Þjóðviljinn - 04.02.1962, Side 5

Franska stjórnin tekur aftur tilslakanir
PARÍS — Ríkin í Efnahags-
bandalaginu eru ekki búin
að bíta úr nálinni þótt
bráðabirgðaisamkomulag
næðist um landbúnaðarvör-
ur. Nú er komið á daginn
að algert ósamkomulag rík-
ir um stjórnmálasáttmála
bandalagsins.
Ágreiningur þessi löom í ljós
þegar fulltrúi Frakklands lagði
fram nýtt uppkast stjómar sinn-
ar að samningi um stjórnartengsl
aðildarríkjanna. Félagar Frakk-
lands í bandalaginu höfnuðu all-
ir tillögunum.
Furðu lostnir
Fréttamenn d París segja að
fulltrúar hinna bandaiagsríkj-
anna, V-Þýzkalands, Italíu, Hol-
lands, Belgíu og Luxemburg,
hafi verið furðu lostnir yfir
frönsku tillögunum. Franska
stjórnin hafði áður lagt fram
annað uppkast sem búið var að
l’æða á mörgum fundum, Full-
trúar Beneluxlandanna, Þýzka-
lands og Italíu líta svo á að
með nýja uppkastinu taki Frakk-
ar aftur ílestar þær tilslakanir
sem þeir höfðu gert í þeim við-
ræðum.
Haft er fyrir satt að nýja
samningauppkastið hafi verið
gert samkvæmt persónulegum
fyrirmælum de Gaulle Frakk-
landsforseta.
Tortryggni ríkir
Plaggið sem Frakkar leggja nú
fyrir bandamenn sína í Efnahags-
bandalaginu fylgir að mestu hug-
tnyndum um stjórnarsamstari
innan bandalagsins semdeGaulle
setti fyrst fram á miðju ári 1960
Fyrirætlun hans um ríkjabanda-
lag var illa tekið í hinum banda-
lagsríkjunum, og þau þrjú miss-
eri sem síðan eru liðin hefur
þeim tekizt að fá frönsku samn-
ingamennina til að fallast á ýms-
ar þýðingarmiklar breytingar.
Nú hefu.r de Gaulle í einu vet-
fangi gert allt það starf að engu,
og því ríkir nú ringulreið og tor-
tryggni í hópi samningamanna og
ríkisstjórnanna sem hlut eiga að
máli.
Snýst um grund-
vallaratriði
Innan Efnahagsbandalagsins
rekast á algerlega andstæðar
hugmyndir um grundvallaratriði,
bæði það hvernig haga skuli
samstarfi bandalagsríkjanna inn-
byrðis og hver afstaða þeirra
eigi að vera til bandamanna sinna
í A-bandalaginu. Þrjú megin-
atriðin í tillögum de Gaulle mæta
ákafri mótspyrnu hinna banda-
lagsríkjanna fimm.
Eitt er það að franski forset-
ínn vill með engu móti að í
stjórnmálasamningnum verði snef
ill af hugmyndum þeirra sem
Vinna að því að Efnahagsbanda-
lagið renni með tímanum sam-
an í eitt ríki. Að áliti de Gaulle
é stjórnmálabandalag ríkjanna
að miðast við það eitt að sam-
ræma stefnu fullvalda ríkja í
utanríkismálum og öðrum efnum.
Hann vill að hvert ríki hafi neit-
unarvald.
Stjórnir hinna bandalagsríkj-' bandalagsríkjanna geti tekið á-
anna hafa getað fallizt á að ekki kvarðanir um efnahagsmál, en
verði gert ráð fyrir afsali full- áður var aðeins gert ráð fyrir
að undir það heyrðu utanríkis-
mál, hermál og menningarmál.
veldis þegar í stað, en þær vilja
fyrir hvem mun að í sáttmálan-
um verði opin leið til að setja Elur þessi breyting á grunsemd-
á stofn með tímanum bandalags-
stofnanir hafnar yfir hin einstöku
ríki.
