Þjóðviljinn - 12.06.1966, Blaðsíða 6

/

g 9ÍÐA — ÞJOÐVrLJlNN — Sunnudagur 12. Júní 1966.
Sagt frá alþjóðaráðstefnu í Lundúnum:
Ný alþjóðasamþykkt u
hleðslumerki á skipum
. . Hin mikla hieðsla íslenzkra fiskiskipa hefur staðid svo lengi nú, að nienn eiga cnn erfitt með að sætta sig við takmörkun.
Þótt alllangur tími sé liðinn
síðan ráðstefnan var haldin
þykir Þjóðviljanum rétt að
skýra allítarlega frá henni og
störfum hennar. Er eftirfarandi
frásögn byggð á upplýsingum
frá skipaskoðunarstjóra.
Breytt viðhorf
Núgildandi alþjóðasamþykkt
um hleðslumerki skipa var
undirritug í London árifl 1930.
Síðan hafa orðig miklar og
margvíslegar breytingar á skip-
um, skipasmiðum, skipagerðum,
skipastærðym og rekstri skipa.
Nýiar gerðir af lokunarbúnaði
hafa verig teknar í 'notkun,
einkanlega hafa stállúguhlerar
bæti geysilega mikið öryggi
skipanna með Því að minnka
verulega hættuna á, að skip
sjófylli vegna bilunar á lok-
unarbúnaðj lestarlúganna.'
Af öðrum tæknilegum fram-
förum i skipasmíði síðan 1930
má nefna rafsuðuna, sem nú
hefur svo til útrýmt allri hnoð-
un. og sivöl (rúnn) tengsl
milli hliða skipanna og þilfars.
Hin geysiöra þróun i stærð
skípanna, ,og þá einkaniega
stækkun á olíuflutningaskipum
og lausafarmskipum (bulk-
earriers), veldur þvi, að nú
«r orðin knýjandi nauðsyn að
auka við töflumar yfir fríborð
skipa, þannig að þær næðu yf-
ir skip ailt að 1200 feta (365
metra) löng.
Öli þessj atriði, og raunar
mörg fleiri, hafa valdig því,
að knýjandi nauðsyn var orð-
in ag endurskoða alþióðasam-
þykktina um hleðslumerki
skípa frá 1930, og þá um leið
að taka tillit til þeirrar reynslu,
sem fengizt hafði af núgildandi
samþykkt við samn'ingu þeirrar
nýju, þannig að hún mætti
f
verða sem fullkomnust og mið-
uð við nútima tækni og sigling-
ar%
í ljósi þessara staðreynda
mælti skipaöryggisnefnd og
sljórn IMCO mcð Því að hald-
in yrði ný alÞ-íóðaráðstefna um
hleðslumerkí skipa. Á 3'. aðal-
fundi IMCO í október 19<53 var
ákveðið að AlÞjóðasiglinga-
málastofnunin skyldi boða til
Þessarar alþjóðaráðstefnu vor-
ið 1966 til þess að semja nýja
alÞjóðahleðsIumerkjasamþykkt
í samræmi við skipatækni og
siglingar nú.
í febrúarlok 1966 hafði 21
ríkisstjórn sent tillögur að efni
í nýja alþjóðahleðslumerkja-
samþykkt. í þessum tillögum
fólust ýmsar Þreytingar frá nú-
gildandi samþykkt, einkanlega
stækkun fríborðs fyrir mihni
skip, og minnkun fríborðs fyr-
ir stærri skip Einnig komu
fram tiilögur um að auka verk-
svið samþykktarinnar og var
t.d. lagt til að bún skyldi elnn-
ig ná til fiskiskipa.
Flestar tillögurnar fólu í scr,
að halda skyldi óbreyttum und-
irstöðuaðferðum við að ákveða
fríborð skipa, eins Og þær eru
í núgildandi samþykkt.
