VVvað eftir annað hefur Þjóðviljinn flutt hað sanngirnismál íslenzku sjómannastéttarinnar að ALLIR sjómenn njóti a.m.k. 200 þús. kr. sérstakra dánarbóta og örorkutryggingar. Málið liggur nú fyrir Alþingi til afgreiðslu sem frumvarp, er tveir þingmenn Alþýðubandalagsins, Geir Gunnarsson og Hanniþal Valdimarsson flytja. Rök málsins ítrekaði flutn- ingsmaður Geir Gunnarsson í framsöguræðu á fundi neðri- deildar í gær, og sagði þá m.a.; „V kjaradeilu sjómanna á vélbátaflotanum s.l. vetur gerðu sjómenn kröfu til þess, að þeim yrðu tryggðar 200 þús. króna bætur vegna fullrar örorku eða dauðaslysa, umfram bætur almannatrygginganna. Þessa sértryggingu höfðu þá ým- is önnur samtök sjómanna fengið með kjarasamningum. f kjaradeilu sjómanna á vélbátaflotanum sömdu ýmis sjó- mannafélög, án þess að fá fram ákvæði í samningum um sértryggingu þessa, en önnur höfðu sigur i málinu eftir nokk- urt verkfall. Þess vegna er svo háttað um líftryggingu sjó- manna í dag, að sumir þeirra njóta 200 þús. króna sértrygg- ingar en aðrir ekki. IVTaumast ætti að þurfa að færa fram rök fyrir því, að sann- ’ gjarnt er, að sjómenn njóti sérstakrar líftryggingar fram yfir aðra landsmenn. Allir landsmenn eiga afkomu sína og lífskjör undir starfi hinna tiltölulega fáu sjómanna. Lífsaf- koma þjóðarinnar, allt sem landsbúar geta veitt sér, en sjó- menn þó minnst notið, er háð því að einhverjir og nægilega margir þegnar þjóðfélagsins fáist til þess að hætta lífi sínu og limum við sjósókn. Öll þjóðin nýtur þeirra verðmæta, sem , sjómenn afla í þjóðarbúið, og sú þjóð sem þannig nýtur starfa þessara manna, á sem heild að tryggja'það, að fjölskyldur, sem eiga fyrirvinnu sína á sjónum, búi að minnsta' kosti við nokkra fjárhagslega tryggingu, ef sjósóknin ko.star þá fyrirvinnu lífið. Það er í rauninni hið allra minnsta sem hægt er að ætlast til. VVætturnar sjálfar, sem starfi sjómanna fylgja, er ógerlegt ■*■ að koma með öllu í veg fyrir. Við vitum það öll, sem fasta landið höfum undir fótum, ekki síður en sjómenn sjálf- ir að í byrjun hverrar vertíðar er það fyrirfram líklegast, að hin harða og óhjákvæmilega sjósókn kosti mannslíf, þessi yfivofandi hætta verður þó ekki til þess, að sjómenn dragi sig í hlé og hverfi til áhættuminni starfa í landi, en VEGNA hennar hafa þeir orðið að taka upp baráttu fyrir því að fjölskyldur þeirra hljóti að minnsta kosti nokkrar fjárbætur, ef illa fer, svo að slysin kalli ekki, auk alls annars, yfir fjölskyldur þeirra algert oryggisleysi og fjárhagsvandræði. það er leitt til þess að vita, að störf sjómanna skuli enn ekki vera metin meir en það, að fyrir líftryggingu þeirra er ekki betur séð en svo, að verulegur hluti sjómanna á vélbátaflotanum nýtur engrar sértryggingar, og sú trygging, sem aðrir sjómenn hafa þó sjálfir náð fram, styðst aðeins við ákvæði í uppsegjánlegum kjarasamningum. Og þar sem kjarasamningar sjómannafélaga ná ekki til sjómanna á bátum undir 12 tonn að stærð, þá fæst sértrygging sjó- manna, sem á þeim vinna, ekki frám á þann hátt, og er lífshættan á þeim þó ekki minnst. það er fráleitara en svo, að um þurfi að ræða, að upphæð fjárbóta til þeirra, sem fyrir hörmulegum