Þjóðviljinn - 19.04.1963, Blaðsíða 10
IQ SÍDA
ÞI6ÐVIUINN
Föstudagur 19. apríl 1963
GWEN BRISTOW:
I
HÁMINGJU
LEIT
ir því lengur.
— Farðu og legðu þig, sagði
Garnet, en áður en hún gaeti
sagt fleira, kom Jqhn svefn-
drukkinn inn í herbergið og
spurði:
— Af hverju vaktirðu mig
ekki, Florinda?
Florinda hristi af sér svefn-
inn og reis á fætur. — Ég ætl-
aði að gera það, en svo sofn-
aði ég sjálf.
•— Hvernig líður Garnetu?
— Ágætlega. Florinda tók
vatnskönnuna. — Vi'ltu gera
svo vel að sækja ferskt vatn,
Johnny. Og eldaðu meiri kjöt-
súpu í fyrramálið.
John tók við könnunni. —
Ég kem að vörmu spori. Nú
ferðu að sofa og sefur þangað
til þú vaknar sjálfkrafa.
Florinda kinkaði kqlli. En
hún beið við rúmið þangað til
John var íarinn og þá sagði
hún við Gametu dálítið vand-
ræðalega: — Heyrðu, Garnet,
vertu ekki að segja John frá
því sem ég var að blaðra um
rétt í þessu. Og engum öðrum
heldur.
— Þessu' um litlu telpuna?
— Já. Ég veit ekki hvað það
var sem setti þetta af stað. Ég
var víst svo syfjuð, að ég
Hárgreiðslan
P E R M A, Garðsenda 21,
simi 33968. Hárgreiðslu- og
snyrtistofa
Dömur, hárgreiðsla við
allra hæfi.
TJARN ARSTOFAN,
Tjamargötu 10. Vonarstræt-
ismegin Sími 14662.
Hárgreiðslu- og snyrfistofa
STEIND OG DÓDÓ,
Laugavegi 11. sími 24616.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E Y
Sólvallagötu 72
Sími 14853.
Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
(Maria GuðmundscÓttirj
Laugavegi 13 sími 14656.
Nuddstofa á sama stað
vissi ekki hvað ég var að
gera.
— Nei, ég skal engum segja
það.
— Þakka þér fyrir. Flor-
inda laut niður og kyssti Gar-
netu á ennið, síðan fór hún
út.
30.
Þrem dögum seinna kom
Fagri risi ríðandi til rancóhsins.
Eins og vanalega var hann
prúðbúinn 1 silki og leður, með'
þjóna í bak og fyrir og mörg
klyfjahross. Charles fór út til
að taka á móti honum. Oharles
fyrirleit Risann sem fáfróðan
skrælingja, en Risinn var land-
eigandi, og hvorki álit hans á
honum né harmurinn vegna Oli-
vers gat hindrað Charles í að
sýna þá kurteisi sem tilhlýðileg
var meðal jarðeigenda í Kali-
forníu.
Risinn. hafði með sér silkisjöl
handa Gametu og Florindu. Sjal
Gametar var með rauðum rós-
ur og Florindu með bláum.
Florinda setti strax á sig sjalið
og snéri sér á aila vegu fyrir
framan spegilinn til að athuga
hvemig það færi bezt. Risinn
gekk að rúminu. Hann klappaði
Garnetu á kollinn með stóm
hendinni sinnL
— Mig tekur þetta sárt með
Oliver, sagði hann hlýlega.
— Þakka þér fyrir, Risi.
— En þú eignast bam, sagði
hann. — Það er gott.
Garnet brosti til hans. Ef
karlmaður hefði sagt eitthvað
þessu líkt við hefðarkonu il New
York. hefði hann verið talinn
hræðilega siðlaus. En það vissi
risinn ekfei.
— Þú ert efeki núna ham-
ingjusöm, hélt hann áfram, —
því þú ert ekki sterk og finnst
þú hjálparlaus og þú ert ekki
hamingjusöm þegar þú ert
hjálparlaus. En þú hefur styrk
innaní þér. Og þú verður ham-
ingjusöm.
Hún vonaði að hann hefði rétt
fyrir sér Þessa stundina fannst
henni hún hvorfei vera stepk né
hamingjusöm.
Seinna um daginn tókst henni
með erfiðismunum að skrifa
bréf til foreldra sinna til að
segja, að hún kæmi ekki heim.
John sagðist skyldu fara með
bréfið til Los Angeles og af-
henda það Texas sem gæti beðið
einhvem Missouri-kaupmann
fyrir það í Santa Fe. Garnet sat
uppi með púða við bakið og
John kom með fjöl sem hún
hafði á hnjánum eins og borð.
Hann setti blekið á stól hjá rúm-
inu.