Auk þessara tillagna, sem
byggðar eru á sama grundvelli
og núgiidandi alþjóðasamþykkt,
komu fram tillögur um að
breyta sjálfum grundvelli sam-
þykktarinnar, að því er varðar
ákvörðun á minnsta Erunnfrí-
borði skipa.
Setning
ráðstefnunnar
Alþjóðaráðstefnan-um hleðslu-
merki'skipa var sett að morgni
þriðjudagsins 3. marz 1966, í
aðalsamkomusal Chureh House,
Westminster, i London.
Fyrstur talaði þar Jcan
Roullier. som er framkvæmda-
stjóri Alþjóðasiglingamálastofn-
unarinnar. Roy Mason, brezki
sjávarútvegsmálaráðherrann,
bauð alla þátttakendur ráð-
stefnunnar velkomna í setning-
arræðu sinni.
Við setningarathöfnin'a voru
mættir fulltrúar frá 50—60
þjóðum, og voru frá sumum
landanna yfir 20 fulltrúar. Þess
var getið við setninguna að
þetta væri mikilvægasta al-
þjóðaráðstefna um skipa-tækni-
mál siðan haldin var í Ixjndon
alþjóðaráðstefna um öryggi á
ha'finu árið 1960.
í ræðu sinni sagði Roullier
forstjóri IMCO, að ljóst hefði
verið orðið fyrir mörgum ár-
um að nauðsynlegt var orðið
að setja nýja alþjóðasamþykkt
um hleðslumerki skipa. Hin
mikla þróun, sem orðið hafði
síðan 1930 j skipaverkfræði og
skipasmíðum, bæði verkefnum
og gerðum skipa, veðurfræði og
veðurspám, siglingatækjum og
siglingatækni og siöast en ekki
sízt í fjarskiptatækni, hefði fyr-
ir löngu gerbreytt þeim grund-
vallarsjónarmíðum, sem al-
þjóðasamþykktin frá 1930 var
byggð á.
Á fundi skipaflokkunarfólaga,
sem haldinn var árið 1959, var
í fyrsta sinn vakið máls á því,
að nauðsynlegt væri að endur-
skoða samþykktina írá 1930.
Árið 1962 fól stjórn IMCO sigl-
ingaöryggisnefnd stofnunarinn-
ar að rannsaka þetta mál. Sigl-
ingaöryggisnefndin mælti að at-
hugun lokinni moð því, að ráð-
.stefnan yrði haldin og lagði
fram fjölda atriða, scm þyrfti
að endurskoða, þar á meðal
endurskoðun á Hafsvæðaskipt-
tngu samþykktarinnar eftir árs-
tíðum, auka við grunn fríborðs-
töflurnar fyrir skip stærri en
600 fet, að lengd og endurskoð-
un á lágmarks-grunnfríborðinu
sjálfu. Siglin gaöryggi snef ndin
lagði einnig til, að samin yrði
algerleg.a ný alþjóðasamþykkt
fremur en . að lagfœra þá
gömlu, sem orðin.er úrelt. Að
lokum sagði Roullier a(*s aðal-
fundur IMCO árið 1963 hefði
staðfest hugmyndina og ákveðið
að haldin skyldi þessi alþjóða-
ráðstefna, sem-.nú væri að hefj-
ast.
Rqy Mason, siglingamálaráð-
herra Breta, sagði í ræðu sinni
um leið og hann bauð fulltrú-
ana velkomna til ráðstefnunn-
ar, að fyrsta og reyndar ein-
asta alþjóðaráðstefna fram til
þessa, um hleðslumerki skipa,
hefði verið haldin í London ár-
ið 1930 í boði brezsku rikis-
stjórnarinnar. Alþjóðasam-
þykktin um hleðslumerki skipa,
sem þá var gerð, hefði hlotið
fullgildingu allra siglingaþjóða
heims.
