Þjóðviljinn - 11.06.1966, Side 5

tÆRigaT'dagur 11. júní 1S66 — ÞJÖÐVIUINN — SÍÐA ^
Leikferð Þjóðleikhússins í sumar
,Afturgöngurnar' sýndar úti um land
Hinn 19. þ.m. hefst leikför
Þjóðleikhússins út á land og
er það leikritið „Aíturgöngur",
eftir Hinrik Ibsen, scm sýnt
verður að þessu sinni.
Leikurinn var sýndur hér í
Þjóðleikhúsinu á þessu leikári
við ágæta aðsókn og urðu sýn-
ingar alls 20. Leikstjóri var
Gerda Ring og hlaut sýningin
mjög góða dóma hjá gagnrýn-
endum.
Lcikendur eru aðeins fimm:
Guðbjörg Þorbjarnardóttir,
Gunnar Eyjólfsson, Valur
Gíslason, Lárus Pálsson og
Bryndís Schram. Leikmyndir
eru gcrðar af Lárusi Ingólfs-
syni.
Fyrsta sýningin verður eins
og fyrr scgir sunnudaginn 19.
þ.m. á Blönduósi. Þaðan verð-
ur svo haldið til Akureyrar og
sýnt þar tvisvar sinnum. Þá
verður haldið til Húsavíkur,
sýnt í Skúlagarði, Dalvík,
Ólafsfirði, Siglufirði, Sauðár-
króki og að lokum verður sýnt
í hinu glæsilega nýja félags-
heimili Ásbyrgi íMiðfirði hinn
30. júni og verður félagsheim-
ilið vígt þennan sama dag, svo
þetta verður fyrsta sýningin i
hinu nýja húsi.
Það hefur á iiðnum árum
verið fastur iiður í starfsemi
Þjóðleikhússins að senda ár-
lega einhverja af beztu sýning-
um leikhússins út á iand. A
s.l. ári sendi Þjóðleikhúsið
leikritið „Hver er hræddur við
Virginiu Woolf?“, út á land og
var það ágæta leikrit sýnt nær
50 sinnum víðsvegar um land-
ið. Af öðrum sýningum, sem
Þjóðleikhúsið hefur sent út á
land má nefna t.d. þessar:
„Andorra", „Horfðu reiður um
öxl“, „Faðirinn“, „Tópas“,
„Horft af brúnni“ o. fl.
Þjóðleikhilsið hefur á s.l. 16
árum sýnt fjögur leikrit eftir
Henrik Ibsen: Pétur Gaut,
Bruðuheimilið, Villiöndina og
nú síöast Afturgöngur.
Asgeir Hjartarson, leikgagn-
rýnandi Þjóðviljans segir m.a.
í leikdómi sínum um sýning-
una á Afturgöngum 17. okt.
s.l.: „Þjóðleikhúsið á þakkir
skildar fyrir að ráðast í að
flytja hinn mikla harmleik
Ibsens, eitt af meistaraverkum
dramatískra bókmennta, enda
er árangurinn í mínum augum
vonum betri.“
Myndin er af Val Gíslasyni
og Guðbjörgu Þorbjarnardótt-
ur í hlutverkum sínum.
Ver&lagning bræðslusíldar-
innar fyrir norðan og austan
Til viðbótar fyrri fréttum
hefur verðlagsráð sjávarútvegs-
jns sent frá sér eftirfarandi
greinargerð um lágmarksverð á
síld í bræðslu Norðan- og Aust-
anlands og flutningasjóð síld-
véiðiskipa.
Samkvæmt úrskurði yfir-
nefndar Verðlagsráðs sjávar-
útvegsins, skal lágmarksverð á
síld í bræðslu, sem veidd er á
Norður- og Austurlandssvæði,
þ. e. frá Rit norður um að
Hornafirði, vera sem hér segir
tímabilið frá og ,með 19. júní
til og með 30. september 1966.
Hvert kg............. kr. 1.71.
Heimilt er að greiða kr. 0.22
lægna á kg. fyrir síld, sem
tekin er úr veiðiskipi í flutn-
ingaskip utan hafna, enda sé
síldin vegin eða mæld eftir
nánara samkomulagi aðila við
móttöku í ílutningaskip.
Verðin eru miðuð við, að
síldin sé kómin í löndunartæki
verksmiðjanna cða umhleðslu-
tæki sérstakra síldnrflutninga-
skipa, cr flytji síldina til fjar-
liggjandi innlondra verksmiðja.
Af hinu framangrcinda bræðslu
síldarverði, kr. 1.71, skulu tckn-
ar kr. 0.01 af hvcrju kg.
bræðslusíldar, er lagðar skulu í
sérstakan jöfnunarsjóð, sem
starfræktur vcrði í því skyni
að örfa siglingar síldveiðiskip-
anna til fjarliggjandi verk-
smiðja innan verðlagssvæðisins.
þegar svo kann að standa á, að
veruleg bið sé eftir löndun hjá
nærliggjandi verðsmiðjum og
þrær þeirra að fyllast. Tillagið
til sjóðsins er gjaldfallið strax
cftir löndun bræðslusildar-
farms úr veiðiskipi.
