Þjóðviljinn - 03.05.1966, Blaðsíða 10

10 SÍDA' — ÞJÖÐVmJINN — Þriðjudagur 3. mai 1966
að grunur félli á hann, Duncan
Carstairs ég tek yður fastan
fyrir morðið á Lionel Massey
aðfaranótt 16. febrúar og -það er
skylda mín að vara yður við
því, að ailt sem þér segið ..
Ég hlustaði ekki á þessa lang-
loku Hún var aðeins liður í
undarlegum gný sem virtist fara
vaxandj í höfðinu á mér. Ég
man að ég hrópaði eitthvað, og
einhver — sennilega Barrows —
greip um handlegginn á mér.
Svo breyttist öli þessi ringul-
reið í svarta flóðöldu og gegn-
um hana birtist .Brand sem
snöggvast til að gripa mig um
leið og aldan bar mig inn í
algert myrkur.
Ég hlýt að hafa verið með-
vitundariaus dálitl,a stund. Hið
naesta sem ég vissi. var gð ég
lá í einhverju mjúku og loftið
var þungt af blómailmi. svo að
ég vissi án þess að opna augun
að ég lá í sófanum í dagstof-
unni. Þeir hlutu að hafa bor-
ið mig niður. Kringum mig
heyrði ég rödd Houstons. hvassa
og snögga sem sagði:.
— ... til að varpa grun á
mig? Skil ekki hvers vegna.
Gerði manninum aldrei neitt. . ,
Þá rödd Brands, alvarleg og
IseknisW- — Það er til á þessu
leekni ^ðilat* skýring. eða
öllu heldur sálfræðileg. eins og
og öðru í sambandi við þetta
hraeðilega mál Þarna er um
að ræða afsfcraemt sálarlíf. Hann
lét bæklun sína eitra sálarlíf
sitt, oa fyrir bragðið hataði hann
alla. Hann hefur árum saman
verið plága á frú Massey. og
hún umbar hann fremur en saera
hann. Og samkvæmt eðli hins
sjúklega innhverfa. þá gerði það
aðeins fflt verra, Hann hefur
hatað yður majór. vegna þess
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu ocr Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyftal
SlMl 24-6-16
P E R M R
Hárgreiðslu- 'og snyrtistofa
Garðsenda 21. SlMl 33-968.
DðlHUR
Hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN
Tjamarg"tu 10 Vonarstrætts-
megin — Sími 14-6-62.
Háraréiðslustofa
Ausfurbæiar
Maria Guðmundsdóttir
Laugavegi 13 Sími 14-6-58.
Nuddstofan er á sama stað.
hve líkamlega hraustur þér vor-
uð. hversu skeleggur að þjátfa
yður.,.
(Já, læknir. Þetta er rétt hjá
yður. Mjög skarplega athugað.
Auðvjtað hataði ég þetta gamla
fífl. Alveg eins og ég hataði
Massey fyrir að hafa 3Iltaf rétt
fyrir sér; fyrir að efga Önnu ■ . .)
Majórinn aftur. loðmæltur af
blygðun. — Get ekki ætlazt til
að »þér fyrirgefið mér frú. Á
þafj ekki skilið Skammast mín
óskaplega . .
Anna. Dálítið skjálfrödduð, en
mild í tai} hlýlegri en ég hafði
nokkurn tíma heyrt hana fyrr:
— Góði majór Þér skiluðuð pen-
ingunum aftur Og þetta var
ekki handa yður sjálfum. Þetta
er liðið og búið. Er — fulltrúi.
er majórinn ennþá í varðhaldi?
— Nei Hann var það aldrei
nema að nafninu til Satt að
46
segja, var handtaka hans aðeins
bragð, sem hann samþykktj að
taka þátt í
(Bölvaður drjólinn þinn. En
þú blekktir mig ekkí algerlega
— mér hafði dottið það i hug.
Farðu til fjandans)
— Og ef ég — ber ekk; fram
neina ákæru. eða hvað bað er
nú kallag — ?
— Þá er ekkj um nejtt mál
að ræða.
— Og auðvitað geri ég það
ekki — Nei majór, það er
satt. Yður langaði til að ræða
um áætlun við — manninn
mjnn. Þegar öll þess; leiðindi
eru um garð gengin. þá lan-gar
mig til að hér spjallið um það
við mig.