Öryggi á sjó væri í fyllsta
máta aiþjóðlegt atriði, sagði
Mason ráðherra, og að því
gætu allar ríkisstjómir unnið
heils hugar. En að Því er varð-
aði hleðslumerki ékipa gæti
Bretland með óvefengjanlegum
rétti talið sjs vera brautryðj-
anda. Nafn Samuels Plimsolls
væri þekkt meðal allra í þessu
sambandi og sjófarendur og
aðrir stæðu í mikilli þakkar-
skuld við þann mann, fvrir að
hafa fyrir nærfellt hundrað ár-
um vakið athygli á nauðsyn
þess, að taka upp eftirlit með
hleðslu skipa.
Að loknum setningarræðum
fór fram kosning á formanni
og varaformörmum ráðstefn-
unnar Formaður var kosinn
einróma Sir Gilmour .Tenkins
frá Bretlandi, ert hann er mjög
reyndur í formannsstarfi á al-
þjóðaráðstefnum um siglinga-
mál. Kosnir voru fjórir vara-
formenn, frá BandaríkjunUm,
Sovétrikjunum, Japan og Arg-
entínu.
Að lokinni setningunni var
dagskrá sambykkt og síðan
rætt fyrirkomulag vinnu á ráð-
•stefnunni, skipting verkefna
milli nefnda og önnur almenn
atriði.
Heíztu breytingar
Hér á eftir verður skýrt frá
afgreiðslu einstakra mála, og
helztu bre.ytingum frá nú-
gildandi alþjóða-hleðslumerkja-
samþykkt.
Ef ákvæðj nýju alþjóðasam-
þykktarinnar um hleðslumerki
skipa eru borin saman við sam-
þykktina frá 1930, sem nú er
í g'Idi, þá er. að sjálfsögðu
f.vrst að nefna, að nýja sam-
þykktin miðast við þær gerðir
og stærðir skipa, sem eru í
notkun í dag, og við þá tækni,
sem nú er notuð við skipa-
smíðar.
Mesta breytingin er { því
fólgin, að fríborð á stórum
skipum hefur verið minnkað.
Stór olíuflutningaskip, málm-
flutningaskip og lausa-farm-
skip (bulk carriers) verða nú
með 10—20 af. hundraði minna
fríborð en samkvæmt 1930-
samþykktinni. Stór vöruflutn-
ingaskip íá líka að hlaða að
allt að 10 af hundraði minna
fríborði en snmkvæmt núgild-
andi samþ.ykkt, ef þau eru bú-
in vatnsþéttum stállúgulokun-
arbúnaði eða öðrum jafnörugg-
um búnaði til að hindna að sjór
komist í lestar. Á hinn bóginn
verður fríborö aukið lítillega á
minni flutningaskipum os er
það gert til að auka stöðug-
leika þeirra og öryggi yfir-
leitt.
Annað mjög mikilvægt at-
riði nýju alþjóðasamþykktar-
innar er aff nú verður algjör-
!ega felld úr gildi leyfileg -notk-
un á svonefdum „annars flokks"
lokunarbúnaiji, sem notaður var
og er vegna tonnatölumæling-
ar skipa. Þessi, breyting veld-
ur því, að samkvæmt nýju al-
þjóðasamþykktinni verður að-
eins heimilt að taka tillit til
algjörlega vatnsþétt lokaðra
yfirbygginga og - þilfarshúsa,
þegar hleðsluborð (fríborð)
skipa er reiknað út.
Á ráðstefnunni var mikið
rætf um samhengið milli frí-
borðs skipa, og stöðugleika
Hjálmar R. Bárðarson.
þeirra og vatnsþétta sundur-
hólfun. Árangur þessara um-
ræðna varð sá, ag nú er tekið
tillit til vatnsþéttrar sundur-
hólfunar þegar reiknað ®r út
fríborð fyrir stór skip.
