Þjóðviljinn - 11.06.1966, Blaðsíða 8

g SlÐÁ — l»JÖ©VttJITW — Laugardagor VL júni 1966.
WILLIAM MULVIHILL
FLUGVÉL I
IHVERFUR|
færi, naestum allt sem þeir gátu
tekið með sér.
— Hvenær viltu fara? spurði
hann.
— Ég er þlbúinn strax og sól-
in lækkar á lofti. Við getum
spfið þangað til, ef þú vilt koma
með. Við borðum okkur sadda af
melónum. Tökum með okkur
mörg strútsegg.
— Hvað skyldi Sturdevant
hafa komizt langt? Sagði Bain.
— Heldurðu að hann sé dauð-
ur? spurði O'Brien.
— Já, þeir báðir.
— Hollendingurinn er seigur,
sagði O'Brien. — Hann gefst
ekki upp fyrr en í fulla hnef-
ana. Og hann var með nóg vatn,
mundu það. Ég held hann sé enn
þarna útfrá. Smith líka.
Bain svaraði ekki. Hann horfði
á O'Brien rísa á fætur og klæða
sig í hálfblautar buxurnar. Sól-
in myndi þurrka þær til fulls
á nokkrum mínútum.
— Við förum þá í kvöld?
spurði O'Brien.
— Allt í lagi, sagði Bain.
Það er bezt við förum. Við verð-
um alla nóttina á leiðinni þang-
að.
— Kannski lengur, sagði OBri-
en. Það er erfitt að gera saman-
burð við þitt skiptið. Hin töfðu
okkur.
— Ég tafði ykkur sagði Bain.
Mig langaði mest til að deyja
þama um nóttina úti í sandin-
,um.
— Þú varst veikur, sagði O*
Brien. Hann Jagði af stað til
hellisins aftur. Bain reis á fæt-
Hátíirei^Un
Hárgreiðslu- og snvrtistofa
Sf«4nu on Dódó
Laugavegi 18 III. hæð ílyfta)
SÍMI 24-6-16
P E R M A
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SlMI 33-968.
D Ö M U R
Hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN
Tjamargötu 10 Vonarstrætis-
megin — Sími 14-6-62.
Hárareiðslustofa
HfigfiirhffiÍAr
Maria Guðmundsdóttir
Laugavegi 13 Sími 14-6-58
Nuddstofan er á' sama stað
ur og fylgdi honum eftir.
— Við sofum mestallan næsta
dag og höldum áfram þegar sól-
in sezt aftur, sagði O'Brien.
Þrír dagar til að sækja nokkra
poka með smádóti. En það er
ýmislegt þama útfrá sem við
h'öfum not fyrir, hlutir sem
okkur datt ekki í hug að við
fengjum þörf fyrir. Dunkar,
verkfæri, linsur úr ónýtum
luktum og leiðslur til að gera
úr snörur. Jafnvel þótt ferðin
tæki tíu daga myndi hún' borga
sig. Við megum þakka fyrir að
hafa tök á að nálgast þetta.
32
— Ég kem með, sagði Bain.
Honum var umhugsunin um
ferðina á móti skapi; hann hafði
óbeit á sandinum og hinni enda-
lausu göngu, því að enn var
hann veikburða. En hann myndi
fylgja O'Brien, enda var ekki
um annað að ræða. m
Þegar þeir komu aftur í hell-
mn sögðu þeir Grace og Grimm-
elmann frá ráðagerðinni og lögð-
ust til svefns. Klukkan var um
tólf og þeir ætluðu að hvila sig
til sólarlags. Þá ætluðu þeir að
taka með sér vatnsílát og nokkr-
ar melónur og klifra upp brekk-
una. Þégar nóttin kæmi, yrðu
beir komnir langt út í, .ey.ð.ipiörk-
ina.
Bain og 0‘Brien komu að flug-
vélinni eftir sólarupprás. Þeir
hvíldu sig dálítið, átu sína mel-
ónuna hvor og féllu í djúpan,
draumláusan svefn, örþreyttir
eftir næturgönguna yfir sandinn.
Sólin hækkaði á lofti og glóð-
hitaði beyglaðan málminn en
þeir sváfu jafnvært. Þegar
kvöldið kom og loftið varð sval-
ara, hreyfði O'Brien sig, opnaði
augun og hristi Bain.
Svefndrukknir bröltu þeir á
fætur og byrjuðu kerfisbundnar
rannsóknir á • flugvélinni. Þeir
fundu svefnpoka Detjens þar
sém þeir höfðu skilið við hann.
O'Brien tók hann og fyllti hann
af smádóti sem gat komið í góð-
ar þarfir: hönk >af koparvír,
hamar og gömul sög, lúka af
nöglum, gömul peysa sem Det-
jens hafði átt, lestrargler sem
Grimmelmann hafði átt og gat
orðið gasniegt þegar kveikja
burfti eld.
Bain fann snærishönk og segl-
dúksbyttu. Hann lagði hvort
tveggja út fyrir í sandinn og
brátt fann hann fleira: vasapela,
óhreina sokka og skyrtur, auka-
belti og þrjár flatar, sterklegar
whiskyflöskur, sem hægt var að
nota sem ferðapela í fjallaferð-
irnar. Hann yfirfór verkfærin og
valdi klippur, nokkrar þjalir og
smábúta af kopar og sinki. Hann
fann myndavél í einni töskunni
og skrúfaði úr henni linsuna.
Annars staðar fann hann sex
sykurmola vafða innaní bréf.
Þeir bundu hæfilega stórar
byrðar saman; afganginn höfðu
þeir í höndunum. Bain útbjó
knippi sem hann gat haft á bak-
innu, og O'Brien vafði stóra
svefnDokanum saman og gerði
eins. *Þeir lögðu af stað þegar
sólin settist.