áföllum verða við sjóslys, skuli vera háð því, á hvaða báti fyrirvinnan hefur verið, og bætur til sumra aðstandenda sjómanna skuli ekki vera nema þriðjungur af því, sem aðrir fá. Þess eru jafnvel dæmi, að sjómenn njóta á sama bátnum sértrygging- ar á dragnótaveiðum en ekki á öðrum yeiðum. Allt er þetta fyrirkomulag óréttlátt og til vansæmdar og kominn tími til þess að lögfest verði sérstök líftrygging til allra sjómanna. Upphæð bótanna, 200 þúsund krónur, er í frumvarpi þessu hin sama, og um er að ræða í,. kjarasamningum sjómanna- félaga. Sú upphæð er þó sannarlega lægri en vera bæri, , paumast hálft íbúðarverð, og nú þeggr verðminni en þegar frumvarpið var flutt s.l. vetur“....... E 1 I Eftir Árna Bergmann Þinghöllin nýja í Kreml þar sem tuttugasta og annað flokksþingið stóð í hálfan mánuð. / MOSKVU 1. nóv. — í gær lauk 22. þingi Komm- únistafiokks Ráðstjórnarríkj- anna, og hafði bað staðið í hálfan rnánuð. Áðalmái þingsins var vissu- lega hin nýia stefnuskrá flokksins. Að vísu var umræð- um um hana ekki þann veg háttað að fram væru bomar breytingartjiJöeur við hana, þær umræður höfðu farið fram um land allt áður en þingið skyldi hefjast, og vann sérstök nefnd úr þeim tillögum sem bárust. en þær voru margar. Á þinginu töluðu menn um stefnuskrána frá sjónarhóli síns starfsviðs eða héraðs. Ræðumenn sögðu frá ástandi og horfum hver á sínu sviði, og gerðu margir hverjir at- hugasemdir um það hvernig ýmsum greinum atvinnul'fsins mætti verða betur stjórnað, aðrir s^rengdu heit um fram- kvæmdir. Auðvitað voru allir mjög ánæsðir með framtíðina og stefnuskrána: það er ekki margt að því að hafa í hönd- um trúverðust skial um það, hvernig líf bitt og barna þinna mun fara hraðbatnandi með hverju ári. Á þessum dögum fengu efri- bekkingar í barnaskólum það verkefni að skrifa um komm- únismann. Ritgerðirnar eru auðvitað mjög fróðlegar. Marg- ir tala fyrst og fremst um geimferðir og önnur undur tækninnar, einkum strákar. Galína Ginsburg, sem ætlar að verða kennslukona, lýsir svo skóla sínum: ..í fr'mínútunum er kvpikt á skóiasjónvarpinu á annarri hæð. Tjaldið er jafn- stórt og kvikmyndatjöld gerð- ust í eamla daga. Siónvarps- stöð skólans sendir út síðustu skólafréttir; Á eftir lesa skáld- in í níunda bekk A upp ljóð sín. Vunrt bovví—’ir hafa líka sitt sjónvarp, en þeir njóta að- stoðar eíribekkinga.“ Það er lika athyglisvert, að Galíiva viU að þá lesi hver nemandi þrjú erlend tungumál. Ljúdmíla Av- erina lætur sig drevma um það að ráðin verði bót á öllum sjúkdómum. Hún vill líka, að fundnar verði upp ódauðleika- pillur ,.bvi annars er heimur- inn eitthvað svo heimskulega skipulágður. Maðurinn lifir og svo deyr hann. Til hvers að deyja! Bara að g’eypa pillu — og lifa eins lengi og þér sýn- ist. Ef þú ert breyttur á lífinu, geturðu hvílt þig, og svo lifað aftur“. Ljúdmíla talar l'ka um það, einsogmargir aðrir, hve menn- irnir verði góðir í kommún- ismanum. ,,Þeir munu ekki særa hver annan út af smá- munum eins og nú. Þeir munu virða aðra og fyrst hugsa ura aðra, svo um sjálfa sig“. Alla Drapkína skrifar um sama efni og lýsir manni framtíðar- innar á þennan veg: ,,Þessi maður á ekki einn kópeka í sparisjóði, en heima á hann heilt fjall af bókum. Og á kvöldin, þegar vinir hans koma í heimsókn, munu beir iesa saman bækur og deila, deila deiia . . .