Þjóðviljinn - 07.04.1966, Blaðsíða 13

Þjóðviljinn - 07.04.1966, Blaðsíða 13
Fimmtudagur 7. apríl 1966 — ÞJÖÐVILJINN — SlÐA J J Ásmundur SlgurSsson: LEIÐIR UM SUÐ-AUSTURLAND I. Austur-Skaftafellssýsla og vestasti hluti Suður-Múlasýslu mun vera eitt þeirra svæða hérlendis, sem einna síðast hef- ur komizt í beint bílvegasam- band við aðalþjóðvegakerfi landsins. Er hér fyrst og fremst um að ræða svæðið frá Beru- firði að Skeiðarársandi. eða Austur-Skaftafellssýslu alla og þrjá vestustu hreppa Suður- Múlasýslu, þ.e. Geithellnahrepp, Búlandshrepp og Beruneshrepp, er liggur beggja megin Beru- fjarðar. Ástæðan til þess að tiltölu- lega seint gekk að koma þess- um landshluta i aðalþjóðvega- samband var eðlilega sú, að v?stan við hann rennur vatna- ohemjan Skeiðará, er vegna sinna miklu jökulhlaupa mun síðust af stórfljótum landsins verða sigruð með brúargerð, þótt vafalaust muni það verða gert, e.t.v. fyr en mann grun- ar. Þarí því enn að aka hina löngu leið norður fyrir land til að heimsækja þetta hérað á því farartæki sem vera mun í eigu flestra íslendinga nú á tímum. Og allur sá vegur þurfti að lengjast, áður en Suðaustur- landið kæmist í samband. 'En afleiðing þess að hring- végarsambandið kom svo seint er sú, að margir þeir, er víða hafa farið um landið á einka- bílum sínum eiga enn eftir að sja þetta hérað. Er þó fyllilega ómaksins vert að leggja leið sína þangað, því hvað svip- inikla náttúrufegurð snertir, Sténdur það sízt að baki öðr- úfn héruðúm landsins. S|pg má raunar fullyrða áð í rnörgum efnum standi það frárfiáf fíéstum öðrum, hvað fyfrnetnt atriði snertir. m 11 '“Ferðamaður sem kominn er Egiisstaða á Völlum og ggst'leggjg leið sína suður í Skaftafellssýslu, á í fyrstu um tvær leiðir að velja. Nefni ég fyrst hina gömlu þjóðleið, inn Skriðdal, yfir Breiðdalsheiði, síðan út Breiðdalinn og út fyrir Streitishorn til Berufjarðar. Hin leiðin liggur út með honum vestanverðum og strandleiðina inn fyrir Fáskrúðsfjörð og Stöðvarfjörð til Breiðdalsvíkur, en rétt fyrir innan Breiðdals- vík mætast þessir vegir. Þessi síðar nefnda leið er nokkuð lengri, en fyrir þá sem ætla sér að fara með bíl til baka, er vel til fallið að fara aðra leiðina suður og hina norður. III Þegar komið ér fyrir Streit- ishorn, sem er yzti tangi þess fjallgarðs, er aðskilur Breiðdal og Berufjarðarströnd, opnast mikið og fagurt útsýni. Sjálfur er Berufjörður vestastur hinna eiginlegu Austfjarða, o.g svipar mjög til þeirra. Hannerdjúpur og sérlega fagur þegar fjöllin speglast f honum lognhreinum. Vegurinn liggur’ nú inn Beru- fjarðarströnd. Er fyrst undir- lendi allbreitt, en mýrlent upp frá firðinum, en taka þá við skriðurunnin blágrýtisfjöll. Þeg- ar lengra kémur inn eftir fer landslagið að bi'eytast. Flat- lendið mjókkar, og verður meira mishæðótt, en fjöllin brattaminni, og kjarri vaxin. Er sérstaklega fallegt á höfuð- bólinu Berufirði, er stendur fyrir botni fjarðarins. U.