Þjóðviljinn - 08.08.1962, Blaðsíða 11

ERICH KASTNER:
eða
ÆVINTÝRI SLÁTRARANS
Nú sátu þau andspænis íulltrú-
anum sem hafði málið með
höndum og hann skýrði þeim
frá 'því sem hinn handtekni Rud-
oif Struve hafði haft að segja.
Skýrs.’an var all nákvæm, og
þegar fuiltrúinn hafði l.o'ks lok-
ið við að lesa hana, sátu vitnin
trvö ^raíikyrr drykklanga stund.
Loksin tók herra Kiilz sig á, sló
sér á lær með flötum lófanum svo
að söng í;<£g hrópaði: ..Nei. delta
mér nú •allar dauðar lýs úr
höfði. Flestu hefði : ég búizí við
öðnu en þessu. Ég hefði ekki
orðið hissa þótt ihann hefði brot-
ið allt o.g bramlað hér inni. Svo-
leið.isíV,reiðiköst eru réttlætan-
leg^Eð^ ef hann hefði sagt við
yður, að yður kæmi fjandans
ekkert við hvar hann hefði ver-
ið. Það er líka sjónarmið útaf-
fyrir sig. En að hann skuli reyna
að telja yður trú um að hann
hafi verið í Bautzen til að á-
varpa leikkonu, en hafi svo
meira að segja brostið kjank
til þess, það er einum of mik-
ið. Finnst ýður það ekk.i, ung-
frú Trubner?“
írena Trúbner lét ekki í ljós
skoðun á málinu.
,.Sá sem lýgur, stelur“, sagði
Kúlz i uppnámi. ,.Þarna hef ég
rétt einu sinni gert mig að fífli
með því að trúa á mannfplkið!
H.ann hefur verið í Bautzen.
einmitt í Bautzen! Og ekki hef-
ur hann svo sem gist þar og
enga 'sálu hefur hann hitt! Þetta
er útsmoginn þorpari“.
Fulltrúinn sagði: ,.Ég hef far-
ið fraim á að herra Struve verði
leiddur fram. Við sjáuim nú til.
hvort hann er svo ósvífinn að
halda fast við framburð sinn í
návist ykkar".
Ungfrú Trúbner varð Skelk-
uð. „Kemur hann hingað inn?
Ég vil helzt fara burt“.
Fastir liðir eins og venjulega.
13 00 „Við vinnuna“: Tónleikar.
18.30 Óperettulög.
20.00 Bohemian hljómsveitin í
Vín leikur Straussvalsa.
20.25 Erindi eftir Ole Storm:
„Svipmyndir úr sögu
brezku alfræðibókarinnar“.
Öiafur Gunnarsson þýðir
og flytur.
20.55 Islenzk tónlist: Páll Kr.
Pálsson leikur á orgel í
Haínarfjarðarkirkju a)
Toccata íOg Ricercare eftir
dr, Hallgrím Helgasön b)
Stef með tilbrigðum í
b-moll eftir Sigursvein D.
Kristinsson.
21.15 Eyjar við ísland: I. Flatey
á Skjálfanda (Sverrir Berg-
mann).
21.45 Sonja Schöner, Heinz
Hoppe o.fl. syngja létt lög.
22.10 Kvöldsagan: „Jacobowsky
og ofurstinn" eftir Franz
Werfel: I. (Gissur Ó. Er-
lingsson).
22.30 Næturhljómleikar: „Byron-
sinfónía" op. 53 eftir Alan
Bush.
23.25 Dagskrárlok.
m ***** m> ivsmi «.
„Það er ekki hægt“, sagði ful’-
trúinn.
Kúlz slátrarameistari klapp-
aði henni á höndina, eins létti-
lega og honum var unnt. „Þér
getið fa!ið yður bakvið mig“,
hvís’.aði hann.
Síminn hringdi.
Fubtrúinn tók t.ólið af og sagði:
..Komið ;nn með hann“. Síðan
sneri hann sér að gestum sinum
og lyfti stóra blýantinum ’ eins
;og hljómsveitarstjóri. „Herra
Strúve er að koma“.
Kúlz gamli breiddi úr sér
eftir mætti og þokaði stólnum
sínum fram fyrir ungu stúlk-
una----------------
Dyrpar opnujjust. .
í fylgd með lögreglulþjópi steig
herra Rudolf Struve úr Holtzen-
dorffstræti inn i'herbergið. Góða
skapið var farið veg allrar ver-
aldar, hann horfði þungbúinn
fram fyrir sig. Átti hann nú
að fara að segja frá þvl enn
einu sinni, að hann hefði ver-
ið í Bautzen í gær?
„Æ, hættið þið nú alveg",
hrópaði herra Kúlz. Hann rétti
fram handlegginn og benti á
litla, bústna náungann með lista-
mannalubbann, og svo fór hann
að skellihlæja. Ungfrú Trúbner
fór að dæmi hans. Hlátur henn-
ar var reyndar ekki alveg eins
sterkur og ekki eins dillandi.
Og að lokum tók hún líka upp
vasaklútinn sinn og þurrkaði
sér um augun. En ihún hafði líika
verið að hlæjá i alvöru.
