Þjóðviljinn - 04.01.1964, Blaðsíða 7

Laugardagur 4. janúar 12S4
HÓÐVIUINN
SlÐA J
Frá afgreiSslu fjárhagsáœflunar Reykjavikurborgar fyrir ári5 1964
anlegar hækkanir á tekjum
heimilanna. Þá væri ekki spurt:
Hvað þarf hækkunin aö vera
mikil? heldur: Hvað getum við
þrýst kröfu verkafólks langt
niður?
Gamli svipurinn
Fjárhagsáætlunin fyrir árið
1964 ber I öllum meg'inatrið-
um sömu einkenni og fyrri á-
ætlanir Reykjavíkurborgar,
sagði Alfreð Gíslason.
í fyrsta lagi kemur þar fram
rik tilhneiging meirihlutans í
borgarstjórn til að áætla tekj-
ur borgarsjóðs of litlar en út-
gjöldin jafnframt of mikil, með
þeim afleiðingum að erfiðara
en efla væri að verja nauðsyn-
legu fjármagni til hinna brýn-
ustu framkvæmda á hverjum
tima.
í annan stað er meirihlutinn
um of háður Farkinsonslögmál-
inu svonefnda. þ.e. hættir um
of til að láta undan síga gagn-
vart ofþensilu í borgarrekstrin-
um og þá fyrst og fremst of-
þenslu í skrifstofubákni borg-
arinnar.
1 þriðja lagi er borgarstjórn-
armeirihlutinn svifaseinn að
átta sig á breyttum aðstæð-
um vegna breyttra tíma, átta
sig á breyttum kröfum tím-
ans; með öðrum orðum: hlið-
stasð hlutföll eru látin haldast
milli sömu gjaldaliða árum
eða jafnvel áratugum saman.
1 þessu sambandi benti ræðu-
maður síðan á að húsnæðis-
skorturinn í borginni væri nú
eitt brýnasta vandamálið sem
glíma þyrfti við. Úrlausn þessa
mikla vanda hefði því svo
sannarlega átt að setja svip
sinn á fjárhagsáætlun Reykja-
víkurborgar að þessu sinni, en
sú væri raunín ekki.
Önnur viðhorf
Alferð sagði. að breytingartil-
lögur Alþýðubandalagsins við
fjárhagsáætlunina væru við
það miðaðar að meginstefnu
til, að tekjur yrðu áætlaðar
sem næst sjálfum raunveru-
leikanum, þannig að ráðstafa
mætti meira fé til þeirra fram-
kvæmda sem brýnastar væru
og þörfin mest, en jafnframt
að dregið yrði sem mest úr
þarflausum eða þarflitlum út-
gjöldum. Breytingatillögumar
ættu að hvetja til hagsýni i
rekstri borgarinnar meiri en
nú tíðkast og spamaðar á fé
borgarbúa, að svo miklu leyti
sem það yrði ekki til þess
að skerða þjónustuna við þá.
f tillögum Alþýðubandalagsins
væri einnig lögð áherzla á
aukna fjárveitingu til skóla.
barnaheimila, leikvalia og
annarra menningarmála, og
umfram allt bæru þær með
sér að titíögumennirnir litu á
húsnæðisskortinn í Reykjavik
sem eitt erfiðasta vandamál
borgarbúa í dag.
Skrifstofu-
kostnaður
Breytingartillögur borgarfull-
trúa Alþýðubandalagsins á
tekjuhlið áætlunarinnar miðuðu
allar að því að færa áætlun-
artölumar nær raunveruleikan-
um en meirihlutinn gerði í á-
ætlunarfrumvarpinu, hækka
áætlaðar vaxtatekjur um 400
þús. kr., framlag úr Jöfnunar-
sjóði um 2 mil'lj. og aðstöðu-
gjöld um 2 milljónir króna.
Langflestar breytingartillög-
umar snertu þó útgjaldliði.
Borgarstjórnarfulltrúar Alþýðu-
bandalagsins lögðu til að dreg-
ið yrði úr launakostnaði í
nokkrum borgarskrifstofum
með því að spara aukavinnu
og draga sem mest úr hennl.
Var hér um að ræða skrif-
stofu borgarstjóra, husameist-
ara, byggingarfulltrúa og end-
urskoðunardeild. Einnig að
störf Manntalsskrifstofunnar
yrðu falin hagfræðideild og
þannig sparað stórfé, en jafn-
framt dregið úr reksturskostn-
aði við þá deild og hagsýslu-
skrifstofu borgarinnar.
Þá lögðu Alþýðubandalags-
menn til að útgjöld vegna
gjaldheimtunnar I Reykjavík
yrðu lækkuð um 300 þús. kr.,
dregið úr áætluðum pappírs-
ritfanga- og prentkostnaði
borgarsjóðs (en meirihlutinn
hafði gert ráð fyrir að sá lið-
ur hækkaði um hvorki meira
né minna en 62% frá fyrra
ári) og bifreiðakostnaðurinn
dreginn saman um 300 þús.
krónur.
Nuddaraíaun
Borgarfulltrúar Alþýðubanda-
lagsins töldu ástæðu til að
spara mikið fé á þeim lið
fjárhagsáætlunarinnar, sem
fjallar um löggæzlu og að
dregið verði til muna ur kostn-
aði. M.a. með því að íella nið-
ur þann liðinn sem nefnist
„varzla borgarlandsins“ en fela
götulögreglunni þau störf.
