Þjóðviljinn - 03.10.1962, Blaðsíða 6

—TU
(móðviuinn
tJtgefandi Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaílokkurinn. —
Ritstjórar: Magnús Kjartansson, Magnús Torfi Ólafsson, Sigurð-
ur Guðmundsson (áb.) — Fréttaritstjórar: Ivar H. Jónsson, Jón
Bjamason. — Ritstjóm, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja:
Skólavörðustíg 19. — Sími 17-500 (5 línur). Áskriftarverð kr.
65,00 á mánuði.
MEÐ 0G MÓTI
Ijað er vaxandi einkenni á stjórnmálalífinu á íslandi
að ekkert mark er takandi á orðum og yfirlýsing-
um borgaraflokkanna. Þeir lofa einu fyrir kosningar,
en að kosningum loknum verða framkvæmdir þver-
öfugar við fyrirheitin. Þannig hafa öll stórmál verið
leidd til lykta síðustu áratugina. Hernámið var fram-
kvæmt af sömu mönnum sem allir höfðu heitstrengt
að aldrei skyldi neitt erlent ríki fá bækistöðvar á
Islandi. Landhelgin var skert af mönnum sem sóru
að þeir s>kyldu verða hin eina sanna landhelgisgæzla.
Leið sú sem stjórnarflokkarnir boðuðu til bættra 1‘ífs-
kjara fyrir síðustu kosningar hefur síðan hlykkjazt
norður og niður.
T^n þótt þetta sé sameiginlegt einkenni á borgaraflokk-
unum þremur hefur forusta Framsóknarflokksins
náð mestri fullkomnun í þessu kerfi. Hún lætur sér sem
sé ekki nægja að segja eitt fyrir kosningar og fram-
ícvæma annað að þeim loknum; hún segir alltaf tvennt.
Hún hefur tvær skoðanir á hverju vandamáli sem upp
kemur með þjóðinni. Hún hefur í senn verið á móti
hernáminu og með því, bæði stutt hlutleysi lands-
ins og aðild íslands að hernaðarbandalagi, og í af-
stöðu flokksins til þátttöku íslands í Efnahagsbandalag-
inu hefur tvískinnungurinn náð þvílíkri fullkomnun
að lengra verður naumast komizt. Einnig hefur forusta
Framsóknarflokksins borið kápuna á ibáðum öxlum
í samskiptum sínum við núverandi ríkisstjórn á sama
tíma og svo hefur verið látið heita að háð væri hörð
barátta gegn henni. Framsókn ihefur aftur og aftur
komið til liðs við ríkisstjórnina og stuðlaði m.a. að
því á þingi 1959 að Alþýðuflokkurinn gæti hafið árás-
ir sínar á lífskjör almennings. Þessi framkoma Fram-
sóknarforustunnar er þeim mun ósæmilegri sem af-
staða óbreyttra Framsó-knarmanna hefur verið alger-
lega ótvíræð í þessum stórmálum öllum.
ITm þessar mundir standa yfir kosningar til Alþýðu-
^ sambandaþings, og ekki þarf að færa rök að því
hversu -afdrifaríkar þær eru. Stjórnarflokkarnir freista
þess með öllum tiltækum ráðum að ná valdi á alþýðu-
samtökunum, því ef það tækist hefði traustasta vörn
launlþega verið brotin til grunna. Vinstrisinnað fólk
í verklýðsfélögunum hefur hvarvetna tekið höndum
saman til þess að hrinda þessu áhlaupi, m.a. hafa
stuðningsmenn Alþýðuband-alagsins og Framsóknar
unnið ágætlega saman. En forustu Framsóknarflokks-
ins hefur ekki fallið þessi eindregna afstaða. Þess
vegna tók hún til sinna ráða 1 bílstjórafélaginu Frama,
þar sem kosið er þessa dagana, og neitaði allri vinstri
samvinnu. í staðinn var boðið fram einlitur flokkslisti
í þeim eina tilgangi að reyna að sundra vinstrimönn-
um og tryggja stjórnarflokkunum sigur í þessu félagi
sem hefur sent vinstrimenn á tvö síðustu Alþýðusam-
bandsþing. Og þar með hefur Framsóknarflokkurinn
náð því marki að vera bæði móti því og með að stjórn-
arflokkarnir næðu tökum á verklýðshreyfingunni.
|jessi óheiðarleiki í stjórnmálabaráttunni er á -góðum
vegi með að gera lýðræði á íslandi að innantómu
formi. Sé ekkert að marka orð og yfirlýsingar stjórn-
málaflokk-a eða sé þeim látið haldast uppi að hafa
tvær gagnstæðar skoðanir á öllum vandajnálum eru
almennar kosningar að sjálfsögðu enginn úrskurður um
neina stefnu. Þessi sannindi ættu að vera kjósendum
Framsóknarflokksins þeim mun ljósari en öðrum sem
þeir eru grálegar leiknir af leiðtogum sínum. — m.
