Þjóðviljinn - 30.10.1962, Blaðsíða 10

10 SÍÐA
ÞJÓÐVILJINN
Þriðjudagur 30. október 1962
Þórði tókst að sleppa írá verðinum og komast undan.
Á f j allsbrúninni sneri harrn sér við og leit til baka.
Niðri í dainum var allt kyrriátt og ekkert óvanalegt
að sjá. Á meðan ráfaði Ross um i skóginum hálfviUtur.
Allt í einu kom hann auga á Titiu og Ariane
áiengdar.
Skáldsaga eftir RICHARD CONDON
eyðilögðu alit fyrir mér, en samt
þykj.ast þexr vera reiðir. „Fyrr
rná nú vera ósvífnin“.
Hertogafrúin reis á fætur.
IBCartn sat þama eins og ekkert
▼aexi eðlilegra en sitja bundinn
við stól í sínu eigin húsi.
„Er það ætlunin að ég sitji
hér þrælbundinn, þegar þessir
náungar kcrna til að taka þátt
í þessari tilgangslausu' áætlun
þfani, hver svo sem hún er?“
WÞúkka þér fyrir að þú
tategdÍT, Victoriano,“ sagði hún.
„Ekkert að þakka,“ svaraði
haun og leit ósjáifrátt upp. Hann
Sbarði inn í augu hennar og í
fyirslía skipti varð honum ljóst
hvað hann hafði gert.
„Vertu sæH. Guð veri þér
Eknsamur." Hún sló hann í
hSfnðið hvað eftir annað með
þnriga skörungnum og lét hann
siðan falla í gólfið úr hanzka-
Kbeddri hendinni. Ferðalúinn
kStturinn Montes vaknaði ekká.
Hún gekk að frönsku gluggunum
og starði út. Tíu mínútum seinna
bom bílj Boirmes á fleygiferð
npp Calle Amador og stanzaði
fyrir ntan,
Hertogafrúin gekk aftur inn í
máraherbergið, lokaði vandlega
á eftir sér og gekk að símanum,
án þess að líta á það sem lá í
haaipri í stólrium.
„Xögregla! Lögregla! Komið
Sjótt, komið fljótt!‘‘ sagði hún
í símann. „Það er verið að
myrða Dr. Munoz, markgreifa
af ViMalba. Mennimir eru hér
ennþá. Fljótt! Calle Amador de
Jos Rios númer fjögur. Dr. Mun-
oz. Fljótt."
Hún lagði tólið á og smeygði
sér út. Pablo opnaði fyrir henni
útídymar. „Þvi er lo.kið," sagði
hrúri. „Þeir hinir geta komið á
hverri stundu.“
Hún fór út og niður stigann
nm leið og Boume og Jean
Marie tóku lyftuna upp. Hún
varð að styðja sig við bandrið-
lð á leiðinni niður og augun
votu bBnduð af tárum.
Homer Pickett stikaði beint
irin í íbúðina á Palace hótelinu,
veifandi tveimur myndablöðum
og brosti hrifinn til konu sinn-
ar sem var að nudda á sér and-
Hfið upp úr efni sem kaWað-
Ist Splendor.
„Bæði tvö! Bæði tvö!“ hróp-
aði hann. ..Og bæði í litum!
Pickett Troilus! Þau birta það
bæði. Ég er frægur maður! Nú
þarf ég ekki annað en fylgja
þessu eftir!“
Frú Pickett gekk í skyndi til
hans með krullupinna í hárinu
og jklædd glæsilegum. níðþröng-
um náttkjól frá Balmain. „Al-
máttugur Homer — hafa þeir
prentað eitthvað af myndunum
af mér?“
„Hvort þeir hafa. Að minnsta
kosti þýzka tímaritið."
„Þýzka tímaritið!" Hún reif
af honum bæði blöðin og fleygði
því bandaríska í sófa. ,,Hvaða
púður er i þvi. for helvíti?
Hver les þetta þýzka tímarit?"
Hún fletti því rösklega „Hvar?
Hvar er myndin?"
„Héma.“ Pickett rejmdi að
rífa af henni blaðið, en hún
hélt fast um það. „Láttu mig
hafa það,“ sagði hann. ,,Á blað-
síðu sjötíu og átta. Þarna. Sérðu
litmyndina!“
„Hvar? Hvar er ég?“
„Þama — niðri í hominu."
