Þjóðviljinn - 16.08.1966, Side 8

Þjóðviljinn - 16.08.1966, Side 8
2 SlÐA' — ÞJÖÐVIUINN — Þriðjudagtir 16. ágúst 1966. CLAUDE CATTAERT: ÞANGAD SEM GULL- FISKAR FARA Komdu í símann, fljótt. Móðir þín vill tala við þig. — Nei, þakka ydur fyrir, sagði ég. Hann lagði lófann yfir trekt- ina. Flýttu þér — veslings móð- ir þín er grátandi i símanum. Ég skellti næstum uppúr. Hvað fólki getur dottið í hug að spinna upp! Hann lagði frá sér símann, kom yfir til mín og þreif í handlegginn á mér. — Svona, komdu nú — það er móðir þín. Þú vilt líklega ekki gera hana hrygga, eða hvað? Maðurinn var farinn aðfaraí taugamar á mér. Ég hristi mig lausa óg kallaði: — Nú er nóg komið af þessari vellu....... Lögregluþjónamir, lögreglufull- trúinn og skrifstofustúlkan hjá gervirósinni litu óll hvertáann- að; aðeins Marianne á arinhill- unni lét sig þetta engu skipta. Skrifstofustxilkan stundi: — Svei mér þá, það em svona böm sem gera mann uggandi um framtíðina. Lögreglustjórinn tók aftur upp símann og stamaði: — Hún/ er f dálitlu uppnámi, það em eftii- köstin. Kannski væri betra . . . já, ég skal koma með hana und- ir eins- Lögregluþjónarnir sátu við borð og vom að lesa blað og tala um innbrot í Sextánda hverfi. í Raynouardgötu hafði barón Jiomið heim úr höll sinni og komið að öllu í ringulreið í í- búð sinni og fundið gullfiska í baðinu. Og Parísarlögreglan var ekki slyngari en svo, að þeir höfðu ekki náð f einn einasta af inn- brotsþjófunum. Ég settist upp í bíl lögreglu- stjórans, glæsilegan, nýjan Citr- oen. Fólkið á torginu var að Hárgreíðslan Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu ov Dódó Laugavegi 18 III hæð (lyfta) SfMI 24-6-16. P E R M A Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garðsenda 21. SÍMI 33-968 DÖMUR Hárgreiðsla við allra hæfi TJARNARSTOFAN Tjarnargötu 10. Vonarstrætis- megin — Síml 14-6-62. 23. DAGTTR. horfa á ókkur. Ein konan úr þorpinu, klædd inni„kóm og með úttroðna innkaupatösku, sagði í sífellu, að ef hún væri móðir mín, þá skyldi ég svei mér fá fyrir ferðina. Hún vorkenndi for- eldmm mínum, sem hlutu að vera miður sín af áhyggjum. Mig langaði til að hlæja. Hvort sem ég fæ fyrir ferðina eða ekki, þá strýk ég ekki oftar að heiman, enda sagði ég sér- fræðingnum það. Harfn spurði mig hvers vegna. Það er ofur- einfalt — ég hef ekkert lengur að leita að. Lögreglustjórinn ,reyndi að fá mig til áð tala. Átti ég nokkur systkini? Kött eða kannski hund? Ég svaraði að mér dygði alveg gullfiskur. Fljótlega vom komin hús með- fram veginum, lítil hús, síðan stærri og öll í bendu og þá gríðarstór kirkjugarður með steyptum gangstígum. Rétt fyrir innan hliðið var kona — svart- klædd að sjálfsögðu — að hreinsa gröf. Dauðinn hlaut að vera al- veg nýlega afstaðinn. Innst inni hafði ég þá undarlegu tilfinningu að ég hefði glatað einhverju og fundið annað, án þess að geta gefið því nafn. Bíllinn ók nú framhjá húsa- röð, eftir breiðstræti, gegnum jarðgöng; svo var biðröð affólki við strætisvagna biðstöð, fólk sem gekk yfir götur og kringum torg. Svo komu önnur jarðgöng og síðan beygði bíllinn inn í okk- ar götu. Kastaníurnar þrjárvora jafnvel enn hraustlegri, Bentley- bíllinn beið enn fjTir utan, ger- aníumar og petuníumar stungu enn kollunum milli svalariml- anna. Dyrnar að húsinu okkar voru lokaðar eins og vanalega, það var bónlykt af gólfdúknum og ólykt úr lyftunni. Ég sagði Iögreglustjóranum að hún væri á síðasta snúning og stanzaði oft milli hæða og hann vildi heldur að við gengjum upp svo