Hér fara á eftir kaflar úr viðtali sem fréttaritari
| ítalska blaðsins l’Unitá í Alsír, Maria A. Macciocchi,
| átti fyrir nokkrum dögum við Múhameð Khider,
| framkvæmdastjóra Þjóðfrelsishreyfingar Serkja og
| annan mesta áhrifamann 1 Alsír nú. Hann lætur í
E þessu viðtali í ljós álit sitt á hlutverki his nýja
1 Þjóðfrelsisflokks og annarra stjórnmálaflokka í hinu
1
^nýja Alsír og gerir sína grein fyrir deilunum milli
. forystumanna Serkja undanfarið.

að var afsögn Múhameðs
Khiders úr serknesku bráða-
ibirgðastjórninni 22. júní s.l.
sem var fyrsta augljósa merk-
ið um ágreininginn í Þjóðfrels-
isfylkingunni (FLN), en hann
er í dag einn af fáum stjórn-
málamönnum í Alsír, sem hef-
ur nær óskorað áhrifavald.
Staða hans í stjórnarnefndinni,
en har situr hann sem fram-
kvæmdastjóri FLN, er mjög
svipuð og Ben Bella, enda hef-
ur hann lengi verið helzti sam.
starfsmaður hans. Hann hefur
haft á hendi eitt veigamesta
h’utverkið í átökunum í Alsír
undanfarið, og :þá líka fært
.sönnur á hugprýði sín-a, þegar
hermenn frá 4. herstjórn-arhér-
aði handtóku hann og ætluðu
-að leiða fyrir herrétt.
Hann er svo vel heima f
refskák stjórnmálanna, að
honum he.fur verið gefið við-
■urnefnið „samningamaðurinn",
en hann hefur þó sýnt að hann
er traustur maður, ósveigjan-
legur og algerlega sannfærður
um -að setja verði vald Þjóð-
frelsisfylkingarinnar og hins
nýja flokks ofar öllu öðru.
Þeir lesendur sem minnast
viðtalsins við Ben Bella (birt
í Þjóðviljanum 29. ág.), munu
sjá af því sem hér fer á eftir,
•að Khider skýrir ekki deil-
urnar innan PLN á alveg sama
hátt og hann og hefur he’.dur
ekki sömu sko.ðun á bví hvaða
hlutverki önnur pólitísk öfl
gætu gegnt í Alsír, en meðal
lþeirra er Kommúnistaflokkur
Alsírs.
Fyrsta spurningin sem við
lögðum fyrir Khider varð-
aði úrslit kosninganna. En
Iþað var Ben Bella, sem rétt
í því kom inn í skrifstofu
Khiders, sem varð fyrir svör-
um og lýsti ánægju serknesku
ieiðtoganna með það hvernig
.kosnipgarnar hefð\i, farið frajp.
og ,þá .ykki síður. með hitt. að
úrsiitin, sem í sumum héruð-
um voru enn hagstæðari
en í þjóðaratkvæðagreiðslunni.
sýndu fullkomið -samþykki
þjóðarinnar við stefnu og störf
stjórnarnefndarinnar undan-
farna mánuði.
Khider -benti á í þessu sam-
bandi, að hin mikla þátttaka
í kosningunum, einnig kjós-
enda af evrópskum ættum,
sýndi ,að þjóðin vildi að staðið
væri v.ið Eviansamningana o.g
hann l.agði -þá jafnframt á-
herzlu á, að þeir hefðu verið
samþykktir einróma í Þjóðbylt-
ing-arráðinu.
Sjáifur sagðist hann álíta
þessa -samninga mikinn sigur,
en vandinn væri sá hvernig
sá sigur yrði hagnýttur. Það
væri einnig mikils virði, að
þessir samningar við Frakka
væru virtir, því að þá myndu
aðrar þjóðir, sem Serkir kynnu
að semj.a við síðar, vita að
þeir stæðu við gerða samninga.
Og hér fara á eftir í spurn-
ingum og svörum helztu at-
riði viðtals okkar.
