Þjóðviljinn - 28.02.1968, Blaðsíða 5

Miðvifeud&gur 28. febrúar 1068 — ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA tj
Jón Sigurðsson:
Ný verkefni RKÍ
í dag:, á öskudaglim. er hinn
árlegi f járöflunardagur Rauða
kross íslands og verða þá
seld merkj félagsins á götum
borgarinnar. í dag lýkur
einnig útbreiðsluviku RKÍ
sem hófst 21. þ.m. og notuð
hefur verið til kynningar á
aðalþáttum í starfsemi
Rauða krossins í blöðum og
víðar.
■jír í tilefni dagsins hefur for-
maður RKÍ, Jón Sigurðsson
borgarlæknir ritað eftirfar-
andi grein um ný verkefni
RKÍ og einnig birtist ávarp
Henriks Beer, framkvæmda-
stjóra Sambands Rauða
kross féiaga.
Rauöi krossimi liefur nú
starfað 1 rúm hundrad ár. Kyn-
slóö eftir kynslóö hefur fylk-t
sér undir merki Heniry’s Dun-
amfs. Starfið hefur haldið á-
fraœn óslitið, og með síaufenum
krafti. Nú eru í Rauða kross-
félögunum rúmilega 200 miljón-
ir skráðra félagsmanna í 100
lömdum. Verkar ekki þessd mikla
þátttaka edns og hróp fjöldams,
hvaðanæva á jörðinni: „Jú,
vissulega ber mér að gsetabróð-
ur míms“? Samt berast menn
Jón Sigurðsson.
enm á banaspjót, eins og þeir
hafa gjört frá dögum Kains.
Styrjaldir eru sífellt í gangi
einhvers staðar, og ófriðarblik-
ur á lofti annars staðar. Nátt-
úruhamfarir eyða borgum, og
hungursneyð, sjúkdómar, ófrelsi
eða önnur óéran hrjáir mann-
kynið sí og æ. Allt veldur þetta
því, að á öllum tímum eru ó-
taldar þúsundir manna, seirn i
sárri neyð eygja enga aðra
hjálp en þá, sem Rauði kross-
inn veitir. Starfi hans verður
aldred lokið á meðan þörf er
fyrir Kkn og hjálp á fviðar-
tímuim og ófriðar.
Rauði krossinn hefur iðulega
borið Sííttarorð á milli stríðandi
aðilo. Á alþjóðavettvangi vedtir
hann yfirleitt aðeins hjálp, þar
som neyð ríkir. I hinum ýmsu
löndum hefur starfið inman-
lands verið margvíslegt og með
misjöfnum hætti og verið
breytilegt á hverjum stað efth-
aöstæðuim og þörfum hverju
sinnii. Að undanförnu hefur
starf Rauða kross Islainds verið
kynnt fyrir landsmönnum, eins
og það er í dag. Það er því
eðlilegt, að nú sé spurt, að
hverju sé stefht í næstu fram-
tíð.
Haldið verður áfram að
styðja eftir getu lífenarstairf Al-
þjóða Rauða krossins víðs veg-
ar um hedm, þar sem neyðar-
ástand ríkir. Framlag frá okk-
ar litlu þjóð hefur margsinnis
komið að ómetanlegu gagni
fyrir mikinn fjölda nauðstaddra
bama og fullorðinna og vafa-
lítið bjargað mörgum mannslíf-

HENRIK BEER:
Rauði krossinn er
engum óviðkomandi
Að Rauði Krossinn sé engiuni
óviðkomandi virðist vera mikil
fullyrðing. Það em að vísu
margir, sem telja það vera sér
viðkomandi, að Rauði Krtíss-
inn hefur afskipti af málum
sjúkra, saerðra, báigstaddra,
heimihslausra, hungraðra, aldr-
aðra, einmana... Þó eru fleiri,
sem hafa aðedns afsfeipti af
Rauða Krossinum einu simni á
ári, þegar safnað er fé til Kkn-
armála, eða merki eru seld á
götunum.
