Þjóðviljinn - 10.07.1969, Blaðsíða 8

2 SÉa*V — JVtóöVTíLJTNN — Firmn'tudagur 10. JdK 1989.
ROTTU-
KÓNGURINN
EFTIR
JAMES
CLAVELL*
ótal sinnum áður því að Ewart
svaí alltaí órólega.
— Það þykir mér leitt.
Ewart sagði alltaff Það þykir
mér leitt. Hann hoppaði þung-
lamalega niður á gólfið. Ha-nn
átti ekki heima í Changi. Hann
hefði átt að vera í fimm mílna
f.íarlægð. innanum óbreyttu borg-
arana, þar- sem kona hans og
t>örn voru — ef til vill. Það
hafði aldrei verið leyft neitt
samband milli búðanna.
— H-vaða dagur er í dag, Ew.
airt? sagði Peter Marlowe við-
utan, meðan þéir biðu eftir
morgun m a tn um.
— Sunnudagur.
f>að fór hrollur um Peter Mar-
lowe þegar hann mundi eftir
öðrum sunnudegi.
Það var eftir að japanski leit-
arílokkurinn hafði náð honum.
Hann var á sjúkrahúsinu, í Ban-
dung þann sunnudag. Og þann
sunnudag höfðu Japanimir fyr-
irskipað veiku slríðsföngunum
að taka saman föggur sínar og
búa sig undir ferðalag, því að
þeir ættu að fara á annan spít-
ala. Þeir voru látnir standa í
röðum hundruðum saman ÍNSpit-
alagarðinum. Peter Marlowe
mundi hvemig hann hafði hald-
ið á dýnunni sinni eftir götun-
um í Bandung undir brennandi
himni. Og svo höfðu fangelsis-
hliðin opnazt og lokazt að nýju
bakvið hann. Það var nóg rúm
til að liggja í portinu. En hann
og nokkrir aðrir höfðu verið
læstir einir inn.i í örsmáum klef-
um. í veggjunum vóru hlekkir
t>S gat í gólfinu sem kom í stað
salemis. Kringum það lá margra
^ra. saiur og ðaunillur hálmur
var breiddur á gólfið. f klefán-
um við hliðina á honum var geð-
veikur maður. Javabúi sem hafði
t.ryllzt og drepið þrjár konur og
tvö böm áður en Hollendingarn-
ir gátu yfirbugað hann. Nú voru
Hollendiingaimir ekki lengur
fangaverðir. Þeir voru sjálfir í
fangelsi. Hinn geðveiki hringlaði
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Fegrurarsérfraaðingui £
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Haugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMl 33-968
í hlekkjunum og æpti dag og
nótt.
Það var dálítið gat á hurð-
inni hjá* Peter Marlowe. Hann
lá á hálminum og horfði á fæt-
urna sem framhjá gengu og t>eið
eftir mat og Mustaði á fang-
ana sem dóu bölvandi, því að
þarna gekk pest.
Hamn beið til eilifðarnóns.
Svo var þögn og hreimt vatn
og það var ekki lengur aðeins
lítið gat út til umheimsins, held-
ur vair himinninn fyrir ofan hann,
26
og hann var þveginn úr köldu
vatni. Hann opnaði augun og sá
tvö vingjarnleg andlit lúta nið-
ur að sér og bæði voru frið-
sæl að sjá og hann hugsaði með
sér að nú væri hamn dauður.
En það voru Mac og Larkin.
Þeir höfðu fumdið hdnn rétt áð-
ur en þeir yfirgófu fangelsið til
að fara í aðrar búðir. Þeir höfðu
haldið að hann væri Javamaður
eins og brjálaði maðurinn i
næsta klefa, sem ennþá gargaði
og hristi hlekkina, því að hann
hafði líka hrópað á malayísku
og verið líkur Javamanninum . ..
— Komdu nú, Peter, sagði
Ewart aftur. — Það er komimm
matur.
— Þökk fyrir. Peter Marlowe
tó-k mataráhöldin sín.
— Ertu frískur?
— Já. Og eftir stutta stund
sagðj hann: — Það er gott að
vera á lífi, er ekki svo?