Það var erfitt að skrifa þetta
bréf. Hún var svo máttvana að
penninn skalf í höndum hennar
og hún varð að hreyfa hann
■mjög hægt til þess að Mnumar
yrðu ekki skakkar og skældar
og kæmu upp um veikindi henn-
ar. Hún skrifaði að Oliver hefði
dáið skyndilega, en hún sagði
þeim ekki á hvem hátt og hún
skrifaði að hún ætit von á barni.
Þetta var svo mikið erfiði, að
hendumar og ennið vom vot af
svita. Hún þurrkaði hendurnar
á rekkjuvoðinni og skrifaði: —
Ég er við góða heilsu eins og
alltaf. Bróðir Olivers er mjög al-
úðlegur og ég á notalegt heim-
ili. Berið engan kvtíðboga fyrir
mér. Beztu kveðjur frá Gamet.
Penninn féll úr hendi hennar
og valt í gólfið. sjálf lét hún
fallast afturábak á púðana og
stundi af þreytu Tárin spruttu
fram í augu hennar og samein-
uðust svitadroprmum á andlit-
inu. Henni fannst sem með
þessu bréfi væri hún að skera á
síðustu taugina milli sjálfrar sín
og æskuheimilisins. Þannig hlaut
skipbrotsmönnum að vera innan-
brjósts þegar þeir stóðu á
ströndinni og horfðu á skipið
sitt sökkva í djúpið.
John tók upp vasakhit sinn
og þurrkaði tár og svita af and-
liti hennar. Hann tók bréfið.
— Ojú, jú, sagði hann rólega.
— Þetta er ljómandi lygakippa.
Það er bezt ég fari til Los
Angeles á morgun — lestin get-
ur lagt af stað hvaða dag sem er
úr þessu. Hann stakk bréfinu í
vasann og gekk til dyra. — Þú
ert mjög hugrökk, Gamet, sagði
hann.
Þegar John fór til Los Ange-
les. varð isinn eftir til að hjálpa
Florindu að hjúkra Gametu. —
Charfes þorir ekki að segja Flor-
indu að fara meðan ég er hér,
sagði Risinn. — Ég gæti brotið
Charles í smátt með höndunum
einum saman. Hann sagði þetta
svo blátt áfram og skemmtilega
að Gamet fór að hlæja.
Risinn var frábær hjúkrunar-
maður. Hann var rammur að
afli, en svo var hann ósegjan-
lega mjúkhentur og nærfærinn.
Hann gat setið tímunum saman
við rúmið hjá Garnetu og talað
við hana. Hann minntist aldrei
framar á Oliver, en hann sagði
henni kyndugar sögur af kaup-
mönnunum og sjómönmmum,
sem komu til Los Angeles. Eða þá
að hann talaði hlýlega við hana
og gerði henni ljóst hve vel
han skildi einstæðingsskap
hennar í þessu framandi landi,
því að hann hafði verið ein-
mana sjálfur. Stundum hló hún
með honum. stundum felldi hún
tár og það var eins og hann
vissi ævinlega hvernig henni
var innanbrjósts.
Risinn talaði orðið miklu bet-
ur ensku en haustið áður. Þeg-
ar hún hrósaði honum fyrir það,
sagði hann að það hefði mikla
þýðingu fyrir hann að tala vel
ensku, því að hann bjóst við
því að innan tíðar yrði hér mun
meira af könum. Til að fá Gar-
netu til að hugsa um annað,
sagði hann henni frá því sem
var að gerast.
Hann sagði að fólkið í KaOi-
fomíu væri ekki hrifið af nú-
verandi stjóm. Hópur auðmanna
suður í Mexíkó setti því lög, og
þessir náungar vissu ekfeert í
sinn haus um Kalifomíu. — Þeir
eru engu betri en þessi enski
kóngur, Georg þriðji, sem John
hefur sagt mér frá. Þú hefur
víst heyrt um hann?
— Jú, sagði Gamet, hún hafði
hieyrt um Georg þriðja. Voru
þessir mexíkönsku herrar i raun-
inni eins mikli glópar?
Já, svaraði Risinn, hann bjóst
við því. Mexíkó City var meira
en 3000 kílómetra vegalengd frá
Los Angeles, en þessir náungar
þóttust/vita meira um Kalifomiu
en fólkið siem þar átti heima.
Þeir settu lög án þess að skeyta
um að kynnast aðstæðuntom og
þeir sendu þangað landsstjóra
sem aldrei höfðu litið Kalifomíu
augum áður en þeir komu þang-
að til að stjóma. Sum lögin
voru svo fáránleg, að enginn
treysti ser til að halda þeim til
streitu. Önnur voru heimskuleg-
ar hindranir á verzlun og við-
skiptum sem voru öllum til
gremju og skapraunar.
Florinda sat á veggbekknum
og hlustaði á. Hún bló fyrirlit-
lega. — Góði bezti, þú þarft
ekki að lýsa þessum höftum fyr-
ir mér, sagði hún með áherzlu.
