Þjóðviljinn - 23.01.1963, Blaðsíða 9

Miðvikudagur 23. janúar 1963
ÞJÓÐVILJINN
SlÐA §
bréf til bla&siíi*
Friðjón Stefánsson
' J
Tilboð til
Útvarpsráð,
Ríkisútvarpinu,
Reykjavík.
Hér með sæki ég um að fá
að flytja örstutt útvarpseripdi í
þasttinum „Efst á baugi“ um
Adenauer kanslara Vestur-
Þýzkaiands, eða af sömu lengd
og eriridi það, sem Þorsteinn
Thorarehsen flutti í þessum
þætti á föstudagskvöldið 18. þ.
m. um Ulbricht forsætisráð-
herra Austur-Þýzkalands.
Erindi mitt er fjarskalega
hliðstætt erindi hans — svo
hliðstætt, að það mætti vera
athyglisvert rannsóknarefni
fyrir þá, sem hafa áhuga á
hugsanaflutningi, þar eð erind-
in munu vera samin um svipað
leyti og án þess að við hefð-
um nokkurt samstarf um samn-
ingu þeirra. Sem dæmi um
hliðstæðurnar vil ég benda á
eftirfarandi atriði:
1 erindum okkar er hörunds-
lit Ulbrichts og Adenauers lýst
með sömu orðum. Þ. Th. segir
í erindi sínu, að Ulbricht sé á-
kaflega smávaxinn maður, nán-
ast dvergur. Ég segi í erindi
Adenauer
mínu, að Adenauer sé ákaflega
stórvaxinn maður, nánast tröll.
Lýsing okkár á kuldagustinum,
sem fer úm viðstadda, þegar
söguhetjur erinda okkar birtast
er mjög svipuð, þ.e.a.s. hann og
söguhetja hans eru staddir í
Austur-Þýzkalandi, ég og sögu-
hetja mín í Vestur-Þýzkalandi.
Hið sama á sér stað um stofu-
stúlkurnar. Þegar stofustúlkan
í hóteli Þorsteins í Vestur-
Þýzkalandi kemur að honum,
þar sem hann hlustar á Ul-
bricht í austur-þýzka útvarp-
inu „Hvæsir“ hún: „Það er Ul-
bricht, sem talar!“ Þegar stofu-
stúlkan í hóteli mínu í Austur-
Þýzkalandi kemur að mér, þar
sem ég hlusta á Adenauer tala
í vestur-þýzka útvarpinu
„hvæsir“ hún líka: „Það er Ad-
enauer, sem talar!“ Síðan tjáir
Þ.Th. okkur í erindi sínu, að
Ulbricht haíi verið ráðbani
Emst Thálmanns auk fjölda
annarra manna. Ég hef sömu
sögu að segja af minni sögu-
hetju, nema hvað mér tókst
ekki að finna mánn með
manngildi Thálmanns í hópi
þeirra, sem hann réð bana. Að
öðru leyti virðist artin hjá
söguhetjum beggja vera hin
sama. Þorsteinn tekur fram í
erindi sínu, að hann hafi ekki
sannanir fyrir því sem hann
heldur fram, það geti með öðr-
um orðum verið fleipur eitt. Ég
tek það ekki fram í erindi
mínu, en er reiðubúinn til þess
að bæta því við með sömu
orðum, sé það forsenda þess,
að ég fái að flytja erindið. .
Heiðraða útvarpsráð, ég leyfi
mér að fuflyrða að erindi mitt
standi jafnfætis, erindi Þ. Th.
að andríki, og flutnjngslengd
yrði hin sarpa eins og áður seg-
ir. Ég hafði að vísu. ályktað. að.
erindi mitt hæfði ekki til út-
varpsflutnings, en þegar ég,
hlustaði á erindi Þ. Th. sá ég
að mér hafði skjátlazt. Því
sendi ég þessa umsókn mína.
Að lokum vil ég vitna í
greinarstúf eða viðtal við vest-
ur-íslenzkan kunningja minn,
sem ég birti í dagblaðinu Þjóð-
viljanum 28. desember s.l. Þar
heldur þessi kunningi minn því
fram, að ríkisútvarpið sé sterk-
asta áróðursvopn auðvalds og
afturhalds á Islandi og um leið
sierkasia áróðurstæki gegn so-
síalisma á Islandi. Ég hef reynt
að andæfa þessu sjónarmiði
hans í viðtölum við hann, hef
jafnvel tæpt á hlutleysi ríkis-
útvarpsins um stjómmálastefn-
ur. Hann bara hlær að mér.
Fengi ég að flytja þetta er-
indi, myndi það verða mér
nokkur stoð í næstu rökræðum
mínum við hann.
Virðingarfyllst
Friðjón Stefánsson
Við erum víst nokkuð margir
útvarpshlustendur sem höfum
ekki kunnað að meta þennan
þátt sem ber nafnið „Efst á
baugi“ og tveir drengir hafa
skipulagt, annar frá Alþýðu-
blaðinu og hinn frá Tímanum.
Dagskrárefni hafa þeir safnað
eftir eigin kokkabók, og heyrt
hefur maður þáttinn kallaðan
„hræring“, en ekki mun sú
nafngift komin frá nýyrða-
nefnd.
