Þjóðviljinn - 26.02.1964, Side 4
4 SlÐA
ÞIÚÐVIUINN
Miðvikudagur 26. febrúar 1964
Ctgefandi:
Sameiningarflokkur alþýðu — Sósialistaflokk-
urinn. —
Ritstjórar: Ivar H. Jónsson, Magnús Kjartansson (áb.),
Sigurður Guðmundsson.
Rxtstjór! Sunnudags: Jón Bjamason. ,
Fréttaritstjóri: Sigurður V. Friðþjófsson.
Ritstjóm, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðust. 19.
Sími 17-500 (5 linur). Askriftarverð kr. 80 á mánuði.
LÁGKÚRA
Tl/lenningarlegar og málefnalegar rökræður eiga
erfití uppdráttar á íslandi. Þegar pólitíkus-
ar af gerð Benedikts Gröndals komast í mál-
efnalegan vanda, grípa þeir ævinlega til þess
ráðs að gera andstæðingum sínum upp skoðanir,
berjast síðan af heilagri vandlætingu við eigin
uppspuna og hreykja sér loks eins og hanar þeg-
ar þeir þykjast vera búnir að kveða niður firr-
umar í sjálfum sér. Ágætt dæmi um þessa sýnd-
aríþrótt var 'forustugrein Alþýðublaðsins í gær,
en þar er því haldið fram að Þjóðviljinn sé á móti
almannatryggingum, og síðan er þess krafizt að
aldrað fólk, einstæðar. mæður, ekkjur og öryrkj-
ar kveði upp hina þyngstu áfellisdóma.
l^essi málflutningur Alþýðublaðsins er vísvit-
" andi ósannindi. í þeirri grein sem blaðið vitn-
ar til var einmiít verið að áfellast það hversu
ábótavant tryggingum væri á íslandi. Á það var
lögð áherzla að almannatryggingar væru mjög
mikilvægar félagslegar ráðstafanir, en síðan var
komizt svo að orði að hvert tryggingarkerfi bæri
íyrst og fremst að dæma eftir því „hvernig það
rækir skyldur sínarvið þá 'þjóðféiagsborgára' áem
þurfa á kerfinu að halda sér til lífsframfæris.
Um það verður ekkl deilt að.geeiðsiuíwtii^aldraðs.
'fólks og öryrkja, ekkna og einstæðra mæðra eru
enn svo smánarlega lágar að þær duga engum
manni til lífs’framfæris, enda hefur Alþýðublaðið
lýst því að undanförnu hvernig herstöðin á, Kefla-
víkurflugvelli hafi dregið að sér gamalt fólk og
öryrkja og orðið eins konar uppbóf á velferðar-
ríki Alþýðuflokksins á íslandi. Meðan svo er á-
statt að snapir á erlendri herstöð eru hlutskipti
yiðskiptavina Tryggingastofnunar ríkisins myndi
ofurlítil blygðunarsemi fara leiðtogum Alþýðu-
flokksins vel“. Síðan var það rakið hvemig, aukn-
ingin á umráðafé Tryggingastofnunar ríkisins
síðustu árin bæri fyrst og fremst vott um sýnd-
armennsku Alþýðuflokksins, teknanna væri aflað
með nefsköttum, tollum og söluskafti á brýnustu
nauðsynjum, þannig að bótaþegamir væru í vax-
andi mæli látnir greiða sínar eigin bætur. Bent
var á það fyrirkomulag, að heimilisfaðir vísitölu-
fjölskyldunnar greiðir á mánuði rúmlega þús-
und krónur í beina skatta en fær á móti frá
tryggingastofnuninni rúmlega helming þeirrar
upphæðar í fjölskyldubætur; þar er ekki um að
ræða neinar auknar tryggingar sem slíkt nafn
verðskulda, heldur einvörðungu aukna skrif-
finnsku; „stjórnarvöldin hrammsa fé úr annarri
hendi manna og stinga fúlgu í hina og ætlast
síðan til þess að hægri höndin viti ekki af því
sem sú vinstri gerir“. En sá tilgangur trygginga
að vera fjármunatilfærsla frá hinum auðugu til
þeirra efnaminni er að hverfa veg allrar veraldar.
r
Ifrásögn Alþýðublaðsins af málflutningi Þjóð-
viljans er staðreyndum snúið algerlega við. Ef-
laust er þó tilgangslaust að vanda um við Bene-
dikt Gröndal og fara fram á að hann tileinki sér
lágmarksheiðarleik; málflutningur hans getur
aldrei orðið betri en málstaðurinn. — m.
TILL. UM FÓÐURIÐNAÐARVERK-
SMIÐJU Á NORÐAUSTURLANDI
ÞINCSIÁ ÞjÓÐVILJANS
Sjö þingmenn úr Norðurlandskjördæmi eystra
flytja í sameinuðu þingi tillögu til þingsálykt-
unar um að gerð verði áætlun um stofnkostnað
og rekstur fóðuriðnaðarverksmiðju á Norðaust-
urlandi.
