Þjóðviljinn - 26.06.1966, Page 5

L
/
Sunnudagur 26. júní 1966 — ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA §
Erlent vinnuafl setur nú
svip sinn á iðnað Evrópu
Erlent vinnuafl setur nú á dögum mark sitt á
vinnumarkað í Vestur-Evrópu. Tala útlendinga
Sém starfa 1 vestur-evrópskum löndum vex árlega
um 500.000 manns. í Vestur-Evrópu eru vinnufær-
it íbúar um 150 miljónir og þar af eru þrjú og
hálft prósent útlendingar.
Stærstu innflutningslöndin
eíu Véstur-Þýzkaland, Bretland.
Prakkland, Sviss og Belgía.
Vérkamennirnir koma frá
þéím löndum Evrópu sem eru
skemmst á veg komin í iðn-
vasðingu þ.e.a.s. Italíu, Grikk-
landi, Júgóslavíu, Tyrklandi og
Spáni.
Eina landið í Norður-Evrópu,
sém hefur meira vinnuafl en
þáð hefur not fyrir er Holland.
t>etta er árangur af láglauna-
pólitík, sem rekin hefur verið
þar í landi um mörg ár.
1965 skiptust vérkamenn sem
vinna utan heimalaqda sinna
í Evrópu sem hér segir: 1,5
miljón Italir, 675.000 Spánverj-
ar, 225.000 Grikkir, 180.000
Tyrkir, 125.000 Júgóslavar, 125
þúsund Portúgalar. 105.000
Austurrikismenn og 100.000
Hollendingar.
Hægt er að tala um tvo
strauma í tilfærslu vinnuafls-
ins. Straumur liggur frá suðri
til norðurs og eru það aðallega
ófaglærðir verkamenn og svo
annar straumur frá norðri til
súðurs og eru þar á ferðtækni-
menn og aðrir faglærðir verka-
menn.
Hin mikla tilfærsla á vinnu-
afli hefur bseði verið inn- og
útflutningslöndunum til góðs.
tjtflutningslöpdin fá vanalega
ágæta aðstoð til að leysa at-
vinnuleysisvandamál, en inn-
flutningslöndin stórauka hag-
vöxt sinn.
Vandamál.
Þetta er gott svo langt sem
það nær. En í seinni tíð er
það orðið Ijóst, að fjölmörg
vandamál spretta einnig af er-^,
lendu vinnuafli.
Það kom til dæmis í ljósað
oft er erfitt að halda í útlend-
ingana.
Rannsóknir í Vestur-Þýzka-
landi hafa leitt í ljós að þar
fer um þriðji hluti útlending-
anna úr vinnu sinni og held-
ur heim áður en árið er liðið.
Þeir verkamenn sem ekki
fara svo fljótt dvelja samt ekki
nema örfá ár í innflutnings-
landinu.
Flestir biða þar til þeirhafa
safnað saman nægum pening-
um,-
Að meðaltali fara tveir út-
lendir verkamenn frá Vestur-
Þýzkalandi í stað hverra þriggja
sem koma.
Síðan 1961 hafa 1,2 miljón
manns farið aftur frá Vestur-
Þýzkalandi, sambærileg tala í
Sviss er 600.000.
Leiðinleg störf.
Þessi mikla hreyfing á verka-
mönnum veldur ýmsum vanda-
málum fyrir vinnuveitendur og
löndin sem þeir starfa í.
1 Sviss og Lúxemborg er út-
lendur verkalýður um 30% af
vinnuaflinu í framleiðslugrein-
um.
Annars skiptast þeir mjög
mismunandi í framleiðslugrein-
ar.
I iðnaði sem framleiðir hrá-
efni í Vestur-Þýzkalandi hafa
erlendir verkamenn tekið við
90°,'o af nýjum störfum í iðn-
aðinum á árunum milli 1960 og
65. en sjálfir hafa Vestur-Þjóð-
verjar tekið 87% af nýjum
störfum í þjónustugreinum.
Svipað ástand er í öðrum
löndum.
Það er greinilegt að útlend-
ingar fara helzt til leiðinlegri
starfa, sem ekki gera miklar
kröfur til menntunar, og eru
lægst metin og verst launuð.
Þjálfun.
1 bílaiðnaði í VesturTÞýzka-
landi eru 40% verkamanna út-
lendingar. Forstjóri Ford í Köln
hefur' sagt frá þvi í viðtali að
þjálfunartími útlendra verka-
manna sé tvisvar sinnum lengri
en þýzkra, þar sem útlending-
amir eru oftast óvanir iðnað-
arstörfum.
Þó eru líka faglærðir út-
lendingar í vinnu. Ford í Köln
hefur til að mynda um 200 ít-
alska fagmenn, sem voru þjálf-
aðir á Italíu að frumkvæði
Ford.
Eftirsjá.
Eftir þvi sem iðnvæðing
eykst í löndum sem vinnuafl
leitar frá er meira efast um
að það sé viturlegt að flytja
út vinnuafl.
Hingað til hefur það verið
mikill kostur, en í Grikklandi
t.d. vaxa áhyggjur vegna út-
flutnings verkamanna sem hef-
ur síðan 1959 verið sem svar-
ar 6,4% af ibúafjölda landsin-
Á Grikklandi eru því nú
gerðir skórnir að hægt verði
að semja við ríkin sem flytja
inn vinnuafl, þannig að trygg-
ing fáist fyrir þvi að meiri-
hluti verkamanna fáist til baka
Sjú Cnlæ og Maurer
Oyinber heimsókn Sjii En-læ, lorsætisráðherra Kína, til Rúmeniu
hófst með þeim faðmlögum sem myndin sýnir — þar er Ion Georghe
Maurer að taka á moti starfsbróður sínum. Heimsókninni Iauk {
gær og segir að viðræður hafi verið gagnlegar og vinsamlegar;
er þó talið að Sjú En-læ hafi orðið fyrir nokkrum vonbrigðum
með það, hve fast Rúmenar halda við hlutleysisstefnu sína í deil-
um sovézkra og kínverskra. Sjú En-Iæ flaug til Albaníu í fyrra-
dag á fund Envers Hoxa.