“ Það væri gaman að skrifa lanet mál um þessar ritgerðir sovézkra skólanemenda, eink- um til frdðioiks f.vrir kristna •^enn íslenzka, sem halda að kommúnisminn hafi siðspili- andi áhrif á æskuna. En því er nú á bessar ritgerðir minnzt, að það er mjög erfitt að skrifa um allar þær hagfræðilegu staðreyndir, sem komu fram í umræðum um nýja stefnuskrá Kommúnistafiokks Sovétríkj- anna. Og svo er stefnuskráin iíka samin handá ungu íólki fyrst og fremst. II Það hefur auðvitað vakið heimsathygli, að á þessu flokks- þinei var tekinn upp þráðurinn frá 20. þinginu — rætt um al- ræði StalínS; afleiðingar pers- ónudýrkunarinnar. - , Það var byrjað á því að minnast á „klofningsmennina“ Molotoff, Kaganovítsi, Malen- koff og, aðra: fyrst var meira talað um neikvæða afstöðu þeirra til ýmissa þjóðþrifa- mála (t.d. ræða Mikojans). Síðan töluðu margir um pers- ónulega ábyrgð þeirra á ýms- um afbrotum, frömdum ó Stal- 'ntímabilinu; næstum því á hverjum degi voru tilfærðar nýjar staðreyndir og margar ó- fagrar. Og það var talað um það, hvernig neikvæð afstaða klofningsmanna gegn nýjum framkvæmdum, nýrri stjórnar- stefnu, var nótengd hoilustu þeirra við anda og starfsað- ferðir Stalíntímabilsins. Enda höfðu Molotoff og félagar hans sagt þvert nei við því, að persónudýrkunin yrði afhjúpuð á 20. flokksþinginu, og létu ekki undan fyrr en Krústjoff sagði: Þá spvríum við þingfull- trúana milliliðalaust. Þessum málum öllum lauk svo, að samþykkt var að taka lík Stalíns úr grafhýsinu við Rauðatorg. Um það mál voru haldnar fjórar stuttar ræður. Það var átakanlegt að heyra Lazúrkínu, fjörgamla konu, sem hefur verið í flokknum síðan 1902. Hún iýsti andrúms- lofti ársins 1937, andrúmslofti tortryggni, ályga o.g svívirði- legra yfirheyrslna. „En það voru margir sem glötuðu ekki sinni bolsévistísku sál og skrif- uðu aldrei undir neinar játn- ingar“, sagði hún og salurinn fagnaði vel þessum orðum. Hún sat inni í sautján ár. og trúði al’taf á Stalín, — allt þar til . 20,, þingið tók persónudýrkun- ina til njeðíeríí.ar. . Já, það hafa margir þung- ir steinar verið lagðir í aotu kommúnista, og ekki endilega af stéftaróvinum. ■ Margij- hljóta að velta þv: fyrir sér, hvers vegna einmitt núna, á þessu þipgi, sé svo mikið rætt um Staiínstímann og klofningsmennina. Sjelepin, formaður Öryggis- nefndar ríkisins. sagði: „Þessar alvarlegu umræður hér á þing- inu sýna þroska flokksins, styrkja sovézka bo.rgara í vissu þeira um bað. að hin þung- bæru afbrot, sem tíðkuðust á t'mum persónudýrkunarinnar munu aldrei, aldrei endurtaka sig“. Og fleiri tóku nokkuð í sama streng: þetta má aldrei endurtaka sig, það verður að setja punktinn yfir i-ið. Þessar ástæður eru veigamiklar. 