Þjóðviljinn - 11.01.1968, Qupperneq 10

10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 11. janúar 1968.
Stundarkom var allt á iði —
handalbönd og upphrópanir og
axlasláttur. Ashton faðmaði Lut-
etiu (á almannafæri), Dane faðm-
aði Júdý (og bæði urðu furðu
lostin yfir þvi hve eðlilega þeim
lét að fallast í faðma) — en svo
var eins og .allt hljóðnaði og
stöðvaðist, hendur, augu munn-
ar, allt. Sem snöggvast var erf-
itt að átta sig á hvers vegna.
því að í rauninni hafði ekkert
gerzt, nema hvað stórvaxinn
maður kom aðvifandi og hélt á
samanbrotnum miða. En svo
skýrðist þetta: það var eitthvað
í fasi hans, göngulagið, tak hans
á miðanum, hörkusvipurinn á
amdlitinu sem var eins og köld
vatnsgusa.
Þetta var Véllie lögregluþjónn.
Og hann sagði kurteislega: —
Herra McKell.
Ashton hélt enn utanum Lut-
etm- — Já?
— Ef yður er sama, herra
minn, sagði Vellie, — þá þarf ég
að tala við frú McKell.
— Við konuna mína?
Dane sýndist móðir sín taka
viðbragð, en svo herti hún sig
npp.
Síðan leit hún kuldalega en
fourteislega til lögregluþjónsins
Og sagði: — Já. Hvert ec erindi
yðar?
— Ég þarf að biðja yður, sagði
leynilögregluþjónninn, — að
ktxma með mér á lögreglustöð-
ina.
Lutetia kipptist ögn við. Mað-
urinn hennar drap tittlinga.
Dane þokaði sér reiðilega nær:
— Hvað á þetta áð þýða, lög-
regiuþjónn? Hvers vegna þurfið
þér að' fá móður mína — ekki
ELLERY QUEEN:
fjórða
hliðin
a
ur. Það kom honum eíkki á ó-
vart að sjá hana loka augunum
eins og bam.'En svo fann hann
að Júdý stjakaði við honum, og
hún tók um hönd konunnar og
þrýsti hana og tautaði eitthvað.
En Lútetia sýndi engin andsvör.
— Herra McKell, ætlið þér að
víkja frá? þmmaði sergentinn.
— Nei, engan veginn, sagði
Ashton. — Ég veit ekki til þess
að nein löggjöf þanni að nán-
ustu ættingjar og lögfræðingar
handtekinnar persónu séu við-
staddir upphafsyfinheyrslu hjá
yfirvöldunum. . Nema þér leyfið
það, sergent, ætia ég að krefj-
ast þess að kona mín verði sam-
stundis leidd fyrir borgardóm-
ara — þér vitið eins vel og ég
að hún á rétt til þess, þar til
búið er að ákæra hana form-
lega. Og gerið svo vel að sjá
okkur fyrir sæti þangað til.
þríhyrningnum
HARÐVIÐAR
UTIHURDIR
TRÉSMIÐJA
Þ. SKÚLASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofs
Steinu og Dódó
Laagav 18. III. hæð (lyfta)
Simi 24-6-16
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistols
Sarðsenda 21. SIMI 33-968
nema það þó! — með yður á
lögreglustöðina ?
— Vegna þess að ég þarf að
skrá hana, sagði lögregluþjónn-
inn rólega, — sem grunaða um
morðið á Sheilu Grey.
III
Þriðja hliðin
L U T E T I A
Allt var á öðrum endanum.
Dane þaut um aHt og leitaði að
lögfraéðingunum sem voru farn-
ir burt úr salnum. Ashton skaut
þreklegum líkama sínum milli
eiginkonu sinnar og lögreglu-
mannsins, eins og hann byggist
við líkamsárás. Júdý svipaðist
um eftir Dane. Fréttamenn voru
að byra að nálgast hópinn með
aUt á löfti. Leynilögregluþjónn-
inn sagði: — Ég verð að biðja
yður að vikja frá, herra McKell.
Þetta verða múgæsingar, ef þór
leyfið mér ekki að koma henni
burt héðan í skyndi-
Mack leynilögreglumaður var
kominn á vettvang; hann teygði
sig framhjá Ashton eftir Lutetiu.
— Einhvem veginn tokst þeim
að olnboga sig framhjá æpandi
fréttamönnunum.