SUMARSKÓR
kaila, kvenna og barna
' STRIGASKÚR lágir og uppreimaðir
SANDALAR úr leðri og plastí
KINVERSKMATAR-
06 KAFFISTELL
Kínversk testell
Kínverskir bollar.
Vestur-þýzkur iðnaður hefur sótt vinnuafl allt til Marokkó. Hér sjást nokkrir Marokkóbúar, sem
vinna í námu í Ruhr.
Hervæðing gegn atvinnuleysi
Er það aðeins með her-
væðingu og herþjónustu að
Bandaríkin hafa getað dreg-
ið úr atvinnuleysi? Tölum-
ar benda til þess ....
Eitt helzta hugtakið í skiln-
ingi Karls Marx á auðValds-
þjóðfélaginu er varalið atvinnu-
leysingja sem verður til í kerf-
inu.
1 þá daga neituðu hinir klass-
ísku horgaralegu hagfræðingar
gjörsamlega kenningum hans,
og héldu því fram að kerfið
mundi sjálft sjá öllum fyrir
atvinnu.
Hugmyndaheimur borgara-
legra hagfræðinga brotnaði í
kreppunni miklu og hinu stór-
fellda atvinnuleysi sem af
henni leiddi á þriðja tug ald-
arinnar.
Þá setti Keynes fram hag-
fræðikenningar sínar og sam-
kvæmt þeim átti ríkisvaldið að
láta til sín taka í efnahagslif-
inu til að veita öllum atvinnu.
Þéssi kenning er nú í mest-
um metum hjá borgaralegum
hagfræðingum og hefur víðast-
hvar mikil áhrif á stjórnmála-
menn.
En hvernig stenzt hún .í raun
og veru?
Ef við lítum á Bandaríkin
og breytingar á atvinnuleysi
þar, virðist kenningin nokkurn
veginn standast. Tölumar sýna:
Meðaltal á ári
1939
1941—45
1946—50
1951—55
Atvinnulausir
9.5 miljómr
2,2 miljónir
2,8 miljónir
2.5 miljónir
1955—60 3,6 miljónir
1961—65 4,1 miljónir
Árið 1965 er talan komin
niður í 3,4 miljónir, sem er
vissulega mikill fjöldi og svar-
ar til atvinnuleysisins sem var
í Danmörku í byrjun sjötta
tugs aldarinnar, en samt langt-
um minni en hinar 9,5 miljón-
ir 1939.
Heldur fer þessi tala stækk-
andi með árunum svo fylgis-
menn Keýnes ráða ekki al-
veg við tæknina í framkvæmd^.
kenninga sinna, eða stjómmála-
menn taka ekki ráðum þeirra.
En hvernig hefur tala at-
vinnuleysingja verið minnkuð
niður í þetta? Atvinnuleysingj-
ar hafa .verið gerðir að her-
mönnum eða fengin vinna í
framleiðslu hergagna.
Notuð hefur verið gamalkunn
uppskrift auðvaldsþjóðfélags til
baráttu við innri efnahags-
örðugleika: að hervæða efna-
hagslífið.
Við tölu 3,4 miljóna atvinnu-
lausra 1965 þarf að leggja 2,8
miljónir í hernum og 4.1 milj-
ón manns sem vinna í hervæð-
ingariðnaðinum.
Samtals verður þá varaliðið
10.3 miljónir sem sv«rar ná-
kvæmlega til þeirrar tölu sem
fæst með því að leggja fjölda
hermanna við tðlu atvinnu-
lausra 1939.
Kerfi Keynes er sem sagt
ekki annað og meira en sjón-
hverfing.
Hinir atvinnulausu hafa verið
settir I framleiðslu gagnslausra
hluta og beinlínis til eyðilegg-
ingar og þannig er auðvalds-
kerfinu haldið gangandi.
Ef varaliði atvinnuleysingja
er skipt upp á þannan hátt
koma þessar tölur fram:
Varalið, her-
menn, atvinnuleys-
ingjar og starfs-
fólk í hergagna-
MeAaltal á ári iðnaði:
1951—55 11,4 miljónir
1955—60 11,3 miljónir
1961—65 11,4 miljónir
Fnndur norrænna
hagstofustjora
Hagstofustjórar á Norðttr-
löndum héldu fund í Kaup-
mannahöfn dagana 16.—18. júni
til að skivtast á upplýsingnm
ogr ákveða hvernig norræami
samvinnu á sviði tölfraeði
skyldi hagað næstu árin.
Norræn samvinna á þessú
sviði á sér langa sögu. Fyrsti
fundur norrænna hagstofustjóra
var haldinn árið 1889 og nú
komu þeir saman í 24. sirœu
Var að þessu sinni fyrst og
fremst fjal'lað um tilkomu °g
þróun rafeindaheila, þau sér-
stöku vandamál sem notkun
þeirra skapar og þá tölvísinda-
legu möguleika sem hún gefur.
Þá var rætt um samskipii rik-
ishagstofa annarsvegar við þá
aðila sem ,þar fá upplýstngar
frá og hinsvegar við notendrrr
þeirra talna- og hagskýrsina
sem þær gefa út.

Væru þessir bandarísku hcrmenn í Saigon atvinnuleysingrjar helma í TTSA?