Einnig að lækka liðinn .,ann-
að“ um 150 þús. kr., úr 265
þús. kr. í 115 þús. kr. Benti
Alfreð Gíslason í því sambandi
á, að meðtalin í þessum líð
væru 115 þús. króna árslaun
nuddara. sem gerði ekki annað
en nudda lögregluþjóna eftir
að þeir kæmu úr gufubaði.
Taldi Alfreð því fé t-d. betur
varið til að nudda sjúklirtga
sem þess þyrftu raunverulega
með í stað þess að nud-daðtr
væru gallhraustir ungir menn.
Áætluð hækkun
60%
1 fjárhagsáætlun íbaldsmeiri-
hlutans var gert ráð fyrir að
kostnaður við skrtfstofu
fræðslustjóra hækkaði um 60%
á árinu eða í 1.370.000 krónur,
og kostnaður við ljós; og hita
í skólahaldinu yrði 2,8 miLtj.
kr. AlþýðubandalagsfulltnSam-
ir lögðu til að skrifstofukostn-
aðurinn yrði lækkaður um 100
þús. kr. og hiti og ljös um
600 þús. krónur.
Ein tillagan snerti framlag
til Verzlunarskóla Islands: að
áætlun yrði miðuð við það
fé sem raunverulega yrði
greitt, þ.e. jafnhátt framlagi
rikissjóðs eins og það hefur
verið ákveðið á fjárlögum árs-
ins 1964.
Þá voru tillögur um lækkun
kostnaðar við nefndarstörf, t.d.
iþröttaráðs og bamaheimila-
og leikvallanefndar. Einnig að
komizt yrði af með minna fé
i sambandi við hátiðahöldin 17.
júni ár hvert, lækkað framlag
til gatnahreinsunar og sorp-
eyðlngarstöðvar, vinnumlðlun-
ar og ráðstefna,
Framhald á 10. sfðu,
Alfreð Gislason
Guðmundur Vigfússon
Alfreð Gíslason gerði í ýt-
arlegri ræðu grein fyrir breyt-
ingartiillögum borgarfulltrúa
Alþýðubandalag&ins við fjár-
hagsáætlunarfrumvarpið, og
skulu helztu atriði ræðunnar
nú rakin hér.
Atkvæðavélar
Alfreð benti í upphafi ræðu
sinnar ó að til umræðu og
samþykktar á fundlnum væru
miklar þækkanlr á ýmlskonar
□ Eins og skýrt hefur verið frá hér í ÞJÖÐVILJANUM,
var fjárhagsáætlun fyrir Reykjavíkurborg árið 1964 afgreidd á
síðasta fundi borgarstjórnarinnar fyrir áramótin, löngum fundi
sem stóð frá kl 5 síðdegis 19. desember, allt kvöldið og alla
nóttina til næsta morguns.
□ Fulltrúar minnihlutaflokkanna í borgarstjórninni fluttu
fjölmargar breytingatillögur við frumvarpið að fjárhagsáætlun-
inni, en þær voru allar felldar nema tvær eða þrjár tillögur
sem ekki breyttu í neinu heildarmynd fjárhagsáætlunarinnar.
gjöldum borgarbúa: rafmagns-
verði, hitaveitugjöldum, strætis-
vagnafargjöldum, gjöldum sund-
staðanna, gatnagerðargjöldum,
að ógleymdum útsvörunum,
sem gert væri róð fyrir að
hækkuðu um 25%. Hækkun
gjaldaliðanna væri frá 10%
og allt upp í og yfir 40%. I
þessu sambandi, sagði ræðu-
maður, væri vert að veita at-
hygli vinnubrögðum borgar-
stjórnarmeirihlutans, þegar um
hækkanir á gjöldum borgar-
búa væri að ræða, nú og jafn-
an áður. Borgarstjórinn hefði
jafnan þann háttinn á, að
spyrja reiknimeistarana, hversu
mikil hækkunin þyrfti að vera
til þess að bókhaldsdálkar
yrðu jafnir, og meirihlutafull-
trúarnir samþykktu síðan til-
lögur þeirra umyrðulaust eins
og atkvæðavélar, hvort sem
reiknimeistararnir teldu nauð-
synlegt að hækkunin yrði 10%
eða 20% eða 30% eða jafnvel
enn meiri. Ef meirihlutinn vildi
viðhafa eðlileg vinnubrögð í
bessum efnum, ætti að sjálf-
sögðu að spyrja: — Hvernig
getum við komizt hjá þessum
hækkunum? eða: Hvernig er
unnt að draga sem mest úr
hækkununum, t.d. með sparnaði
í rekstri? o.s.frv.
Alfreð Gíslason minnti enn
fremur á, að verkfall launþega-
samtakanna í desember sýn^
svo ekki væri um vlllzt. aö
viðhorf borgarstjórnarmeir'
hlutans værl nokkuð annað
þegar rætt veer: utn óumflý.l-
Er forsvaranlegt að verja milljónum króna árlega úr sameiginle gum sjóði borgarbúa til kirkjubygginga á sama tíma og hús-
næðisvandræði borgarbúa eru svo gífurleg að borgaryfirvöldi n verða að bjóða fjölskyldum heilsuspillandi húsnæði til íbúðar?
Geta kirkjubyggingarnar, t.d, búsbáknið á Skólavörðuhæð (sjá mynd), beðið um skeið meðan enn hefur ekki verið leyst þetta
brýnasta hagsnrunamál Reykvikinga?
ÍHALDIÐ FELLDI ALLAR
BREYTINGATILLÖGURNAR