-Hver voru upptök hinna al-
varlegu deilna og um hvað var
í rauninni deilt.
— Að mínu á’.iti stöfuðu
deilurnar fyrst og fremst af
baráttu um völd. Það kann að
hafa verið einhver ágreining-
ur á fundinum í Tripoli um
'Stefnuskrána, en sá ágreining-
ur kom ekki í ljós og þ-að er
ekki hægt að deila um það
sem menn geyma í hugskoti
-Sínu.. Átökin hófust eftir að
Þjóðbyltingarráðið hafði rætt
stefnuskrána, kafia fyrir k-afla,
og samþykkt hana einróma. Á-
-greiningurinn kom þá fyrst
upp, þe.gar ákveðið hafði verið
að stofna stjórnarnefnd, sem
tæki við af bráðabirgðastjórn-
inni, þ.e. þegar um var að
ræða að leggja niður v-alda-
kerfi sem átti rætur sínar í
stríðinu, en átti ekki við það
ástand sem skapaðist eftir -að
sjálfstæði var fengið.
Það var þá sem sá vandi
kom upp, hvort takast myndi
að varðveita einingu í flokkn-
um. Hverjir áttu -að fylgja
fram byltingunni? Það var ekki
um það að ræða hvort það
-skyldi he’.dur ver-a X eða Y,
heldur um hitt að varðveita
völdin ósko.ruð i höndum þeirra
sem þau væru falin.
\Ti5 gerðum bá og siðar ýms-
ar tils’.akanir, en vikum
aldrei hætishót frá þeirri meg-
inregiu. f síðustu átökunum
var þannig upp á því stungið,
að nýjum mönnum yrði bætt
í stjórnarnefndina gegn því að
uppreisninni yrði hætt. Þeirri
uppástungu höfnuðum við al-
.gerlega. Ef við hefðum geng-
ið ,að henni, hefði það haft í
för með sér stöðug og síend-
urtekin átök á öllum sviðum,
í ríkisstjórninni, í hér-aðsstjórn-
unum, í herstjórnunum. Hvar-
vetna hefðu menn getað sagt:
Annaðhvort takið þið mig í
stjórnina, eða ég kem illu af
st.að. Við kusum heldur að
hætta á 'borgarastríð með því
að ka’.la á aðstoð hersins en
að eiga á hættu stjórnleysi og
öngþveiti.
— V-ar þ-að af þessum sök-
um sem þér höfnuðuð tilboði
Ben Khedda meðan á síðustu
átökunum stóð?
*— Já, einmitt. Þegar Ben
Khedda bag mig að far.a þess
á leit við -stjórnarnefndina að
hún útbyggi nýja fram-boðslista
í samráði við herforingja 3.
og 4. herstjórnarhéraðs svar-
-aði ég honum, ,að ég hefði þeg-
ar 3agt fram mínar tillögur
sem fUmkVsamd-adtjóri FLN
og að þær væru, að herfor-
ingj.arnir viðurkenndu þegar í
stað og ski’.yrðislaust stjórn-
arnefndina og flyttu burt alla
hermenn sína úr höfuðborg-
inni. Ben Khedda bar -að koma
þessum kröfum mínum á fram-
fæ.ri við hina aðilana og sjá
um að þeir yrðu við þeim.
Öeilurnar stöfuðu því. -að
mínu áliti. af heimskulegri
þrætu um persónur. Ég tel þó
ekki að því verði haldið fram
með réttu., að Ben K-hedda sé
í dag for.sprakki -andstöðuhóps
sem vill breyta stefnumiðum
byltingarinnar. Slíkri staðhæf-
ingu mætti svara með því, að
stefnuskráin h.afi verið sam-
þykkt einróma í Tripoli. Að
g) — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 3. okfóber 1962
vísu kunna að hafa verið skipt-
ar skoðanir um hana. en það
hefur enn ekki komið á dag-
inn. Svo kann þó að fara.
— Hvar ætti það að verða?
— Á næsta fundi Þjóðbylting-
arráðsins?
:— Hugsanlegur ágreiningur
um stefnumið byltingarinnar
mun koma í ljós á ráðstefnu
FL-N sem haldin mun verða í
desember. Það kunna að verða
deilur í Þjóðbyltingarráðinu
fyrir þann tíma. en þær munu
ekki stafa af ágreiningi um
stefnuskrána, heldur af hinum
g-ama’kunnu ásökunum um
valdníðslu, um að vissum
mönnum hafi verið bo’.að úr
framboði, um að úrslit kosn-
inganna hafi verið „ákveðin
fyrirfram“, eins og Boudiaf
hefur sagt. En kemur yður til
hugar að hægt sé að segja að
ko.sningaúrs’it sem bvggðust
á svo einróma samþykkt þjóð-
arinnar hafi verið „ákveðin
fyrirfram“?