Flulningsgjald til veiðiskipa
skal þó aðeins greitt, þegar
siglt er til norðurlandsverk-
smiðja vestan Raufarhafnar frá
veiðisvæðum sunnan Bakka-
ílóadýpis eða íyrir flutninga
til austfjarðaverksmiðja aust-
an Raufarhafnar, þegar siglt er
frá vciðisvæðum vestan Rauða-
núps. Umsjónarnefndin, sem
skipuð verður samkvæmt næstu
mólsgrcin, semur um og á-
kvcður nánar þessi vciðisvæði
og takmörk þeirra. Flutnings-
gjald kemur þó aðeins til
grcina eftir að þrær eru að
fyllast á því framleiðslusvæði,
sem næst liggur miðum og
þegar jafnframt er löndunar-
töf fyrir hehdi á Raufarhöfn.
Skal þriggja manna ums'jón-
arnefnd, sem skipuð er einum
fulltrúa frá SÍIdarverksmiðjum
ríkisins og öðrum frá Síldar-
verksmiðjusamtökum Austur-
og Norðurlands og hinum
þriðja kosnum af fulltrúum
seljenda í Verðlagsráði sjávar-
útvegsins, skera úr um það
með tilvísun til framangreinds
tilgangs sjóðsins, hvort og hve-
nær svo kann að vera ástatt
að nauðsynlegt sé að greiða
fé úr sjóðnum til veiðiskip-
anna til þess að hvetja til
bræðslusíldarflutninga til fjar-
liggjandi verksmiðja í því skvni
að bjarga verðmætum r>g bæta
afgreiðsluskilyrði sfldveiðiflot-
ans.
Gjald það, sem greitt verður
úr sjóðnum, ef til kemur, skal
nema kr. 0.10 á hvert kiló
bræðslusíldar, sem flutt er til
fjarliggjandi verksmiðja í síld-
veiðiskipunum snmkv. hcimild
umsjónarnefndarinnar en auk
þess greiða þær verksmiðjur.
sem veita þessari bræðslusíld
Framhald á 7. síðu.
Picasso afhent friðarverðlaun
Vinátta þessara tvefiKÍa manna er ekki ný: Pablo Picasso og
sovézki ritliöfundurinn ilja Erenbúrg. Á þeim tiltiilulega sakleys-
islegu árum fyrir iieimsstyr.joldina fyrri kynntust þeir í París,
voru í hópi kappfiilira manna sem ræddu oft um nætur stórtíð-
indi í listuni. Eftir heimsstyrjöldina síðari mættust þeir oft á
þeim vettvangi þar seni rætt var um atónibombuna og hvernig
mætti konia henni fyrir kattarnef. — Picasso hlaut í fyrra friðar-
verðlaun, kcnnd við Lenín — af afhendingn varð ekki fyrr eu í ár,
og er Picasso sasður hafa verið sjúkur um skeið. Erenbúrg gerði
sér ferð til hans í þessu tilefni og er myndin þá tekin.
Þar eru manng jöld
hundrab kameldýr
— en aðeins 50 fyrir konu!
Her á landi er nú staddur
dr. John J. Vianney og er
langt að kominn. Hann er
Sómalímaður að þjóðerni, en
starfar sem blaðamaður í Aden.
Dr. Vianney er ritstjóri blaðs-
ins ,,The Economic Forum‘‘,
sem gefið er út í Sómalílandi
og Lúxemborg, en einnig
gagnrýnandi við arabíska bók-
menntatímaritið „A1 Marifa"
sem gefið er út í Sýrlandi.
Það tímarit er helzta bók-
menntatímaritið í hinum ara-
bíska heimi, gefið út í 15—
20.000 eintökum. Dr. Vianney
skrifar í það tímarit einkum
um evrópskar bókmenntir, en
nafn tímaritsins þýðir þekking.
Dr. Vianney4 átti á fimmtu-
dag tal við fréttamenn og
fræddi þá um ýmislegt úrsínu
heimalandi og svo frá Aden,
sem er auðugasti hluti Suður-
Arabíusambandsins og ein
mesta umferðarhöfn heims.
Hér á tandi dvelst dr. Vianney
fram til 20. þessa mánaðar
Þessa skemmtilegu mynd, ;t
þessari frásögn fylgir, léthann
okkur góöfúslcga í té, hún sýn-
ir hirðingja í Sómalílandi sem
ferðast í kola scm þeir reisa
sér á baki kamcldýi’a sinna. —
Kameldýrið er 1‘aunar helzli
gjaldmiðillinn víðast hvar í
Sómalílandi og komi upp deilur
milli ættflokka eru manngjöld
fyrir karlmann 100 kameldýr
en aðeins 50 fyrir konu. Þess
má geta til samanburðar að
eitt kameldýr kostar hér á
landi rétt rúmar 3.000 krón-
ur.
