Þjóðviljinn - 08.12.1966, Blaðsíða 10

Þjóðviljinn - 08.12.1966, Blaðsíða 10
|(J 5TUA — ÞJÓÐVILJINN — PhnmSadagwr fi, ðeseœber SSfi&. LEONARD GRIBBLE 23 Clinton gaut augunum til yf- irmanns síns. Hann hafði hlustað á röksemdir hans og skildi að þacr áttu nokkurn rétt á sér. — E>ú heldur þá, að þetta sé eins konar samsæri gegn Morr- ow? Slade ?ettist. — Tja, það er nú gallinn á öllu saman — ég veit það ekki . . . Þetta geta verið tilviljanir sem engu máli skipta. — Hending! rumdi Clinton. — Má vera. sagði hinn mað- urinn rólega. — En það verður að taka alla möguleika til at- hugunar. — Gleymdu samt ekki þeim möguleika að hann sé sekur, hélt Clinton áfram. Slade ræskti sig. — Nú skal ég segja þér eitt, Clinton. Við skulum fara til Ryechester og athuga svolítið þá hlið málsins — þetta með Mary, dóttur Kind- iletts, sem dó með svo svipleg- um hætti. Ef til vill varpar það einhverju ljósi á málið. — Við erum víst tilneyddir. Þessi blkðaúrklippa ætti að tákna eitthvað sérstakt. — Alveg örugglega — fyrir Doyce. 1 þessum svifum var barið að dyrum., Einkennisklæddur lög- regluþjónn kom inn. — Einhver ungfrú Patricia Laruce vill fá að tala við yður, fulltrúi, sagði hann. Slade skotraði' augunum til r URA- OG SKARTGRIPAVERZL KORNELÍUS JÖNSSON SKÓLAVÖRÐUSTÍG 8 SÍMI: 1B588 Hárgreiðslan Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu og Dódó Laugavegi 18 III hæð (lyfta' SÍMl 24-6-16 P E R M A Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garðsenda 21 SÍMI 33-968' Clintons. — Kannski hefur þetta litla bragð okkar borið tilætlað- an árangur, sagði hann. — Vísið henni inn, sagði hann véð lög- regluþjóninn. 10 Ljóshærða stúlkan settist í stólinn, sem Slade dró fram handa henni, krosslagði fæturna og sléttaði kjólfaldinn. Hún rétti honum dagblað. — Þetta blað keypti ég fyrir hálftíma, sagði hún. — Þar stendur að John Doyce hafi dá- ið af ertri, Aconitini. — Alveg rétt, sagði Slade. — Getið þér sagt okkur eitthvað í sambandi við það? — Ég er búin að ákveða að segja yður heldur allt af létta — leggja spilin á borðið. — Ljómandi hugmynd, sagði Slade alúðlega. — En hvað hef- ur fengið yður til að skipta um skoðun? — Ég hef alls ekki skipt um skoðun andmælti hún. 1— Ég var alveg staðráðin í því í gær að hjálpa yður, en þér gerðuð mér mjög erfitt fyrir, þama fyrir Phil og nngfrú Howard. •— Það þykir mér mjög leitt. Slade leit sem snöggvast til Clintons, sem leyndi brosi sínu bakvið stóra krumluna. — En nú horfir þetta öðru vísi við, hélt hún áfram. — Ég skildi að ég gæti talað hrein- skilnislegar hérna, og — já, sannleikurinn er sá, að ég kæri mig ekki um að láta flækja mér í morðmál. Ég verð líka að hugsa dálítið um sjálfa mig, eins og þér skiljið. — Vitaskuld, umlaði Slade. Og hvað er það svo, sem yður lang- ar að segja mér? — í fyrsta lagi var ég uppi í íbúð Johns Doyce á laugardag- inn — ég þvertók að vísu fyrir það síðast þegar við hittumst. En skapofsinn í Phil gerir mig stundum dálítið hrædda. Ég gat með engu móti viðurkennt það, meðan hann hlustaði á þetta. Ég fór upp í íbúðina til að sækja ýmislegt smádót sem ég átti þar — það var aUðvitað heimsku- legt af mér, en ég gerði það nú samt. Sjáið þér til, ég hafði orð- ið ástfangin af John og hann — já, okkur var báðum eins inn- atfbrjósts. Phfl hefði aídreá getað skiltð það. Hann leit svo á sem við vserum trúlofuð. — Þér báruð nú sjálf ar á móti því, sagði Sfede. — Já, það var ekki rétt held- w, sagði hún lágum rómL og reyndi að láte trufhmína ekki korna sér úx jafnvægi. — Ég þurfti að fara mjög varlega gagnvart Phil. Hann hafði lent í iHdeilum við John útaf mér og hótað því, að ef hann kæmi nokkum tíma nálægt mér fram- ar — ég á við — ó, þetta var svo hræðilegt aRt saman, svo andstyggilegt .... Hún þagnaði og sétti upp á- takanlegan sakleysissvip. — Og svo hafið þér aílt í einu tekið þá ákvörðun að segja mér allt af létta? spurði Slade. — Já, ég var orðín þreytt á því að vera misskilin. Slade lyfti brúnnm. — Ég get fullvissað yður nm, að það er engin hætta á því hér, ungfrú Laruce. Hún leit beint á hann. — Þakka yður fyrir. Ég vissi að það var rétt af mér að koma hingað. 