Síðan Davíð; — Það var sann-
arlega furðuleg tilviljun, að þér,
— einmitt maðurinn sem hann
vildi reyna ag . koma glæpnum
á. skylduð einmitt hafa komið
inn um gluggann
Lyon. syfjulega að sjálfsögðu:
— Tilviljanir ei-ga sér alltaf
stað. Eing Orr til dæmis það að
Bella Draffen skyldi einmitt
eiga leið framhjá og sjá hvað
gerðist i herberginu — og sú
tilviljun varð hennar dauðadóm-
ur.
— En þetta er aðeins til-
gáta yðar er ekki svo? Þetta
var rödd Jennifer, létt og stökk.
— Þag er næstum alveg ör-
uggt. Við vitum að hún var
á leig að firína Clegg. sem átti
von á hennj um hálfellefu. Hún
birtist ekki, og klukkan hálftólf
fór hann að leita að henni, þar
sem hún var vön ag geyma hjól-
ið si-tt í runnunum. Það var
ljósið sem frú Massey sá. þegar
hún var búin að kveðja Brand
iaekni — ljósið frá lukt Cleggs.
í fyrstu leit helzt út fyrir að
Clegg hefði orðið hennj að
bana. En- Forbeson kom því ör-
ugglega á Carstairs í dag . ..
(Forbeson? Hvernig gat það
verið?)
. . . þegar hann sagðist haf a
skilið eftir boð til Bellu meðan
hún var úti að afhenda egg.
En samt hafði Carstairs sagt
okkur innihald þessara skila-
boða á sunríudaiginn — að hún
ætti að opna skrifstofuna á
mánudagsmorguninn Hann hefði
ekki getað vitað það nema
hann hefði talað við hana ein-
hvemtíma á laugardagskvöldið.
(Auðvitað. Þér sögðuð við
Forbeson að hann hefði verið
mjög hjálplegur. Það man ég).
Jennifer aftur, hörkuleg og
skörp: — Það er ónotaleg til-
hugsun. að hann hefði getað
ség ástæðu til ag — að losa sig
vig okkur hin líka! Oj svo hélt
hann okkur í hálfgerðri spennu
meg því. að þykjast vera inn
undir hjá ykkuT og vita sitt af
hverju.
— Já. Þess vegna höfðum
við hann eins mikið með ókk-
ur og vig gátum, undir þvj yf-
irskini að vig þyrftum á hjálp
h-ans að halda. Maður sem ekki
var eins blindaður af sjálfs-
trausti — og óvanaii því að
s-letta sér fram í ann-arra manna
málefni — hefði sjálfsa'gt furð-
að si-g á framferði Qkkar.
— Hann var þó ekki alltaf
með ykkur. Þetta var Davíð.
— Fj-andakomið, þetta var alla-
vega mi'kil áhætta eða hvað?
— Ekki bvo geysileg.
— En á næturnar?
— Það hefur verið m-aður á
verði í nán<j vig kofann hans
— svarti aðstoðarmaðurinn hans
Rileys — og fylgzt með hverri
hreyfingu hans. þegar hann var
ekki meg okkur. Ykkur var ó-
hætt, þótt ég verðj að viður-
kenna. að ég . h-afði . stundum
min-ar áhyggjur.
(Það varst þá ekki þú sem
ég sá, Clegg. Það er fyndið
þegar maður fer að hugsa um
það . ..)
Davíg virtist undrandi.
— Hvemi-g skyldi hann hafa
komið vesalings stúlkunni nið-
ur að sjónum? Ég á við, ef hann
hefur verið — búinn að — að . . .
— Við ei'gum eftir að komast
að því. Ég held hann hiafi
verið búinn að vinna 'á henni,
og éjr hef mínar hugmyndir um
hvemig han-n fór að Því ag koma
henní niðureftir.
Lágvær. einbeitnisleg rödd —
Barrows: — Ég held hann sé
að rakna við, herra minn.
— Nú jæja, þér hafið jðar
hu'gmyndir, fulltrúi. Hverjar
eru þær? Mér þætti gaman að
vjta hvernig þér útskýrið það,
að bæklaður maður hafi borið
svon-a stóra og þunga stúlku
eins og Bellu Draffen
Hann studdj holdugum fingri
á vangann og horfði syfjulega
á mi'g.
— Ef til vill hangandi á reið-
hjóli?
— Það er ekki annag en á-
gizkun!
— Ekkj svo fráleif ágizkun.
Það var smurningsolía úr keðj-
unni á fótum hennar og hand-
leggjum.
