Þjóðviljinn - 29.07.1966, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 29.07.1966, Blaðsíða 8
g SlÐA — ÞJÖÐVILJINN — Fðstudagur 29. Jdlí 1966 CLAUDE CATTAERT. ÞANGAÐ SEM GULL- FISKAR « — Nú. baðstu mig ekki að koma? Ég svaraði engu. — Hvað er það sem þú vilt? sagði hann óþölinmóðlega. Ég þurfti dálítinn frest. — Sástu þau? — Hver? Þessi tvö? Já, auð- vitað. Sem betur fer faldi ég mig á annarri haeð- En það var ekki þeýs vegna sem þú skrifaðir mér? Það var rétt hjá honum. Ég sagði óðamála: — Heyrðu, ég er búin að ákveða að strjúka að heiman líka- — Af hverju? Já, af hverju? Pabbi minn stjórnaði ekki pramma á Signu- Með því að strjúka vildi ég, að mamma kæmist úr jafnvægi, yrði hrædd og færi að leita að mér, kæmi fram í sjónvarpinu, kjökrandi og með krypplaðan vasaklút í hendinni. eins og for- eldrar sem rændir höfðu verið börnum sínum- Ég vildi koma því til leiðar að henni þætti vænt um mig. En ég vildi ekki viðurkenna það fyrir neinum, og ég varð að finna eifihverja á- stæðu til að éegja Pitou. Ég sagði það fyrsta sem mdr datt í hug. — Mig langar til að kaupa gullfiska og gefa þeim svo frelsi, og ég má það ekki. Hann sýndi ekki á .sér neina undrun; hann sagði bara: — Áttu nokkra peninga? — Já, já — allt sem ég hef tfengið í jólagjöf í síðustu tvö skipti. Hann blístraði lágt- — Hlýtur *að vera heilmikil fúlga. Peningamir breyttu dálitlu, og -------- ' ------------------- Hárfrreíðslan Hárgreiðslu- og snyrtistofa Sfemil no HóJó Laugaveei 18 ITT hæð (lyftaj SfMT 24-6-16 P E R M A Hárgreiðslu- og snvrtistofa Garðsenda 21 SÍMT 33-968 D Ö M U R Hárereiðsla við allra hæfi tjarnarstofan Tjamargötu 10. Vonarstrætis megin — Síml 14-6-62. Hársrreiðslustofa Austurbæiar Marta Guðmnndsdóttir Laugavegi 13 — Sími 14-6-58 Nuddstofan er á sama stað. hann bætti við: — það er allt í lagi mín vegna. Ég vildi ekki segja neitt, svo að hann skipti ekki um skoðun- — En þegar þú ei*t búin með gullfiskana, hvað ætlarðu þá að gera? — Ég kem aftur hingað- — Þú færð aldeilis fjrrir ferð- ina- — Ég um það. — Alveg rétt. Við sátum í stiganum f myrkr- inu. — Hvenær eigum við að fera? A morgun? — ijk morgun? Hann hikaði. — Er eftir nokkru að bíða? Honurrt virtist ekki liggja á, fremur en þessu fólki sem vill frekar tala um, ferðalag en fara í það í alvöru- — Fjárinn sjálfur — það er einhver að koma. Við höfðum steingleymt þess- um tveimur. Þau komu út í myrkrinu og rákust á okkur. — Það er einhver héma, hróp- aði stúlkan- Gerard kveikti gangljósið- Hann deplaði augunum. — Hvern fjandann eruð þið að gera hérna frammi? Pitou var ekki f neinum vand- ræðum með að brúka munninn. Hann rykkti til höfðinu. — Og þið? — Ég vil enga ósvífni. Gerard þreif í öxlina á mér- — Svaraðu mér. Af hverju ertu ekki í rúm- inu- Þú átt eftir að fá fyrir ferðina, telpa mín- Hann snéri sér að stúlkúnni. — Þetta er systir mín, skilurðu? Varir stúlkunnar skulfu og hún sýndist gráti nær- Gerard var ofsareiður- — Ég skal sjá til þess að mamma þín fái að vita þetta, bíddu bara- Hönd hans, sem hafði sjálf- sagt verið að flangsa utaní stúlkuna, fyllti mig