„Ó!“
„Finnst þér ekki Velazqes
taka sig vel út?‘‘
„Vel? Hvað hefur þessi bölv-
aður drullusokkur gert við mig?
Af hverju sagðirðu mér ekki að
hatturinn á mér væri skakkur?
Ég er alveg eins og asni.“
„Sjáðu hérna, lestu textann!“
„Lesa textann? Eg skal svei
mér lesa þessu helvítis tímariti
textann. Ég fer í mál!”
„Svona, svona. Sjáðu héma.
Pickett Troilus. Málverk eftir
Velazques er kallað Pickett Tro-
ilus opinberlega!“
„Opinberlega! f ómerkilegum
þýzkum skitasnepli."
„Nei, nei. í þeim báðum.“
Hann greip bandaríska blaðið
sem lá í sófanum og opnaði það
á nákvæmlega rétta staðnum.
„Pickett Troilus er fyrirsögnin
á greininni. Skilurðu hvað það
táknar? Það merkir það, að það
verða pantaðar hjá mér að
minnsta kosti sex greinar á ári
og löng fyrirlestraferð. Þessi vin-
áttufélög standa svei mér fyrir
sínu!“
„Þú ert auðvitað glaður og
hreykinn yfir þessari mynd af
mér?“
„Fyrirlestraferð er ennþá
betra en Washington, vina mín.
Þær eru eitt óslitið kokkteilboð,
daginn út og daginn inn og sæg-
ur af fólki sem spyr og spyr ...“
„Hvað um Washington? Hvern-
ig geturðu farið í fyririestraferð
núna? Flokkurinn sparkar þér.“
„Vertu alveg óhrædd. Ég kem
vel fram við flokkinn og flokk-
urinn kemur vel fram við mig.
Það verður áreiðanlega hægt að
koma í kring veikindaleyfi. Hvað
segirðu um fyrirlestraferð, vina
mín?“
Frú Pickett settist fyrir fram-
an stóra spegilinn og fór aft-
ur að nudda á sér fésið. Hún
teygði áiikuna. svo að nefið
snart næstum spegilinn. Það var
eins og hún væri komin á síð-
asta stig nærsýni i rannsókn
sinni á eigin hörundi.
,Hjáðu þennan uppslátt! Ég
held næstum ég skreppi Qg sýni
hertogafrúnni það.‘‘
„Nei, nei...“ Frú Pickett
hristi höfuðið í ákafa.
„Það hressir hana kannski dá-
litið upp,“ sagði Pickett. „Eig-
inlega eru þetta hennar málverk.
Ég stend í þakkarskuld við
hana. Ef hún er eitthvað miður
sín útaf þessu með nautabanann,
þá er þetta kannski vel til fund-
ið.“
„Vertu ekki að því“, sagði frú
Pickett. „Ég talaði við hana í
símann i gærmorgun. Ekkert í
heiminum getur framar hresst
þann kvenmann við.“
Pickett settist á rúmstokkinn
við hliðina á stól konunnar og
það hlakkaði svolítið í honum.
„Ég veit að það lætur dá-
lítið ósmekklega í eyrum, og ég
myndi aldrei segja það við neinn
nema þig, Marianne. En sam-
band hennar við nautabanann
og hvernig hann var myrtur á-
samt því að ég uppgötva Pick-
ett Troilus. . . allt þetta getur
gert fyrirlestraferðina alveg
stórkostlega.‘‘
Hún velti þessu stundarkom
fyrir sér og horfði íhugandi á
hann i spglinum.
„Þetta er víst alveg rétt hjá
þér,“ sagði hún og tók krullu-
pinna úr hárinu. „Jú, ég veit
að þetta er rétt hjá þér. Lista-
kjaftæðið þitt er ágætt fyrir
snobba, en glóðvolgir nautaban-
ar eru betri.“
„Ég ætla að biðja blaðafull-
trúann í sendiráðinu um mynd-
ir af þeim báðum,“ sagði Pick-
ett hugsi.
Dagana fjóra sem liðu milli
láts Cayetanos og hins álíka
sviplega fráfalls dr. Munoz,
hafði Bourne reynt að fram-
kvæma þrennt í senn. Hann
hafði leitað linnulaust að Mun-
oz. Hann hafði reynt hvað hann
gát "til' áð ná táíi af hertoga-
frúnni. Hann hafði gert sitt
bezta til að tjónka við Jean
Marie, sem hafði fengið tauga-
áfall eftir mistökin í Prado.
