Þjóðviljinn - 22.01.1963, Blaðsíða 10

10
SlÐA
— ÞJÖÐVILJINN
>riðjudagur 22. janúar 1963.
— Vélta því fyrir þér? Hvað
áttu við?
— Já, ég hef oft brotið heil-
ann um ungar stúlkur eins og
þig. Ungar stúlkur sem eiga
heima í Bleecker Stræti og Uni-
on Square. Ég hef séð þær
verzla hjá Stewart og ganga um
götumar með mæðrum sínum.
Ég hef verið að velta fyrir mér
hvað þær gerðu á daginn.
Gamet hlustaði undrandi á
þetta. Henni hafði ekki dottið
í hug að Florinda væri jafnfor-
vitin um hennar hagi og hún
sjálf var um Florindu. — Hef-
urðu aldrei þekkt neina úr mín-
um bæjarhluta?
Florinda braut handklæðin
saman. — Karlmenn, sagði hún.
— Ötal karlmenn. En engar kon-
ur. Þú ert sú fyrsta sem ég tala
við. Segðu mér eitthvað um sjálfa
þig.
Og Garnet sagði henni frá
skólanum og dansskólanum og
.sérskóla ungfrú Wayne fyrir
ungar stúlkur og hvemig hún
hafði hitt Oliver þegar hann
kom til New York til að kaupa
vörur fyrir Califomíu-verzlunina.
Florinda tók höndum fyrir and-
litið og hló.
— Ósköp er þetta allt saman
indælt, vina mín. Og þú ætlar
í raun og veru að ferðast til
þessa ÓR.Unna lands?
Gamet kinkaði kolli.
— Hamingjan sanna, hvað það
virðist vera langt í burtu. Þú
ert afskaplega hugrökk.
— Ég er ekki líkt því eins hug-
rökk og þú, sagði Gamet.
— Ég er þó ekki á leið á
heimsenda?
— Nei, sagði Gamet. Þú veizt
ekki einu sinni hvert þú ert að
fara. Og þú ert alein.
— Það gerir nú minnst til,
sagði Florinda meðan hún braut
saman náttkjól Gametar. Ég
verð þó að minnsta kosti í sið-
menntuðu landi. Og ég verð
naumast lengi ein. Ég sezt ein-
hvers staðar að og eignast vini.
Hún setti náttkjólinn niður og
fór að brjóta saman nærfötin.
Gamet spennti greipar um hnén
og horfði á hana.
' Þótt Florinda virtist taka þessu
rrieð léttúð, þótti Garnet hún
mjög hugrökk. Daginn áður hafði
hún verið stjama á fjölsóttum
skemmtistað. Og i dag hvarf
hún frá öllu saman, skildi eftir
allt sem hún átti nema það sem
hún stóð í þegar hún var að
fara á æfingu í morgun. En hún
gerði þetta með svo mikilli geð-
ró, rétt eins og það væri ekki
meira en læra vísu utanað.
Gamet horfði á glæsilegan kjól
Florindu, smaragðeymalokkana
og demntsskreytt úrið og velti
fyrir sér, hvaðan hún hefði öðl-
azt þetta hugrekki.
— Hvemig varstu alin upp,
Florinda? spurði hún.
— Jú, sjáðu til, vina mín, ég
get varla sagt að ég hafi verið
alin upp, ef það táknar sérskóla
og verðlaun fyrir góða hegðun.
Ég ól mig víst upp sjálf.
— En — byrjaði Garnet og
þagnaði síðan. Hún vildi ógjarn-
an vera hnýsin. En þó langaði
hana mjög til að vita hvað Flor-
inda átti við.
— Ég á ekki við það að
mamma hafi ekki verið góð við
mig, leiðrétti Florinda til að
fyrirbyggja misskilning. — En
hún varð að vinna, sjáðu til,
og svo var hún lengi veik. Hún
féll niður af palli bakvið leik-
sviðið og eftir það gat hún ekki
unnið. Hún dó þegar ég var
þrettán ára.
— Áttu við að hún hafi orðið
að vinna meðan þú varst lítil
telpa. Að hugsa sér! Var enginn
sem gat hjálpað henni?
— Nei, hún hafði alizt upp hjá
föðurbróður sínum og hann var
dáinn. Hún söng í leikhúsunum.
Hún hafði ljómandi góða rcdd
og hún var mjög fallég. Okk-
ur kom mjög vel saman þegar
ég var lítil. Ég gat líka unnið,
sjáðu til.
