Þjóðviljinn - 14.10.1967, Síða 8

g SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Laugaráagur 14. oktober 1961.
WINSTON
GRAHAM:
MARNIE
23
— Ætli það ,nú ekki.
— Nei, ég geri það ekjd. En
ef þér lofið mér því, að af-
henda mig ekki lögreglunni, þá
skal ég svara öllu sem þér
spyrjið mig um.
— Hamingjan góða. Skiljið
þér þá ekki að þessa stundina
er aðstaða yðar þannig, að þér
getið sízt af öllu leyft vður að
setja nein skilyrði. Ég gaeti ek-
ið með yður beint á næstu lög-
reglustöð og farið síðan mína
leið og látið lögregluna um al}t
hitt. Og það geri ég líka, ef þér
svarið ekki spurningum mín-
um.
— Ég skal svara yður,
Mark . . .
Ég gaut til hans augunum til,
að athuga áhrifin af því að ég
kallaði hann skírnamafni. Hann
hélt mjög fast um stýrið. — Við
getum byrjað undir eins fiýtti
ég mér að segja. Hvar viijið
þér að ég byrji?
— Hvað er yðar rétta nafn?
TRÉSMIÐJA
Þ. SK0LASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SIMI 33-966
— Margaret Elmer.
— Hvaðan eruð þér?
— Frá Plymouth.
— Aha — þér luguð þá rétt
áðan.
— Ég má til að —
— Já, þér virðist mega til
að ljúga.
— Ég átti ekki við það.
— Ekki það? Haldið áfram.
— Ég — ég fæddist í Devon-
port, en ég hef lengstaf átt
heima í sjálfri Plymouth. Þar
gekk ég í skóla frá sjö ára aldri
og þar til ég var um það bil
fimmtán ára. Er það — viljið
þér vita allt af þessu tagi?
— Eiga foreldrar yðar heima
í Ástralíu?
— Nei. Faðir minn féll í stríð-
inu. Hann var í sjóhernum,
Mark.
— Og móðir yðar?^
— Hún dó skömmu seinna. . .
og ég ólst upp hjá vinkonu móð-
ur minnar, Lucy Nye hét hún.
— Og hvað svo þegar þér
komuð úr skóla?
— Já, þá borgaði frændi minn
— hann er móðurbróðir minn
og er á sjónum — hann borg-
aði skólagjaldið fyrir mig í
tækniskóla St. Andrews, þar
sem ég lærði hraðritun og bók-
fæjrslu.
Ég sneri til höfðinu og leit á
hann. Hann hafði dregið .'’ður
í bílljósunum og Ijósið frá tíl
sem kom á móti féll beint á
tekið og reiðilegt andlit hans.
— Er nú hægt að treysta því
að þér segið satt?
— Þér getið athugað það nán-
-ar.
— Það hef ég líka sannar-
lega hugsað mér. Þér getið reitt
yður á það. Ég ætlaði bara að
minna yður á að láta ímynd-
unaraflið ekki hlaupa með yður
i gönur.
Nú fokreiddist ég. — Hafið
þér kannski aldrei gert neitt
rangt? Hafið þér aldrei brot-
ið nein lög. Nei, kannski ekki.
En um yður gegnir auðvitað
öðru máli, því að þér hafið ailt-
af haft alla þá peninga sem þér
þurftuð á að halda.
— Gerið svo vel að halda
áfram — með sögu yðar sjálfr-
ar.
Ég varð að kyngja hvað eftir
annað áður. en ég íékk stjórn á
sjálfri mér og rödd minni. —
Þegar ég var búin í tækniskól-
anum fékk ég vinnu í Hymouth.
En ég var nýbyrjuð þar, þegar
Lucy Nye veiktist og svo —
hætti ég að vinna til að annast
hana. Ég hjúkraði henni í hálft
annað ár, þangað til hún dó.