20. flokksþingið ræddi ekki þessi mál fyrir opnum tjöldum, þar eð þjóðin var alveg óundirbú- in, og auk þess voru þá enn miklar deilur innan miðstjórn- ar um það hverjum tökum bæri að taka þetta mál. Þá var fyrst lesin leyniræða á þinginu, síð- an var hún lesin fyrir flokks- deildir, síðan fyrir Komsomol, og svo koll af kolli. (Eftir h.u.b. fimm vikur kom röðin að er- lendum stúdentum við Moskvu- háskóla). Þó var margt ósagt: Stalín lá í grafhýsinu við hlið Leníns, sama og ekkert var minnzt á ábyrgð nánustu sam- starfsmanna Stalins. Nú hafa þessum málum semsagt verið gerð full slcil. Önnur hlið þessa máls er sú, að senn mun hafizt handa um útgáfu sögu flokksins í mörg- um bindum og um nýja útgáfu sovézku alfræðiorðabókarinnar. Umræðurnar á flokksþinginu hafa auðvitað úrslitaáhrif á túlkun mikils tímabils sögu Sovétríkjanna í þessum verk- um, sem ætlað er að tjalda lengur en til einnar nætur. Ekki hef ég hitt fyrir neinn, sem efast um sekt Molotoffs,; Malenkoffs og Kaganovitsj.: Einkum er mönnum lítill sökn- uður í Malenkoff og Kakan- ovitsj, menn vissu að þeir stóðu næst Stalín, o.g lengi hafa geng- ið manna á milli frásagnir af harðneskju þeirra. Molotoff hefur hins vegar notið nokk- urrar virðingar frá fyrstu tíð, en þar fyrir mun leit á þeim manni, sem vill sjá hann í áhrifastöðu nú. Vorosjiloff var einnig allmikið gagnrýndur, en hann er maður fyrir ýmsra hluta sakir töluvert vinsæll, þótt auðvitað sé hann ekki hvítur hrafn, >— og munu marg- ir hafa varpað öndinni léttar þegar Krústjoff tók hann svo til í sátt í ræðu sinni á föstu- daginn. Ekki kemur til mála að ætla, að svo mikið hafi verið talað um „klofningsmennina“ á þing- inu vegna þess, að þeir séu eitthvað hættulegir núverandi flokksforystu. Hitt er svo ann- að mál, að þegar maður heyrir talað um fastheldni þeirra við forna siði, um skoðanir Molot- offs á utanríkismálum o.s.frv. — þá læðist ósjálfrátt að sú spurning, hvort hér sé ekki —- meðal annars — verið að rök- ræða undir rós við kínverska kommúnistaflokkinn, en Kín- verjar fylgja, eins og kunnugt er, strangri ste.fnu. Þetta er vissulega eins og hver önnur getgáta, en samt ekki fráleit. III í sambandi við ofangreind mál, var mikið talað um það, að nú væri búið að endurvekja hina leninsku starfshætti i flokknum. Krústjoff minnti á fordæmi Leníns: viðbrögð hans við yfirsjón Zínovéffs og Kam- énéffs, sem rétt fyrir október- byltinguna lögðust andvígir uppreisnaráformum og skrif- uðu jafnvel um málið í fjand- samleg blöð. Lenín gagnrýndi þessa menn harðlega, en þeg- ar þeir höfðu viðurkennt mál sitt rangt lagði hann sjálfur til, að þeir tækju aftur sæti í flokksforystunni. Bar Krústj- off þetta mál saman við hörmulegar starfsaðferðir Stal- íntímans og lagði ríka áherzlu á það, að einmitt á þennan lenínska máta ætti að leysa öll ágreiningsmál innan flokksins. Meðal annarra orða — Krjústjoff. Ræðumenn á þing- inu gættu margir lítils hófs í því að nefna nafn hans og sæma hann ailskonar háfleyg- um lýsingarorðum; sannur len- ínisti, óþreytandi baráttumaður fyrir friði, ágætasti vinur sam- yrkjubænda o.s.frv. Krústjoff er vissulega mikilhæfur og undir hans flokksforystu hefur margt breytzt til batnaðar. En þessi orðaflaumur hlaut samt að hafa heldur leiðinleg átírif. Það er því góðra gjalda vert, að Krústjoff skyldi taka þetta mál fyrir sjálíur í ræðu sinni á föstudaginn. Hann sagðist vilja undir- strika það mjög rækilega, að allt sem hefði verið sagt um sig persónuléga