Dr. Vianney telst svo til að
10. hver landi hans sé skáld,
scm aftur hefur það í för með
sér að mállýzkumunur crfrek-
ar lítill í Sómalílandi, því
endurminning þess, cr skeður
lifir í verkum skáldanna um
land allt. Hinsvegar eru ekki
nema um 10% landsmanna
læsir og ástandið í skólamál-
um hörmulegt; það er aðeins
síðasta áratuginn, sem úr tek-
ur að rakna. Hve ástandið er
bágborið í þessufoma nýlendu-
ríki sést á því, aS i landinu
eru að sögn dr. Vianneys ekki
nema 150—200 háskólamenntað-
ir menn — og J>að með fiirini
miljóna þjóð. Það er engin furða
þótt Sómalíumenn vilji því
leita með aðstoð og samvinnu
burt frá hinum fomu og nýju
nýlenduveldum og snúa sér
lrekar til lýðræðissinnaðra
smáríkja. þetta er m.a. ein á-
stæðan fyrir áhnga dr. Viann-
eys á Norðurlöndum.
Kynnt starfsemi
,STÍLSKÓLAMS'
Síðastliðinn miðvikudag fór
fram smávegis kynning á
starfsemi hins nýja „Stílskóla‘‘,
er svo hefur verið nefndur eft-
ir hinu sænska nafni fyrirtæk-
isins. Nafn þessa skóla hefur
vafizt nokkuð fyrir mönnum.
Hér er þó ekki um neinn tízku-
■ skóla að ræða. Sjálfur kveðst
skólinn vera „þaulhugsað svar
við þeirri staðreynd samtím-
ans, að aldrei fýrr 'háfi mann-
leg snmskipti skipt eins miklu
máli og nú — fyrir einstak-
linginn — stofnanir þjóðfé-
lagsins — þjóðfélagið". Til-
gangur skólnns er að sögn
forráðamanna í stuttu máli sá
„að gera nomandann að betra
manni, bet.ri samstarfsmanni,
betri starfsmanni.“ Skólinn er
ætlaður unglingum á aldxinum
15—20 ára.
Það er Bandalag ísl. skáta,
sem nú rekur þcnnan skóóla,
sem er sænskur að uppruna,
en hefur verið iagaður að ís-
lenzkum aðstæðum eftir því sem
þurfa þótti. Til þess að ná tak-
marki sínu og tilgangi, vill
skólinn beita allri kennslu-
tækni nútímans. ogvarááður-
nefndri kynningu bipgðið upp
svipmyndum af starfinu. Skól-
inn hefur þegar haldið tvö til-
Happdrætti KKÍ
Körfuknattleikssamband Is-
lands er með í fullum gangi
happdrætti þar sem gefnir eru
út. 350 miðar og verð hvers
miða er kr. 1000,00. Vinning-
ar eru þrír, þ.e. Volkswagen-
bifreið og tveir vinningar að
verðmæti 5.000 hvor. Sölu-
menn happdrættisins munu
bjóða fyrirtækjum og einstak-
lingum miða núna þessa daga.
on dregið verður 15. þ.m. og
drætti verður ekki frestað.
KKl væntir þess, að almenn-
ingur taki vel á móti sölu-
mönnunum.
raunanámskeið, en á hausti
komanda hyggst Bandalag ísl.
skáta bjóða skólann falan,
enda kostar rekstur slíks skóla
ærið fé. Hugmyndin er sú,ad
fyrirtæki sendi yngsta starfs-
fólk sitt í skólann áður en
það tekur til starfa, og segja
forráðamenn skólans, að í Sví-
þjóð t.d. gerist það æ algeng-
ara, að íyrirtæki notfæri sér
þennan mögulcika til þess að
reyna að tryggja sér betri
starfskrafta.
. ; ,x< •fS'.ívV*^.5»cBati
Það var í Kaspíahafi, fyrir
utan Bakú, sem fyrst var tekið
að vinna olíu af hafsbotni, og
smám saman hefur þessi
vinnsluaðferð náð mikilli út-
breiðslu. I Sovétrikjunum er
nú víða borað eftir olíu undir
vatni. bæði i Kaspíahafi, Az-
ovshafi, Svartahafi. Okotshafi
og við mj’nni fljótanna Ob og
Jenisei.
Þessi mynd birtist í þeim kafla
vinnubókar „Stílskólans" sem
ber fyrirsögnina „Þinn ytri
maður“. Við myndina standa
þessi orð: „Hvað er athuga-
vert við klæðnað og framkomu
þessarar ungu stúlku".
Vill styðja aS
innrás á Kúbu
NEW YORK 6/9 — Forseti Mið-
ameríkulýðveldisins Nicaragua,
Rene Schick, lýsti því yfir i gær,
að land sitt mætti „hvenær og
við hvaða aðstæður sem er“ nota
sem stökkpall tii innrásar á
Kúbu. Bætti hann þvi við að
stjórn Castros á Kúbu væri ógn-
i un við frið og öryggi i allri hinni
j Rómönsku Ameriku og þyrfti
endilega að setja fyrir þennan
' leka.
(
á
t