Þjóðviljinn - 09.08.1964, Blaðsíða 7
V
Sunnudagur 9. ágúst 1964
StÐA ^
HðÐVUIlNN
,J)aphne‘‘-kaffistcll frá VEB Porsellanwerk „Graf von Henncberg“, Ilmenau.
Um efnahagslegar fram-
farir í Norður-Vietnam
Á Genfarráðstefnu stórveld-
anna 1954 var Vietnam skipt
og sjálfstaeði Norður-Vietnam
viðurkennt. Þá hafði frelsis-
styrjöld geisað í landinu í 9
ár eða frá ósigri Japana 1945,
sem lagt höfðu landið undir
sig 1941 og þannig bundið endi
á hálfrar aldar franska ný-
lendustjórn.
* Eins og að líkum lætur, var
Norður-Vietnam illa á sig kom-
ið efnahagslega, er sjálfstæði
þess var viðurkennt 1954. Samt
sem áður tókst landsmönnum
á þremur árum, 1954—1957 að
koma framleiðslu landsins á
sama stig .og hún var á 1939.
Á þessum þremur árum var
lénsskipulagið upprætt og
miklar umbætur gerðar í jarð-
næðismálum. Grundvölhjr að
sósíalistísku hagkerfi var lagð-
ur 1958—’60. Hlutur sósíalist-
iskra fyrirtækja, þ.e. ríkis-,
bæjar- eða samvinnufyrir-
tækja, var í iðnaði 79,3% og
í vörudreifingu 91,8%, þegar
liðið var fram á árið 1961, og
þá var 85,3% ræktaðs lands í
AFERLENDUM
VETTVANGI
eigu samyrkjubúa eða ríkis-
búa. Hlutur sósíalistískrar
framleiðslu í þjóðartekjunum
nam 76,1% það ár.
Á þriðja þingi Verkamanna-
flokksins í september 1960 var
gengið endanlega frá .fyrstu
fimm ára áætlun Norður-Viet-
nám, er ná skyldi yfir árin .
1961—’65. Framkvæmd þess-
arar fyrirhuguðu fimm ára á-
ætlunar var miklum örðug-
leikum háð. Landbúnaður var
allur frumstæður. Hörgull var
á mörgum nauðsynlegum og
einföldum ræktunartækjum.
Fimm ára áætluninni voru
þessi takmörk sett:
1. Tvöföldun fjárfestingar,
miðað við næstu fimm ár á
undan. Til hlutkenndrar fram-
leiðslu skyldi renna 86% fjár-
festingarinnar, þar af 48% til
iðnaðar.
2. Aukning framleiðslu iðn-
aðar og handverks um 17%
árlega.
3. Aukning búsafurða um
6,5% árlega.
í Norður-Vietnam eru nú
1103 iðnaðarfyrirtæki, en þau
voru 41 í lok nýlendutímabils-
ins. Ráðstjðrnarríkin hafa
byggt 165 þessara iðnfyrir-
tækja. Kína og alþýðulýðveld-
in’. .hafa einnig lagt drjúgan
skerf að mörkum. Vélaiðnað-
ur landsins, sem stofnsettur
var 1958, .fullnægir nú 38%
. vélanotkunar landsins. ' Um
90% neyzluvarnings er fram-
leitt innanlands.
Yfirlit yfir framfarir í iðn-
aði er sýnt í töflu I.
f landbúnaði hefur mikið á-
unnizt. Ræktað land var árið
1963 þriðjungi stærra en 1939.
Hins vegar er aukning rækt-
Framhald á 9. siðu
Eftirsóttur iðnvarningur
f rá Þýzka alþýðulý&veldinu
■ Leipzig hefur löngum verið miðstöð alþjóð-
legra viðskipta og nú hin síðustu ár hafa árlegar
kaupstefnur, einhverjar hinar stærstu og um-
fangsmeátu í heimi, sett svip sinn á þessa gamal-
kunnu borg í suðurhluta alþýðulýðveldisins vor
og haust. Þúsundum saman leggja kaupsýslu-
menn og verzlunarerindrekar leið sína þangað
hvaðanæva úr heiminum og þá er gengið frá
fjölmörgum viðskiptasamningum milli einstakra
þjóða og milli fyrirtækja.
