Þjóðviljinn - 25.02.1962, Side 5

Bandorískir vísindamenn halda þing um ófengismól
Marka-Leifi með pelann sinn í réttunum.
Gamla fólkið drekkur of
Eítið. segja þelr vísu menn
Rannsókn.'r á neyzlu áfeng-
js í öllum hennar myndum
eru að verða heil vísinda-
grein. Bæði í Evrópu og Am-
eríku hefur verið komið upp
vísindastofnunum sem hafa
það h'utverk að rannsaka með
visindalegum hætti áfengis-
nevzlu manna. Ofdrvkkja er
víða um heim stórfellt félags.
iegt vandamál, en engin fu!l-
næg'andi skýring er fengin á
bví hvers vegna sumir menn
verða áfenginu svo háð'r að
líf þeirra snýst um það eitt
að afla sér drvkkjarfanga.
Vísindamenn sem fást við
áfengisrannsóknir í Banda-
rikiunum komu sarr.an á ráð-
stefnu í vetur til að bera sam-
an bækur sínar. Ráðstefnan
var haldjn í læknadei'd Kali-
forníuháskóla. Þarna voru
saman komnir geðlæknar. sér-
fræðingar í ýmsum öðrum
greinum læknisfræð'nnar, fé-
lagsfræðingar, lífefnafræðing-
ar og lífeðlisfræðingar.
Ekki var skýrt frá ne'num
stórfelldum uppgöívunum á
ráðstefnunni, enginn stærði
sig af þvi að hafa ráðið gátu
drykkjuskaparins. N ðurstöður
af viðræðunum hefði vel mátt
draga saman í þeim orðum
sem höt'undar Hávamá’a og
Crðskviðanna viðhöfðu endur
fvrir löngu: Færra ve't sás
fléir-a drekkr, en á hinn bóg-
inn: Hóflega drukkið vin gleð-
ur mannsins hjarta.
Eins og á fle ri sviðum er
reynt að fræðast um áfengið
og manninn með bví að gera
ti'raunir með áfengisneyzlu
dýra. Leitað er v'tneskiu um
leyndardóm ofdrykkiunnar
hjá mannkindinni með þvi að
athuga við hvaða aðstæður
dýr verða drykkjusiúklingar.
Einn be.'rra sem þetta starf
stunda er dr. Leon A. Oreen-
berg við Yale-háskóla. Á ráð-
stefnunni í Kaliforniu skýrði
hann frá því hvernig rotturn-
ar í rannsóknarstofu hans
taka víni. Doktorínn gaf tveim
rottuhópum í staupinu. Ann-
an hópinn leitaðist hann við
að gera taugaveiklaðan með
óvæntum hávaða. H'nn hóp-
urinn var þegar orðinn bil-
aður á taugum af samskonar
meðferð.
Reglulegir áfen®isskammtar
við rottu hæfi höfðu gerólík
áhr'f á þessa tvo hóna. Áfeng-
ið iók verulega mótstöðuafl
heilbrigðu rottanna gcgn
taugaveiklunaráhr'fum hávað-
ans. í>ær sem búið var að
gera taugaveik’aðar urðu
hinsvegar forfallnar drykju-
rottu.r ofan á taugabilunina.
Geðlækningaprófessorinn við
Northwestern University, Jul-
es H. Masserman, sagði að á-
hrif áfengisins á rotturnar
vaemif, fyllsta samræmi við sín-
ar rannsóknir á dr.ykkiuskap
manna. Öll áfengisdrykkja er
viðleitni til að afstýra tauga-
veiklunarv ðbrögðum við and-
legu eða líkamleau áiagi,
sagði hann. „Drykkjuhneigð
er sjúkdómur í þeim einum
skiln'ngi sem óhóflegar reyk-
ingar, íjárhættuspilafikn eða
eirðarleysi og rán eru sjúk-
dómar, það er að segja við-
teknar pðferðir sem nienn
le'tast við að beita til að
dyija fyrir sjálfum sér, bæta
sér upp, bjóða byrginn eða
sleppa undan óróleika." Hann
kvaðst telja áfengi í hæfiieg-
um skömmtum áhrifaríkt lyf
þar sem það ætti v ð.