Þegar hún dó, kom í Ijós, að
hún hafði 'arfleitt mig að hús-
inu sem við áttum heima —
og tvö hundruð pundum í : eiðu-
fé. Ég notaði dálítið af pen-
ingunum til — til að fara í
taltíma — og til frekara nám§
í bókfærslu, og svo fékk ég
viunu hjá fyrirtækinu Deloitte,
Plendar & Griffrth í Bristol.
Meðan ég var þar sá ég hesta
í fyrsta sinn — það sem ég
kallaði hesta, ekki gamlar grmd-
horaðar bikkjur til að draga
vagna — heldur létta og glæsi-
lega gæðinga, hesta sem geta
stokkið og —
— Þakk fyrir, ég skil þetta.
Þér sáuð sem sé hesta í fyrsta
skipti.
— Já, og ég heitlaðist ger-
samlega af þeim. Ég veit ekki
hvort þér getrð skilið það .
Nokkru seinna seldi ég húsið
í Devenport fyriar þúsand ptmd.
Og þesá þúsund ptmd átö ég.
Ég reiknaði út • að ég gæti ISfað
á þeim í työ ár — lifað eins og
hefðarkona af þeim peningum
og því sem ég hafði sparað sam-
an — ég gæti meira að segja
keyj>t mér reiðhest. Ég keypti
Forio og —
— Forio?
— Það er hesturinn sem ég á
hjá Garrod. Og ég hætti ?ð
vinna og lifði á peningunum
mínum. Ég lifði eins '-•g dama,
en sparaði eins og ég gat. Það
sem skipti mestu máli fynr mig,
var að hafa allan dagirm til
umráða fyrir sjálfa mig. Ég veit
ekki, hvort þér skiljið frelsi af
því tagi. Ég reið út á hverjum
degi — en stundum vann ég
stuttan tíma, til að mynda fyr-
ir jól til að vinna mér dálítið
inn. En megnið af tímanum
lifði ég á aurunum sem ég átti.
En svo kom að þvíx að pening-
arnir voru búnir — það var í
nóvember í fyrra . . . og svo
fór ég til London að svipast eft-
ir vinnu. Ég fékk starf hjá
Kendall, en ég vildi gjaman fá
eitthvað betra . . .
— Og þá komuð þér til okk-
ar?
— Já . . .
— Og það var svo sannarlega
betra, því að þér fenguð hærri
laun, og nælduð yður í dálitla
aukagetu. liðlega tólf hundruð
pund.
Ég fór að gráta. — Mér þykir
þetta svo leitt, Mark. Það var
freisting sem ég gat ekki $tað-
izt. Eiginlega var mér þvert
um geð að gera það — en mér
datt allt í einu -i hug, að fyrir
þessa peninga gsati ég lifað í
tvö ár á sama hátt og ég hafði
gert þá, áður en ég kom til
London. Ég hefði auðvitað aldrei
átt að taka að mér gjaldker'a-
starf. Það voru allir þessir pen-
ingar sem ég hafði handa á
milli sem freistuðu mín. Ó, en
ég sé svo hræðilega eftir því
núna . . .
Tár mín voru auðvitað ekki
annað en uppgerð. En ef ég hefði
getað grátið eðlilega, þá hefði ég
víst vel getað grátið þessa
stundina — af vonbrigðum og
gremju yfir því að upp um mig
skyldi komast — og af ótta við
það sem í vændum'var.
Við vorum komin gegnum
Faringdon og vorum á veginum
sem liggur frá Swindon til Ox-
ford. Ég þurrkaði mér um aug-
un með vasaklút sem var alltof
lítill. En hann bauð mér ekki
sinh.
Skömmu seinna sagði hann:
— Og herra Taylor? Hvar kem-
ur hann inn í leikinn?
— Herra Taylor?
— Er hann hugarfóstur yðar
— eða er hann til í raun og
veru?
— Nei, nei, barm er efckl f#.
Hún hafði aldrei — ég hef gldrei
verið gift.
— En þér hafið kannski ver-
ið ástmær einhvers karlmarms?