allt í einu við- bjóði — það var enn þetta enska uppeldi- Ég greiddi honum högg á móti: — Og ég skal segja Sy- billu að þú hafir komið með götudrós. Hann sleppti mér; stúlkan rak upp hljóð- — Jean fréttir það, skilurðu það ekki! Hún var þó trúlofuð líka; það var þokkalegt að tama — meira að segja áður en þau giftust VPru þau farin að halda framhjá- Gerard losaði um bindið sitt, nýtt prjónað silkislifsi, sem Sy- billa hafði gefið honum. Ég vor- kenndi henni dálítið, en hvað gat ég gert? — Óþverra tæfan þín, ef þú gerir það skál ég .......... hann frussaði. Hann var ekki lengur siðprúður ungur maður, þrátt fyrir stífa fliþbann og blazer- jakkann með gylltu hnöppunum. — Að gera þetta, hélt ég á- fram án þess að vita með vissu hvað það var, þótt mig grunaði sitt af hverju. — þegar lík er í húsinu. — Þarna sérðu, — ég sagði þér þetta, hrópaði stúlkan. Hvað gat hann sagt við þessu? Hann greip um handlegginn á stúlkunni og ýtti henni á undan sér niður stigann- — Ef þú verð- ur hér enn þegar ég kem til baka, þá skaltu fá fyrir ferðina. Á næsta stigapalli urraði hann: — Er það nú kynslóð; þau verða þokkaleg þegar þau stækka. Pitou fór að hlæja lágt- — Þú stóðst þig vel. Þú brúkaðir munn eins og bezt varð á kosið. Hann heldur áreiðanlega kjafti. Og við stingum af á morgun. Það hafði lifnað mjög yfir honum. Við ákváðum að leggja afstað um miðnætti nóttina eftir — stjúpi hans yrði á vakt; það vildi svo heppilega til- Við rædd- um um það hvemig við ættum að vera ^ klædd; að við yrðum að vera varkár, fara að öllu með gát og láta klippa pkkur eins fljótt og við gætum, svo að við yrðum öðru vísi i útliti- Hann vildi ekki að hann fyndist noklt- um tíma, og ég vildi ekki finn- ast alveg strax- Um leið og hann settist klof- vega á handriðið. hvíslaði hann: Gleymdu ekkí meðlaginu þínu. Ég skildi ekkert hvað hann átti við; svo gleymdi ég því. Ég var komin í rúmið löngu áður en ‘Gerard kom aftur inn- Nunnumar tvær voru enn að masa í litlu setustofunni. Umgangurinn í ganginum byrj- aði snemma morguninn eftir. Kössum var hlaðið upp í and- dyrinu og á stigapallinum; blöð af gömlum blómum lágu um öll gólfteppin. Þrátt fyrir hitann lét Miss mig fara í gráa flauelsjakk- ann minn og fellda pilsið. Svart band hafði verið saumað yfir annað homið; og ég gat efcki haft af þvi augun. Mér fannst eins og ég gengi með stykki 'úr svarta kassanum, með kertunum í fcring. 1 kirkjunni voru svarter hlífar með hvítum brúnum á stólunum í fremstu röð. Yzt í fremstu röð, næst blómahlaðanum var amma að blaka svörtu blæjunum sín- um; hún hlaut að vera að kafna innaní þeim. Auðvitað datt mislit helgimynd úr barnabókinni henn- ar, og svo missti hún smápening og hann valt yfir gólfið í átt- ina að kistunni- Hún þorði ekki að taka hann upp; hún hlýtur að hafa haft feikna áhygggjur af því eins og dýrt var að lifa. Við hliðina á henni vom systir Philoméne og stallsystir hennar að biðja baki brotnu, fyrst allt þetta fólk var samankomið. I fremstu röðinni var faðir minn að tvístíga, miður sín vegna þess að hann -gat ekki hringlað lyklunum. Gerard stóð þarna