En hve margir hafa gefiðsér
tíriia til að fhiuiga, eða jaflnvel
vita það, að Rauði Krossónn er
þeim beinlínis viðkomandi,
hvort sem þeir eru sjúkir eða
hedlbrigðir, hungnaðir eða mett-
ir, aldraðir og einmana eða
ungir og félagslyndir? Ætli al-
menningur yfirleitt viti, að
þessi alþjóðafélagsskapur sam-
einar átak hundruð miljóna
mamna og kvenna, sem gefa
tíma sinn og starf, til þess að
hægt sé að útrýma ástæðunum
fyrír þeim þjáningum, sem
enginn, á tímum mikilla tækni-
framfara, getur lát.ið sér vera
óviðkomandi? Ætli almenning-
ur viti almennt, að starf Rauða
Krossins á vegum heilbrigðis-
mála hefúr lagt gríðarlega stór-
an skerf til baráttunmar gegn
sjúkdómum ? Ætli almenningi
sé kunnugt, að Rauða Kross-
félög í þróunarlöndunum vinna
sleitulaust i samráði við rílr-
isstjómir sínar við að útryma
næringarskorti og bæta heil-
bngðisástand landa sinna? Eða
bað, að Rauða Kross félögin
\rimna mikið starf í sambandi
við þá, sem verða fyrir hönrn-
ungum náttúru'hamfara?
Vita allir, að með stuðmingi
við mélefni Rauða Krossdns, er
sterkri alþjóðahreyfingu veittur
styrkur til að vinna að þvi, að
ævarandi Mðor megi rfkjia om
allan heám?
WWÍM'/W//
............
Henrik Beer, liinn sænski frajnkvæmdastjóri Sambands Rauða
kross félagra. Myndin var tekin er Beer heimsótti Flugbjörgunar-
sveitina á Reykjavíkurflugvelli síðast er hann var hér í heimsókn.
Þetta ættu alMr að vita.
Þainnig er útbreiðsluvika RKl
og Ösku-daguriim eitt þeirra
sénstöfeu tæfeifæra, sem notuð
em til að kynna sterf Rauða
Kros&ins almemnt, svo að allir
fáá að heyra, að Rauði Kross-
inn er engum óviðkomandi!
Á sviði alþjóðastarfs Rauða krossins tekur Rauði kross í'slands m.a. þátt í norrænni þróunarað-
stoð við Nígeríu. Var starf norrænu RK félaganna þar í byrjun aðallega fólgið í skipulagningu
heilsugæzlustarfa og heilbrigðisþjónustu yfirleitt, en eftir að styrjöld brauzt út í landinu tóku
félögin að sér hjálparstarf með æfðum hjálparsveitum og nokkrum sjúkrabifreiðum og hafa
hjálparliðarnir starfað beggja megin viglínunnar. — Á myndinni hér að ofan sjást tveir sjúkra-
bílar við komuna til Biafra, þar sem þeir fóru hindrunarlaust yfir víglínuna tál aðstoðar í ein-
öngruðum héruðum í austur Nígeríu.
um. öríæti íslendiniga á þessu
sviði hefur ósjaldam vakið at-
hygli meðal annarra þjóða.
Starfsemi félagsins, þeirri er
að heimahögium snýr, verður
og haldið áfram. I fyri'gredndri
kynningu á henni hefur okki
verið gietið um mikilvægt at-
riði á stefnuskrá Rauða kross
Islomds, sera að nokkru er að
komast í fromikvæmd.
RKl vill, sumpart á eigin
spýtur og sumpart með liðsiinni
an narra, hefja viðleitini til að
eýða eftir því, sem við veröur
komið, einmainakerand, siem
þjdir marga einstasðinga, ör-
yrkja, sjúklinga og gamal-
menni. Hópur viiraa og vanda-
mainna minnkar smám samian,
þegar ápþi Kða. Iloimsoknum
kurandngja fæidcar, þeir Isreytast
á að Kta ihii til þessa eánmona®-
fólks. Stundum á það e t.v.
sjálft nokkra söfe á því, ef það
talair full mikið um áhyggjur
sínar og diipru hugsanir. Þegar
svo er komið firanst þvi það
vera gleymt og yíirgefið. Það
hefur oftast naer iítið eða efek-
ort fyrir staíni og telur sig
vena til einiskis nýtt. Beiskjan
sækir ó, og lffið vorður gleði-
snautt.