Peter Marlowe gekk til sjúkra-
hússins ^með hænubrjóst og læri
í dunkinum sínum. Hann og Lar-
kin höfðu keypt það af Foster
ofursta fyrir sextíu dollara og
dálítið tóbak. Hann sat við hlið-
ina á Maó meðan hann gæddi
sér á hænunmi.
— Sem ég er lifamdi, ég hef
ekki verið svona saddur í háa
herrans tíð.
— Þú lítur líka hraustlega út
núrna, Mac.
Peter Marlowe sagði Mac
hvemig pen i n garn ir fyrir hæn-
unni væru fengnir og Mac
sagði: — Það var alveg rétt ,af
þér að taka við penánigunum.
Það er mjög sennilegt að PrmAy
hiafi stolið úrinu eða svindiað
eitthvað á þvi. Það var rangt af
honum að reyna að selja sviik-
ið úr. Mundu það, drengur minn,
Caveat emptor.
— Hvemig stendur þá á því
að ég er svo skolli vansæll yfir
því? spurði Peter Marlowe. —
Þið Larkin segið báðir að þetta
sé alit í laigii. Og þó fannst mér
Larkin ekki alveg eins viss um
það og þú —
— Þetfca eru viðskipti, dreng-
ur minn. Larkin er ekki annað
en bókhaldari. Hann er enginn
bissnessmaður. Nei, talaðu held-
ur við mig.
— Þú ert ekki annað en vesall
gúmmiframleiðandi. Hvem skoll-
ann veizt þú um viðskipti? Þú
hefur hímt á plantekrunni þinni
árum saman.
— Ég skal láta þig vita, sagði
Mác og ýfði sig, — að plantekru-
eigandi verðúr að hafa vit á við-
skiptum. Hann þarf daglega að
höndla við Tamila og Kínyerja
— þeir eru svo sannarlega út
undir sig og þekkja öll brögð.
Peter Marlowe var feginn því
að Mac skyldi farinn að bregð-
ast á eðlilegan hátt við striðni
hans.
Næstum án þess að vifca af
því fóru þeir að tala malavísku.
Svo sagði Peter Marlowe kæru-
leysislega: — 'Þekkirðlf tæki sem
samanstendur af þrennu? Til ör-
yggis talaði hann um útvarpið
í líkingum.
Mac leit í kringum sig til að
vera viss um að engiinn heyrði
til þeirra. — Já. Hvað um það?
— Er þér ljóst hvað amar að
því núma?
— Ekki alveg — en næstum
því. Af hverju spyrðu að því?
— Af þvi að golan hefur
hvíslað að mér dálitlu um lyf
sem gæti lækmað ýmiss konar
sjúkdóma.
Það birti.yfir svipnum á Mac.
—- Þú hefur glaitt gamlan imamn.
Eftir tvo daga verð ég kominn
héðan út. Þá ferðu með‘ mi.g á
fund þess sem hvíslaði.
— Nei. Það er . ómögulegt. Ég
verð að fara eimrí. Og fljótlega.
—■- Ég' vil ekki koma þér í
hættu, sagði Mac áhyggjuíullur.
— Colan glæddi vonina. Eins
og í Kóraminum stendur: án
vonar er maðurinn aðeins dýr.
— Betra væri að bíða en
leggja lífið í hættu.
— Ég vil gjaman bíða en
vizkunmar verð ég að afla mér
í dag.
— Af hverju? sagði Mac á
en.sku. — Af hverju í dag, Peter?
Peter Mairlowe bölvaði sjólf-
um sér, vegna þess að hann hafði
gengið í þá gildru sem hann
hafði reyrnt svo van.dlega að.forð-
ast. Hann vdssi að segði ha-nn
Mac frá þorpinu, myndi Mac
verða alveg miður sín af kvíða.
Ekiki svo að skilja að Mac gæti
stöðvað hann, en hann vissi að
hamn færi ekki, ef Mac og Lar-
kin bæðu hann um að láta það
vera vera. Hvern fjandann á ég
nú að gera?
Svo mundi hann eftir ráðlegg-
ingum kóngsins. — í dag eða á
morgun. það skiptir ekki máli.