— Fyrirgefið, lögregluþjónn,
urraði Ashton. — En við förum
öH á iögreglustöðina saman.
— Það er ekki hægt, herra
MeKell.
— Ekki það?
— Það er ekki rúm í bílnum.
— Það er nóg rúm í imínum
bíl.
— Heyrið þið piltar, öskraði
sergentinn. — Þið fáið söguefnið
seinna. Madr, losaðu okkur við
þessa hræfugla. Hleypið okkur
framhjá.
— Hvar er Dane?
— Hann er hér, herra McKell,
hrópaði Júdý.
— Þeir voru famir úr húsinu.
Dane tróð sér í gegnum þvög-
una. — Ég er búinn að hringja
á skrifstofur þeirra.
— Gerið svt> vel að víkja til
hliðar.
Þau óku að lögreglustöðinni
frá dómshúsinu í Continental-
bíl McKells. Velie reyndi að
slétta úr fjöðrunum. I anddyr-
inu sqgði hann við McKeH feðg-
ana og Júdý: — Mér þykir það
leitt, en þið verðið að bíða héma
frammi.
— Annað hvort förum við öŒl,
hreytti Ashtan ót úr sér, — eða
við bíðum öU þar til lögfræð-
ingar mínir koma hingað.
— Þannig er ekki farið að,
herra McKeH. Konan yðar hef-
ur verið handtekin —
Lutetia stóð við hliðina á
ma’rmi sínum og hún var eins
og lfkneski úr marmara, meira
að segjá fingumir sem héldu um
handlegg hans. Dane hólt að það
ætlaðí að líða yfir hapa, og
hann hljóp tH og ætlaði að
styðja hana, en hún féll ekki i
öngvit- Harm hugsaði: Hún læt-
ur sem hún sé ekki héma, að
þetta sé allt saman iHur draum-
Sergent Velie tautaði: — Allt
í lagi. Komið, og þau örkuðu á
eftir honum og inn i skrifstofu
Queens fulltrúa, þar sem hann
upphóf hvíslingar miklar og á
meðan roðnuðu eyrun á honum.
Ashton leiddi konu sína að
þægilegum stól og sagði við
Dane: — Þú ættir að segja Ram-
on hvar við erum, svo að hann
geti sagt 0‘Brien og Heaton það
þegar þeir koma.
25
Dane filýtti sér niður- Þegar
hann kom til baka, var Queen
fulltrúi að tala rólega við Lut-
etiu og Velie sergent stóð á-
lengdar. úfinn á svip. Ashton
virtist hafa samið við fulltrúann;
ef Ashton fengi að vera við-
staddur upphafsyfirhejrrsluna,
hafði hann faljizt á að bíða ekki
eftir lögfræðingunum. Queen
fulltrúi virtist nú hafa allt í
hendi sér. Það var þá vegna
béss seni hknh hafði komið inn
í réttarsalinn og um þetta sem
öíl skrifin til saksóknarans höfðu
snúizt.
En hvers vegna var móðir
hans handtekin fyrir morðið,
sem faðir hans hafði rétt í þessu
verið sýknaður af? Dane gat
ekki botnað í því.
— Frú McKell, mér þykir
þetta jafnleitt og yður, var fuil-
trúinn að segja. — En þér þurfið
ékki annað en svara nokkrum
spurningum svo að mér Mki, og
þá er allt í lagi.
— Ég skal gera það sem ég
get, hvíslaði Lutetia. Grannar
hendur hennar héldu um veskið
eins og það héldi hermi uppi
en ekki öfugt.
— Og ef yður vanh agar u m
eitfhvað, þá er ekki annað en
orða það og ég skal kaUa á að-
stoð&rstúlku.
— Þökk fyrir.
Hann byrjaði-
Svör hennar vom dálítið úti
á þekju, eins og hún væri ekki
með allan hugann við yfirheyrsl-
una. Jú, hún mundi eftir kvöldi
hins 14. september. Hún hafði
látið. bera kvöldmatinn seint
fram, í þeirri von að maðurinn
hennar kæmi ef til vill heim
frá Washington í stað þess að
gista. (Roðnaði hún eilítið?) Eft-
ir matinn hafði hún farið inn í
setustofuna og reynt að lesa.