Læknar hafa sér til
skelfingar komizt að raun
um að isvefnlyf sem búið
er aö nota í nokkur ár
víða um heim veldur van-
sköuunmn á fóstrum
mæðra. sem nota bað á
öndverðum meögö'ngu-
tíma. Svefnlyfið sem
genyur undir nöfnunum
softenon, contergan,
distaval og,- kevadon hef-
ur verið tekið íí mark-
aðnum í ýmsum löndum
síðustu mánuði.
Efnaíræðiheiti lyfs þessa er
þalidómið. Það hefur verið í
notkun um mestalla Vestur-
Evrópu, Norður-Ameríku (með
m'i'um .tsikmörkunum í
Bandríkjunum) í Japan, Bras-
ilíu og víðar.
Tilvalið svefnlyf
Þegar -.þalídómið kom fyrst
Dr. Chauncey D. Leake frá
Columbus mælti með því að
menn fái sér glas af víni með
kvökLmatnum. Hóflegur á-
fengisskammtur að loknum
erfiðum vinnudegj auðveldar
mönnum að hans dómi að
komast í hvíld og ró. Þar að
auki álítur hann hollt fyrir
hjónabandið að hjón fái sér
fram var það talið standa
framar flestum eldri svefn-
lyfjum. Það er ekki barbítúr-
sýrusamband, menn sofna
fJjött af því og eftirverkanir
eru fátíðar.
E-kki þótti það minnsti kost-
urinn við þalídcmið að heita
má cgerlegt að drepa sig á
'því, skýrslur eru til um 183
árangurslausar tilraunir til að
fremja sjálfmorð með því að
taka það inn í stórum
skömmtum.
Selt án lyfseðla
Þalidómið var búið til á
s'ntetískan hátt árið 1954 í
rann-sóknarstofum ilyfjafram-
le'ðslufyi'irtækisins Chemie
Grúnenthal í Stolberg í Vest-
ur-Þýzkalandi. Eftir þriggja
ára tilraunir á dýrum úrskurð-
uðu vesturþýzk lyf jayfirvöld
að lyfið væri svo hættulaust
glas saman: „E.'nn eða tveir
drykkir geta stuðlað furðulega
að því að gera eiginmann og
eiginkonu umburðarlyndari og
skiln'ngsbetri hvort við ann-
að.“
Kokkteildrykkja fyrir mat
hlaut eindregin meðmæli dr.
Giorg'o Lollo, sem iðkar rann-
sóknir í Róm og New York
til skiptis. Enginn maður get-
ur að staðaldri sk'lað mikl-
um og góðum afköstum í
starfi, sagði hann, nema hann
gefi sér öðru hvoru tíma til
að slæpast og safna orku.
Kokkteiídrvkkiur eru afbragðs
tæk'færi til að slæpast. Um
þá sem ekki kunna sér hóf
við drykkju hefur dr. Lollo
þetta að segja; „Ölvun, allt
fn'. meinlausustu einkennum
til aigerðs drykkjurots, er ekk-
ert annað en slæpingsástand
fengið með hjálp áfeng.s á
röngum stað, á röngum tíma
og af röngum ástæðum."
Eins og alkunna er þoia
menn betur drykkju ef neytt
er matar með áfenginu. Dr.
Lollo heldur því fram að ekki’
sé sama hvað snætt er með
drykknum, fleira en matar-
magnið í maganum og blóð-
sykurmagnið í blóðjnu stuðli
að því að draga úr ölvunar-
áhrifum. Hann er á því
að .ýmis m.jög kryddaður mat-
ur sé áhrifaríkástur til að
tefja fyrir að áfengjð berist
úr innyflunum út í blóðið.
Kveðst hann byggja þessa
skoðun á húsráðum Suður-
Ameríkumanna og ætlar að
rannsaka málið.
að það mætti selja hverjum
sem hafa vildi én .lyfseðils.
Chemie Grúnenthal auglýsti
það sérstaklega sem hentugt
til að róa foörn og fæðinga-
læknar ráðlögðu þunguðum
konum að nota það til að
draga úr morgunógieöi.
Nú þykir sannað af -staðtölu-
athugunum að þálídómíð geti
valdið stórfelldum vansköpun-
um á börnum ef mæðurnar
nota ;það frá sjöttu til áttundu
viku meðgönguitímans.