Það kom greinilega fram J
störfum á ráðstefnunni, og í
ýmsum ákvæðum nýju hleðslu-
merkjasamþykktarinnar, að
fulltrúarnir gerðu sér ljóst áð
alþjóðasamþykktin um öryggi
mannslifa á hafinu frá 1960 og
alþjóðasámþykktin um hleðslu-
merki skipa frá 1966 eiga sér
það- sameiginlega markmið, að
auka öryggi mannslífa á haf-
inu og verðmætj á sjó. Þess-
vegna v,ar það samdóma álit
fulltrúanna á ráðstefnunni, að
þessar tvær alþjóðasamþykkt-
ir bæri að sameina i eina al-
þjóðasamþykkf síðar meir.
Alþjóðahleðslumerki
fyrir fiskiskip
Það atriði sem óefað snerti
mest íslenzka aðila á dagskrá
þessarar alþjóðaráðstefrm var
fram komin tillaga um að nýja
alþjóðahleðslumerkjareglugerð-
in skyldi ná tíl fiskiskipa.
Tillag^ . þessi var lögð fram
bréflega í tillögum Sovétríkj-
anna fyrir ráðstefnuna, og vit-
■að var að hún átti stuðning
fjölmargra þjóða.
Á síðastliðnum vetri var af
hálfu samgöngumálaráðuneytis-
ins og skipaskoðunarstjóra því
leitað álits íslenzkra samtaka
sjómanna og útgerðarmanna
hver myndi vera afstaða þess-
ara aðila til þess að sett yrðu
alþjóðaákvæði um fríborð fyrir
fiskiskip. Svar barst frá Lands-
sambandi íslenzkra útvegs-
m^nna, Farmanna- og fiski-
mannasambandi íslands og Sjó-
mannasambandi íslands. Ekk-
ert þessara sambanda taldi
íært að ganga lengra en nú
er um hleðslu síldveiðiskipa,
þ.e.a.s. að fríborð sé ekkert
(0) á vetrarsíldveiðum, en
engin hieðslutakmörk á sum-
arsíldveiðum. Þó taldi Sjó-
mannasambandið að til greina
kæmi að takmarka sumar-
hleðslu sildveiðiskipa við
hleðsluborð 0 (núll), eins og
nú er á vetrarveiðum.
Mál þetta um hleðslumerki
fyrir fiskiskip var mikið rætt
á ráðstefnunni, báeði á fund-
um, og ekki síður utan funda.
Þag virðisf vera augljóst eft-
ir þessa ráðstefnu að þessi
sjónarmið íslenzkra útgerðar-
manna og sjómanna eiga sér
fáa formælendur meðal er-
lendra starfsbræðra.
Þessi mikla hleðsla íslenzkra
síldveiðiskipa hefur hinsvegar
staðið svo lengi nú, að menn
oi'ga enn erfitt með að sætta
sig við takmörkun a hleðslu.
Aðrar fiskveiðiþjóðir hafa
undanfarið misst mörg fiski-
skip m.a. Norðmenn og Perú-
merm. Ofhleðsla er tahn ein
megin-orsök þessara skipstapa,
og' nú hafá bæðj Norðmenn og
Porú-menn sett hjá sér hleðslu-
reglur, sem eru mun strangari
en núgildandi íslenzkar reglur.
Umræður um hvort fiskiskip
skyldu háð ákvæðum nýju al-
þjóðasamþykktarinnar eða ekki
fóru fram í hinni almennu
nefnd ráðstefnunnar.
Framhald á 9. síðu.
Seint í vetur og vor efndi Alþjóðasiglingamálastofnunin IM-
CO, til alþjóðlegrar ráðstefnu um*-hleðslumerki skipa. Ráð-
stefnan var haldin í Lundúnum, en þar hefur stofnunin að-
alstöðvar sínar. Alls sendu 60 lönd fulltrúa til ráðstefnunnar.
Fulltrúar íslands í Lundúnum voru þeir Hjálmar R. Bárðar-
son skipaskoðunarstjóri og Páll Ragnarsson skrifstofustjóri.