Vill ekki útiloka breytingar
1 nýja uppkastinu er gert ráð
fyrir því að ráð æðstu manna
um bandamanna Frakka um að
fyrir de Gaulle vaki að rýra
valdsvið þeirra bandalágsstofn-
ana sem um efnahagsmálin fjalla
nú þegar og eiga samkvæmt
stofnskrá Efnahagsbandalagsins
að verða hafnar yfir hinar ein-
stöku ríkisstjórnir. Það bendir í
þessa átt að í nýja samninga-
textanum hafa Frakkar numið
burt ákvæði um að efnahagssátt-
málarnir sem gerðir hafa verið
skuli í engu skertir né rýrðir.
NATO ekki nefnt
Loks er bandamönnum Frakka
umhugað um að þannig sé búið
um hnútana að hernaðarsamstarf
Efnahagsbandalagsríkjanna inn-
byrðis, rekist í engu á skuldbind-
ingar þeirra við A-bandalagið.
Þeir vilja ekki að ríkin í Efna-
hagsbandalaginu myndi að-
greinda blökk innan A-banda-
lagsins.
I viðræðunum sem fram hafa
farið var ákveðið að tekið skyldi
fram í samningnum að A-banda-
lagið skuli vera æðsta vald í her-
málum sem öll bandalagsríkih
varða. I uppkasti de Gaulle er
hvergi minnzt einu orði á NATO.
Eitt af því sem bandalagsríki
Frakklands fetta fingur úti í er
það að hvergi í nýja uppkastinu
er tekið fram að Efnahagsbanda-
lagið sé óuppleysanlegt.
Eins og nú standa sakir eru
samningaviðræðurnar um stjórn-
málasáttmála Efnahagsbandalags-
ins í sjálfheldu. Fullvíst má telja
að de Gaulle sitji við sinn keip,
og hin ríkin fimm eru staðráðin
í að láta hann ekki hafa sitt mál
fram. Er því rætt um að frekari
viðleitni til að koma skipan á
stjórnmálasamstarf Éfnahags-
bandalagsríkjanna sé úr sögunni
eins lengi pg de Gaulle stjórnar
Frakklandi.
STOKKHÓLMI — Tveir tugir
hjartaveilla Svía ganga nú með
lítil tæki í brjóstholinu. Þessi
tæki örva hjartastarfsemina með
veikum rafstraum. Læknar Kar-
olinska sjúkrahússins telja árs
reynslu af þessum tækjum góða.
Fara þeir þess á leit að ríkið
eða sjúkrasamlög greiði fyrir
tækin, ,sem kosta um 100 krón-
ur sænskar <8300 ísl kr.).
NEW YORK — Vísindaaka-
demía New York hefur á-
kveöið aö losa sig viö einn
af nýkjörnum akademíufé-
lögum. Náungi þessi reynd-
ist vera svissneskur loddari
og tukthússlimur.
Hneykslið kom á daginn þegar
svissnesk blöð birtu frétt um að
Robert McKinney, sendiherra
Bandaríkjanna í Bern, hefði fyrir
hönd Vísindaakademíu New York
afhent ,,prófessor doktor Freder-
ick Wichtermann" heiðursskjal
hans sem félaga þessarar virðu-
legu vísindastofnunar.
Dómurum leizt ekki á
Þegar þessi frétt barst dómur-
WoHgang Amadeus Mozart
150 ára safn í Vínarborg opnað fræðimönnum
VÍNARBORG — Á þessu ári
verður eitt mesta tónlistarskjala-
safn heims opnað tónlistarfræð-
ingum og tónlistarmönnum til
afnota í fyrsta skipti. Félag tón-
listarvina í Vínarborg hefur á-
kveðið að minnast 150 ára af-
rnælis síns með þessu móti.
I handritasafni félagsins einu
saman eru 50.000 númer, en þar
að auki á það frábært safn af
prentuðum tónverkum.