þ.b. í miðsveit er kirkjustaðurinn Bemnes, á móti kauptúninu Djúpavogi vestan fjarðar. Ekki .hefur breidd láglendis.ins leyft nema eina bæjarröð, liggur því leið ferðamannsins við eða jaínvel gegn um tún flcstra bæjanna. Mun athugull ferða- maðúr fljótlega veita eftirtekt hinni mjög snyrtilegu úm- gengni, er einkennir bæina. Fjöllin vestan fjarðarins erú mun hrikalegri og svipmeiri en austan fjarðar. Þau eru hlaðin úr þykkum basaltlögum, þar sem hvert hraunlagið hefur lagzt ofan á annað. Er þetta í raun og veru hin algenga lag- skipting austfirzka basaltsins. Skammt fyrir lnnan Djúpavog gnæfir hinn sérkennilegi og svipmikli Búlandstindur og dregur að sér óskipta athygli hvers þess ferðamanns, sem er svo heppinn að líta hann í björtu og fögru veðri. Inn fyrir Bcrufjörð liggur leiðin, yfir brú á Berufjarðará, og beina leið til Djúpavogs. Vestan fjarðar eru tveir bæir er tilheyra Beruneshreppi, einu bæir sveitarinnar er ’ þannig liggja að ekki sést frá vegi. Rétt er að geta þess að milli Skriðdals og Berufjarðar ligg- ur enn einn fjallvegur, sem nokkuð' hefur verið bættur á síðustu árum og er nú farinn að sumri til á bílum, sem hafa drif á öllum hjólum. Er það Axarheiði, eða öxi. T FCSOAMCNN Höfum á boðstólum ýmiskonar ferða- vörur og„nesti fyrir ferðafólk. Benzín- og olíusala. Otibú vort á Fagurhólsmýri veitir svipaða þjónustu. KAUPFÉLAG A-SKAFTFELLINGA, Höfn,|Hornafirði. sem svo er nefnd í daglegu tali. Er hún mun styttri en báð- ar hinar fyrr nefndu leiðir. IV Af Beruneshreppi tekur við Búlandshreppur þar sem kaup- túnið Djúpivogur er aðalbyggð- in, en aðeins örfáir sveitabæir tilheyra honum. Stendur kauptúnið við sam- nefndan lítinn vog, er gengur vestur úr firðinum. Er lands- lag þarna mjög sérkennilegt. Má segja að landið um kring sé stfáð hinum einkennilegustu klettaborgum og klettagöngum, mörgum mjög fallegum. Mundi ég segja að óvíða á landinu finnist æskilegri huldufólks- og álfabyggðir, nema ef vera skyldi á mínu eigin æskuheim- ili, Reyðará í Lóni. En einmitt þetta landslag hefur orðið þess valdandi að byggð kauptúnsins, er dreifðari en æskilegt væri vegna aukinna erfiðleika við skipulagningu. Djúpivogur er mjög gamall verzlunarstaður, enda mun vog- urinn snemma hafa þótt ágætt sJdpalægi, þó er hann ekki elzti verzlunai'staður vlð Berufjörð, heldur Gautavík, sem er aust- an við fjörðinn innanverðan. Er hennar getið sem verzlun- arstaðar frá því á söguöld, og síðast ráku Þjóðverjar þar verzlun á síðari hluta 16. aldar, en fluttu sig þá á Djúpavog og verzluðu einokunarkaupmenn þar upp frá því. Mun staðurinn því brátt eiga 400 ára langa verzlunarsögu. Á einokunartímanum náði verzlunarumdæmi Djúpavogs frá Gvöndarnesi við Fáskrúðs- fjörð og að Skeiðará. Hefur margur átt þar langa leið í kaupstað. Þó gat hún orðið enn þá lengri, því eftir miðja 19. öld, var nokkuð um það að bændur úr Fljótshéraði og Síðu