Ég hef bara áhuga, sagði hann
og lék út trompinu sínu. Hann
reis á íætur. Eizta bragðið í
heimimum. — Jæja. við sjáumst
á morgun, Mac. Kannski lítum
við Larkin inn í kvöld.
Mac fór aftur að tala malaj-
isku. — Segirðu satt? Skiptir
dagurinn í dag engu máli?
Hann leif rrieð áhyggjusvip á
Peter Marlowe. Er hann að
flækja sér í eitthvað með kómg-
inum? Jæja, hu.gsaði hann
þreyttur, Peter er í hættu nú
þegar vegna útvarpsins, og hann
hefúr flutt með sér þriðjunginn
af því alla leið frá Java.
— Ég held að hætta sé á ferð-
um, sagði hann loks.
— Bjarndýr getur tekið hun_
áng frá vespu án þess að leggja
sig i hættu. Köngurló getur ör-
ugg leitað skjóls umdir björgum,
því hún veit hvar hún á að leita.
Vertu ekiki hræddur um mig,
gamli minn. Ég leita aðeins und-
i.r björgum.
Mac kinkaði kolli rórri á svip.
— Kannastu við hylkið mitt?
— Já, vissulega.
— Ég held hann bafi sýkzt^
þegar regmdropi smau.g geigmum
gat á himni hans'og snerti i
honum hlut, sem rotnaði efns og
fallið tré í frumskógi. Hlutur-
inn er lítill. eins og örlítil slanga,
mjó eins og ámamaðkur, stutt
eins og. kakkalakki. Hamn stundi
og tey gði úr sér; — Mér er
illt i bakinu. sagði hann á ensiku.
— Vil'tu ekki laga kodd'ann
minn.
Þegar Peter Ma.rlowe laut yfir
hann. reis Mac upp við dogg og
hvísláði í eyra hans: — Þéttir,
þrjú hundruð mikroíaröd.
— Er þetta betra? ,spurði Pet-
er Marlowe þegar Mac lagðist
út af.
— Miklu betra, drenigur minn.
Jæja, vertu nú sæll. Þetta tal
hefur gert mig þreyttan.
— Salamat, sagþi Peter Mar-
lowe og gekk út i sólskinið. Þétt-
ir, þrjú - hundruð mákrófaröd.
Hver fjandinn er rpikrofarad?
Hanin settist. niður hjá stígn.um.
Nú veit ég hvað ég þarf að ná
í. Það hlýtur að vera útvarp í
Tökum að okkur
viðgerðir, breytmgar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagnmga og veggfóðrunar.
Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinn cmeð ’fullri
ábyrgð. — Sími 18892.
FóiíS þér fslenzk gólffeppi frós
TEPWÍÍ
ZiUinta
TEPPAHUSIfl
Bnnfremur ódýr EVLAN fepp?.
Sparið tíma og fyrirfiöfn, og verzfiÖ á einum siaÖ.
SUÐURLAIMDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX1311
BIIAMKS A-1 sósa: Með kjöti,
me<T fiski- ineð liverfu sem er
Jarðýtur — Traktorsgröfur
Höfum til ieigu litlar og stórar jarðýtur, traktors-
gröfur og bílkrana. til allra framkvæmda, innan
sem \itan borffarinnar
arðvinnslan sf
J
Siðumúia 15 — Símar 32480 — 31080.
Heimasímar 83882 — 33982.
HÚSEIGENDUR
Tek að mér að skafa upp og olíubera uti-
hurðir og hverskonar utanhúss viðar-
- Upplýsingar í síma: 20738.
klæðningu
Trésmiðaþjónustan
veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og við-
haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þeirra
ásamt breytingum og annarri smíðavinnu úti sem
inni. — SÍMI 41055.
HÚSAÞJÓNUSTAN s.f.
MÁLNINGARVINNA
ÚTI - INNI
Hreingemingar, lagfærum ým*
islegt s.s. gólfdúka, flísalögn,
mósaik, brotnar rúður o. Ð-
Þéttum steinsteypt þök. —
Bindandi tilboð ef óskað er.
SÍMAR: 40258-83327
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi.
sumarbústaði og báta.
V arahl utaþ jónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýfa gerð einhólfa elda-
véla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069.