bæri að telja allri miðstjórn flokksins til tekna. Við virðum leiðtoga flokksins, sagði Krústjoff „en rangt væri að skipa einhvern leiðtoga í sérstakt sæti, greina hann frá forvstunni yfirleitt, hrósa honum fram úr öllu hófi . . • Sannir marxistar-lenínist- ar hrósa ekki sjálfum sér, og þeir undirstrika ekki, ýkja ekki fram úr hófi hlutverk einstakra leiðtoga“. Flokksþinginu lauk í gær. Þar var kosin miðstjórn og í forsæti miðstjórnar. Þangað komu nýir menn: Voronin, Podgorní frá Úkraínu, en Fúrtseva og Aristoff voru ekki endurkjörin, og aðrar breyt- ingar urðu. Sjálfsagt munu vesturblöð tala um það, að nú sé einhver fallinn í ónáð; en benda verður á það, að sam- kvæmt nýjum lögum flokksins verður að skipta um a.m.k. fjórðung allra meðlima í mið- stjórn og forsæti miðstjórnar, -— og gildir þessi meginregla reyndar allt niður í frumein- ingar flokksins. Krústjoff sagði í gær: ,.Til að kommúnisminn sigri, þarf traustan efnahagsgrundvöll og gnægðir efnalegra og andlegra gæða. Þessu verður ekkj náð með áheitum og slagorðum. Kommúnisminn verður byggð- ur upp með starfi, starfi og aðeins með starfi milljóna manna". Og að lokum sagði hann: “Markmið okkar liggur ljóst fyrir, verkefni okkar höf- um við ákveðið. Til starfa fé- lagar, fyrir nýja sigra komm- únismans“. Svo var þingi slitið. 7. nóvember- somkoma að Hétei Borg í kvöld efna Menningartengsl íslands og Ráðstjórnarríkjanna til samkomu að Hótel Borg í til- efni af fertugasta og fjórða af- mælisdegi verkalýðsbyltingarinn- ar í Rússlanidi. Hefst samkoman kl. 20,30. Þórbergur Þórðarson mun setja samkomuna en síðan flyt- ur sendiherra Sovétríkjanna, Alexandroff, ávarp. Þá flytur Björn Þorsteinsson sagnfræðing- ur ræðu og bví næst verður ein- söngur. Fyrst syngur Guðmund- ur Jónsson óperusöngvari en síð- an Valentína Maximova ein- söngvari við Akademiska óperu- og ballettleikhúsið í Leningrad. Undirleikari hennar er frú Podolskaja frá Moskvu, en þess- ar ágætu listakonur eru komnar hingað í boði MÍR samanber frétt á öðrum stað í blaðinu. Að lokum verður stigin dans. Páll Kristjáasson og Ingi R. Helga- son taka sæti á ASþingi Tveir varaþingmenn Alþýðu- bandalagsins, Páll Kristjánsson og Ingi R. Helgason, tóku sæti á Alþingi í gær. Koma þeir í stað Hannibals Valdimarssonar og Eðvarðs Sigurðssonar, sem fóru utan í gær til að sitja sem gestir þing færeyskra alþýðusam- taka. Kjörbréf Páls hafði áður verið samþykkt. Kjörbréf Inga R. Helgasonar var samþykkt með samhljóða atkvæðum. Togarinn Fylkir seldi afla 133 lestir, fyrir 112 þús. mörk í Bremerhaven í Vestur-Þýzka- landi í gær. Staðreyndir í stnttu máli um aístöðu íslenzkra llokka til kjarnorkusprenginga Þegar safnað var undirskriftum á Islandi und- ir „Stokkhólmsávarpið“, þar sem mótmælt var aliri notkun kjarnorkuvopna, þá voru þeir sem vildu bendla nafn sitt við þau mótmæli hundeltir af þeim aðilum og dagblöðum, sem nú þykjast vera mestir andstæð- ingar kjarnorkuvopna. Þá var það stimplaður stuðn- ingur við Rússa og kallað friðardúfuhjal að vera á móti tilraunum með kjarnorkuvopn. •^- Árin 1953 og 1954 framkvæmdu Bandaríkja- menn stórfeltdar kjarnorkuvopnatilraunir á Kyrrahafi, m.a. á