— Veiztu að það er ómögulegt
að flytja inn bandarískt
whiský? Við fáum það, en við
verðum að borga fjölda manns
til að fá þá til að Mta undan.
Það var einmitt þetta sem var
athugavert við löggjöfina. sagði
Risinn. Enginn í Kalifomiu tók
'lögin hátíðlega. Hver ný lög
táknuðu einfaldlega það, að
nokkrir náungar í viðbót högn-
uðust á því að taka við mútum
i stað þessa að vinna heiðarlega
vinnu. Það var ekki að undra
þótt fólkið yrði þreytt á slíkri
stjóm. Hann sagði. að Karlifom-
íubúar væru friðsamir að eðlis-
fari, en þó mætti koma þeim
úr jafnvægi. Síðasti mexíkanski
landsstjórinn var maður að
nafni Micheltorena. Hann var
án efa velviljaður maður, En
mexíkanska stjómin sem hafði
lofað honum þrjú hundruð her-
mönnum, hafði hugsað sem svo
að þarna væri ágætt tækifæri
til að fækka dálítið í fangelsun-
um í Mexíkó. Fangamir komu,
þeir stálu öllu steini léttara og
voru á góðum vegi með að eyði-
leggja landið. þegar landsmenn
gerðu uppreisn. Micheltorena
var rekjnn aftur til Mexíkó með
tukthúslimi sína og við stjórn-.
inni tók Pio Pico frá Los Ange-
les og við herstjórninni José
Castro frá Monterey.
Pico og Castro áttu í inn-
byrðis deilum. Hvor um sig
þóttist vera æðri valdamaður en
hinn. Hvorugur vildi skipta um
bústað, svo að þeir gætu unnið
saman að stjómarmálefnum. Ef
eitthvað yrði til að auka ósam-
komulagið, sagði Risinn, þá kæmi
til bardaga.
Garnet varð hrædd. Hún var
í þann veginn að ferðast til
Los Angeles án annarrar vernd-
ar en þeirrar sem vinir hennar
gátu veitt henni, og þeir voru
líka útlendingar. — Æ, nei,
segðu ekki að ég eigi á hættu
að lenda í einhvers konar bar-
daga, sagði hún.
Risinn brosti. — Ned. það er
varla hætta á því, sagði hann.
— Sjáðu tiL í Monterey situr
Bandaríkjakonsúllinn, Larkin.
Sagt er að Larkin hafi grensl-
azt fyrir um það hjá býsna
mörgum háttsettum KaMforníu-
búum, hvemig þeim litist á að
komast il Bandaríkin í stað þess
að lúta Mexíkó. Sagt er að
margir þeirra hafi hugsað gott
til þess. KaMforníubúar hafa
góða reynslu af könunum, svo að
það mætti segja mér, að landið
þitt verði hér herraland áður
en varir.
•Gamet vonaöi að svo yrði.
Henni stóð svo sem á sama, hver
átti Kalifomiu. en ef fjöldi
bandaríkjamanna kæmi þangað,
gætu þeir kannski komið á ör-
uggum samgöngum milli Los
Angeles og New York. þannig
að hún gæti komizt heim. Það
kom víst saknaðarsvipur á hana,
því að Risinn klappaði henni
á öxlina.
— Langar þig til að reyna
að ganga dálítið? spurði hann.
— Ég skal hjálpa þér.
SKOTTA
f ’
Þú ert Iíka svo óþægileg í röddinni, Súsa. Það er eins og þú
þurfir að sitja eins og dama.
ék
S~ih^B3öRNssoN * co.
P.O. BOX 1386
Sími 24204
RÉYKJAVtK
RÚMAR ALLA
FJÖLSKYLDUNA
KYNNIÐ YÐUR
MODEL 1963
Ferðatöskur nýkomnar
3 stærðir, hagstætt verð.
Kristján Siggeirsson hf.
Laugavegi 13. — Sími 13879.
Frá Strætisvögnum
Kópavogs
Frá og með 19. apríl verða fargjöld
með vögnunum sem hér segir:
KOPAVOGUR — REYKJAVÍK
Eitt fargjald kr. 5,00
14 farmiðar kr. 50,00
6 farmiðar kr. 25,00
FARGJÖLD BARNA
Eitt fargjald kr. 2,50
5 farmiðar kr. 10,00
INNANBÆJAR í KÓPAVOGI
Eitt fargjald kr. 3,00
5 farmiðar kr. 10,00
FARGJÖLD BARNA
Eitt fargjald kr. 1,25
10 farmiðar kr. 10,00
Frá sama tíma verður öllum peninga-
skiptum hætt í vögnunum.
STRÆTISVAGNAR KÖPAVOGS.
Áskriftarsími Þjóðviljans er 17500
Niðursuðuvörur. — ég verð
svangur.
Þarna er síminn til slökkvd-
liðsins.
Fljót Andrésína. Settu pott-
ana á vélirut.