— Gazt þú unnið? Varla þó
meðan þú varst lítil telpa?
— Jú, einmitt. Þeir notuðu
mig í bamahlutverk, áður en
ég kunni að tala. Og þegar ég
var átta ára, fékk ég mitt fyrsta
hlutverk. Það var ekkert erfitt
fyrir mig að fá hlutverk í þá
daga, ég var fallegt bam. Flor-
inda fór að hlæja. — Nei, Gam-
et þó, þú þarft ekki að sitja
þama með galopinn munn, rétt
eins og þetta væri eitthvað hræði-
legt! Mér þótti þetta ágætt.
— Þú hefur þá bókstaflega
unnið alla þína ævi.
— Já, vina mín. Og ef þú ert
of háttvís til að spyrja hve lengi,
þá get ég frætt þig á því að ég
er tuttgu og þriggja ára.
— Ég hef séð leikrit með
bamaleikurum í, — sagði Gam-
et með hægð. En mér datt aldrei
í hug að þeir ynnu fyrir for-
eldrum sínum.
— Flestir þeirra gera það, sagði
Florinda þurrlega. Hún fór að
setja niður svörtu bómullarsokk-
ana.
— En faðir þinn, sagði Gamet.
— Af hverju sá hann ekki fyrir
ykkur? Eða dó hann kannski
líka þegar þú vart lítil?
Florinda bjó um spegilinn. svo
að haxrn brotnaði ekki á leiðinni.
— Ég hef aldrei litið hann föð-
ur minn augum, svaraði hún án
þess að líta upp. Hann stakk af
áður en ég fæddist.
— Æ, fyrirgefðu, þetta kemur
mér ekki nokkum skapaðan hlut
við. Mér þykir svo leitt að ég
skyldi spyrja.
— Vertu ekki að því ama,
sagði Florinda. Þú ert svo indæl.
Hún hló og bætti við til skýr-
ingar. Faðir minn var norskur
sjómaður Eitt kvöldið þegar hann
átti fvívakt kom hann í leikhús-
ið þar sem mamma söng. Hon-
um leizt vel á hana og skömmu
seinna voru þau gift. Hún var
skelfilega ástfangin af honum.
en það kom á daginn að hann
var ótíndur þorpari, Hann fór
aftur til sjós og hún sá hann
aldrei framar.
Gamet hlustaði á hana döpur
í huga. — En Florinda, and-
mælti hún. — Kannski hefur
hann alls ekki ætlað að yfirgefa
hana. Kannski hefur skipið far-
izt. Reyndi hún ekki að komast
að því, hvort skipið hefði sokk-
ið?
Florinda brosti hæðnislega.
— Þú hefðir getað kothizt að því,
Garnet, og ég he.fði getað það.
En hún gerði það ekki. Hún var
ein a.f þessum auðtrúa, hjálpar-
vana persónum, sem vissi ekk-
ert hvemig átti að fara að slíku.
Florinda lagði spegilinn niður og
eftir andartak bætti hún við: —
Ef satt skal segja, þá vildi hún
víst ekki komast að því. Hún
vildi haida áfram að trúa Því
að hann kæmi aftur.
— Og, — hún komst aldrei
að því?
— Ójú, — hún fékk að vita
það að lokum. Gamall leikari
sem vann með henni um tíma,
vorkenndi henni. Hann hugsaði
víst með sér, að það væri betra
fyrir hana að fá að vita hið
sanna, hvernig svo sem sannleik-
urinn var. Og hann fór á skrif-
stofur skipafélagsins og spurðist
fyrir. Skipið hafði ekki farizt.
Finfinn fór til Brasijíu og síðan
heim til Noregs. Til bæjar sem
heitir Trondheim eða eitthvað
þess háttar.
— En — Garnef var djúpt
hugsi; hún var nýgift sjálf og
vildi helzt vera ósammála. —
Kannski hefur eitthvað komið
fyrir hann í Trondheim. Kannski
vildi hann komast aftur til henn-
ar en gat Það ekki.
— Nei, vina mín. hann vildi
ekki komast til hennar. sagði
Florinda kuldalega. — Skipið
hans hafði komið við í New
York á leiðinni heim frá Brasilíu.
Hann var í höfn í hálfan mán-
um. En hann kom ekki nálægt
móður minni. Hún hafði ekki
hugmynd um að hann hefði ver-
ið í New York fyrr en leikar-
inn gamli komst að þessu.
— Æ, Florinda, hvemig gat
bann gert þetta!
