Þjóðviljinn - 16.03.1967, Blaðsíða 4

4 SíÐA — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur'16. marz 1967.
Otgefandi; SameiningarfloKicui aiþýdt — Sósialistaflokk-
urinn.
Ritstjórar: Ivai H- Jónsson (áb). Magnús Kjartansson,
Siguróux Gudmundsson.
Fréttaritstjóri: Sigurður V. Friðþjófsson-
Auglýsingastj.:Sigurður T. Sigurðsson.
Framkvstj-: Eiður Bergmann
Ritstjóm, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja Skólavöröust 19.
Simi 17500 (5 línur) — Áskriftarverð kr. 105.00 á mánuði. —
Lausasöluverð kr. 7.00-
Óstjórn er ekki frelsi
gtjómarflokkarnir telja kjörorð sitt í efnahags-
málum vera frelsi, en sú skilgreining er röng;
það sem þeir kalla frelsi er í rauninni stjómleysi
sem leiðir til ófrelsis. Tökum til að mynda ástand-
ið í járniðnaðinum um þessar mundir. Á undan-
förnum árum hefur hundruðum miljóna króna af
aflafé þjóðarinnar verið varið til þess að styrkja
íslenzkan járniðnað, reisa hús, kaupa vélar og tæki,
þar til þessi iðngrein var orðin fær um að sinna
flestum þeim verkefnum sem landsmenn þurftu
á að halda. Að sjálfsögðu var þetta gert í því skyni
að auka frelsi landsmanna, gera þá færari um að
sinna 'nauðsynlegum athöfnum í landi sínu, spara
gjaldeyri og koma upp vel verki farinni iðnaðar-
mannastétt. En hvemig er þessi kðstaða svo hág-
nýtt? Að undanförnu hafa vélar og tæki og mann-
afli þessarar iðngreinar ekki verið.notuð nema að
hluta. Æ fleiri verkefni hafa verið send af landi
brott, þótt auðvelt væri að vinna þau hér, og inn
hafa verið flutt verksmiðjur og tæki sem hag-
kvæmt hefði verið að smíða innanlands. Þannig
er hin mikla fjárfesting ekki látin skila þjóðhags-
legum arði, dýrar vélar standa ónotaðar, og hin
sérmenntaða stétt, járniðnaðarmennirnir, búa við
lakara atvinnuástand en verið hefur í þessari iðn-
grein áratugum saman; í ályktun frá félagi þeirra
er greint frá því að síðan í fyrrahaust hafi heild-
artekjur járnsmiða rýrnað um a.m.k. fjórðung
vegna minnkandi atvinnu.
JJvað á slík ráðsmennska skylt við frelsi? Hverju
er þjóðin að frjálsari þótt hundmðum miljóna
króna af fjármunum hennar sé varið ítil þess
að koma á laggirnar atvinnurekstri sem síðan er
ekki hagnýttur nema að takmörkuðu leyti? Hefur
frelsi þeirra manna aukizt sem lært hafa mikil-
væga iðngrein, en fá síðan ekki að hagnýta sér-
þekkingu sína eins og efni standa til, heldur búa
við sívaxandi áhyggjur af minnkandi atvinnu og
skertum tekjum? Þeir menn áem hafa vald til
þess að flytja verkefni til útlanda, þótt hægt sé
að vinna þau hér, og ráða erlenda iðnaðarmenn
til starfa í stað íslenzkra, eru að leiða aukið ófrelsi
bæði yfir járníðnaðarmenn og þjóðina í heild. Ó-
stjórn og samhengisleysi í þjóðarbúskapnum eiga
ekkert skylt við frelsi.
pélag járniðnaðarmanna hefur sent frá sér álykt-
un þar sem vakin er athygli á þessari alvarlegu
öfugþróun. Undanfama mánuði hafa verklýðsfé-
lögin í Hafnarfirði á sama hátt bent á hina háska-
legu stöðu sjávarútvegs og fiskiðnaðar, sem leitt
hefur áhyggjur og atvinnuskort yfir verkafólk.
