Þjóðviljinn - 03.06.1967, Page 7

T
I
\
r
Laugardagur 3. jiúní 1967 — ÞJÖÐVTLJTNN — SfÐA
ÁYÖXTUR
„VIÐREISNAR":
□ Það vantar tílfinnanlega barnaheimili
bæði í Reykjavík og víðar. Þúsundir mæðra
þyrftu að koma bömum sínum á slík heimili,
en geta það ekki og verða að vera heima yfir
þeim, þegar heimilið þó þarfnast þess að þær
ynnu úti.
Þetta er „valfrelsið", sem íhaldið gumar af.
Konur mega velja um margar tegundir tertu-
botna, en geta alls ekki komið bömum sínum á
neitt bamaheimili. íhaldið þykist ekki hafa efni
á að láta byggja næg barnaheimili, en það hef-
ur efni á að láta byggja óþarfa verzlunarhallir.
í fjogur ár, á hverju alþingi þessa kjörtíma-
bils, hafa tveir þingmenn Alþýðubandalagsins,
Einar Olgeirsson og Geir Gunnarsson, flutt frum-
varp til laga um aðstoð ríkisins við rekstur og
byggingu barnaheimila. Ýms samtök kvenna,
svo sem Kvenréttindafélag íslands, Bandalag
kvenna í Reykjavík og Menningar- og friðar-
samtök ísl. kvenna hafa mælt eindregið með
þessu frumvarpi.
En stjórnarliðið á Alþingi hefur svæft það öll
þessi ár. íhaldið og Alþýðuflokkurinn eru að
hugsa um „frelsi“ braskaranna til að græða, en
þessir stjómarflokkar hirða ekki um rétt og frelsi
mæðra til að eiga aðgang að bamaheimilum með
böm sín.
Máske heldur íhaldsforystan að allir erfiðleik-
ar gleymist yfir suðinu um „valfrelsi“, yfir kaffi-
bollum á Hótel Sögu?
En það er tími til kominn fyrir almeruning að
láta stjómarflokkana vita að hræsnin dugar þeim
ekki lengur.
Meistarinn frá Nasaret sagði: „Leyfið börnun-
um til mín að koma, en bannið þeim það ekki“.
En íhaldið í Reykjavík kýs að banna hundmðum
bama, sem þarfnast þess að vera á bamaheim-
ilum, að komast þangað, — en reisir hinsvegar
guði sínum, Mammoni, hin veglegustu musteri
við Suðurlandsbraut og víðar, hallir, sem hefðu
haglega byggðar og hagnýttar bætt úr öllum
þörfum fyrir bamaheimili og fleira.
En stefna stjórnarinnar er: Látum vanta fæð-
ingarheimili, sjúkrahús, þarnaheimili og skóla,
— bara ef heildsalahallir og -skrifstofur eru nógu
margar og fínar!

Það vantar bámaheimili en
af verilunarhöllum er nógl
... en verzlunarhallir hafa risið upp í iiorg-inni á siðustu árum eins og gorkúlur á haug — mikil hús og dýr.
Barnaheimili skortir tilfinnanlega í Reykjavík — og í þeim efuum verður að notast við áratusra gömul hús...
EFNAHAGSMAL
□ í gær var birtur hér í blaðinu inngangur stefnuyf-
irlýsingar Alþýðubandalagsins, en í dag og næstu daga
verður fjallað um einstaka efnisþætti yfirlýsingarinnar
og byrjað á efnahagsmálunum:
í efnahEigsmálum hefur
stefna núverandi ríkisstjórnar
reynzt alröng og hættuleg.
Hún hefur leitt til hraðvax-
andi dýrtíðar og verðbólgu.
Samtök launþega hafa ekki
treyst' sér til að semja um
launakjör nema til stutts tíma
í einu og verkföll hafa verið
tíð.
Efnahagsstefna rikisstjórnar-
innar hefur leitt til stjómleysr
is i fjárfestingarmálum, taum-
lausrar eyðslu á gjaldeyri og
brasks í viðskiptum m.a. með
íbúðarhúsnæði.
Efnahagsstefnan hefur leitt
til þyngri beinna og óbeinna
skatta á almenningi en lækk-
aðra skatta á gróðafélögum.
Alþýðubandalagið telur að
breyta þurfi um stefnu í efna-
hagsmálum í grundvallaratrið-
um. Þáð leggur áherzlu á að
ný stefna í efnahagsmálum
verður, ef vel á að takast um
framkwæmd hennar, að bygg.i-
ast á gagnkvæmu samstarfi
rikisvaldsins og samtaka launa-
fólks í landinu. Grundvallar-
skilyrði sliks samstarfs er að
sjálfsögðu að hin fjölmennu
samtök launafólks beri traust
til ríkisstjórnarinnar og finni
í reynd að ríkisvaldið vill rétt-
látt samstarf.
Annað höfuðskilyrði nýrrar
stefnu í efnahagsmálum er að
horfið sé frá því skipulags-
leysi, sem nú er kallað frelsi,
en unnið markvíst samkvæmt
áætlun að uppbyggingu og
framkvæmdum í landinu.
Þannig verði gerðar áætlanir
um þjóðarbúskapinn til lengri
og skemmri tíma og fram-
kvæmdum raðað í samræmi
við hagsmuni þjóðarheildarinn.
ar og á þann hátt tryggð æski-
leg þróun þjóðarbúskaparins á
sem flestum sviðum. Tryggja
þarf framkvæmd slíkra áætl-
ana með ákveðnum ráðstöfun-
um í fjármálum ríkis og lána-
stofnana.
Alþýðubandalagið telur að
miða verði stpfnu í efnahags-
málum við það, að allar helztu
framleiðslugreinar . atvinnulífs-
ins búi við öruggan reksturs-
grundvöll, svo að hægt sé að
tryggja fulla nýtingu fram-
leiðslutækja þjóðarinnar og
næga atvinnu handa öllum.
Það telur, að ekki geti verið
um að ræða neina eðlilega sam-
keppni á milli innlendrar og
erlendrar framleiðslu á meðan
verðlagsþróun hér á landi er
allt önnur, en í helztu við-
skiptalöndum okkar.
Alþýðubandalagið telur, að
nú þegar þurfi að gera m.a.
eftirfarandi ráðstafanir til að
hamla gegn verðhækkunum og
draga úr dýrtíð:
1. Að vextir verði lækkaðir.
2. Söluskatti verði létt af brýn-
ustu nauðsynjavörum.
3. Álagníng verði laakkuð í
ýmsum greinum og dregið
úr verzlunarkostnaði.
4. íbúðarhúsnæði verði lækkað
í verði með víðtækum ráð-
stöfunrwn rikisvaldsins og
brask með fbúðarhúsnæði
heft.
5. Ráðstafanir gerðar tfl að
tryggja hóflega húsaleigu.
6. Eftirlit með verðlagi verði
stóraukið, m.a. með sa tn-
starfi við almannasamtök.
Þá telur Alþýðubandalagið að
óhjákvæmilegt sé, að ríkis-
valdið hafi örugga yfirstjórn á
utanríkisviðskiptum þjóðarinn-
ar og að þess verði vandlega
gætt að sala á útflutningsivör-
um. og innkaup á vörum til
landsins séu í samræmi við
hagsmuni þ j óðarheildar innar,
en sérhagsmunir látnir víkja.
i
I
1