— Hvernig má það vera að
stefnuskráin sem samþykkt var
fyrir mörgum mánuðum sku’.i
enn ekki hafa verið birt al-
menningi?
— Það var verkefni bráða-
birgðastjórnarinnar að gera
það. Þjóðfoyltingarráðið hafði
enn ekki lokið störfum -sínum,
þegar andstæðingar okkar
gen-gu af fundi þess og lýstu
vantrausti sínu á stjórnar-
nefndina, sem síðan í júní
hefur barizt fyrir tilveru
sinni. Bráðabirgðastjórninni
var einnig ætlað að semja
kosninga’ögin og' það verk
leysti hún af hendi. Þau eru
því á hennar ábyrgð, einnig
þeir gall-ar sem á þeim kunna
að hafa verið.
— Þér hafið sagt að næstu
kosningar gætu orðið lýðræð-
islegri en þær -sem nú eru hjá
gengnar. Teljið þér að önnur
pólitísk öfl, eins og t.d. Ko-mm-
únistaflokkur Aisírs, eigi að fá
-að keppa um hylli kjósenda?
— Ég tel að kommúnista-
flokkurinn eigi að fá að starfa
-af fullu frelsi. En máiið er al-
mennara eðlis: Annaðhvort ber
að foanna -alla flokka nema
Þjóðfre’.sisflokkinn, eða þá að
leyfa öllum flokkum að -starfa.
Ég hallast að síðari sko.ðun-
inni. Þjóðfrelsisf’.okkurinn á að
vera hið ráðandi meginafl, og
þá skiptir ekki verulegu máli
hvort leyfð verður stjórnarand-
staða í samræmi við stjór-nlög
landsins. Það væri á hinn bóg-
inn illa farið að neita þessum
pólitísku öf’.um um leyfi til
að koma sjónarmiðum sínum
á framfæri og neyða þau -þann-
ig til leynibaráttu, Við verð-
um um fram al’t að hafa trú
á því að við höfum valið hina
réttu leið og hefjast handa um
að koma á -þeim þióðfé’ags-
breytingum sem þjóðarhagur
krefst.
Taki Kommúnistaflokkur
Alsirs þann kost að starfa í
andstöðu við Þjóðfrelsisf'okk-
inn gæti hann haft örfandi á-
hrif á þjóðfélagsþróunina. En
það verður ráðstefnunnar í des-
emfoer að taka afstöðu til al’.ra
þessara mála.
Þjóðfrelsisf’.okkurinn á að
verða meginafl lýðr-æðis-
-ins í - landinu og við munum
leggja okkur alla fram til þess
að svo verði. Nú eru öll völdin
i landinu í höndum u.þ.b. sex-
tíu manna. en á flnVVsrpíi-
stefnunni munu mæta tvö-þrjú
þúsund fulltrúar Qg þar munu
nýir leiðtogar koma fram.
í Bandaríkjunum hefur að
undanförnu hver stjórnmála-
maðurinn á fætur öðrum kraf-
izt hefndarráðstafana gegn
Kúbu. ,,Við e'-gum í vandræð-
um með Kúbu, sökum þess að
Ike þorði ekki að framfylgja
Monroe-kenningunni,“ er haft
eftir Harry Truman, fyrrum
forseta Bandaríkjanna. Spru-
il’e Braden, fyrrum aðstoðar-
utanríkisráðherra með urnsjá
mála Suður-Ameríku, hefur
krafizt, að Bandaríkin ráð st
inn á Kúbu í skjóli Monroe-
kenningarinnar. Einn fulltrúa-
de’ldarmanna Demokrata-
flokksins, O. C. Fisher, hefur
skrifað forseta Bandaríkjanna
bréf og lagt ti-1, að sett verði
hafnbann á Kúbu. Thomas J.
Dodd, öldungadeildarmaður
frá Connecticut, hefur heimt-
að stöðvun vopnasendinga til
Kúbu. Hinn ölungadeildar-
maðurinn frá Connecticut vill
einskis eftirbátur vera og hef-
ur lýst yfir í öldungad-eildinni,
að Bandaríkjunum „bæri réttur
og skylda“ til að koKvarpa
stjórn kommúnista á Kúbu.