með krosslagða handleggi, af- skaplega snyrtilegur og prúð- mannlegur í gráum fötum og með sinn bút af gervisorg saum- aðan á jakkahomið. Sybilla var líka gráklædd og stóð og drúpti höfði.. Ég velti fyrir mér, hvort hún væri að hugsa um hvernig stofan hennar ætti að vera á litinn- Þegar ég sá hvað hún var áhyggjulaus, varð ég svolítið kvíðin hennar vegna; hún var svo viss um að hún myndi bráðlega krjúpa í þessari sömu kirkju, — nema þá yrði búið að skipta um stóla- hlífar- Mér þótti vænt um Sy- billu. hún var bara góð við mig bg hafði leyft mér að máta trú- lofunarhringinn sinn; hún leit á mig sem einn úr fjölskyldunni. Ég hefði gjaman viljað að hún fengi að vita um Gerard og götudrósina hans — það var heimskulegt af mér, ég skil það núna; en ég hef alltaf reynt að segja sanleikann því fólki sem mér þykir vænt um- Miss hnippti í mig- — Fylgztu með messugjörðinni í bókinni þinni. Það var hægara sagt en gert; ég get aldrei fundið rétta stað- inn. — Megi almáttugur guð fyrirt gefa og þvo þig af öllum synd- um ...... Ég hljóp yfir dálítinn bút. — Vér höfum gert það sem vér áttum ekki að gera ......... Ég fletti nokkrum blöðum í við- bót. — Fyrirgef oss misgjörðir vorar, vér sárbænum þig, ó drott- inn ..... Eilífar sjálfsásakanir. Yfirleitt er það svo, að það sem er ekki mjög leiðinlegt, er mjög sennilega synd- Ég ætla að hafa syndir mínar út af fyrir mig. Ég hef alltaf hatað þessar skrift- ir, þessi dimmu og skuggalegu skúmaskot. þar sem fólk segir þessar óþverra sögur sínar, eins og kjaftakerlingar í essinu sínu. Þetta er ósiðlegt og það gagnar lítið að segja frá öllu saman- ÁBYRGP Á HÚSGÖGNUM Athugiö, að merki þetta sé ó húsgögnum, sem óbyrgðarskírteini fylgir. Kaupið vönduS húsgögn. HÚSGAGNAMEISTARAFÉLAG REYKJAVÍKUR 02542 FRAMLEIÐANDI í : NO. HÚSGAGNAMEISTARA- FÉLAGI REYKJAVÍKUR þórður sjóari 4812 — Þeir fera varlega inn í húsið. Kassahlaðar standa með veggjum- Allt er óþrifelegt, rykugt og greinilega felustaður rotta og annarra ljósfælinna vera- — „Passið yður skipstjóri“, hvíslar bílstjórinn, ',,við......“ Hann kemst ekki lengra. Gólfhleri opn- ast og hann hrapar niður í djúpið með hræðsluópi. — Þegar Þórður snýr sér við er förunautur hans horiinn og hlerinn aftur lokaður. Hann skiltír ekki hvað hefur komið fyrir- — Hann get- ur ekkert gert hér einn. Hann verður að bíða hinna. LATID EKICI SLYS HAFA AHRIF A FJÁRHAGSAFKOMU YDAR TRYGGINGAFELAGIÐ HEIMIRJ LINDÁRGÖTU 9 • REYKJÁVÍK SÍMI 22122 — 21260 ALMENNAR TRYGGINGAR £ PÓSTHÚSSTRÆTI 9 &ÍMI 1T700 LEDURJAKKAR RÚSKINNSJAKKAR fyrir dömur fyrir telpur Verð frá kr. 1690,00 VIÐCERDIR LEÐURVERKSTÆÐI ÚLFARS ATLASONAR Bröttugötu 3 B Sími 24678. * Iwert sem þér farið ferðatrygging Leðurjakkar á stúlkur og drengi. Peysur og peysuskyrtur. Góðar vörur — Gott verð. Verzlunin Ö. L. Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu). <onlineníal Utvegum eftir beiðni flestar stærðir hjólbarða a jarðvinnslutæki Önnumst ísuður og viðgerðir á flestum stærðum Gúmmívmnustofan h.f. Skipholti 35 — Sími 30688 og 31055

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.