— Ég veit það ekki, vina mín.
Ég veit ekki hvemig karlmaður
getur fengið af sér að yfirgefa
svona elskulega og hjálparvana
veru eins og hana og auk þess
var hún barnshafandi.
Hún tók upp svartbryddaða
vasaklút; tók einn frá til fð
hafa uppi við og lagði hina
? töskuna. Garnet snurði:
— Hvað gerði hún þá. þegar
hún hafði fengið að vita sann-
leikann?
Florinda tók upp sápustykki.
Hún sagði blátt áfram:
— Hún datt niður af pallin-
um.
— Hún — áttu við að hún hafi
gert það viljandfT
Florinda sagði ekkert góða
stund. — Nei, ég held hún hafi
ekki gert það viljandi, svaraði
hún. — Ég held, að þegar hún
komst að raun um, hvers konar
mann hún hafði elssað
í öll þessi ár, riafi
henni staðið á sama hvað
varð um hana sjálfa. Hún hafði
ekki nógan áhuga til að sýna
aðgæzlu.
Gamet varð illt. — Og þú
varst ekki nema þrettán ára?
— Ég var tólf ára. Það tók
hana ár að deyja. Florinda leit
niður.
Og þú hélzt áfram að vinna
við leikhúsið meðan hún lá fyr-
ir dauðanum?
Florinda starði á vasaklúta-
kassann. En hún virtist samt
ekki sjá hann, heldur horfði á
eitthvað sem var langt í burtu.
— Ekki allan tímann. Ég gat
ekki fengið hlutverk. Ég hafði
alltaf fengið hlutverk þegar ég
var lítil. En þegar mamma varð
veik, var ég orðin of stór í bama-
hlutverk og ekki nógu gömul
í kvenhlutverk. Ég var á þess-
um klunnalega aldri, skilurðu,
þegar hendur og fætur eru allt-
of stór og ekkert samræmi í
hreyfingunum. Ég vann að sjálf-
sögðu, ég mátti til. Ég fékk
vinnu við að sópa gólf á veit-
ingahúsi. Ég afgreiddi líka
drykki og söng fyrir gestina. en
það var lítið upp úr því að hafa.
Þó hefði það nú ekki verið svo
afleitt, ef ekki hefði verið vegna
mömmu. Hún kvaldist hræði-
lega.
Florinda var niðursokkin í
minningar sínar. Hún hélt á-
fram án þess að Hta upp:
— Stundum var mér næstum
um megn að horfa á hana. Ég
get tekið næstum hverju sem að
höndum ber. en ég get ekki af-
borið að sjá fólk þjást. f hvert
skipti sem ég fór í vinnuna, von-
aði ég að hún yrði dáin þegar
ég kæmi aftur.
Garnet sá að hún brosti
skökku brosi.
— Það var ógeðslegur gam-
all karl, sem hímdi í veitinga-
húsinu og seldi eiturlyf í laumi.
Hann var með kramparykki og
ég var hrædd við hann. Hann
!ét mig stundum hafa duft handa
henni. Ég veit ekki, hvað það var.
en þá gat hún að minnsta kosti
sofið. Hann tók ekki peninga
fyrir, hann gaf mér það bara.
Undarlegasta fólk á til góð-
mennsku. Seinna þegar ég var
farin að vinna í Skartgripa-
skríninu og hafði nóga peninga,
leitaði ég hann uppi. Ég hélt
kannski að hann vildi komast
á elliheimili og hafa það náð-
ugt. hann kærði sig ekki um
það. Og ég gaf honum þrjú
hundruð dollara til þess að
hann gæti eitthvað gert fyrir
■"jálfan sig.
Gamet kingdi. Sorglegar sög-
ur komu út á henni tárunum.
En þetta voru ekki aðeins tár,
þetta var eitthvað meira. Hún
spurði:
— Og bú hefur aldrei heyrt
neitt frá föður þínum?
Florinda hristi höfuðið.
— Heldurðu að hann sé dá-
inn?
— Ég vona að hann sé það.
sagði Florinda. Hún sagði þetta
í hljóðri reiði. — Ég vona að
hann hafi æpt eins mikið og
mamma gerði þegar hún dó. Ég
vona að hann hafi drepizt í
fleti uppi á fjórðu hæð. án ann-
ars vatns en þess sem hægt var
Þórður efast ekki um það, að Tómas segir rétt frá
og hefur hvergi komið nálægt þessu máli, en lögreglan
fullyrðir að hún hafi áreiðanleg vitni fyrir glæpaverki
hans. Og verði hann strax i dag fluttur í ríkisfangelsið.