— Jæja þá Ég fór einmitt
þannig að Þvk Ég skal segja
yður allt af létta —
— Ég er búinn að aðvara yð-
ur eins og vera ber. Garstairs.
Þér þurfig ekki að segja /neira.
— Ég vil tala. Hvaða fjand-
ans máli skiptjr það úr þvi sem-
komið er? Já, ég myrti Massey.
Ég var að verða vitlaus yfir því,
að hann hafði alltaf rétt fyr-
ir sér. yfir þv; að hann átti
Önnu fyrir konu og eyðilagði
líf henar — gerði hana upp-
þomaða og tilfinningalausa, svo
að hún átti ekki eftir annað en
meðaumkun handa mér. Ég vissi
ekki að hún hafði fundið sér
annan til ag bæta sér það upp.
Ntei. þetta var ekkert vanhugsað
flýtisverk. því megig þér trúa.
Ég undirbjó það og fnamkvæmdi
allt samkvæmt áætlun, Og það
gekk fyrir alveg eins og þér
hafið lýst þvi En með Bellu
gegndi öðru máili. Hún stóð úti
á veginum þegar ég kom héð-
an þetta kvöld. Hún var með
hjóTið nieð sér — þegar hún
setlaðj að fela það, þá kom hún
auga á bíl Brands svo að hún
laumaðist, buA. Hún beig eftir
mér og sagðj í sínum vanalega
bjálfaskap: Af hverju varstu
að berja herra Massey? Ég sá
til þín gegnum gluggann. rétt
áður en þú opnaðir hann — .
Svq að þið sjáið, að ég mátti
til með að drepa hana. Við
gengum spölkom og töluðum
saman og leiddum hjólið. Þá
sagðj hún mér að hún þyrfti
að opna skrifstofuna á mánu-
dagsmorgumnn. Ég bauðst til að
fylgja henni til Houstons, og við
stönzuðum rétt hjá beygjunni.
Henni fannst allt í lagi þótt
Clegg þyrftj að bíða sítundar-
korn í viðbót, svo ag við fórum
inn í runnana . .. Þar gerði ég
Útaf við hana. Það var ekki
langt niður að vífcinni . . _
Lágt kjökur heyrðist í Önnu
og hún seri sér við og hljóp
útúr stofunni Jennifer gaf Dav-
íg merki með höfðinu og þau
fóru líifca út.'Lyon greip í hand-
legginn á mér
— Nú sfculum vig koma Car-
stairs.
ENDIR.
Pússningarsandur
Vikurplötur
Einanerrunarplast
Seljum ajlar gerðiT aj
pússnlngarsandi heim-
Quttum og blásnum mn
Þurrfcaðar stkurplötui
og einangruriarplast
Sandsalan við
I7íl’ðí»voe s.f.
Elliðavoff) 115 sfml 3612«.
Undir handleiðslu Stanley Taiier forstjóra hefur keramikverk-
smiðjan „Hardy Ceramics“ í Norfolk f Virginíufylki í Banda-
ríkjunum eflzt mjög og auðgazt, en fyrirtækið er eign tengda-
fjölskyldu hans. — Nú er hann nýbúinn að undirrita mjög hag-
stæðan samning fyrir fyrirtækið og ætlar nú loks að taka sér
langt frí með konunni sinni, sér til hvíldar og hressingar. —
Staniey stundar siglingar í fristundum sínum og nú hlakkar
hann til að eyða tfmanum á eigin báti. Hann hefur ekki gefið
sér tíma til lengri siglinga í fjögur ár, en nú kveður hann
samstarfsmenn sína og heldur í sumarfríið í bezta skapi.
* BILLINN
Bent an Icecar
Sími 1 8 8 3 3

BYGGINGA
VÖRUR
★ Asbesl-plötur
★ Hör-plötur
★ Harðtex
★ Trétex
★ Gips þilþlötur
★ Wellit-einqngrunarplötur
★ Alu-kraft aluminpappír
til húsa-einangrunar
★ Þakpappi # tjöru og asfalt
★ lcopql pcikpappi
★ Rúðugler
MARS TRADING C0. H.F.
KLAPPARSTÍG 20 SÍMI 17373
SLYS ATRYGGINGAR
LÁTID EKICI SLYS
HAFA AHRIF Á
FJÁRHAGSAFKOMU YDAR
TRYGGINGAFÉLAGIÐ HEIMfRr
LINDARGÖTU 9 • REYKJAVÍK SiMI 22122 — 21260