Lögreglufulltrúinn og hinn
handtekni horfðu undrandi á
þau.
Herra Struve varð fyrstur til
að tak.a til máls. „Ég bjóst satt
að segja ekki við svo.na við-
tökum“, sagði hann önugur. Og
þegar hlátrinum linnti ekki,
stappaði hann í gó!fið og hróp-
aði; ,,Er ég ráðinn hingað sem
trúður eða hvað, herra fulltrúi?“
,,Fyrirgefið“, hrópaði Kúlz.
„Þetta er rétt hjá yður. Ég er
mjög ókurteis. Ég var alls ekki
að hlæja að yðm\ En þetta er
alltof h!ægi!egt“. Hann byrjaði
aftur að hlæja. Hann leit á lög-
reglufulltrúann og sagði: „Ég
þekki nefnilega alls ekki þenn-
an mann“.
Fulltrúinn teygði úr sér og
spurði: „Hvað er.uð þér að segja?
Þekkið þér ekki herra Struve?“
,,Nei,“ svaraði ungfrú Trúbn-
er. „Við höfurn ekki heiðurinn
af því“.
..Er þetta fólkið, sern ég var.
með í KaupmannahÖfn?11 spúrðí:
tónská’.dið með vott af hæðni
í röddinni.
„Kannski hefur hann verið í
Bautzen þrátt fyrir allt“, hróp-
aði Kúlz gamli og fór aftur að
hlæja.
„Herra fulltrúi“, sagði Struve
móðgaður. „Þér ha.fið væntan-
lega ekki verið að yfiiihevra
mig til þess að veita bláókunn-
ugu fólki upplýsingar um einka-
lif mitl?“
„Þekkizt þið þá ekki í paun
cg vera?“ spurði embættismað-
urinn efablandinn.
,.Nei“, svöruðu öll þrjú.
„Afsakið“, sagði Kúlz. „En
heitið þér í raun og veru Rudolf
Struve? Og eigið þér í raun og
verú heima í Holtzéndorff-
stræti?“
„Fjandinn sjá!fur“, urraði
tónskáldið. „Nú er mér nóg
boðið. Fyrst er því ekki trúað
að ég hafi verið í Bautzen og
það er reynt að sannfæra mig
>um að ég hafi verið í Kaup-
mannahöfn. Og nú er meira að
se-'Ia eitthvað athugavert við
það að ég eigi heima í Char-
lottenborg og 'heiti Struve! Eitt
get ég sagt ykkur: Ég er að
vísu úr hópi listamanna. En
ekki einu sinni á grímuböllun-
um hjá okkur gengur vitleysan
svona langt“. Hann strauk gegn.
um lubbann og skalf eins og
rauðgrautur.
„Herra Struve heitir Struve“,
sagði íulltrúinn. ,.Á því er eng-
inn vafi“.
„Og ég á líka heim.a í Ho’.tzen-
dorff,stræti“, hrópaði Struve.
„Því miður. Annars hefði ég
ekki v.erið rifinn upp úr rúm-
inu fyrir allar aldir í morgun.
Það geta þeir staðfest, sem voru
svo ástúðlegir að vekja mig“.
„Auðvitað, herra minn“, ‘sagði
fulltrúinn og reyndi að vera
eins mjúkur í miáli og honum
var unnt. „Þarna hafa verið gerð
einhver mistök. Ryki hefur ver-
ið slegið i augu okkar. Ókunn-
■ugur miaður, sem divalizt hefur
nokkra daga í Kaupmannahöfn
og gufaði bókstaflega upp frá
Warnemúnde i fyrrinótt, hefur
notað nafn yðar og heimilisfang.
En ég óttast að við höfum ekki
upp á honum fyrst um sinn. Er
hugsanlegt að um kunnmijja yð-
ar hafi verið að ræða? I-Ivað á-
lítið þér um það?“
„Má ég frábiðja mér slíkt“,
sagði Str.uve gramur. „Það eru
engir glæpamenn í mínum kunn-
ingjahóp“.
„Hafi það ekki verið kunningi
yðar“, sagði embættismaðurinn
hugsi, „þá hefur það verið ein-
hver bláóikunnugur. Maður sem
hefur hafið rárasáætlun sina á
því að fletta í simaskrá og
í'búaskrá Berlínar og velja sér
nafn, sem hann gæti notað og
horfið síðan algerlega þegar
tækifæri byðist".
„Ég skal steindrepa þann ná-
unga“, sagði herra Struve.
„En þið verðið að ná honum
f.vrst“, sagði Kúlz slátrarameist-
ari. „Ég hefði tekið honum
Struve okkar frá Kaupmanna-
höfn það mjög illa upp, ef hann
hefði sagt frá bv.í hér, að hann
hefði verið í Bautzen til að verða
hræddur við fylginaut einhverr-
ar leikkonu".
„Ég frábið mér alla gagnrýni“,
sagði tónskáldið. „Það getur
hugsazt að listmunajþjófur sé yð-
ur hugstæðari en ég er. En það
vekur engan áhuga hjá mér,
herra minn“.