Með því að Kta inn til þessa
einmana fólks, nokkuð reglu-
lega, láta þaö skynja, að það er
einhver, sem lætur sér anntum
það, nabba við það glaðlega
og vimgjamlega og ekki sizt að
lofia því að lóta í ljós það.
sem því Kggur á hjarta, og
hlustar á þær hugsanir, sem
fæðst hafa hjá því í eirnrúmi,
mó venjulcga draga úr biturð
og einmaniaikonind og ylja ]>eim,
sem hlýju er vant. Eins mætti
lesa fyrir sjóndapurt fólk,
skrifa fyrir l>að bréf til fjar-
staddi’a ástvina, í vissum til-
fellum jafnvel stuðla að nýjum
tengslum við þá, ef slitaraað
hafa, eða reka fyrir það erindi
af einhverju tagi. Á þetta jaflrat
við um einatæðiraga í hoima-
húsuim og í sjúkrahúsum. —
Stundum verða sjúklingar að
liggja árum sairaan á sipítöium,
fjarri heimilum sínum og ætt-
ingjum, og er þá undir hælirm
lagt, hvort nokkur kemur í
heimsókin. — Á ýmsum sjúkra-
húsum erlendum eru sjálfboða-
liðar, sem færa sjúklingum
bækur úr bófeasaflni sjúkra-
hússdns, hjálpa þeim með val
bólra og rabba við sjúfeling-
ana um leið.
Hér er engiin frumJog hug-
mynd á ferð. Sjálfsagt hafaein-
hvorjir og e.t.v. margir ein-
staklingar fundið hvöt hjá sér
til að hlynna að eimstæðingum
á ]>enman hátt, og eins kanin að
vera um einihver félagasamtök,
þótt mér sé það ekki kunnugt.
Erlendis hafa félög, m.a. Rauði
krossimm, rækt svona hjálpar-
starf um árabil, og' nefnast þedr,
er aranast það, sjúkravin.ir.
Sjúkravinastarfið er varada-
samara en margur hyggur og
efekd má skipuleggja það á
breiðum grundvelli, noma þeir,
sem takast þad á hendur, hafi
áður hlotið tilhlýðilega leið-
sögn. Sjúkravinir þurfa og að
hafa til að bera háttvisi og
langlumdargeð. — Kvenraadeild
Reykjavíkurdeildar Rauða kross
Islands er að hefja þetta starf
og hefur þegar staðið fyrir
myndarlegu námskeiðá með
mifeilh þátttöku íVH'iifúsra sjálf-
boðaliða.
RKl vili stuðla að því, að
einmana, gamalt fölk, fái tæki-
færi til að koma saiman, einn
eftinmdðdag í vifeu eða svo. Að-
alatriðið er, að gamla fólkið
geti spjallað samain yfirkaffi-
bolla, spilað á spil, tekið lagið,
lesið upp o.þ.h.
Lofes er RKl að atihuga, hvort
ekitoi sé kleift að koma á heim-
sendingu á heitum mat tdl
sjúkra og aldraðra í heimahús-
um, a.m.k. þrjá daga í vitou,
gegn hóflegu gjáldi. Um allan
heim mun það vena algengt, að
gamalt fólk, sem sér um sdg
sjálft, sé vamnært, eimfcum
vegraa óheppilegs matarræðis,
það gerir sér oft ekfci Ijóst,
hvað því er hollast að borða,
það á e.t.v. er&tt með aðdrætti
eða matredðslu.
Það, sem hér heflur verið
sagt, er aðeins lausleg lýsirag á
nýjum verkefraum, sem RKl
hyggst viniraa að í næstu fram-
tíð. „Eyðum edramanatoenndirani“
eru hvatraingarorð, sem RKÍ
vill með réttu geta gert að síra-
um.