Conchita veit hinsvegar meira um þetta mál og ætl-
ar sér ekki að þegja, þótt undirleikari hennar þrábiðji
hana að halda sér sarnan". Ég sá þetta allt ágætlega.
Maðurinn var þegar dauður þegar komið var með hann,
og svo var allt þetta sett á svið til að koma sökinni
yfir á þennan unga sjómann.
Vmningar í B—flokki Happ-
drættis/áns ríkissjóBs
Hér fer á eftir skrá um skrá
um hærai vinningana í B-fokki
Happdrættis ríkissjóðs:
75.000,00 krónur.
115.581 ......
40.000,00 krónur.
116.168
15.000,00 krónur.
11.455
10.000,00 krónur.
1.854 54.875 68.253
5.000,00 krónur.
3.989.33.843 52.719 105.846
140.398
99.372
100.749
102.765
107.626
115.773
118.229
125.456
128.809
137.708
147.323
100.036
101.461
103.654
114.928
116.339
121.079
127.908
131.934
139.138
148.277
(Birt
100.084
102.379
105.829
115.233
117.166
122.388
127.933
133.349
143.706
100.737
102.441
105.859
115.378
117.270
123.861
128.557
135.412
145.222
án ábyrgðar).
Sýrland
Framhald af 7. síðu.
fram næsta sumar. Hin lýðræð-
issinnuðu öfl skipuleggja sig æ
meir og þáttur þeirra í stjórn-
18.783 19.687 25.641 27.467 málalífinu vex stöðugt.
49.348 50.774 66.469 73.169 T-jrjú voldug meginöfl standa * gegn hinu nýunna frelsi
76.995 80.384 83.245 84.612
96.970 111.589 149.413
1.608 1.000,00 6.871 krónur. 15.272 18.324 sýrlenzku újóðarinnar: 1) Imperíalisku öflin, sem vilja brjóta niður hið sýrlenzka
25.533 26.467 39.678 40.656 ríki, þar sem þau vita að þró-
41.147 48.554 50.017 50.664 unin getur ekki orðið þeim í
63.477 79.850 100.482 104.113 vil. vegna kraftahlutfalla í
105.475 113.746 119.068 119.727 landinu.
124.151 126.087 133.206 135.777 2) Nasser-öflin. sem hafa
139.030 1.355 500.00 1.621 krónur. 1.781 6.355 misst nokkuð af efnahagsleg- um og pólitískum mætti og reyna því að brjóta niður hið sýrlenzka ríki, þótt þau viti, að
7.761 10.944 11.188 13.820 Sýrland fellur þeim ekki fram-
14.008 16.841 20.996 21.117 ar í skaut.
23.536 24.031 24.154 29.244 3) Innlenda afturhaldið, sem
30.880 31.161 31.201 31.291 veit, að það tapar nú alltaf
33.166 33.927 35.060 36.056 meira og meira af mætti sín-
36.379 36.406 37.118 38.557 um.
38.610 40.383 41.514 42.468 Þannig má sýrlenzka þjóðrn
43.165 43.196 43.822 46.047 enn berjast gegn þremur fjand-
46.378 48.692 49.064 49.070 mönnum.
49.569 49.752 50.177 51.481 Kommúnistaflokkur Sýrlands
52.843 54.194 54.297 55.305 hefur nýlega sent frá sér stjórn-
55.743 55.904 56.134 58.586 málaályktun um baráttu fyrir
60.282 60.530 63.401 63.457 pólitískri og efnahagslegri þró-
63.862 63.944 66.006 67.213 un í Sýrlandi. Þar er Iögð á-
67.568 68.019 68.941 71.714 herzla á, að efnahagslíf lands-
72.282 74.386 74.616 74.774 ins sé endurreist á ný og allir
77.142 79.122 79.267 80.103 lýðræðisflokkar myndi breiða
80.474 82.124 82.221 84.156 þjóðfylkingu í baráttunni gegn:
84.404 84.985 86.580 88.319 imperíalismanum, útþenslu-
88.941 89.466 90.005 90.196 ‘ stefnu egypzku borgarastéttar-
92.028 92.463 93.323 93.851 inriar og innlendu afturhaldi.
95.085 98.723 98.738 99.067 — Gág.
dnglingur óskast
Tilium ráða ungling strax 15—17 ára.
for.f að haía „skellinöðru" til umráða.
Þjóðvíljinn
M
t