Gagnsókn verklýðshreyfingarinnar á þessu sviði
er mikilvæg og þarf að þyngjast stórum, ef fé-
sýslumönnuim og ríkisstjóm þeirra á ekki að takast
enn frekar en orðið er að skerða meginundirstöðu
frelsisins, sjálft atvinnuöryggið. •— m.

Austurbæingur skrifar:
ÞAÐ VAR mikið um dýrðir heima
hjá mér eitt kvöld í nóvember fyr-
ir framan nýja sjónvarpstækið, og
spennan jókst þegar klukkan byrj-
aði að ganga níu og loftnetsmenn-
irnir enn á harðahlaupum uppi á
þaki. Tekst þeim að koma sam-
bandinu á fyrir dagskrárlok? hugs-
uðu menn en sögðu fátt, nema
börnin okkar á bænumog úr næstu
húsum sem gáfu ópum og óhljóðum
lausan tauminn og veltust um á
gólfinu í taugaæsingi. Ég sat stolt-
ur með sigurbros á vör á húsbónda-
stólnum og beið þess að spottinn
kæmi inn um gluggann, þetta voru
merk tímamót í lífi fjölskyldunn-
ar, og nú skyldi í eitt skipti fyrir
öll tekið fyrir ráp krakkanna á
kvöldin í önnur hús til að góna á
kanann. Allt í einu hljóðnaði fóta-
takið á þakinu, sérfræðingarnir
komu niðpr og tengdu allt heila
gilíið, ljósin voru 'slökkt,. og von
bráðar birtist einn af forystumönn-
um þjóðarinnar á skerminum og
flutti snjalla ræðu um sjálfan sig
og síðustu afrek í þágu okkar, og
draugurinn við hliðina á' honum
vart merkjanlegur. — Þá er nú kan-
inn úr sögunni, — hugsaði ég, enda
löngum vitlaus verið, og oft síðan
þurft að belgja mig rækilega þeg-
ar æskufólkið byrjar að tala um
stefnuloftnet á Keflavík líka. Og
rápið í næstu hús heldur áfram
þar sem Rawhide og Bonanza og
hvað þeir nú allir heita lifa enn
góðu lífi, og njóta sín betur en
nokkru sinni fyrr, eftir að forráða-
menn okkar sjónvarps samþykktu
að ekki skyldi stugga við þeim með-
an Ríkisútvarpið héldi áfram að
gera tilraunir með sínum lélegu
græjum, og alsendis óvíst hvort
þær takást, eða hvenær þeim lýk-
ur.
OG NÚ ER Ríkisútvarpið búið að
senda mér reikning og þar stendur
að ég eigi að greiða 1400 krónur 15.
apríl fyrir þessar tilraunir, og hafi
ég ekki staðið í skilum fyrir 17.
apríl hækki reikningurinn upp í
1540 krónur. Mér finnst væ«ast
sagt ósanngjarnt að heimta að ég
verði látinn standa undir einhverri
endalausri tilraunastarfsemi sem ég
hef alls ekki beðið um, — ekki fæ
ég reikning þegar ríkið gerir til-
raunir með vatnsvirkjanir eða laxa-
klak, eða síldarleit og boranir eftir
héitu vatni, ríkissjóður greiðir slíkt
sjálfur og getur eins kostað sjón-
varpstilraunirnar, enda lýsti ég yf-
ir hátt og snjallt við borðið í gær-
kvöldi að þennan reikning mundi
ég aldrei borga, þeir gætu þá kom-
ið og innsiglað eða numið tækið
á brott og hana nú. Og börnin byrj-
uðu að gráta, — nú verður sjón-
varpið okkar tekið, gerðu það pabbi
borgaðu tilraunirnar. — Nei, sagði
ég, aldrei að eilífu, þeir geta borg-
að það sjálfir. Og svo var grátið
af kappi með ekkasogum og tára-
flóði þar til svefninn yfirbugaði
áköfustu unnendur tilraunasjón-
varpsins.