Þegar hann var úti, hafði Eva
hringt í Munoz á hálftíma
fresti. Hann hafði hvað eftir-
annað barið að dyrum í íbúð-
inni, hann hafði farið í hús her-
togafrúarinnar og gert árangurs-
lausar tilraunir til að múta
Pablo. Auk þess hringdi hann
hvað eftir annað til Dos Cortes
og hallar hennar í Andalúsíu.
Hann drakk eins og svampur
og talaði stöðugt við sjálfan
sig. „Hvað á ég að segja við
hana. Hvernig get ég sannað
það? Hvað ó ég að gera? Ég
verð að finna Munoz og draga
hann til hennar. Ó Blanca,
Blanca!“
Hann hafði læst Jean Marie
inni í stóru íbúðinni á efstu
hæð, þar sem þeir höfðu æft sig
í hvert skipti, sem hann skildi
við hann, þar sem hann sat á
rúmstokknum og huldi andlitið
í höndum sér og volaði. óskaði
Bourne þess eins að hann gæti
hlaupið burt og falið sig þar
til allt væri um garð gengið
og hann og vinir hans væru
aftur öruggir. En svo mundi
hann eftir því, að Blanca gæti
aldrei framar iitið glaða stund,
og hinn óhugnanlegi erill hófst
á ný.
Fjórða daginn fyrir hádegi
voru Bourne og Eva viðstödd
útför Cayetanos til að leita að
hertogafrúnni. Cayetano hafði
legið í opinni kistu og fjórtán
þúsundir manna höfðu gengið
hjá kistunni.
Eftir guðsþjónustuna var silf-
urkistunni ekið i svörtum vagni
á jámbrautarstöðina. en hún
skyldi flutt til Sevilla þar sem
lokaathöfnin átti að fara fram.
Bourne gat ekki fundið neitt
samband milli silfurkistunnar og
hins brosandi Cayetanos. Hann
átti bágt með að vera kyrr með-
an á athöfninni stóð. Hann var
stöðugt að leita að hertoga-
frúnni. Meðan verið var að bera
silfurkistuna út. sat hún í raun-
inni í íbúð Munoz og beið þess
að hann kæmi aftur. en í hug-
anum var hún að ræða við Cay-
etano um Calemares í Valencia.
Þegar hann og Eva óku til
baka, fann hann whiskyflösk-
una í banzkahólfinu í bilnum
og saup drjúgan teyg. Eva vildi
fara heim í gistihúsið, en hann
heimtaði að þau athuguðu hvo.rt
Munoz væri heima. Þau fóru yf-
ir Plaza de Carlos V og óku inn
í Retiro-garðinn. Eva ók hægt.
„Er þetta ekki um garð geng-
ið, þgar þú ert búinn að finna
þau bæði?“ spurði hún.0<......
„Ég veit það ekki“.
„Ætlarðu að reyna að sofna
þegar við komum heim?“
„Já“. • .*♦» *
„En hvað eigum við að gera
við Jean Marie?“
Bourne sagði: „Við gætum
kannksi farið með hann til Irún
og pundað i hann pillum. Við
gætum útvegað sjúkrabíl og ekið
honum til Hendaye sem geðsjúk-
lingi“.
Hún beygði inn á bflastæðið
og stanzaði. „Ætlarðu í alvöru
að reyna að koma okkur héðan
burt? Ó. Jim, ég elska þig!“
UNGLINGA
vantar til blaðburðar í eftirtalin hverfi;
Langholt
Meðalholt
Njálsgata
Hringbraut.
Kleppsveg
Langahlíð
Teigar
Bergþórugata
Kársnes I og II
Talið strax við afgreiðsluna — sími 17500.
VALVER—15692—VALVER—15692—VALVER—15692—VALVER —1
gleðja
Ávallt
i
ö
>
<
>
I
Ci
VALVER
Laugavegi 48.
Við aðstoðum
yður við að
börnin.
úrval
af Ieikföngum.
VALVEP
Sirni 15692.
Sendum heim
og f póstkröfu
um land allt.
VALVER—15692—VALVER—15692—VALVER—15692—VALVER
<
>
<
§
<
>
C
<
H
W
05
S
—1
Billy Moore
Framhald af 6. síðu
ara félaga verður - sífellt .að
koma með eitthvað nýtt á
markaðinn.
— Því hefur verið haltjið
fram, að twist ætti sér alþýð-
legan uppruna, í ameriskri
negratónlist?