— Ástmær! Nei, ég held nú
síður. Hvernig dettur yður það
í hug? 4
— Mér dettur það ekkert í
húg — ég er bara að spyrja. En
af hverju kölluðuð þér yður eig-
inlega frú Taylor?
Ég þagði sturidarkom meðan
ég snýtti mér. Já, hvers vegna
í fjandanum hafði ég eiginlega
kallað mig frú Taylor? Jú,
sannleikurinn var sá, að ég hafði
einfaldlega gert Mary Taylor
að giftri konu, þegar ég fann
hana upp fyrir þremur árum.
— Frú Taylor var kunningja-
kona föður míns. Pabbi er að
vísu dáinn fyrir mörgum árum,
en mér datt nafnið á frú Tayl-
or allt í einu í hug.
— Já, en af hverju datt yð-
ur allt í einu í hug að kalla
yður frú Taylor — og af hverju
opnuðuð þér bankareikning und-
ir því nafni fyrir þrem árum í
Cardiff — af hverju?
Ég hafði lengi átt von á þess-
ari spurningu. — Jú, frú Nye
á systurson. Hann er oftast á
flandri í útlöndum og hann er
ekki — sérlega viðfelldinn —
og ég var hrædd um að hann
kæmist áð því að Lucy Nye
hefði arfleitt mig að peningum
og myndi reyn'a að hafa eitt-
hvað af þeim út úr mér.
— Eruð þér vissar um að þið
tvö vinnið ekki saman?
— Ég vinn ekki með einutn
eða neinum. Og auk þess er
þetta ekki neitt sem hefur ver-
ið undirbúið og skipulagt vik-
um saman.
— Eruð þér vissar um það?
— Já.
— Var það bara af einhverri
barnalegri hugdettu, sem þér
kölluðuð yður frú Taylor, þeg-
ar þér komuð til London fyrir
níu mánuðum. Eða hafið þér
í raun og veru komið, fram sem
frú Taylor undanfarin þrjú ár?
— Ég tók mér annað nafn,
vegna þess að mér fannst ég
einhvem veginn vera að byrja
upp á nýtt. Og svo langaði mig
ekki til þess að frændi frú Nye
leitaði mig uppi í London.
— Þér ætlið þá að reyna að
telja mér trú um, að það hafi
verið skyndile'g hugdetta sem
fékk yður til að fremja þennan
þjófnað? Að það hafi verið til-
viljun að þér notuðuð tækifær-
ið meðan Susan Clabon var í
leyfi, skrifuðuð ávísun tvö
hundruð og tuttugu pundum
hærri en þér þurftuð á að halda
í launagreiðslumar. útveguðuð
hæfilegt magn af bréfmiðum,
skornum úr pappír fyrirtækis-
ins og nákvæmlega jafnstórir og
peningaseðlamir sem þér áttuð
HELDUR
HEITU
OG
KÖLDU
ÚTI
OG
INNI

9 f . : ■ ' ■ é - •
HARPIC er tlmandi elnl sem hretnsar
salernisskálina og drepur sýkla
SKOTTA
© Kíng Fealures Syndícate. Ine., 1966. WorW líghts rcscrvetJ.
Hvernig eru náttkjól-amir hennar eigirdega?
Bílaþjónusta
.Höfðatúni 8. — Sím-i l’?f84.
Gerið við bíla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJ ÓNUSTAN
Auðbrekku 53, Kópavogi. — Sími 40145.
Lótið stil’la bílinn
Önnumsf hjóla-, ljósa- og mótorstillingu.
Skiptum um kerti, platínur, ljósasamlokur.
— Órugg þjónursta.
BÉLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32, símd 13100.
Hemlaviðgerðir
• Rennum bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 — Sími 30135.
NÝKOMIÐ
%
Peysur, úlpur og terylenebuxur.
O. L. Laugavegi 71
Sími 20141.
BLAÐBURÐUR
Þjóðviljann vantar fólk til blaðburðar í
Kópavogi. — Sími 40753.
ÞJÓÐVILJINN.