Þjóðviljinn - 24.07.1966, Qupperneq 3

Sunnudagur 24. J6H 1966 — ÞJÖÐVIUXKN — SÍ0A 3
l
Nálin með purpura>
hausuum
Steve Kt>rnie, foringi ^pecial
Forces“-sveitarinnar í suður-
vietnamska virkisþorpinu Phan
Chau, leiddi mig eftir dimm-
um gangi inn í herbergi baka-
til í byggingunni. Herbergið
var jafnt á allar hliðar, múr-
veggirnir gluggalausir en rifa
á þakinu- Nakin rafmagnspera
jók á birtuna sem barst inn
um rifuna-
Föngulegur, dálítið skáeygur
suðurvietnamskur undirforingi
sat við illa. smíðað borð og
virti fyrir sér fanga sem skalf
og nötraði á beinunum- Fanginn
lá undir grun um að vera viet-
cong-maður. Ég var kynntur
fyrir Ngoc liðþjálfa. Þegar ég
hafði heilsað honum með handa-
bandi og þerrað lófa minn í
buxnavasanum eftir' linkulegt
handtak hans fór ég út í hom
á herberginu og beið þar átekta.
Ngoc gekk haegum skrefum
umhverfis burðið og virti ekki
fangann viðlits. Snögglega
sveiflaði hann hægri hand-
leggnum og rak fanganum löðr-
ung með hvelfdum lófa á
hægra eyrað. Það heyrðist lág-
ur hvellur. fanginn veinaði og
andlit hans herptist saman-
Það skipti engum togum að
hann fékk annað högg á vinstra
eyrað.
Ngoc lagði spurningu fyrir
fangann- Svarið var ófullnægj-
andi- Hann féll á hné við högg
á hnakkann- Ngoc bandaði með
hendinni og tveir suðurviet-
namskir varðmenn fleygðu
manninum upp á stól.
Nú þreif Ngoc í vinstri hand-
legg fórnardýrsins, sneri upp á
harin og stakk hendinni undir
leðuról sem negld var föst á
borðið- Annar varðmannanna
herti á ólinni. Ngoc dró byssu-
sting ur.dan belti sínu og rak
hann í borðið.
Fanginn tók bakfall- Ngoc
hafði dregið langa gilda nál
með purpurarauðum kúlulaga
haus undan brotinu á skræp-
óttum einkennisjakka sínum.
Eldsnöggt tók liðþjálfinn með
vinstri hendi um þumalfingur
mannsins og rak með hægri
hendi nálina undir nöglina-
Fanginn æpti upp. Ngoc
keyrði höfuð hans aftur og bar
fyrir hann spumingu- Honum
líkaði enn ekki svarið. Ngoc
dró byssustinginn úr borðplöt-
uuni, fyrst hægt en kippti hon-
um síðan upp. Hann leit ekki
af fanganum. Fanginn mælti
ekki orð af vörum. Ngoc ýtti
við nálarhausnum með byssu-
stingnum. Fanginn æpti- Svit-
inn lagaði af andliti Hans.
Annar varðmannanna hafði
snúið upp á hægri handlegg
hans.
Ngoc lagði byssustinginn á
borðið; tók úr jakkavasa sínum
skrifblokk og kúlupenna bg
hóf aftur að spyrja. Maðurinn
muldraði eitthvað- Yfirheyrslu-
meistarinn hristi höfúðið og
var sýnilega óánægður með
svarið. Hann lagði kúlupennann
settlega á borðið, greip í byssu-
stinginn og rak nálina enn
lengra inn í hold fangans. Fang-
inn stundi. Tár runnu úr aug-
um hans.
Ngoc sleppti byssustingnum,
tók sér aftur kúlupennann í
hönd og beið áfjáður- Fanginn
nötraði og tautaði eitthvað, en
gaf enn ekki það svar sem til
var ætlazt. Ngoc þagði og hafð-
ist ekki áð í eina mínútu. svo
dró hann þungt að sér andann
og tók aftur í byssustinginn.
Fanginn fylgdist með hverri
hreyfingu Ngocs: Liðþjálfinn
hélt byssustingnum yfir pur-
purarauðum nálarhausnum og
danglaði í nálina svo að hún
stakkst inn í þumalinn-
Nú tók Ngoc að ókyrrast.
Hann bölvaði og ragnaði, því
að fanginn var. greinilega að
þrotum kominn- Brúnleitt and-
lit hans var orðið rautt og
þrútið, hann horfði grátstokkn-
um stjörfum augum á byssu-
stinginn sem dinglaði ýfir nál-
arhausnum. Ngoc rak nálina á
kaf undir nögl fangans svo að
hún gekk út um þumalinn.
Maðurinn skalf og kipptist
til bg ■ gaf frá sér skaðræðis-
öskur. Svo virtist sem Ngoc hefið
loks tekizt að yfirbuga hann.