Till. er svohljóðandi:
„Alþingi ályktar að fela rík-
isstjórninni að fá nú þegar
sérfróða menn til þess að gera
áætlun um kostnað við að
koma upp og reka á hentugum
stað á Norðausturlandi hey-
mjöls- og/eða heykögglaverk-
smiðju, sem miðuð sé við Það,
að hún geti einnig hagnýtt sjó-
fang til vinnslu og fóður-
blöndunar.
Jafnframt hafi verksmiðjan
það verkefni, ef samrýmanlegt
þykir, að vinna vörur til
manneldis úr gróðurhúsagræn-
meti e2a öðrum skjótræktan-
legum manneldisjurtum“.
í greinaro-o-* segir: Eitt af
hinu nauðsynlegasta í okkar
misærasama landi er að tryggja
það, að jafnan séu til nægar
innlencL fóðurbirgðir handa
búneningi, hvemi'g sem viðrar
Víst hefur í þá átt miðað á
seinni árum, en betur má, ef
duga skal.
Heymjölsverksmiðja hefur
verið reist á Hvolsvelli.
Heymjöisverksmiðja er einn-
ig á Kjalaraesi.
Heykökklaverksmiðja var
stofnsett s.l. haust að Gunn-
arsholti.
Allar eru þessa’- verksmiðjur
‘sí einypi ,.Cg.. saipa., laíji^gfjórð-
ungi.
Á Norðausturl. er vetrarríki
mest, og þar getur, samkv.
fyrri ■v-tima reynslu, þá hættu
borið að höndum, að hafis
teppi siglingar og loki höfnum
langtímum saman að vetrinum
og fram á vor.
Þar vantar óumdeilanlega
umrædda starfsemi til öryggis.
Auðvelt ætti að vera að fá
þar góð skilyrði tii hráefnis-
óflunar handa grænfóðurverk-
smiðju, og skal í því sambandi
bent á Reykjahverfi í Suður-
Þingéyjarsýslu. Þó að verk-
smiðjan verði staðsett á Norð-
austurlandi, gæti hún starfað
fyrir stærra svæði.
Þeir, sem binesályktunartil-
lögu þessa flytja, telja nauð-
synlegt að taka þessi mál nú
begar til athugunar egna þess
landshh'tp. cpm að jafnaði býr
við þyngsta og lane-stmðasta
vetrarríki. Flutr.inesmenn líta
’vo á, að vert sé að hafa jafn-
framt í huga við staðsetningu
verksmiðjunnar aðstöðu til
hagnýtingar á sjávarúrgangi til
fóðurblöndunar, svo og jarð-
hita til stuðnings rekstrinum.
Hafa ætti einnig í huga,^-
hvort ekki komi til greina að
'' ••unleiða til úflutnings skepnu-
fóður úr hinum efna’-íku is-
lenzku hráefnum.
Vert er enn fr°m- - ag at-
huga, hvort ekki geti verið
hagfellt að ætla verksmiðjunni
öðrum þræði að vinna matvæli
úr mannnldi<öurtum.
Rétt er. að hér komi fram,
að bæíarráð Húsavíkur og
sveitarstjórn Reykjahrepps i
Suður-Þinge’'-4 héldu
sameiginlegan fund 11. okt. s.
1. og samþykktu þar einum
rómi ályktun þá, sem nrentuð
er sem fylgiskjal I á þing-
skiali bessu.
Undir ályktun bæjarráðsins
og sveitarstiórnarinnar tók
sýslunefnd Suður-Þingeyjar-
sýslu á ankafundi s’num 29.
s.m. með samþykkt.. einnig
er prentuð hér á eftir sem
fylgiskjal II.
Fylgiskjal I.
„Bæjarráð Húsavíkur og
hreppsnefnd Reykjahrepps
beina því til alþingismanna úr
Norðurlandskjördæmi eystra
að hlutast til um, að athugaðir
séu möguleikar til þess að
kctma upp fóðuriðnaði í sam-
bandi við nýtingu jarðhitans
i Reykjahverfi.
Bæjarráð og hreppsnefndin
leyfa sér að benda á, að í
Reykjahverfi og á Hvamms-
heiði er:i ó’æniulesa góð skil-
Bankaútibú ú
Sauðúrkróki
Ragnar Arnalds og Jón Þorsteinsson flytja í
sameinuðu þingi tillögu til þingsályktunar um
bankaútibú á Sauðárkróki.
Tillagan fer hér á eftir á-
samt greinargerðinni:
„Alþingi ályktar að skora á
rikisstjórnina að beita áhrifum
sínum til þess, að einhver rík-
ísbankanna setji upp útibú á
Sauðárkróki".
Greinargerð: — Að undan
förnu hefur bankakerfi þjóðar-
innar verið í miklum vexti, og
hafa bankarnir kepozt um að
reisa stórhýsi og útibú fyrir
starfsemi sína. Ekki /erður þó
sagt, að landsmenn allir hafi
notið góðs af þessari bættu
þjónustu bankarina, og hefur
í engu rætzt úr aðstöðu sumra
byggðarlaga, sem enga banka-
bió— hafa.