(Heim'ld fyrir ummælum þess-
um er bandariska vikublaðið
Time, 21. septem-ber).
í upphafi virðist bandaríska
ríkisstjórnin ekki hafa kippt
sér upp við þennan áróður
gegn Kúbu. En áróðurlnn fann.
hljó-mgrunn -ó bandarískum
blöðum. Og kosningarnar til
þingsins færðust í nánd.
Snemma í septemfoer tók
bandaríska r'k'sstjórnin við-
bragð. Hún bað ríkin í Atlanz-
'hafsbandalaginu að hlutast til
um, að skip undir í'ánum þeirra
hættu flutningum frá Ráð-
stjórnarríkjunum tii Kúbu,
eins cg vik'ð hefur verið að
í dálkum þessum. Þá æskti
forseti Bandar'kjanna, J. F.
Kennedy heimildar bandaríska
þingsins 7. septemþer tií að
kalla til vopna 150.000 vara-
l'ðsmenn.*) í athugasemd við
frétt um herútboðið sagði New
*) Fyrir hendi var þá heimi’d
til útboðs 1.000.000 manna.
York T’mes (á forsíðu) 8.
september: „Forsetinn hefst að
andspænis vaxandi gagnrýni
Republikana-flokksins á ríkis-
stjórn hans, sakir þess að hún
hefur ekki gripið til aðgerða
gegn þeirri ógnun, sem repu-
bl'kanar telja stafa af vopna-
upph; eðslu . Ráðstjórnarríkj-
anna á Kúbu“. Báðir þingflokk-
arnir lýstu yfir stuðningi við
málaleitan forsetans. En
„Mörgum republikana var
miklu hugleiknari tillaga til
þingsályktunar, sem forystu-
menn þeirra báru fram (í
gær). í henni var forsetanum
gefin heimild til beitingar
bandariskum her, ef nauðsyn
þætti á, til að tleggja að velli
kommúnistana á Kúbu“, eins
og sagði í New York Times 10.
september. Wilson L. Prouty,
öldungadeildarmaður frá Ver-
mont, gekk þó feti lengra og
bar fram viðbótartillögu við
frumvarpð um herútboðið
sama efnis og þingsá’yktunar-
tillögu republlkana.
Þegar hér var komið sögu,
skárust Ráðstjórnarríkin í leik-
inn. Á hádegi þriðjudag'nn 11.
septem-ber voru kallaðir saman
hinir náiega 100 erlendu frétta-
ritarar í Moskvu til að hlýða
á yf rlýsingu frá ráðstjórninni.
í yfirlýsingunni sagði:
„Ráðstjórnin telur nauð-
synlegt að foeina athygli
r.'kisstjórna allra landa og
almenningsálits í heiminum
að ögrunum þeim, sem
bandaríska rlkisstjórnin hef-
ur í frammi, ögrunum, sem
att geta veröldinni út í
■ skelfingar allsherjar-he:ms-
styrjaldar, sein háð yrði
með varrna-kjarnorkuvopn-
um. í fyrstu gaf ráðstjórnin
ekki miklar gætur að þess-
um áróðri gegn friðnum og
taldi, að allur þessi ögrun-
arkenndi hávaði yrði rakinn
til undirbúnings þingkosn-
inga. En við getum nú ekki
lengur virt hann að vett-
ugi, því að forseti Banda-
ríkjanna hefur beðið leyfis
þingsins til að kveða til
vopna 150.000 varaliðsmenn í
herjum Bandaríkjanna ....
Siikt skref af hálfu ríkis-
stjórnar Bandaríkjanna
verður -ekki metið sem ann-
að en yfirskin árásaráætl-
ana og áforma Bandaríkj-
anna sjálfra og mun óhjá-
kvæmilega auka á alþjóð-
legar viðsjár .... En í
þeirri andrá, sem Banda-
ríkin eru að vígbúa heri
sína og undlrbúa ásókn
gegn Kúbu og öðrum fr!ð-
sömum ríkjum vill ráð-
stjórnin vekja athygli á
þeirri staðreynd, að ekki
verður ráðizt á Kúbu án
þess að refsing hlotnist fyr-
ir. Ef upp í þá árás væri
lagt, yrði það upphaf þess
að leysa úr læðlngi styrj-
öld.“
Þegar yfirlýsing þessi barst
tiil Washington, varð ekki uppi
fótur og flt Talsmenn utan-
ríkisráðuneytisins kölluðu yf-
irlýsinguna „auðsæjan áróður“.