Þegar sársaukaópin hljóðnuðu,
tók hann aftur að spyrja fang-
ann.
Maðurinn náði sér annað-
hvort aftur eða þá að hann
fékk ekki hrært tungu sína
fyrir sársauka- En hvort sem
var, þá var þvermóðskusvipur
á andliti hans og við það um-
hverfðist Ngoc. Hann ýtti á
nálina af öllu afli.
Báðir varðmennirnir urðu að
taka á öllum sínum kröftum
til að halda öskrandi fangan-
um niðri á stólnum. Loks var
eins og af honum drægi allan
mátt og hann hvíslaði „nue“,
Framhaki é 7. síðu.
I 'gær var rifjuð upp hér
í blaðinu grein, sem Þjóðvilj-
inn birti í janúar sl. eftir
bandarískan blaðamann, Jam-
es Pickereil, sem fylgzt hef-
ur með stríðinu i Vietnam
í hálft þriðja ár. Þar lýsti
hann hroðalegum pyndingum
á föngum Bandaríkjamanna
og leppa þeirra í Su3ur-Viet-
nam, og fylgdu greininni
myndir sem hann hafði sjálf-
ur tekið. Þetta var aðeins ein
af ótal frásögnum blaðamanna
— ekki sízt bandarískra —
af þeim „viðurstyggilegu
pyndingum og aftökum án
dóms og laga“ sem um var
rætt í forystugrein Þjóðvilj-
ans. Þjóðviljinn hefur á sí3-
ustu árum birt margar aðr-
ar Iýsingar á villimennsftu
Bandaríkjamanna og leppa
þeirra í Suður-Vietnam. Þær
lýsingar hafa ekkí vcrið nein
„hoimatilbúin rök á ritstjórn-
arsftrifstofum Þjóðvíljans“,
heldur hefur jafnan verið
vitnað í frásagnir viður-
kenndra fréttamanna og
fréttastofnana, ekki sízt þeirr-
ar bandarísku fréttastofu sem
Morgunblaðið skiptir við, AP.
Þjóðviljinn hefur einnig birt
fjölmargar Ijósmyndir þfes-
um lýsingum til staðfesting-
ar. Allar hafa þær myndir
verið birtar í blöðum nm all-
an heim og ekki sízt í Banda-
ríkjunum sjálfum og hefur þvi
ekki verið haldið fram fyrr
en nú að þær myndir hafi
verið „lieimatilbnnar“ á
Þjóðviljanum. Til frekari á-
réttingar cru hér á síðunni
birtar aftur nokkrar þessara
mynda sem sýna meðferð á
því fólki sem Bandaríkja-
menn og Ieppherir þeirra hafa
tekið til fanga í Suður-Viet-
nam á undanförnum árum.
Þær myndir þurfa engra skýr-
inga við.
Þá birtum við hér á síð-
unni frásögn bandarisks
blaðamanns, Robins Moore, af
pyndingum á stríðsfanga í
Suður-Vietnam. Lýsingu þessa
er að finna í bók eftir Moore
sem gcfin var lit í Banda-
ríkjunum í fyrra („The Green
Berets“, Crown Publishers
Inc. Ne\y York). I bókinni
segir hann frá sex mánaða
dvöl sinni með bandarískri
„úrvalshersveit“ i Suður-
Vietnam — „Special Forces“.
Þessi kafli bókarinnar er hér
þýddur úr vesturþýzka frétta-
tímaritinú „Der Spiegel“ (nr.
25, 1965). Þar birtist hann sem
sérstök rammagrein undir
sömu fyrirsögn og hér.
ustu glœpaverk sem framin eru
í heiminum í dag"
□ á miðvikudaginn var komizt svo að ozði í forystugrein Þjóðvilj-
ans „Bandaríkjamenn og leppherir þeirra í Suður-Vietnam hafa tekið
fanga árum saman svo tugum þúsunda skiptir. Meðferðin á þeim föngum
er einn ömurlegasti þáttur þessarar saurugu styrjaldar, viðurstyggilegar
pyndingar og affökur án dóms og laga eru daglegir viðburðir".
□ Daginn effiir sagði Morgunblaðið: „Óþarft er að taka fram að hvert
orð í forystugrein Þjóðviljans i gær eru hrein ósannindi, heimatilbúin
rök á ritstjórnarskrifstofum Þjóðviíjans til þess að einn rifstjórinn, sem
lifir í alveg sérstökum hugarheimi og hefur sérstæða siðgæðistilfinn-
ingu gefi varið fyrir samvizku sjális sín og annarra stuðning við mestu
og ógeðlegusfu glæpaverk, sem framin eru í heiminum í dag, — jafnvel
áður en þau hafa verið framin".