Hún hafði gefið þjónustufólkinu
frí — það svaf allt annars stað-
ar.
— En ég gat ekki einbeitt mér
að sögunni eftir frú Oliphant,
sagði Lutetia. — Og þá datt mér
í hug að hannýrða dálítið .....
Hún varð íhugandi. — Það minn-
ir mig á þegar ég var telpa og
ég var dálitið þrjózk, einkum í
sambandi við handavinnu, og
amma mín var mjög á verði
við mig. Þegar ég var telpa,
sagði hún alltaf, þá varð ég
líka að læra að spinna og vefa.
Ég man þegar hún lá banaleg-
una. Þá rifjaðist þetta ailt upp
fyrir henni. Hún hefur trúlega
ruglazt á mér og systur sinni,
sem ég heiti eftir, því að hún
sagði við mig: Lutetia, ertu bú-
in -að hespa hörinn? Og ég
sagði auðvitað: Já, góða. Og mér
fannst hún verða ánægjuleg á
svipinn- Og svo sagði hún við
mig: — Notaðu hendurnar til
vinnu og hafðu hugann við verk-
ið.
Dane hugsaði: — Hætfcu þess-
um- bernskuminningum, mamma.
Þetta fet alveg með Jjig.
Queen fulltrúi hafði Mustað
þolinmóður. Dane gát ekki séð
hvort hann hafði sénstakan á-
huga á þessum upprifjunum
Lutetiu. Gamli maðurinn beið
andartak, síðan ræskti hann sig.
— Hve lengi sátuð þér við hann-
yrðir þetta kvöld, frú McKell?
Munið þér það?
Hún varð undrandi á svipinn.
— Ég sat alls ekki við hannyrð-
ir. Ég sagðist aðeins hafa verið
að hugsa um það.
— Já, það er alveg rétt. Fyrir-
gefið, frú McKell, ég tók víst
ekki nógu vel eftir- Þér hafið þá
ekki setið við sauma það kvöld.
Hvað gerðuð þér þá? — Þegar
þér voruð búnar að leggja frá
yður bókina, á ég við.
öllum að óvörum flissaði Lut-
etia litið eitt. Queen fulltrúi
sýndist agndofa. Það var eins
og Viktoría drottning hefði rop-
að.
— Ég skammast mín fyrir að
segja það, fulltrúi. En það verð-
ur víst ekki hjá því komizt.
Hamingjan góða, þér haldið trú-
lega að ég sé alger hálfviti. Dane
þú manst að ég sagði þér það,
þegar þú komst heim rétt eftir
miðnættið —
FuHtrúinn leit á Dane.
— Mamma var að horfa á
sjónvarpið, sagði Dane stuttur í
spuna. Hann fór hjá sér- Af
hverju var hún svona mikill
héri? Gamli lögregluþjónninn
héldi áreiðanlega að hpn væri
að gera sig til. Hvemig átti hannl
að trúa því að hún hagaði sér
eins og henni var eiginlegast?
Hvernig átti nokkur að geta það
sem þekkti hana ekki?
— Jæja, við gerum það ekki
að sakamáli, sagði Queen full-
trúi. Mér skilst að fleiri hafi
Frá Raznoexþort, U.S.S.R.
Aog B gæðaflokkar Laugaveg *103 ^ ^
sími 1 73 73
UG-RAUÐKÁL - UNDR 4 GOTT
SKOTTA
— Þú hefur mikinn persónuleika svo að ég myndi aidrei segja
þér upp .... ef þú ættir einhverntíma peninga.
Hafnarfjörður
Þjóðviljann vantar umboðsmann í Hafn-
arfirði nú þegar.
Upplýsing-ar gefur framkvæmdastjórinn í
síma 17500.
ÞJÓÐVILJINN
Gerið við bíla ykkar sjálf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJONDSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi. — Sími 40145.
Látið stilla bílinn
Önnumst hjóla-, ljósa- og mótorstillíngu
Skiptum um kerti, platínur, ljósa'samlokur.
—' Örugg þjónusta.
BlLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100
Hemlaviðaerðir
• Rennun: bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 - Sími 30135.
Bifreiðaeigendur
Þvoið, bónið og sprautið bílana ykkar sjálfir. Við
sköpum aðstöðuna. Þvoum oe bónum ef óskað er
Meðalbraut 18, Kópavogi.
Sími 4-19-24.
>