Þegar þeir gengu af stað,
fannst þeim sem þeir hefðu verið
lengi burtu frá hellinum og
væru nú á heimleið.
Þegar þeir ktimu aftur í hell-
inn var enn nótt og þeir reik-
uðu inn og sofnuðu samstundis.
Seinna opnuðu þeir byrðarnar
og pinklana og glöddust með fé-
lögunum yfir hinum nýju fjár-
sjóðum.
— Það er eins og jólin séu
komin, sagði Grace.
Grimmelmann kinkaði kolli.
Ekkert af þessu myndi breyta
lífi þeirra á nokkum hátt, en
það myndi þó koma að gagni;
linsumar kæmu í góðar þarfir
og sömuleiðis whiskyflöskurnar
og fötin. Kannski hafði ferðin
borgað sig.
Bain hélt aftur upp að kaffi-
boxinu sem hann hafði skilið
eftir handa býflugunum og fann
það næstum tómt. Meðan hann
stóð í skugganum kom einstök
fluga og flaug suðandi framhjá
eyranu á honum og tyllti sér á
flatan pinnann, sem stóð uppúr
boxinu. Flugan háfði verið þarna
áður. Hún hikaði ekki, heidur
flýtti sér niður pinnann ogdrakk
lengi. Svo flaug hún burt.
Bain kinkaði kolli með sjáifum
sér. Nokkrar býflugur sem
drakku af vatnslögg; það var
ekki nóg. Hann tók uppúr vasa
sínum sykurmolana úr flugvél-
inni. Hann tók bréfið varlega
utanaf hverjum þeirra og sleppti
þeim niður í vatnið og hbrfði á
þá leysast upp. Svo fór harrn
aftur til baka og lokaði augun-
um.
Tveim stundum síðar kom
hann til baka. Á pinnanum sétu
þrjár býflugur og meðan hann
var að horfa flaug ein burt og
tvær komu i viðbót. Hann sá
fimm býflugur fljúga burt og
elti þær. Leiðin lá meðfram
fjallinu í áttina að tindinum.
Hann byrjaði að elta fyrstu bý-
fluguna og beið þar sem hann
missti sjónar á henni. í>að kom
önnur og hann elti hana spöl-
kom. Hann fór sér hægt; það
var nóg sykurvatn það sem eftir
var dagsins. Hann elti hverja bý-
flugu þar til hann missti af
henni og beið eftir þeirri næstu.
Það leið hálf klukkustund og
hann tók eftir því að röð af bý-
flugum flaug framhjá honum í
hina áttina. Hann gat sér þess
til að það væru skordýr á leið
að kaffiboxinu í annað eða
þriðja sinn eða þá að það væru
nýir félagar úr kúpunni sem
komnir voru í kapphlaupið um
nýju sykumámuna.
Hann hreyfði sig meðfram
svarta berginu sem hófst fyrir
ofan hann, eyðilegt og ógnandi.
Bergið hinum megin virtist nær
og hærra og botninn fór að halla
upp í móti. Sums staðar vpru
há granítþrep og á milli langar
urðarbrekkur. Svo skiptist fjall-
ið og hann varð að krækja fyrir
vegg útúr skugganum og fram í
gilið. Þangað hafði hann ekki
komið fyrr.
Það leið hálf stund í viðbót.
Allan tímánn heyrði hann suð
í fljúgandi býflugum og hann
varð þess var að hann þurfti
ekki að bíða. Það var stanzlaus
straumur af býflugum sem kom
og fór, greinileg lína sem auð-
velt var að fylgja. Hann brosti;
hann skyldi sýna O'Brien hvað
hann gæti; hann skyldi færa
björg í bú með heilbrigðri skyn-
semi og nokknum sykurmolum.
Nokkram mínútum seinna fann
hann kúpuna. Hún var tuttugu
fetum yfir gilbotninum, í
sprungu í fjallinu, metri á lengd
og hálft fet á breidd. Hann fann
Gúmmívinnustofan h.f.
Skipholti 35 — Símar 31055 og 30688
4773 — Fisser líkar ekki sérlega vel við Bobby. Síður en svo
geðfelldur piltur. En hann getur borgað. Nú, jæja, og það er þó
þrátt fyrir allt aðalatriðið. — Hvað vill hann honum núna? Ha,
á hann að skemma seglskip ....? Vitleysa, hann hefur ekki einu
sinni hugmynd um hvernig slíkur hlutur iftur út að innan. — Þú
verður að fá einhvern annan til þéss. Það er hægt að fá nóg af
náungum í svona sóðaviðskipti .... Súsanna veit um einn. I
— Hvað segið þið um Silky? Hann var einu sinni háseti svo
hann veit allt um skip. Hann er alltaf til f hvað sem er! Fisser
slær hnefanum í borðið. Já, hann er einmitt sá rétti! Hringdu
strax í hann, kannskí geturðu náð honum. Þú veizt, hvar hann
heldur sig.
SKOTTA
LEÐURJAKKAR
RÚSKINNSJAKKAR
•
fyrir herra %
fyrir drengi á|||
Verð frá kr. 1690,00
VIDGERDIR ,
LEÐURVERKSTÆÐI
ÚLFARS ATLAS0NAR
Bröttugötu 3 B
Sími 24678,
} ■
Leðurjakkar — Sjóliðajakkar
á stúlkur og drengi — Terylenebuxur, stretch-
buxur, gallabuxur og peysur.
GÓÐAR VÖRUR — GOTT VERÐ 1
Verzlunin Ó. L.
# ■
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu).