Þjóðviljinn - 12.06.1966, Blaðsíða 10

10 SÍÐA — ÞJÖÐVILJINN — Sunnudagur 12. júní 1966.
WILLIAM MULVIHILL
sér stað, þar sem hann gat setið
og horft á býflugurnar streyma
til og frá. Skuggarnir lengdust.
Hann byggði vörðu úr flötum
steinum beint undir kúpunni og
gekk aftur heim i hellinn.
Sturdevant lá í djúpum,
draumlausum svefni; hann var
mettur. Það var síðla dags. Fluga
skreið á andliti hans og hann
bandaði henni frá séránþess að
vakna. Rétt hjá honum logaði
dálítið bál. Sundurhlutað hræ af
sebradýri lá milli hans og báls-
ins. Það moraði af flugum og
mýi.
Nokkrir , hræfuglar hnituðu
hringa hátt fyrir ofan klettana.
Hinn hugrakkasti hafði komið
flögrandi fyrir nokkrum mínút-
um og sat nú á kletti og starði
á ætið, og sofandi manninn.
Hræfuglamir höfðu komið
næstum um leið og hann skaut
sebradýrið. Þetta hafði verið ó-
sköp einfalt. Hann hafði komið
að bugðu á gilinu og fyrir fram-
an hann 'stóðu sex sebradýr
hreyfingarlaus og störðu á hann,
Hann lyfti byssunni og miðaði á
eitt þeirra, en vopnið var orðið
of þungt fyrir hann og hann átti
erfitt með að halda því kyrru.
Hann settist. Sebradýrið stóð
fyrir framan hann furðulega
geiglaúst. Hann studdi olnbogun-
unum á hnéð, miðaði og skaut.
Þau þutu af stað en hann elti.
Vatnið hlunkaðist til í brúsun-
um, svo að erfitt var að halda
jafnvæginu, en hann tapaði ekki
af slóðinni. Kúlan hafði hitt og
það voru blóðrákir í sandinum
HárcfreiSslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steimi o«r Dódó
Laugavegi 18 III. hæð (lyfta)
SÍMI 24-6-16.
P E R M A '
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMl 33-968.
D Ö M U R
Hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN
Tiarnargötu 10 Vonarstrætis-
megin — Sími 14-6-62.
Hámreiðslusfofa
Hustmhæm
María Guðmundsdóttir
Laugavegi 13 Sími -14-6-58.
Nuddstofan er á sama stað.
og á steinunum. Tuttugu mínút-
um steina fann hann eitt þeirra,
helsært. Það var freisting að
skjóta kúlu gegnum hausinn á
því, en hann gerði það ekki.
Hann beið eftir að því blæddi
út. Hann lyfti af sér okinu, setti
vatnskönnurnar í skuggann á-
samt byssurini og fór að safna
saman pinnum og viðarbútum
sem lágu næstum grafnir í hvít-
an sandinn. Stundu síðar tók
hann eina af dýrmætu eldspýt-
unum og kveikti dálítið bál.
Hann var svo svangur að hann
skalf og fyrstu kjötbitana át
hann hráa, þvi að hann þoldi
ekki að bfða meðan þeir voru
að steikjast.
Enn ein fluga settist í úfið
hárið á honum og skreið niður
andlitið að blóðugum vörunum.
Hann umlaði og velti sér við,
örmagna eftir máltíðina, yfir sig
saddur og dasaður eftir sebra-
kjötsátið. Hann opnaði augun og
sá klettana himininn og fuglana
sem hnituðu hringa hátt yfir
höfði hans. Hann lokaði augun-
um aftur ....
Svo kom draumurinn og það
fór hrollur um hann í svefnin-
um; hann vissi frá upphafi hvað
myndi gerast, því að draumur-
inn var alltaf hirin sami. Hann
hafði dreymt hann næstum á
hverri nótl.ti síðan hann fór frá
fjallinu.
Hann sá byggingar framundan
við sjóndeildarhringinn, eins
konar bæ Dg hann reikaði þang-
að, datt og hrópaði. Og úr bæn-
um kom fólk fyrst smástrákar og
telpur, rytjulega klædd og mög-
ur með augu sem skinu af nær-
ingarskorti. Hann sat í sandin-
um og þau stóðu fyrir framan
hann, hann brosti og veifaði til
þeirra; þau horfðu á hann án
þess að breyta um svip. Frá
þænum kom fleira fólk; k-arlar
og 1 konur sem komu til rið horfa
á. Einhver hjálpaði honum 'á
fætur, stór, svartur maður í ó-
hreinum frakka. Hann hélt
dauðahaldi í manninn og mann-
fjöldinn þokaðist í , áttina að
byggingunum. Þama voru engir
hvítir menn. Þetta hlaut að vera
eitthvert afskekkt fátækrahverfi.
Blökkumennirnir voru þöglir en
hann fann að þeir voru í upp-
nárni og þegar þeir sögðu eitt-
hvað, töluðu þeir í stuttum
setningum á máli, sem hann
heyrt fyrr.
Þeir stönzuðu og gáfu honum
að drekka úr óhreinni blikk-
krús. Hann gat gengið einn;
mannfjöldinn óx því að fleiri
sVertingjar komu útúr upplituð-
um skökkum kofunum Dg úr
mjóum sundunum sem voru full
af sorpi. Hann reyndi að tala
við þá, en þeir virtust ekki skilja
ensku — þetta var eitthvað svo
hlálegt og vandræðalegt allt
saman. Þau heyrðu ekki til hans
og þéim virtist alveg sama. Hann
brosti og kinkaði kolli til þeirra,
brosti og veifaði. Þeir höfðu
bjargað honum og hann var
þakklátug.
Uppnámið fór vaxandi. Fleira
fólk kom og hann var umgirtur
múr af svörtum andlitum með
brennandi augu; þau hrópuðu,
hvert til annars og hlógu. Ein-
hvers staðar barði einhver með
lurk á blikkdós; mannfjöldinn
hreyfðist eftir hljóðfallinu og
hann var leiddur gegnum mjóar,
bergmálandi götur, lyktandi af
sorpi. Nú ruddist fólkið að hon-
um; það riar óbægilegt og þeir
báru hann áfram. Einhvers
staðar æpti kvenmaður, sker-
andi, tryllingslegu ópi og það
fór um hann hrollur og hann
var hræddur.
Svo var hann aleinn, veik-
burða og miður sín. Hann lét
fallast niður á jörðina, og þegar
hann leit aftur upp var hann
í miðjum hring áf svörtu fólki,
glöðu Dg kátu og í hátíðaskapi.
Hann leit í kringum sig og kom
auga á staurinn sem reis uppúr
hörðum sverðinum. Það héngu
við hann hlekkir og handjárn.
Þau voru að koma til að pynda
hann, drepa hann; núskildi hann
hvers vegna bömin höfðu verið
þögul, andlitin þungbúin, skildi
hvers vegna konan hafði æpt.
Þau ætluðu að lífláta hann án
dóms og Iaga.
Hann hrópaði á hjálp. Það
voru hvítir menn nærstaddir,
lögregla. Þeir myndu koma og
bjarga honum. Mannfjöldinn
myndi leysast upp og þeir
myndu lDsa hann við hlekkina
og fjarlægja bálköstinn sem
alltaf hækkaði. Honum yrði
bjargað.
Dagurinn varð að nótt. Það
logaði á þúsundum blysa, fólk
fór að sjóða og steikja, hann
heyrði trumbuhljóð. Þúsund and-
lit voru fyrir framan hann og
hann horfði inn í þau og las
hinn hræðilega harmleik sem í
þau var letraður. Nú sá hann
það sem hann hafði aldrei viljað
sjá; hann horfði í augu sem
hann hafði alltaf forðazt að líta
í. Og hann vissi að hann hafði
rangt fyrir sér.
Hann barðist um í hlekkjun-
um. Ef þeir slepptu honum gæti
hann hjálpað þeim, það skildi
hann núna. En hann var hlekkj-
aður og hann talaði ekki mál
þeirra Dg þeir vildu ekki hlusta
á hann. Bálkösturinn náði hon-
um í mitti og þrengdi að honum.
Það var hljótt í kringum hann.
pétt hjá honum tók einstakur
maður sig útúr hópnum, gamli
maðurinn sem fyrst hafði staðið
fyrir framan hann. Hann hélt á
kyndli. Dýrslegt öskur steig upp
frá mannfjöldaum.
Hann fleygði sér á hlekkina
og þéttan bálköstinn, æpti og
sparkaði, grét .... brennið mig
ekki, brennið mig ekki .... ger-
ið það ekki. Ó Jesús Kristur,
brennið mig ekki.
En gamli maðurinn kom í átt-
ina til hans og hann barðist um
og öskraði. Svo kom hið ótrúlega;
hann stóð í miðju logandi báli
,og hann sveið í augun af reykn-
um. Hann gat ekki andað. Log-
amir léku um bera fætur hans
og fóru að steikja þá.
Hann settist upp, gegnvotur af
svita, hræddur og veikur.
Stóru fuglamir sátu í kringum
hann. Þeir voru fjórir; bráðum
yrðu þeir tólf, síðan tuttugu sem
sætu í hring og kæmu nær eftir
því sem þeir yrðu hugaðri. Það
væri öruggast að skera úr sebra-
dýrinu það sem hann gæti borið
af kjöti og halda áfram. Ef hann
yrði kyrr hjá kjötinu yrði hann
að verja það. Halda sér vakandi.
Fuglarnir yrðu ásæknari og þeim
myndi fjölga; þeir yrðu allt í
kringum hann, ógeðslegir og
hættulegir.
Hann reis á fætur og stundi,
svo mettur var hann. Hann
horfði á hálfrotið kjötið sem
moraði í flugum og sneri sér
undan. Hræfuglarnir máttu eiga
(gnlinenlal
Útvegum eftir beiðni
flestar stærðir hjólbarða
á jarðvinnslutæki
Önnumst ísuður og
viðgerðir á flestum stærðum
Gúmmmnnusiofan h.f.
Skipholti 35 — Sími 30688
og 31055
þórður
sjóari
4774 _ stuttu semna Kemur Silky. Undarlegur náungi. — Jú,
hann er til í allt, sagði hann glottandi. En það.er náttúrlega und-
ir ýmsu komið .... Bobby skilur. Hann nefnir háa upphæð.
Hann veit hvemig á að umgangast svona náunga. Síðan skyrði hann
út til hvers hann ætlast. — Ég hef séð snekkjuna, hún e” líklega
ein af þeim beztu hér um slóðir, segir hásetinn fyrrverandi. — Ég
kannast við tegundina. Hvað er það sem ég á að gera? Skemma
fleytur.a....? — Auðvitað er þetta bara gert í gríni, segir Bobby
og er nú ekki lengur jafn öruggur.
Auglýslng
um úðun garða.
Þar sem hverfisúðun verður viðhöfð að þessu sinni
eru garðeigendur beðnir að athuga eftirfarandi:
1. Að fylg'jast með auglýsingum þar að lútandi
og láta úðunarmenn úða þegar þeir koma, þar
eð ekki verður farið í sama hverfi aftur.
2. Ef garðeigendur ekki verða heima á úðunar-
degi, að biðja nágrannana að láta úða fyrir sig,
eða panta sjá sínum garðyrkjumanni, eða í
síma 23068 og 38370 kl. 15—17 alla virka daga
nema laugardaga.
3. Á fyrsta úðunardegi verður úðað í Vestur-
bænum frá Vegamótum, Ægissíðu, Suðurgata
og norðureftir veins og tími vinnst til. Og verð-
ur auglýst jafnóðum hvar verður úðað næsta
dag.
4. Úðunardagur er þegar logn er og þurrt veður
og verður sá fyrsti éf veður leyfir, þriðjudag-
inn 14. júní.
Úðunarstjóri.
LEDURJAKKAR
RÚSKINNSJAKKAR
fyrir dömur
fyrir teipur
Verð frá kr. 1690,00
VIÐGIRÐIR
LEÐURVERKSTÆÐI
ÚLFARS ATLAS0NAR
Bröttugötu 3 B
Sími24678.
Leðurjakkar — Sjóliðajakkar
á stúlkur og drengi — Terylenebuxur, stretch-
buxur, gallabuxur og peysur,
GÓÐAR VÖRUR — GOTT VERÐ
Verzlunin Ö. L.
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu).