Þjóðviljinn - 20.03.1968, Page 5

V'
Nikolaéf skipstjóri: Þú skalt ekkert skilja eftir þar sem þú
ur verið... — (Ljósm^: G.M.).

hef-
, . .

% Guðmundur J. ræðst til uppgöngn. \

Hef opnað nýja lyfjabúð að Álftamýri 1,
er heitir
BORGAR APÓTEK
SÍMAR:
8-1250 læknasími
8-1251 verzlun
8-1252 skrifstofa
ÍVAR DANÍELSSON.
Að lífcindum hefiur eHki verið
rneix'a uim aruniað talað í
verfefallirra em mjólk og olíu.
Við drekkum víst meiri mjólk
ur ónnur þjóð. Og ef til vill
érum við líka ofarlega á blaði
í neyzlu hins vökvans, hver
veiit. Það er heitt í íslenzkum
íibúðarhúsum — að minnsta
kosti utan hitaveitusvæðis —
svo heitt, að íslendimgar geta
vart haft vetrardvöl erlendis
lengur fyrir sakir húskulda. Og
bátar okkar og skip .hafa sterk-
ar vélar.
' Já, vissulega mætti tína til
s margar ástæður til þess að við
höfum áhyggjur þungar af
mjólk og olíu.
Mjólkurvandræðin urðu til
þess, eins og allir vita, að hér
mynduðust lengri biðraðir en
sézt hafa í mörg ár. Mér virt-
ist heidur gott andrúmsloft í
þeim biðröðum. Ekkerl ergelsi,
þótt stundum væri kalt. Menn
töluðu jafnvel um þær sem
merkilega nýjung í félagslífi.
Þama urðu til allskonar sög-
ur. Þegar rætt var um það að
nú væru bændur neyddir til að
•hella niður mjólk í stórum stíl
þá átti ein ágæt frú að hafa
sagt:
— Af hverju í ósköpunum
eru þeir yfirleitt- að mjólka,
mennimir?
En er þá hægt að segja
nokkrar sögur af olíimni?
Um' það bil sem verkfaUið
hófst var ekki sérlega mikið
af olíum og benzíni í landinu,
ehda von á tveim stórum sov-
ézkum olíuskipum. Annað '
þeima, Vélikí Oktjabr, 22 þús-
und lesta skip, kom svo rétt
eftir að verkfall hófst, og hófst
fljótlega allmikið stríð um skip
þetta og stóðu fljótlega mörg
spjót é v skipstjóra þess ívani
. Petrovítsj Nikolaéf — hann
mætti vel kalla Jón Pétursson.
Nokkrum dögum síðar kom svo
hitt skipið, Friedrich Engels. '
Oliufélögin hófu tafl þetta
méð því að láta dæla úr Velíkí
Oktjgbr olíu yfir í Litlafellið
sem síðam fór með olíuna til
Keflavíkur, en þar var ekki
verkfall fremur en endranær.
Þegar vérkfallsmenn spurðu
þetta. komu þeir því til skip-
stjórans að þetta teldu þeir
verkfallsbrot. Um fyrri verk-
fallshelgi var svo þess farið
á leit við skipstjórnarmenn að
þeir leyfðu að dæla á ný í
Litlafellið en þeir færðust und-
an og bentu þá í semn á mikla
þoku og svo verkfallið.
Olíufélögin brugðu þá við
hart og títt og^ sendu skip-
stjóra bréf á laugardagsmorgni
— þar töldu þau það brot á
samningum og hefð ef ekki
væri losað áfram í Litlafellið
og vildu færa ábyrgð af þvi
sém gerast kynni yfir á herðar
hans. Þegar þetta spyrst, er
gripið til sjóhemaðar eins og.
oft áður i verkföllum. Guð-
niundtir J. mannar bát til upp-
gömjgu í olíubáknið — og því
er þessi frásögn sett á blað
að undirritaður var með sem
túlkur.
HAFNARFJÖPMR
Léigjendur matjurtagarða eru béðnir áð at-
huga að þeim ber að greiða léiguna fyrir-
fram fyrir 15. apríl n.k., arinars verða gárð-
arnir leigðir öðrum. /
Bæjarverkfæðingur.
Miðvdkudagur 20. marz 1968 — ÞJÓÐVILJINN — SlÐA 5
Lltil ollusaqq
velt að finna sikipin, þau lágu
alllamgt frá landi — næst
Friedrich Engéls, þá Litlafellið
og svo Vélíkí Oktjabr.
Nikolaéf skjpstjóri kom skjót-
lega á vettvang og bauð
fulltrúum Dagsbrúnar upp til
sín til viðtals og bað menn
sína að sýn.a bátsmönnum
skiþið, enda var nokkuð að
sýna, skipíð spánnýtt í sinni
fyrstu ferð og sjálfsagt búið
mörgum merkilegum tækjum.
Síðar höfnuðu bátsmenn á kvik-
myndasýningu hja áhöfninni.
Þá var sezt ndður til að ræða
alvörumál. Skipstjórinn gerði
grein fyrir sinni aðstöðu og
Guðmundur J. skýrði frá því
hversvegna verkfallsmenn litu
á losun í Litlafellið sem verk-
fallsbrot. Þetta fór allt fram
okkur en við fórum fram úr
því/ á leiðinni. Hefði'svo ekiki
farið, þá stæði kollega minn
elskulegur en ekki ég í glímu
við íslenzka lögkróba ...
Það er leiðinlegt að geta
ekki boðið ykkur upp á neitt
almenniiegt sagði hann, kcfek-
urinn er í landi. Ég er að vísu
ágætur kokkur sjálfur, enda
hefi ég nógan tíma ,*til að
skemmta mér við f>að heima,
uppi í sveit í Moldaviu, þegar
ég er í fríi. Bæði er að fríin
eru löng, einir fjórir mánuðir.
og svo er ég piparsveinn. Það
er svona með þessa litlu menn,
þeir ganga ekki út, bætti hann
við og horfði með nokkurri
' virðinigu á Guðmund J.
Seint í síðustu viku var svo
veitt undanþága til að tæma
skipið, en þá vofði það yfir að
flotayfirvöld í Moskvu kölluðu
það heim. Þá var skipið heim-
sótt aftur til að basta kveðju
á menn í kurteisisskyni. Ég
spurði Nikolaéf hvort mönnum
hans væri ekki farið að leið-
ast.
Jú, hann gat ekki alveg neit-
að því. Það er nú svo með sjó-
menn, sagði hann, að þótt þá
langi . stundum í. land, þá fer
þeim fljótt að leiðast • eftir að
þangað er komið, þeir vilja út
aftur til sinna starfa. En þetta
hefur nú allavega verið sögu-
leg ferð, svo mikið er víst. Og
blessaðir verið éklci að taka
myndir af mér, ég hef þannig
nef að ég tolli ekki á neinni
filmu. Og hvað sagði ekki sú
góða söguhetja, Ostap Bender:
Þú skalt ekki skilja neitt eftár
þar sem þú hefur verið. Þá
hefur enginn kvenmaður upp á
þér ... Á.B.