Á Sauðárkróki er starfandi
sparisjóður, en löng leið er til
útibúa bankanna á Akureyri,
Siglufirði og Blönduósi, enda
mun Skagafjörður ekki talinn
eðlilegt viðskiptasvæði þessara
útibúa. Almennur áhugi <-r
fyrir því á Sauðárkróki, að
einhver rikisbankanna stofn-
setji þar útibú, þar sem banka-
viðskipti eru Sk,- irðingum nú
óþarflega torveld.
Fyrir rúrnu ári var sam-
þykkt einróma í bæjarstjóm
Sauðárkróks að leita eftir því
við Landsbankann, að bankinn
stofnaði þar útibú. Var banka-
ráði Landsbankans ritað bréf
um málið, en ennþá hefur. ekk-
ert svar borizt. Þar sem for-
dæmi eru fyrir bví, að fjallað
sé um slík mól á Albinffi, þyk-
ir rétt að hre.vfa bessu nauð-
synjamáli mpð tillögú til þi”g'.-.
ályktunar.
yrði til stórfelldrar og sam-
felldrar ræktunar í nábýli við
mikinn ónotaðan iarðhita.
Telja bæjarráðið og hrepps-
nefndin, að þar séu mjög á-
kjósanleg skilyrði frá náttúr-
unnar hendi fyrir grasmjöls-
framleiðslu og annan fóðuriðn-
að, og jafnframt f.yrir fóður-
birgðabúr, er þjóni heilum
landshlutum.
Því beinir bæjarráð og
hreppsnefndin því sérstaklega
til alþingismanna, að könnuð
séu til hlítar 'kilyrði fyrir<s>
fóðurbirgðastöð Norðurlands
staðsettri í Reykjahverfi".
Fylgiskjal II.
„Sýslunefnd Suður-Þingeyj-
arsýslu tekur undir ályktun
bæjarráðs Húsavikur og
hreppsnefndar Revkíahrepps
frá 11. okt. sl. varðandi at-
hugun á aðstöðu til grasræktar
ásamt heykögsl • ieiðslu og
grasmjölsvinnslu á jarðhita-
svæðinu í Reykjahverfi. Skor-
ar sýslunefndin á þingmenn
Norðurlandskjördæmis eystra
að beita sér einhuga fyrir mál-
inu og treystir því að Land-
nám ríkisins lesgi því lið”.
Flutningsmenn þessa máls
eru: Björn Jónsson, Karl
Kristjánsson, Jónas G. P fnar,
Magn'’’ rónsson. Gí'’i Guð-
mundsson, Ingvar "•'"'-'•nn og
Bjartmar Guðmundsson.
Handtökur vegna
banatilræðis
ANKARA 24/2 — Lögreglan í
Ankára handtók í gær tíu menn
fyrir þátttöku í banatilræðinu
við Inönu forsætisráðherra á
föstudag og hafa þá alls verið
handteknir 22 menn vegna þess.
Sveitarstjórí
Starf sveitarstjóra Stykkishólmshrepps er laust til
umsóknar. Laun skv.23. fl. launaskrár Sambands
íslenzkra sveitarfélaga. — Umsóknir, með upplýs-
ingum um menntun og fvrri störf, sendist Oddvita
Stykkishólmshrepps, hr. Ásgeiri Ágústssymi, Stykk-
ishólmi, og skulu hafa borizt fyrir 1. apríl 1964.
Hreppsnefnd Stykkishólmshrepps.
SVEFNSÓFAR
- SÓFASETT
HNOTAN, híisoaomawerzlun
Þérsgötu t.
TILKYNNING
trá Sjávarútvegsmálaráðuneytinu.
Ríkisstjómin hefur ákveðið að nota heimild í 4. máls-
grein 2. gr. laga nr. 1 frá 31. janúar 1964, um ráðstafanir
vegna sjávarútvegsins o.fl. I samræmi við þessa ákvörð-
un greiðist 6% viðbót við ferskfiskverð það, sem ákveðið
var með úrskurði yfimefndar Verðlagsráðs sjávarútvegs-
ins hinn 20. janúar 1964, eins og segir f tilkynningu ráðs-
ins hinn 24. febrúar 1964. Tekur þetta til þess fisks,
sem fer til vinnslu eða neyzlu innanlands.
Fiskifélagi íslands hefur verið falin framkvæmd greiðslu
á þeirri fjárhæð, sem hér um ræðir.
Greiðslur til útvegsmanna munu fara fram mánaðarlega
fyrir milligöngu fiskkaupenda þ. e. vinnslustöðva. Ber
fiskkaupendum að láta Fiskifélaginu i té, um leið og af-
hending hinna almennu afla- og vigtarskýrsla fer fram,
afrit af vigtamótum fyrir hvert fiskiskip ásamt vottorði
Ferskfiskeftirlits um gæða og stærðarflokkun fisksins
Vigtamótur skulu vera staðfestar af löggiltum vigtar-
mönnum.
Fiskifélagið getur, með samþykki ráðuneytisins, sett nán-
ari reglur um framkvæmd á greiðslum þessum.
Sjávarútvegsmálaráðuneytið,
25. febr. 1964.
EMIt JÓNSSON.
GUNNL S. BRIEM.