EKKI VEIT ég hvað skeður næst,
— ég er ekki lögfróður maður, —
en mig langar til að spyrja þig
Krummi sæll, hvað þú mundir gera
í mínum sporum. Telur þú nokkra
ástæðu til að menn fari að borga
svona lagað? Þeir eru vísir til að
halda þessu áfram árum saman
með kanann á fullu bak við sig,
þeir eiga t.d. alveg eftir allar til-
raunir með fjarskiptahnetti og guð
má vita hvað, einhverju verða þeir
að finna upp á til að móðga ekki
kanann og aðdáendur hans, — en ég
vil helzt ekki taka þátt í svona
skrípaleik, og ef þeir leyfa sér að
loka tækinu mínu eftir miðjan
næsta mánuð, þá skal ég í mál við
þá. Eða heldur þú að þeim sé stætt
á því að heimta afnotagjald fyrr en
útvarpsráð lýsir yfir að tilraunum
sé lokið og sjónvárp hafið í alvöru?
Ég vil tak'a fram að þá skal ekki
standa á mér að borga.
Með kveöju úr Austurbœnum.
Þú segir nokkuð Austurbæingur
minn, ég er í svipaðri aðstöðu og
þú, og á líka von á reikningnum
frá Ríkisútvarpinu. Ég býst við-að
afstaða mín til afnotagjaldsins verði
lík þinni og ætla að láta slag standa
með innsiglun og viðlíka ofbeldis-
aðgerðir, — en tilraunir Ríkisút-
varpsins mun ég aldrei borga, að
eilífu, amen. En góði reyndu að
hugga börnin og innprenta þeim
eitthvað fallegt í staðinn fyrir
Keflavíkurtívíið.
KRU'MMI."
Var Alþingi blekkt til að
samjtykkja hægri umferð?
„Nokkrir bifreiðastjórar á
BSR“ hafa beðið blaðið að
birta eftirfarandi bréf um af-
stöðu sína til þess deilumáls,
sem ætlar að verða öllum
minki meira, hægrihandarum-
ferðarinnar:
1 greinargerö. sem fylgdi
frumvarpinu frá umferðarlaga-
nefnd um breytingu til hægri-
umferðar, stendur meðal ann-
ars þetta á bls. 5, III. gr.:
„Við meðferð málsins á AI-
þingi hafði verið leitað um-
sagnar ýmissa aðila, m.a. vega-
málastjóra, Félags ísl. bifreiða-
eigenda, Landssambands vöru-
bifreiðastjóra og umferðar-
nefndar Rvíkur. Allir þessir að-
ilar lýstu stuðningi við hægri-
handar umferð“.
Hér getur að líta hrein og
klár ósannindi í greinargerðar-
formi, hvað Landssamband
vörubifreiðastjóra og Félag ísl.
----------------------------------1
Hópgöngur /
Peking uftur
PEKING 14/3 — I dag voru aft-
ur famar miklar hópgöngur í
Peking eftir nokkurt hlé. Um
100.000 fylgismenn Maos tóku
þátt í göngunum sem sagt er
að hafi einkum verið beint gegn
Liú Sjaosji forseta, Teng Hsia-
oping flokksritara og Tao Sjú,
varaforsætisráðherra.
bifreiðaeigenda snertir. Það
hefur aldrei verið boðað til um-
ræðufundar, hvað þá heldur til
atkvæðagreiðslu um málið (
þessum félögum, — ekki einu
sinni í Vörubifreiðastjórafélag-
inu 'Þrótti í Rvík. Landssam-
band vörubifreiðastjóra hefur
ekki látið í Ijós stuðning við
breytinguna og Þróttur, sem er
langstærsti aðilinn að þessu
sambandi hefur þvert á móti
tvívegis sent eindregin andmæli
til Alþingis og ríkisstjómar,
þau síðari samþykkt á aðal-
fundi félagsins. sem haldinn
var 26. febrúar 1967, en þar
var kveðið einróma á um að
biðja um að þjóðaratkvæða-
greiðsla vérði höfð um 'málið.