Kjarni safnsins eru handrit
Beethovens, 1199 nótnasíður. Þar
á meðal er 96 síðna rissbók sem
hann bar í vasanum ög krotaði
í hugdettur sinar hvar sem hann
var staddur. Fræðimenn telja að
rissbók þessi hafi aldrei verið
athuguð að gagni.
Þá er í safninu handrit Hetju-
sinfóníunnar með leiðréttingum
Beethovens. Þar er líka rissbók-
in sem hann notaði meðan hann
samdi óperuna Fidelio. Einnig á
safnið mörg handrit af kammer-
músikverkum tónskáldsins.
Tónlistarfélagið á handrit allra
sinfónía Franz Schuberts nema
einnar. I safni þess eru einnig
^ handrit eftir Mozart, Mahler,
iLiszt og Johann Strauss.
Einstætt plagg í eigu safnsins
er handrit Beethovens að píanó-
laginu við ljóðið „Ich liebe dich“.
Hinumegin á sama blað skráði
Schubert Adagio fyrir píanó í d-
moll. Þriðja séreinkenni þessa
handrits er að Johannes Brahms
staðfesti með undirskrift sinni að
það sé ekta. I safninu eru mörg
sönglagahandrit eftir Brahms.
I lok heimsstyrjaldarinnar síð-
ari féll sprengja á safn Tónlist-
arvinafél. og olli töluverðu tjóni.
Safnið verður opnað með hátíð-
legri athöfn í júní, og verður
það einn þáttur í tónlistarhátíð-
inni í Vínarborg.
um kantónudómstólsins í Grisbns
til kynna, tóku þeir sig til og
sendu bandaríska sendiráðinu í
Bem upplýsingar um nýja heið-
ursfélagann í akademíunni. Sann-
leikurinn er sá að Wichtermann
er hvorki prófessor né doktor, og
dómararnir létu fylgja til sendi-
ráðsins afrit af fangelsisdómi
sem þeir kváðu upp yfir honum
árið 1958 fyrir skottulækningar
og fyrir að hafa fé út úr fávís-
um fjallabændum með því að
pranga upp á þá „töfralyfjum“.
Bréffélagi frá 1955
I heiðursskjali Vísindaakademíu
New York er Wichtermann titlað-
ur forstjóri Líffræðistofnunarinn-
ar í Herisau, en só staður er lít-
ið sveitaþorp sem aldrei hefur
verið orðað við nein vísindi.
Þegar farið var að glu.gga í
skjöl akademíunnar í New York,
kom á daginn að Wichtermann
hefur verið bréffélagi síðan 1955.
I ellefu blaðsíðna skýrslu um
lærdómsirama sinn kveðst hann
vera sautjánfaldur prófessor og
dokttor. Við nánari athugun
reyndust stofnanirnar sem hann
þóttist hafa dærdómstitlana frá
ekkert annað en gervidoktora-
verksmiðjur, þar sem skírteini
um hina og þessa titla fást póst-
send án nokkurrar verðskuldunar
en fyrir hæfilega greiðslu.
i
Bakaranemi
Framkvæmdastjóri akademíunn-
ar í New York var í öngum
sínu.m þegar vitnaðist hvernig
loddarinn hafði leikið á stofnun-
ina. Kvaðst hann ekki skilja,-
hvernig nafn Wichter-manns hefði
sloppið framhjá vísindamönnum
þeim sem fjölluðu um félagakjör
akademíunnar.
Við dómsrannsóknina í Sviss
kom á daginn að áður en Wicht-
ermann tók að leggja sér til lær-
dómstitla fékkst hann við sendi-
sveinsstörf og blaðasölu. Það
hæsta sem hann hefur komizt í
raunverulegum lærdómi var að
hann stundaði um tíma bakara-
nám. i
Sunnudagur 4. febrúar 1962 — ÞJÓÐVILJINN — (5