að for- eldrar mínir þyrftu ekki aðbíða. Ætluðu þau að halda áfram þess- um látalátum? Ég lyfti hend- inni til að hringja, pn dymar opnuðust áður en ég gat það. Þetta var verra en þegar afi dó; öll fjölskyldan var þama að flækjast í ganginum og teppa allar dyr — foreldrarnir, amma, Berta frænka og Cécile frænka, Sybilla, Gerard og allt gamla fólkið frá jarðarfömnum. Og samt hafði lögreglustjórinn marg- endurtekið það í símann aðmér liði ágætlega. Mér fannst ég fljúga frábringu að jakka og endaði hjá bleika blúndusloppnum hennar mömmu. En af hverju var hún ekki úti að spila bridge? í staðinn fyrir vanalega ilmvatnið, brá fyrir svitalykt. Ég var hjá henni í litlu setustofunni og kinnarnar á mér blautar og klínugar. Það var hreint ekkert notalegt. —Elskan mín. Elskan mín litla! Hún var að gráta! — Hvað hefurðu verið aðgera þessa tvo daga? Ég hélt ég myndi deyja. Ég svaraði ósjálfrátt; — Það er óþarfi að gera of mikið úr þessu. Af hverju var hún ekki með rúllur í hárinu og með engan varalit? Ég hrökk við þegar hún hróp- ' aði alilt í einu: — Enginn hef- ur snert þig . . . þú hefur ekki orðið fyrir . . .? Þú verður að segja mér allt — líttu á mig. Ég gerði ekkert annað en það. — Það hefur enginn gert þér 1 neitt? sagði hún jafnvel enn hærra. . Mér leiðist alltaf hávaði. — i Nei, alls ekki neitt, sagði ég í skyndi. — Af hverju spyrðu? i Hún þrýsti mér að sér og þuklaði mig alla. — Þú talaðir ekki við neinn? Tja . . . það var nú Pitou, sí- j gaílnastúlkan, stelpan hjá fljóta- bátnum, fiskimaðurinn . . . — Ja, það er eftir því hvemig á það er litið — stundum . . . — Guð minn góur, ég verð j brjáluð, læknirinn . . . Hún þaut að símaskránni, rakst utaní lítið boi’ð og mynd af Patrick datt í gólfið ogramm- inn brotnaðj. Hún leit ekki einu- sinni á hana. Af hverju þurfti hún að ná í lækninn? Ég reyndi að róa hana. — Mér líður ágætlega, þakka þér fyrir. Ég borðaði bjúgu og LCDURJAKKAR RÚSKÍNNSJAKKAR fyrir dömur fyrir telpur Verð frá kr. 1690,00 VIDGÍRDIR LEÐURVERKSTÆÐI ÚLFARS ATLASONAR Bröttugötu 3 B Sími 24678. Plaslmo ÞAKRENNUR 0G NIÐURFALLSPÍPUR RYÐGAR EKKI ÞOLIR SELTU 0G SÓT, ÞARF ALDREI AÐ MÁLA MarsMngCompanytif LAUGAVEG 103 — SIMI 17373 þórður sjóari _______ '4821 — Ljómandi af ánægju kemur Peter Pitt á ritstjómarskrif- ræfill vildi ekkert segja, ég gat bara njósnað hér og þar . . . stofuna. Hann hefur náð í óviðjafnanlega sögu . . aðeins . Talaði við þjónustustúlku frú Hardys . . .“ — „Það er víst Nú, rítstjórinn er ekki alveg viss í sinni sök, þegar harin heyrir* ekki margt hægt að gera í þessu... sjáum nú til ... Jú, þú gæt- hvemig í pottinn er búið. Skemmdarverk á nýju skútunni hans ir reynt að komast að skútu Tailers . . . Það verður ekki auðvelt Tailers? Þekktur maður hér um slóðir. — . . . Fjölskylduhneyksli? fyrir harin að komast hjá að svara spumingunum um borð. . . .“ Neþ bér er bezt að fara að öllu með gát! „Þessi hafnarstjóra- S KOTTA Þú þai’ít ekki aö vera hræddur við gömlu hjónin. Þau em þolinmæðin sjálf við alla kærastana mína. VðRUTRYGGINGAR TRYGGINGAFÉLAGIÐ HEIMIRf LINDARGÖTU 9 • REYKJAVÍK SÍMI 22122 — 21260 Leðurjakkar á stúlkur og drengi. Peysur og peysuskyrtur. Góðar vörur Gott verð. Verzlunin O. L. Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu). @níineníal \ Útvegum eftir beiðni flestar stærðir hjólbarða á jarðvinnsiutæki Önnumst ísuður og viðgerðir á flestum stærðum Gúmmmnnusfofan h.f. Skipholti 35 - Sími 30688 og 31055

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.