Fjölmörg mótmæli hafa bor-
izt gegn breytingunni utan af
landi til Alþingis og ríkisstjóm-
ar og taka þau af tvímæli um
það, hvort frumvarpið hefur
verið samið að vilja þessara^
aðila. Formleg mótmæli höfðu
borizt frá eftirtöldum aðilum
þegar þetta er ritað:
Frá vörubifreiðastjórum á
Akranesi, vörubifreiðastjórum á
Akureyri, frá Borgfirðingum,
Hafnfirðingum, Hreyfli í Rvík,
frá Seyðfirðingum, Skagstrend-
ingum, Þrótti í Rvík og frá
fulltrúaráði verkalýðsfélaganna
í Árnessýslu, samtals frá 9 að-
ilum, sem óumdeilanlega fara
með umboð þeirra stétta, erat-
vinnu hafa af bifreiðaakstri.
Nú, hverjir eru svo þeir, sem
umferðariaganefnd 'hefur leitað
álits hjá í Reykjavík?
Ekki hefur verið Ieitað álits
lögregluþjóna, ekki strætis-
vagnastjóra, ekki leigubifreiða-
stjóra og ekki sendibifreiða-
stjóra. Eðlilegt hefði þó mátt
telja. að rhálið hefði verið rætt
við þá aðilana, sem stjóma um-
ferð í höfuðborg lýðveldisins og
annast hana að miklú leyti. .
★
Ef vandamenn frumvarpsins
telja sig hafa leitað álits fyrr-
greindra aðiila, væri æskilegt
að þeir gerðu gréin fyrir því,
með hvaða hætti álitið varlát-
ið í ljós. — Við atvinnubif-
reiðastjórar, teljum okkur,
margir hverjir, hafa rökstuddan
grun um, að Alþingi hefði ekki
samþykkt lögin úm breytingu
til hægrí-umferðar, ef álitsfyrr-
greindra aðila hefði verið leit-
að á réttan hátt og því síð-
an komið á framfæri við hátt-
virta alþingismenn af fuli-
komnum heiðaiileika.
En hvað stjómir fyrrgreindra
félaga leyfa sér að gjöra í nafni
félaganna, það hljóta þærsjálf-
ar að verða að bera ábyrgð á.
Eins og allir vita, þá hefur
Alþingi og ríkisstjóm ekkitíma
eða ástæður til að fara ofaní
hvert það verk, sem stjómum
félaga og nefndum er falið að
vinna. Til þess er leitað um-
sagna þeirra og álits, að hægt
sé á því að byggja.
Þau rök, sem styðja sam-
ræmingu umferðarlaga í meg-
inlandsríkjum, sem eiga sam-
eiginleg landamæri og vega-
kerfi, eiga alls ekki við á þessu
eyríki norður undir heimskauts-
baug. Við erum þeirrar skoð-
unar, að hvorki hafi veriðunn-
ið að setningu þessara laga af
nægilegri skynsemi né af full-
komnum héiðarleik. Hér hafa
verið samþykkt ólög, sem ekki
munu aðeins kosta Islendinga
ógrynni f jár, heldur einnig tugi
mannslífa, ef þau koma +il
framkvæmda, og ríkisvaldinu
ber skylda til að gefa þjóðinn'
kost á þvf að nema þau úr
gildi með allsherjaratkvæða-
greiðslu.
Frá nokkrum bifreiðastjórum
á B.S.R.
ATHUCIB
Getum bætt við okkur klæðningum og yið-
gerðum á bólstruðum húsgögnum. — Góðir
og vanir fagn\enn.
Húsgagnav. Þorsteins Sigurðss.
Grettisgötu 13. — Sími 14-0-99.