Jón Sigurðsson.
KALL
Á síðastliðnu hausti var Emil
Jórasson úr Hafnarfirði brúkað-
ur til að segja yfir þdrag Sam-
einuðu þjóðanma að íslemzka
ríkisvaldið styddi ríkisvald
Bandairíkjamna í morðæðd þess
á Víetnömum.
Þessi yflirsögn varðar íslenzka
þjóð; m. a. vegna innilegrar
samvinnu í hemaði við ríkis-
vald Bamdarikjarana, en þó sér-
ílagi þá kjósendur sem bera
ábyrgð á þingsetu viðkomandi
óhaippamanna.
f Einkum tel ég mér skylt að
fordæma þessa tiltekt rikis-
valdsiras, þar sem það gerir
m.ig samábyrgan sér og höfund-
uim Vietnamglæpsins; af því
skrifa ég þetta kall.
Ég vil sipyrja: — Er sá til,
utan rífeisvaldsins, sem hefir
einurð til að starfa að þvi með
ríkiisvaldi Bandaríkjamma að
kvélja og skjóta ti‘1 dauðafjötr-
aða Vietnama?
Eða hefir þú eánurð til að að-
stoða rítoisvald Bandaríkj arana
við að tæta Vietnama með
sprengjum?
Hefir þú ednurð til að vedta
ríkisvaldi Bandaríkjarana bnaut-
argenigi til að brenina Vietnama
í logaindi bensínhlaupi?
Hefir þú einumð fál að styðja
ríkisvald Bandaríkjamna við að
þeyta málimfh'sum inraí Uffæri
Vietnama?
Hefir þú eiraurð til að hlut-
ast til um að ríkisvald Bamda-
nfcjanna eyði allan jarðargróða
og eitri jarðveg á víðáttumdkl-
um svasðum í Vietnam?
Hefir þú einurð til að styrkja
ríkisvald Bandaríkjanna við að
tortíma Vietnömum upp til
hópa?
Hefir þú eimurð til að hvetja
ríkisvald Bandarfkjararaa tii að
þjá, limiesta og deyða banda-
ríska æsfcuimerara?
Og hefir þú eiraurð til að
hugsa þá hiugsun til emda, að
hægt er að telja starazlaust, um
ófyrirsjáanlega lamgain tíma,
voðaverk vigsraauta íslenzfea
rikisvaldsins, hvenskyns, á
heimsmælikvarða?
Hef ég þrek til að halda á
spjaldi og heimta Mð í ver-
öld nauða; mig briestur kýark
til að virana valdi sem veldur
þjáningum og dauða.
En hið dólgslega islenrika
ríkisvald gerir mdg samábyrgara
hina bamdóða bandaríska auð-
valdi og hækju þess, ríkisvald-
inu.
Þetta er óskilið mál okkar.
Vegraa þess er kall mátt:
— Mótmælum VietnamgLæpn-
um afdráttarlaust, allavega,
allstaðar.
Látum íslenzka rfkásvalddð,
blóðforsetaran bamdaríska og
aðra óþokfca í Guðseigiinlaradi,
sjá mótmad-ira, heyra kröfuirra-
ar, vita dómaraa og — finna til
alvörunnar.
Þessa er þörf.
Helgi Hóseasson, trésmiöur.
«>—-------------------------1---
Hundruð særðust
í átökum í Japan
TOKIO 26/2 — Um 500 lögreglu-
menn hlutu áverka i viðureign-
um við stúdenta og bændur
skammt fyrir austan Tokio í dag.
Um 130 stúdentar eru sagðirhafa
slasazt og 23 þedrra verið hand-
teknir- Átökin hóftxst vegna mót-
mæla gegn áformum um að
Ieggja flugvöll á þessum slóðum,
í Narita um 50 km fyrir aust-
an Tokio, en grunur leikur á að
bandariski herinn eigi að fá af-
npt af flu-gvellinum.

i
«
i
t •
1