Engu að síður las J. F. Kenne-
dy, forseti Bandaríkjanna, upp
yf rlýsingu um sambúð Banda-
ríkjanna og Kúbu i upphafi
blaðamannafundar síns 13.
september. í henni sagði:
„Allt frá þv-j að kommún-
isminn festi rætur á Kúbu
1958, hefur Verið stöðugt að-
; stréymi sovézkra tækni-
fræðinga og herfræðinga til
eyjarinnar í boði kúbönsku!
ríkisstjórnarinnar .... Enj
ég vil endurtaka þær nið-l
urstöður, sem ég skýrði frá
í síðustu viku, að þessir
nýju farmar eru ekki alvar-
leg ógnun við neinn h.uta
þessarar heimsálfu .... En
ekki er nauðsynleg né rett-
lætanleg hernaðarleg íhlut-
un Bandaríkjanna, og
harma ber, að lausmælgi
hérlend s um þess háttar að-
-gerðir geti orðlð að átyllu
fyrir þeirri staðhæfingu, að
slíik ógnun sé til staðar.“
Isvestia, málgagn ráðstjórn-
arinnar, ræddi þessa yfirlýs-
ingu forsetans í ritstjórnar-
grein á forsl-ðu 14. september,
og sagði, að yfirlýsingin væri
skilorðsbund’n, en þó yrði fall-
izt á hana, eins langt og hún
næði.
Sama dag og forseti Banda-
ríkjanna birti yfirlýsingu sína
sam-þykkti öldungadeldin án
mótatkvæða frumvarpið um
herúí-boðið. Nokkrum töfum
olli þingsályktunartillaga repu-
b'ikana, sem þe:r isyndu að
hnýta við frumvarplð New
York T mes, 14. september,
sagði svo frá: , Eftir fund
(leiðtoga) demókrata í Hvíta
húsinu og (leiðtoga) republik-
ana í þinghö linni, var í dag,
(þ. e. 13-. sepfember), sneitt
framhjá t ílögunni til þingsá-
lyktunar um Kúbu með þessu
móti: Mansfield, öldungadeild-
armaður, (þ. e. formaður
demokrata í de'ldinni), til-
kynnti, að hann mundi
bera fram tillögu til þings-
ályktunar um stuðning
við Kennedy forseta
íl hvers konar aðgerðum, sem
hann kynni að krefja, m. a.
beitingu heraflá til að hindra,
að ríkisstjórn Fidels Castros
útbreiði kommúnismann utan
Kúbu.“ Þessi tillaga Mansfields
til þingsályktunar var að lok-
um samþykkt. í þingsályktun-
inni segir:
„.... Öldungadeild og
fulltrúadeild Bandarikjanna,
saman komnar á þingi, á-
lykta, að Bandaríkin séu
staðráðin (a) að hindra með
öllum t'ltækum ráðum.
meðal þeirra beitingu
vopnava'ds, að Kúba geti
■breitt út marxistisk-lenin-
iniskt stjórnarfar, með
valdi eða hófun um vald-
beitingu fært út árásar- eða*
undirróðursstarfsemi sína til
nokkurs hluta heimsálfu
þessarar; (b) að hindra á
Kúbu myndun eða notkun !
hernaðarmátts. sem út-
lenzks stuðnings nýtur, seml
stofnað geti í hættu öryggil
Bandaríkjanna; og (c) að
v'nna ásamt Samíökum ,
Ameríkuríkja og frelsisunn-:'
andi Kúbumönnum að þvi ‘
að hlúa að v-onum kúbönsku
þjóðarinnar um sjálfs-
ákvörðun “
Kreppan í sambúð Banda-
ríkjanna og Kúbu virðist
þannig liðin hjá, þótt enn logi
í glæðunum. Lengi er þó von
á einum. Richard Nlxon, fyrr-
um vara-forseti Bandaríkjanna, ;
hóf upp raust s:lna 18 sept- j
ember og krafðist, áð Kúba :
- yrði sett í „sóttkví“.
H. J.
Her Kúbumanua er skipaður jafnt hvítum mönnum og bliikkum, og hann er búinn beztu nú-
tímavopnum öðrum en atóm- og eldflaugavopnum. — Myndin sýnir kúbanska hermenn á verði.
Miðvikudagur 3. október 1962 — ÞJÓÐVILJINN