'Ég er ekki lengur trúlofuð Phil Morrow og mér finnst ég ekki Iengur hafa neina ástæðu til — til að draga fjöður yfir neitt. Þér skiljið mig, er ekki svo? —- Ekki fullkomlega, sagði Slade. — Hvenær var þessari trúlofun slitið?' — Á sunnudaginn — eftir að þér voruð farinn. Slade leit enn útundan sér á Clinton, sem skemmti sér nú bakvið báðar hendur. — Já einmitt. Þér voruð sem sé ástfangin af Doyce og þér höfðuð í hyggju að segja Morr- ow . . . —■ . . . Já, auðvitað, hvíslaði hún með uppgerðar undrun yf- ir því að honum skyldi finnast ástæða til að nefna þetta. — En þér voruð hræddar um að hann yrði reiður?* — Já, einmitt, að hann yrði reiður. Það er heila málið. Ég finn að þér skiljið mig fullkom- lega. — Það er dálítið enn, ungfrú Laruce, sagði Slade. — Vitið þér nokkuð um, hvort Morrow heim- sótti Setchley út á rannsóknar- stofu hans. — Phil hefur ekki minnzt á það sjálfur, en ég man að John sagði mér að Setchley væri í þann veginn að láta tryggja sig hjá fyrirtækinu og Phil hefði farið þangað til hans til að koma því í kring. Það var víst í byrjun síðustu viku. Hún leit á þá á víxl með stórum, bláum bamsaugum. •— Kemur þetta yður að einhverjn gagni? spurði hún. — Það getur hugsazt. Getið þér sagt mér eitthvað meira wm rifr- ildið milli Morrows og Doyoe? — Það get ég, en ég er ekkert fikin í það, sagði hún og leit nið- ur fyrir sig. — Við verðum víst að fá að vita það, ungfrá Lauree. Það get- ur haft þýðingu fyrir málið. — En ég fuílvissa yður um, að það skiptir engu máli. Slade lyfti hendinni. Hann ætl- aði áð leika á mótí henni eins og hún ætlaðist til. — Látið mig dæma um það. Með hæfilegum semingi lýsti hún rifrildinu, sem næstum hafði endað með handalögmáli milli mannanna tveggja. Hún lét í það skína að hún hefði aðeins af hendingu verið viðstödd og ver- ið dauðhrædd um hvað kynni að koma fyrir. En hún dró enga dul á það, að Morrow hefði verið frávita af reiði og hefði hótað j Doyce h'kamlegu ofbeldi, ef þetta j kæmi oftar fyrir. Slade var á verði. — Morrow hefur þá vitað, að þér heimsótt- uð Doýee aftur í íbúð hans? Hún reyndi að sýnast hneyksl- uð yfir duldum aðdróttunum hans, en það hafði engin áhrif á Slade, svo hún gafst upp á því. — Kannski hefur hann vitað það — ég veit það ekki. Rödd hennar vgr orðin dálítið lunta- leg. Samtalið hafði ekki gengið alveg eins fyrir sig og hún hafði gert sér vonir um. En hún gat þó ekki séð að hún hefði gert neina skyssu. — Ég er búin að segja yður allt sem ég veit. Hún reis á fætur. — Það var mjög fallega gert af yður að leggja á yður þetta ómak, ungfrú Laruce. — Mér fannst ég mega trl að segja yður aHan sannleikann, sagði hún lágum rómi og brosið var hógvært og viðeigandi. — Getum við fundið yður á sama stað, ef við þurfum að ræða frekar við yður? Hún hrukkaði ennið eilítið og bar hanzkaklæddan vísifingur- inn að munninum. — Nei, ég er flutt. Mér fannst ekki haégt að búa lengur undir sama þaki og ungfrú Howard eftir það sem kom fyrir á sunnudaginn. En þið getið haft samband við mig hjá Commer-Myndum. Ég flutti inn til kunningja til bráðabirgða og vonast til að verða búin að fá húsnæði á miðvikudag . . . Sælir. Dyrnar lokuðust á eftir henni. Clinton tók hendurnar frá and- litinu. — Yndisleg stúlka, taut- aði hann kaldhæðnislega. — Hún kemur askvaðandi til að segja okkur allan sannleikann og hagræðir snörunni snyrtilega um hálsinn á unnustanum! Ég I Casino-Stereo Jólasaga barnanna Eftir Walt Disney SKOTTA m ta/ □ a & © D 11 m tH Ég er að hugsa um að fara í annan, skóla, það eru svo marsar stelpum í þessfum . . . ! 1 Heima hjá jól&sveininum — Dúkk- 2. Það heyrist ekki bofs frá nám- 3. Hver er að banka? umar fá vást engin augu- unm .. w Plastmo ÞAKRENNUR OG NIÐURFALLSPÍPUR RYÐGAR EKKI ÞOLIR SELTU OG SÓT, ÞARF ALDREI AÐ MÁLA EH % MarsTrading Company Ivf LAUGAVEG 103 — SIMI 17373 (gníinental SNJÓHJÓLBARÐAR MEÐ NÖGLUM m sem settir eru í, með okkar íull- komnu sjálívirku neglingarvél. veita íyllsta öryggi í snjó bg hálku. Nú er allra veðra von. — Bíðið ekki eftir óhöppum, en setjið CONTINENTAL hjólbarðá, með eða án nágla, undir bílinn nú þegar. Vinnustofa vor er opin alla daga frá kl. 7,30 til kl. 22. Kappkostum að veita góða þjón- ustu með fullkomnustu vélum sem völ er á. GÚMMÍVINNUSTOFAN h.f. Skipholti 35 — Sími 3-10-55. Blaðburðarfólk vantar okkur strax í KÓPAVOG - Hringið í síma 40753 - ÞJÓÐVILJINN

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.