„Og það kemur nú fyrir að
tónskáldin stela“, sv.araði sMtr-
arameistarinn úr Yorctkstræti.
„Ekki Holbeinum, heldur nót-
uim!“ Hann skelliihló. Svo venti
hann sínu kvæði í kross. „Það
var alls ékki ætlun mín að
móðga yður. Má ég kyhn.a mig,
ngfn mitt er Kúlz!“ Þegar hinn
anzaði engu: spurði 'hann: „Semj-
ið þér d«ægur!og?“
„Nei“, hrópaði herra Struve.
„Nei, fávísi maður! Og nú fer
ég heim. í Holtzendo.rffstræti,
herrar mínir og frúr. Eða ætlar
lögreglan að halda mér hér
lengur sem nauðugum trúði?“
„Að sjálfsögðu ekki, herra
Struve", sagði fulltrúinn. „Ég
bið yður innilega afsökun.ar
fyrir imína hönd og starfsbróð-
ur máns i Rostook“.
„Þetta kemur af kenningun-
um“, tautaði Kúlz gam!i.
v’ -riimm ,..i»w«** «»»» <*-*inwt r
Á móti sumum makkerum
pr. bæði hættulegt og vitlaust
að reyna að fá yfirslag eink-
um- ef maðui’i setur samning-
inn í hættu. Með eftirfarandi
spil opnaði suðug. .á, einu
hjarta, vestur sagði,.. einn
spaða, norður tvö h.jörtu. aust-
ur pass og suöur stökk í fjög-
ur hjörtu.
lauf í viðbót við fyrsta slag->'
inn.
Séu tíglarnir ekki ' skiptir
8—0, þá fást tíu slagii', eirihild-
lega með því að dréiía ‘á°tíg-
ulás í öðrum slag. Tröffipin
eru tekin af andstæðingúriúm,
tígulkóngur tekinn pg ‘Wáth
,n •
trompaöur. ......
S: A-D-7-3
H: G-8-5-3
T: G-5
L: G-G-2
S
V A
N
S: G
H: A-K-D-G-5-4
T: A-K-6
L: K-7-4
~3
Suður Vestur
1 hjarta 1 spaði
4 hjörtu pass
Suður, sem var nýkominn af
spítalanum, eftir að hafa tek-
ið ónauðsynlega svíningu,
drap spaðaútspil vesturs með
ásnum í borði. En þessi rétta
spilamennska hlaut ill örlög,
því austur trompaði og.spilaði >-
tígli.
Hinn ógæfusami suður-spilAT
ari gat nú séð að hann myndi
tapa þremur laufaslögum ef
til vill, svo hann áræddi að
láta lítinn tígul að heiman, og
vaknaði þar af leiðandi á
spítalanum aftur, eftir að hafa
gefið einn á tígul og tvo á
Norður Austur !
2 hjörtu pass j
pass pass !
Nú spilar blindur út spaða-<
þristi og suður gefur aí sér
lauf. Vestur lendir inni og
getur á engan hátt lagt spilið,
Spili hann tígli, trompar
blindur og suður hendir öðrú
laufi. Spili vestur spáða.-hlýt-
.ur„blindur að íá -á drattning'-
ðiíná.
„Ef ég hefði svínað spaðan-
um“, sagði suður við eina aí .
hjúkrunarkonunum, „þá hefði,
austur verið með spaðakóng-
inn og aðeins tvö lág lauf . . .
og ég hefði lent hérna hvorl ,
sem var“.
EinbýHshús í Ytri-Njarðvík
Húseignin Holtsgata 26, Ytri Njarðvík, er til sölu í nú-
verandi ástandi.
Tilboð sendist undirrituðum, sem einnig gefur nánari
upplýsingar.
SVEITARSTJÓRINN í NJARÐVÍKURIIREPPI.
+
Þökknm innilcga auðsýnda samúð og vinarhug við and-
lát og útför dóttur okkar
INGIBJARGAR GUÐRÚNAR AElALSTEINSDÓTTUR
Sérstakar þakkir .til lækna og starfsfólks Borgarsjúkra-
hússins fyrir góðvild og umhyggju í langvarandi veik-
indum hennar.
Fyrir okkar hönd og annarra ættingja
Ingibjilrg Agnarsdóttir Aðalsteinn Andrésson
Konan nn'n og móðir okkar
SIGURBORG PÉTURSDÓTTIR frá ísafirði
andaðist 5. þ. m. Jarðariörin ákveðin föstudaginn 10.
þ. m. kl. 15.00 frá Fossvogskapellu.
Þórarinn Gíslason Jóhanna Þórarinsdóltir
Pctilr Þórarinsson Margrét Þórarinsdóttir
Útför
AUÐAR GÍSLADÓTTUR prófastsekkju
fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 8. ágúst kþ
10,30 f.h.
Athöfninni verður útvarpað.
Blóm vinsamlegast afþökkuð.
Börn og tengdabörn.
Miðvikudagur 8. ágúst 1962 — ÞJÓÐVILJINN — (11) i
táCI ,-_-úgú .8 usebajitvftíM — KtftUIIVSOW - .-H |