Skipið er nýtt og var í sinni fyrstu ferð: Það er svo hraðskreitt að til vandræða horfir. —
v \ (Ljósm.: A.K.).
mjög vinsamlega og kurteislega^
og Guðmundur sagði að lokum,
að afstaða verkfallsmanna yrði
skýrð í sérstöku bréfi til skip-
stjóra olíuskipanna sem sent
yrði öllum aðilum deilunnar.
Það bréf var síðan sent nokkr-
klukikustundum síðar og
am
þess m.a. getið ao verkfalls-
menn gætu að sínu leyti beitt
refsiaðgerðum gegn skipinu ef
losun yrði haldið áfram.
í offsettprentuðú blaði sem
kom út verkfallsdagana var
rætt um „íhlutun Rússa“. Um
þetta atriði er það að segja,
að þegar ég spurði skipstjórann
sérstaklega um afstöðu hans, þá
kom fram, að haran taldi siig
ekki geta leyst sjálfan úr því,
hvor deiluaðila hefði rétt fyrir
sér. Þeir hefðu á sig gagnstæð-
ar kröfur með yfirvofiandi refsi-
aðgerðum og hann sem útlend-
ingur gæti ekki dæmt um rétt-
mæti þeirra. Nikolaéf er verk-
fræðingur og skipstjóri í senn;
kannski þyrfti hann enn að
ganga í sikóla heima fyrir og
kynna sér lögvísindi, ef haen
ætti að sigla á fsland fram-
vegis? — En hann lét þess líka
getið að það væri sorglegt ef
skip sém kennt er við október-
byltinguna, yrði bendlað við
verkfallsbrot — eins og hver
maður gæti skilið.
Þetta var skemmtilegasta sjó-
férð þrátt fyrir það drauga-
lega svipmót sem allir nálægir
hlutir fá á sig í þoku. f föx-
inni voru flest ungir menn.
Þéir voru meira að segja með
froskmannsbúning með / sér,
þótt það stæði reyndar ekki til
að hafa njósnir af undarlegu
stéfni skipsins eða merkileg-
um skrúfum. Það voru rifjaðar
upp sögúr af viðskiptum við
Rússa við íslandsstréndur og
úti í Batúrni. Svo og verkfalls-
sögur nýjar og gamlar með ang-
an af lútsterku kaffi neðan úr
lúgar. Af sjálfu leiðir að menn
fara ekki í verkföll sér til gam-
ans, en svo mikið er víst að
þau koma þátttakendum í sér-
stakan ham, ýta við þeim með
sérstökum hætti fyrir sakir
beinnar nálægðar þeirra við
tíðindi sem miklu skipta.
Hugleiðingar af þessari teg-
und renna saman við samtöl.
sögur, kaffi, þoku og klukkna-
hringingu í skipunum fyrir ut-
ah. Það var ekki beinlínis auð-
Ni:
gamall, smávaxinn og létt-
ur í hreyfingum. Hann hefur
verið skipstjóri síðan 1962 og
alltaf á olíuskipum. Hann sýndi
skip sitt með nokkru stolti eins
og eðlilegt var. *Það er svo
hraðskreitt að til vandræða
horfir, sagði hann hlæjandi.
hitt skipið., Friedrich Engels
átti að koma hingað á undan
LAUSAR STÖÐUR
Stöður þriggja aðstoðarlækna við sknrðlæknisdeild
Borgarspítatens í Fossvogi eru lausar til umsókn-
ar. Upplýsingar varðandi stöðumar veitir yfir-
læknir deildarinnar dr. med. Friðrik Einarsson.
Laun samkvæmt samningi Læknafélags Reykja-
víkur við Reykjavíkurborg. Stöðumar veitast frá
1. ágúst n.k. eða samkv. nánara samkomulagi.
Umsóknir ásamt upplýsingum um nám og fyrri
störf sendist Sjúkrahúsnefnd Reykjavíkur, Btírgar-
spítalanum í FosSvogi fyrir 21. apríl n.k.
Reykjavík, 18/3 1968.
Sjúkrahúsnefnd Reykjavíkur.
Frá Raznoekport, U.S.S.R.
ÍSÍÍSSSSSSWps!*
sími 1 73 73
i
)
{