En nú er útlit fyrir að heil-
ar þeirra hafi eitthvað bilazt,
því að þeir urðu í síðasta þætti.
til þess að geta lokið við hann.
að kalla til aðstoðar blaðamann
frá \isi, Þorstein Thorarensen,
sem hefur verið sendur af blað-
inu sem vörður sjónar og
hevrnar við Berlínarmúrinn.
Eins og gefur að skilja með
fréttamenn hefur hann oft sett
sig í hættu með því að fara
austur fyrir múrinn til að ná
i efni fyrir atvinnuveitendur
sína, en aldrei hefur hann lent
í neinum pyntingarhættum eða
verið ógnað með byssu. en
fengið að sjá og heyra. Og for-
seti Austur-Þýzkalands, Walt-
er Ulbricht hefur haldið ræður
á útifundi án þess að láta fjar-
lægja fréttasmala Vísis sem þar
var óboðinn, og fréttamannin-
um finnst sem hann verði að
gera Ulbricht mannlegan að
einhverju leyti. Hann er lítill<S
maður en fólkið tekur eftir
honum; hann er með svipaða
rödd og séra Bjarni, heiðurs-
borgari Reykjavíkur, að dómi
Þorsteins Thorarensens, og
hann hefur líka heyrt að Walt-
er eigi mjög ævintýralega for-
sögu og hana illa, en ekki væri
hægt að sanna. En ræðu heyrði
Þorstetnn Th. forsetann flytja
sem gekk mjög að hjarta hans;
þar gerði Ulbricht samanburð
á Berlínarmúrnum og útfærslu
landhelgislínunnar við tsland í
12 mílur, þ.e. að svipuð væri
þjóðarnauðsynin. íslendingar
væru að styrkja land sitt fyrir
erlendri ásælni og sama hlut-
verki hefði Berlínarmúrinn að
gegna í Austur-Þýzkalandi.
Fyrir þessi fáu orð sem Þor-
steinn Th. flutti í þættinum
„Efst á baugi" — og þau hafa
eflaust verið flutt í óþökk Rík-
isútvarpsins og atvinnuveitenda
hans, Vísis —- ber að þakka.
P.H.
P.s. Ég get þess, að um leið
og ég sendi yður bréf þetta
sendi ég einnig dagblaðinu
Þjóðviljanum afrit af því les-
endum þess til fróðleiks.
Sami.
íslenzk lisf í
Hull-borg
Nýjasta hefti Fishing News
flytur þær fréttir, að Reykvík-
ingar hafi ekki gert endasleppt
við Hullbúa. Eins og kunnugt er
gáfu Reykvíkingar Hull 27.000
sterlingspund eftir stríðið og hef-
ur þessu fé nú verið varið til að
byggja smáíbúðir yfir aldraða
fiskimenn og konur þeirra.
Samkvæmt fréttinni í Fishing
News hafa Reykvíkingar nú sent
Hull 27 eftirprentanir af verkum
þeirra Jóns Stefánssonar, Ás-
gríms Jónssonar og Jóhannesar
Kjarvals. Verður haldin sýning
á verkunum í listasafni borgar-
innar og síðan verða þau hengd
upp í íbúðunum, sem byggðar
voru fyrir hið íslenzka fé.
Byltingarsinnaðir landbúnaðarverkamenn í Sierralaestra-fjalllendinu reiðubúnir að verja föðurlandið.
Byggiingarverkamenn i Havana del Este, austur
hluta höfuðborgar Kúbu, þar sem nýtízkuleg íbúð-
Kúbanskt barn hjúfrar sig f faðmi
föður síns.
Einn af prófessorumim við
listaháskólann í Dresden í
Þýzka alþýðulýðveldinu,
Lea Grundig að nafni,
dvaldizt um skeið á Kúbu
í fyrra og dró þá á blað
fjölmargar myndir af því
sem fyrir augun bar. Fáein-
ar blekteikningar úr riss-
blokk Leu Grundig eru hér
á síðunni.
UTSALA
BEZT - ÚTSALA
- Buxur - LoöfóÖraðar
úlpur og kápur
Allt með stórkostlegum afslætti.
Otsalan verður aðeins þessa viku.
Klapparstíg 44.
Rafaelito er 11 ára gamall
og „kennsluárið“ 1961
kenndi hann fullorðnu
fólki að lesa og skrifa.
Nemendur hans í skóla-
búðum Iandbúnaðarverka-
manna í Oriente-héraði
voru sex talsins. Rafaelito
sagði: „Ég kenni þeim það
sem ég lærði s.jálfur í skól-
anum og þcir segja mér
til um það sem ég skil
ekki ennþá“. Rafaelito Iitli
var einn af sjálfboðalið-
unum í kennslusveitum
þeim, sem kenndar voru
við Conrado Benitez, sem
myrtur var af gagnbylt-
ingarmönnum í þorpinu,
þar sem hann kenndi land-
búnaðarverkamönnum lest-
ur og skrift. Nú er Kúba
eina landið í Mið- og suð-
arameríku, þar sem tekizt
hefur að útrýma ólæsinu.
i