Hreifar í stað leggja
Síðástiiðið haust, f.iórum ár-
um eftir að saia á þalídómíð
var gefin frjáls í Vestur-
Þýzkalandi, veittu læknar því
athygli. að fæðingar vanskap-
aðra barna höfðu færzt stór-
um í vöxt. Einkum hafi f.iöig-
að svokallaðri hreifavansköp-
un, en svo er kallað þeg-
>á kom dr. Lollo fram með
Börn fœðast vansköpuð
kunar
skýringu á því fyrirbæri þeg-
ar menn drekka góða stund.
án þess að teljandi áfengisá-
hrifa verðí vart. en deyia svo
í einu vetfangi. Ástæðan er
segir hann. að kviði eða önn-
ur taugasoenna veldur því að
magaportið lokast og áfeng'ð
safnast fyrir i maganum. E i
svo verður maðurinn allt í.
einu útúrdrukkinn, vegna
þess að magaport.'ð hefur opn-
azt og alit áfengið streymt
út i mjógirnið, en þaðan flyt-
ur svo blóðið það til heilans
Aiiir vita að fj.öldi fólks
drekkur of m.'kið, en William
Dock lækn'r i New Yoríc
fræddi vísindamennina á é-
fengisráðstefnunni á þvi að
flest aldrað fól'k drykki o£
lítið. ,.Það áhyggjulausa hug-
arástand sem áfengi getur
skapað og er svo hiáskalegt
fyrir þann sem stjómar bil,“
sagði hann, ,.er mjög gagn-
legt fyr'r aldraða foreldra
ræktarlausra barna, karla og
konur, sem eru farin að
missa full not skynfæranna
eða annarra líffæra; sem sjá
jafnaldrana devia hvern &£
öðrum og vinunum fækka.“
Dock lækn'r sa?ði daemi-
sögu af þrem frænkum sínum
sem allar lifðu hamingjusömu
og starfsömu lífi framyfir sjö-
tugt, en þá fór ellihrumleik-
inn að segia t.l sín. Tvæf
tóku að drekka portvin og
stærðu sig af að þurfa aldrei
meðui, en sú þriðja drakk lyfi
að nafni valerían, sem ec
ekkert annað en áfengis-
blanda, og var heldur en ekki
hreyk'n af að geta verið án
vins. Allar þrjár áttu ánægju-
lega elli og urðu umgengnis-
betri en áður. Ein náði 99 ára
aldri. „Síðan ég hafði þetta
dæmi fyrir augunum,“ sagði
Dock, „hef ég alltaf álitið a3>
það sem einkum vantar á elli-
heimilum og hjúkrunarheim'I.
um fvrir iasburða fólk, já
meira að segja í sjúkrahús-
um, sé reglulegur áfengis-
skammtur.*1
Eftir þr'ggja daga umræc-
ur um drykkju dýra cg
manna, ofdrykkju og hói'-
drykkju, sagði lífeðlisfræðing-
urinn frá Yale, dr. Greenberg
í lokaræðunni, að þrátt fyr.r
allt sé „áfengið hættuminnst
af þeim róandi lyfjum sent
við ráðum yfir.“
ar börn fæðast með útlimi sem
mest líkjast selshreifum, hand-
og fótleggi vantar.
Læknir við fæðingardeildl
Hamborgarháskóla, Lenz &ð
nafni, fór fyrstur að gruna svefn-
lyfið. Komst hann að raun um aö>
mikill hluti mæðranna sem ólu
þessi vansköpuðu börn hafði not-
að það síðari hluta annars mán-
aðar meðgöngutimans, einmitt
þegar útlimir fóstursins eru aö
myndast.
Þúsundir vanskapninga
í Þýzkalandi
Læknar frá fjórum háskóluni
voru settir til að kanna allar
fæðingar vanskapaðra barna í
Rínarlöndum-Vestfalen frá árs-
byrjun 1959. Grúnentahl kallaði
inn allar birgðir af svefnlyfinu.
Þýzku læknamir álíta að allt
að fimmta hver kona sem tekur
Framh. á 10. síðu.
Sunnudagur 25. febrúar 1962 — ÞJÖÐVILJINN — (J