— Það er complete nonsense,
hreinn þvættingur, svarar Billy
Moore. Það er með twist eins
og rokk, að það er fundið upp
af klókum kaupsýslumönnum.
Það á ekkert skylt við jass eða
list yfirieitt.
— Hvers vegna fer nú banda-
rískur jass-listamaður burt frá
Bandaríkj unum?
— Jass-tónlist og útsetjarar
eiga við mikla erfiðleika að
etja þar í landi, sökum þess
hve réttindi þeirra eru fyrir
borð borin. Arið 1946 radd-
setti ég laglinuna í „SkyHnes“,
sem notuð er enn sem sendi-
merki bandaríska herútvarps-
ins. Eg fékk á sínum tíma 50
dollara fyrir vikið. Fats Wall-
er hefur samið mörg lög, sem
aðrir hafa síðan gefið út und-
ir sínu nafni. Verndun höfund-
arréttinda er stórum mun betri
í Evrópu. Síðustu tíu árin áð-
ur en ég fór til DDR, var ég
einvörðungu í Evrópu; ferðað-
ist um sem undirleikari hjá
The Peters Sisters. Mig hafði
lengi langað til að starfa í
sósíalistísku landi, og loks fékk
ég tilboðið frá Berlín.
— Mætir ekki Bandaríkja-
maður tortryggni í Austur-
Þýzkalandi?
— Aldrei hef ég orðið var
við það — og það held ég ekki.
Allavega mun bandarískum
svertingja vera tekið þar með
samúð og velvild. Satt er segja
er sægur útlendinga í DDR,
stúdentar frá Afríku, Egypta-
landi, Suður-Ameríku og mörg-
um löndum öðrum.
— Hvernig ex nú að lifa
handan við múrinn?
— Okkur líður alveg ágæt-
lega, jafnvelt þótt skortur sé á
stöku hlutum endrum og eins
— það er bara ekki aðalatriðið.
Það skiptir miklu meira máH,
að í Austur-Þýzkalandi óska
menn alls ekki eftir stríði; að
þar er m:eð öllum ráðum barizt
fyrir friði og gegn nazisma.
Það er meinlegt, að múrinn
skuli þurfa að vera við lýði.
En hann er ekki annað en af-
leiðing alls þess, sem áróðurs-
postularnir í Vestur-Berlín
undirbjuggu — tilráimarinnár
til að eyða Humboldt-háskólan-
um í eldi o. þ. h. — skemmd-
arverkastarfsemi, sem því mið-
ur var að miklu leyti studd
með fjárhagslegri aðstoð frá
Bandaríkjunum.
Stjórn Bandaríkjanna hefur
barizt gegn Ráðstjórnarríkjun-
um allt frá 1918, er hún sendi
hersveitir þangað til að veit-
ast gegn hinu unga ráðstjóm-
arlýðveldi. Síðan hafa Banda-
ríkin haldið uppi köldu stríði,
að undanskildu stuttu árabili
meðan Roosevelt sat við völd.
Berlínarmúrinn væri engin
nauðsyn. ef stjóm Bandaríkj-
anna fengist til að breyta af-
stöðu sinni til sósíalistisku
landanna, einkum Ráðstjóm-
arríkjanna, lausnina á vanda-
máHnu með þann múr ér
hvorki að finna í Berlín né
Moskvu, heldur í Washington.
— Getur ekki Bandaríkja-
maður, sem starfar í sósíalist-
ísku landi, komizt í kast við
yfirvöldin í heimalandi sínu?
— Við getum ekki ferðazt
til sósíalistisks lands og farið
að vinna þar, nema fá til þess
sérstakt leyfi frá utanríkisráðu-
neytinu. Eg hef samt ekki sóít
um slíkt leyfi. í Austur-Þýzka-
landi eru fjöknargir Banda-
ríkjamenn að störfum, m. a.
söngvarar; tveir þeirra sóttu
um fyrrnefnt leyfi, en fengu
hað svar, að þar sem ríkíð
DDR væri alls ekki til, gæti
utanríkisráðuneytið' hvorki
leyft né bannað að starfa þar!
Við ættum sem sagt að vita,
hvar við erum staddir — eða
hvað finnst ykkur!
(Land og Folk).
NÝTTÍ
Mikið úrval af kventöskum.
TÖSKU- OG HANZKA-
BCÐIN
Bergstaðastræti 4
(við Skólavörðtistíg)