Kristall frá VEB Glasverk, Annahiittc, N-L.
Eftir mánuð eða svo verðirr
haustkaupstefnan í Leipzig
opnuð að þessu sinni og er bú-
izt við mikilli þátttöku eins og
jafnan áður.
A-ÞÝZKAR YÖRUR
Sýningar gestgjafanna, Aust-
urþjóðverja, á hverskonar iðn-
aðar- og framleiðsluvarningi
,munu að sjálfsögðu vera áber-
andi í haust, en þar er um að
ræða margvíslegan iðnaðar-
varning/ eins og til dæmis:
fataefni og ýmiskonar vefnað-
arvönj. teppi. húsgögn, eldhús-
innréttingar, hljóðfæri, pappírs-
vörur margskonar, leikföng,
sportvörur og íþróttavörur, raf-
magnsvörur, sjónvarpsviðtæki,
útvarpsviðtæki, skrifstofuvélar,
húsbúnað, ljósmyndavélar og
Ijósmyndavörur hvei-skonar,
glervörur og kristal o. fL o. fl.
POSTULÍNIÐ
1 þessu sambandi mætti geta
þess hér, að postulínsvörur frá
Austur-Þýzkalandi eru nú
fluttar út til liðlega 60 landa
heims, og þær þykja yfirieitt
gæðavara, eins og veruleg
aukning útflutnings á þessari
vörutegund síðustu árin bendir
reyndar til, en útflutningsaukn-
ingin á fimm ára tímabili, frá
árinu 1958 til 1963, varð rúm-
lega 160 af hundraði. Austur?
þýzkir framleiðendur postulíns
hafa gert sér far um að koma 1
fram með nýjungar. kynna ný
form og brydda upp á nýjum
skreytingum.
KRISTALLINN
„Daphne“ er nafnið á kaffi-
,.stellinu“ sem myndin hér á
síðunni er af og var það fyrst
sýnt á kaupstefnunni í Leipzig
sl. vor. Vakti það þá þegar
talsverða athygli. Teikningar að
því gerði Use Decho, en fram-
leiðandi er „Graf von Henne-
berg“ postulínsverksmiðjurnar
í Ilmenau.
Kristalsvöiurnar frá Áustur-
þýzkalandi hafa einnig gott orð
á sér og eru eftirsóttar víða um
lönd, þykja í senn nýtízkulegar
og þó bundnar gamalli hefð í
formi og skreytingu.
Dvaldist þá eftirróðurinn. En er Sveinn konungur kom eft-
ir þeim með sín skip, eggjaði hann og kvað skömm mikla
vera, svo mikinn her sem þeir höfðu, ef þeir skyldu eigi fá
tekið þá, er þeir höfðu lið lítið, og eiga vald þeirra. Þá tóku
Danir og hertu róðurinn í annað sinn. En er Haraldur kon-
ungur sá, að meira gengu skipin Dana, þá bað hann sína menn-
létta skipin og bera fyrir borð malt og hveiti og flesk og
höggva niður drykk sinn.
Stóð þá við um hríð. Þá lét Haraldur konungur taka víg-
gyrðla og verpla (Víggyrðlar voru úr fjölum og festir á borð-
stokk til varnar. Verplar merkja kúta) og tunnur, er tómar
voru, og kasta fyrir borð og þar með herteknum mönnum. En
er það rak allt saman á sjónum, þá bað Sveinn konungur
hjálpa mönnum, og var svo gjört. 1 þeirri dvöl dró sundur
með þeim. Sneru þá Danir aftur, en Noregsmenn fóru leið
sína.
Einar þambarekelfir var mest forstjóri fyrir bændum allt
út um Þrándheim. Hélt hann upp svörum fyrir þá á þingum,
er konungs menn sóttu. Einar kunni vel til laga. Skorti hann
eigi dirfð til að flytja það fram á þingum, þó að sjálfur kon-
ungur væri við. Veittu honum lið allir bændur. Konungur
reiddist því mjög, og kom svo að lyktum, að þeir þreyxtis
kappmæli með sér. Segir Einar, að bændur vildu eigi þoll
honum ólög, ef hann bryti landsrétt á þeim.
1
1