f Vestur-Skaftafellssýslu sæktu verzlun á Djúpavog. Nú starfar þar Kaupfélag Berufjðrðar, og nær félagssvæði þess vestur að Lónsheiði. Á síðari árum hefur útgerð og fiskiðnaður vaxið mjög og má nú blómlegt teljast. Fyrir þá^ sem um þennan landshiuta* ferðast, og ekki hafa komið á Djúpavog fyrr. tél ég sjálfsagt að gefa sér tóm til^ að skoða þennan stað. sem á sér svo merkan þátt í verzl- unarsögu Austurlands. Frá Djúpavogi ligaur leiöin inn með Hamarsfirði, sem á fyrri öldum mun hafa verið nefndur Álftafjörður nyrðri. Hefur -fjörðurinn síðar fengið nafn af bænum Hamri, er stendur á mjög sérkennilegu og fögru bæjarstæði fyrir botni hans, Hér er það sem hin raun- verulega breyting verður á lögun strandarinnar. Austfirðir, langir og djúþir eru að baki, og við‘ tekur hin að miklu leytj hafnlausa strönd suður- og suðausturlandsins. Ekið er fyrst um klettótt flat- lendi inn fyrir bæinn Háls, sem er gamall kirkjustaður og prest setur áður en kirkjan var flutt á Djúpavog. Stutt fyrir innar Háls er Rauðaskriða, líparít skriða með einkennilegum rauðum lit, er nær alla leið neðan frá firði upp undir efstu hamrakletta. Er skriðan göm- vs ,• ' * ^ í. Vtv.' dal“. Er Sviðinhornadalur því inum, langur mjög og grösug- EYSTRAHORN. Ljósrn ynd Þórsteinn Jósefsson). komið í Geithellnahrepp. Ekið er inn fyrir fjarðarbotn yfir brú á Hamarsá. Það er steinboga- brú, byggð sumarið 1915, hið myndarlegasta mannvirki, mið- að við þann tíma, enda þótti hún mikil samgöngubót. Ekið er út með Hamarsfirði vestan- verðum. Stendur bærinn Mel- rakkanes þar framan undir fjallgarðinum er aðskjldur Hamarsfjörð og Alftafjörð. Þeg- ar þangað kemur opnast út- sýn vestur yfir Álftafjörð. Er hann raunverulega lón með fjörum fyrir framan, er útfall hafa um Melrakkanesós. Óhætt er að telja Álftafjörð bæði fagra og mikla kostasveit. Hafa þar verið löngum stórar og miklar bújarðir s.s. Géithellar, Múli og Hof. Er hin síðast nefnda kirkjustaður sveitarinn- ar. Hof var einnig landnáms- jörð Böðvars hvíta, er land nam ,,frá Leiruyogi dali þá alla, er liggja út öðrum megin til Múla og bjó að Hofi,“ segir Landnáma. Síðar bjó að Hofi Síðu-Hallur, en var fluttur þaðan að Þvottá, er Þangbrand- ur heimsótti hann, og skírði hann "fil kristni ásamt fólki hans. En Þvottá er yzti bær sveitarinnar vestan megin. Um Álftafjörð falla þrjár ár og er Hofsá þeirra mest. Allar eru þær nú brúaðar. Frá Melrakkanesi liggur veg- urinn fyrst inn með fjallgarð- inum, að Geithellnum og beyg- Framhald á 15. síðu. Ferðamenn sem eigið leið um Skaftafellssýslur. Veitingar - Gisting Verið velkomnir í hið fagra umhverfi Kirkjubaejarklausturs. HÓTELIÐ, Kirkjubæjarklaustri • ir K r g ð rer< )afolk sem ferðast um Ausfur- Skaftafellssýslu. — Við getum boðið yður Gistingu Veitingar Leggjum áherzlu á að veita sem bezta þjónustu. HÓTEL SKÁLHOLT Höfn, Hornafirði.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.