Bikini og á helztu fiskimiðum Japana, mestu fiskveiðiþjóðar heims. Fiskur sem þá veiddist við Japan var hættulega geislavirkur vegna sprenging- anna og sjómenn urðu fyrir lífs- og heilsutjóni. Þá báru þingmenn sósíaiista fram tillögu á Alþingi um mótmæli gegn tilraunum með kjarnorkuvopn, SÚ TILLAGA FÉKKST EKKI SAMÞYKKT. Þeir flokk- ar, sem nú þykjast mestir kjarnorkuvopnaandstæðing- ar, gátu ekki hugsað til þess að kjamorkuvopnatil- raunum væri mótmælt, og tillögunni var snúið upp í áskorun til Sameinuðu þjóðanna um allsherjarafvopn- un. ^ Árið 1959 höfðu stærstu kjarnorkuvopnarisarn- ir, Bandaríkin og Sovétríkin, hætt tilraunum með kjarnorkusprengjur og vonir glæddust um að þær yrðu ekki hafnar að nýju. Þá byrjaði Nató-ríkið Frakkland kjarnorkuvopnatilraunir í Sahara og hélt þeim áfram þrátt fyrir aðvaranir um, að þær spreng- ingar gætu valdið því að stórveldin hæfust handa að nýju. Eftir að Frakkar hófu sprengingar gerðu Banda- ríkjamenn samning við þá um gagnkvæm skipti á upplýsingum um kjarnorkumál. Þessum kjarnorku- sprengingum Frakka, sem eyðilögðu samkomulag stór- veldanna um að fella niður frekari tilraunir, mót- mæltu hinir nýbökuðu kjarnorkuvopnaandstæðingar í Nató-flokkunum hér á landi ekki í einu eða neinu. •^- Eftir að Rússar hófu sprengingar að nýju var borin fram á Alþingi þlngsályktunartillaga um að mótmæla þeim. Þingmenn Alþýðubandalagsins, sem allir hafa vcrið andvígir öllum tilraunum mcð kjarn- orkuvopn, voru samþykkir þvi að tilraunasprenging- um Rússa yrði mótmælt og þær víttar, en vildu að auk þess kæmi fram i þingsályktunartillögunni, að fslendingar mótmæltu öllum kjarnorkuvopnatilraun- um. Það gátu Nató-flokkarnir alls ekki fallizt á. Af- staða þcirra hefur, cins og að framan er rakið, allt- af miðazt við það eitt hverjir sprengdu kjarnorku- sprengjurnar. Þeir eru ekki andvígir kjarnorku- sprengingum almennt, heldur einungis sprengingum Rússa. Með því að greiða atkvæði gegn því að í þings- ályktunartillögunni kæmi fram andúð á öllum kjarn- orkusprengingum, afhjúpuðu þeir fullkomlega loddara- leik sinn. f stað þess að taka þátt í því að sameina alla fslendinga um kröfuna um að öllum kjarnorku- vopnatilraunum verði hætt, þá misnotuðu þeir þessi mál til einhtiða pólitísks áróðurs, þannig að naum- ast er við því að búast að þjóðir heims taki alvarlega rödd íslands í kjarnorkuvopnamálum. •^- Með frammistöðu sinni fyrr og síðar hafa Nató- flokkarnir unnið þjóðinni hið mesta ógagn með því að skipa fslendingum í áróðurssveit í kalda stríðinu, í stað þess að þeír beri klæði á vopnin og geri jafna kröfu til allra, og þá ekki sízt til sjálfra sín, með því að Iýsa yfir því að á fslandi muni aldrei leyft að geyma kjarnorkuvopn og aldrei verði heim- ilað að kjarnorkuvopnum verði beitt frá stöðvum á fslandi. En tillögu um svo sjálfsagða yfirlýsingu af hálfu fslands þegar það mótmælir kjarnorkuvopnum, FELLDU stjórnarflokkarnir á Alþingi hinn 27. október sl. og kórónnðu með þvi skrípaleik sinn. •mrm — ÞJÓÐVILJINN —* Þriðjudagur 7.. nóvember 1981 Þríðjudagur 7. nóvember 1961 — ÞJÓÐVILJINN M1 ■ftípHI

x

Þjóðviljinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.