Þjóðviljinn - 10.07.1969, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 10.07.1969, Blaðsíða 8
2 SÉa*V — JVtóöVTíLJTNN — Firmn'tudagur 10. JdK 1989. ROTTU- KÓNGURINN EFTIR JAMES CLAVELL* ótal sinnum áður því að Ewart svaí alltaí órólega. — Það þykir mér leitt. Ewart sagði alltaff Það þykir mér leitt. Hann hoppaði þung- lamalega niður á gólfið. Ha-nn átti ekki heima í Changi. Hann hefði átt að vera í fimm mílna f.íarlægð. innanum óbreyttu borg- arana, þar- sem kona hans og t>örn voru — ef til vill. Það hafði aldrei verið leyft neitt samband milli búðanna. — H-vaða dagur er í dag, Ew. airt? sagði Peter Marlowe við- utan, meðan þéir biðu eftir morgun m a tn um. — Sunnudagur. f>að fór hrollur um Peter Mar- lowe þegar hann mundi eftir öðrum sunnudegi. Það var eftir að japanski leit- arílokkurinn hafði náð honum. Hann var á sjúkrahúsinu, í Ban- dung þann sunnudag. Og þann sunnudag höfðu Japanimir fyr- irskipað veiku slríðsföngunum að taka saman föggur sínar og búa sig undir ferðalag, því að þeir ættu að fara á annan spít- ala. Þeir voru látnir standa í röðum hundruðum saman ÍNSpit- alagarðinum. Peter Marlowe mundi hvemig hann hafði hald- ið á dýnunni sinni eftir götun- um í Bandung undir brennandi himni. Og svo höfðu fangelsis- hliðin opnazt og lokazt að nýju bakvið hann. Það var nóg rúm til að liggja í portinu. En hann og nokkrir aðrir höfðu verið læstir einir inn.i í örsmáum klef- um. í veggjunum vóru hlekkir t>S gat í gólfinu sem kom í stað salemis. Kringum það lá margra ^ra. saiur og ðaunillur hálmur var breiddur á gólfið. f klefán- um við hliðina á honum var geð- veikur maður. Javabúi sem hafði t.ryllzt og drepið þrjár konur og tvö böm áður en Hollendingarn- ir gátu yfirbugað hann. Nú voru Hollendiingaimir ekki lengur fangaverðir. Þeir voru sjálfir í fangelsi. Hinn geðveiki hringlaði HÁRGREIÐSLAN Hárgreiðslustofa Kópavogs Hrauntungu 31. Sími 42240. Hárgreiðsla. Snyrtingar. Snyrtivörur. Fegrurarsérfraaðingui £ staðnum. Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu og Dódó Haugav. 18. III. hæð (lyfta) Sími 24-6-16. Perma Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garðsenda 21. SÍMl 33-968 í hlekkjunum og æpti dag og nótt. Það var dálítið gat á hurð- inni hjá* Peter Marlowe. Hann lá á hálminum og horfði á fæt- urna sem framhjá gengu og t>eið eftir mat og Mustaði á fang- ana sem dóu bölvandi, því að þarna gekk pest. Hamn beið til eilifðarnóns. Svo var þögn og hreimt vatn og það var ekki lengur aðeins lítið gat út til umheimsins, held- ur vair himinninn fyrir ofan hann, 26 og hann var þveginn úr köldu vatni. Hann opnaði augun og sá tvö vingjarnleg andlit lúta nið- ur að sér og bæði voru frið- sæl að sjá og hann hugsaði með sér að nú væri hamn dauður. En það voru Mac og Larkin. Þeir höfðu fumdið hdnn rétt áð- ur en þeir yfirgófu fangelsið til að fara í aðrar búðir. Þeir höfðu haldið að hann væri Javamaður eins og brjálaði maðurinn i næsta klefa, sem ennþá gargaði og hristi hlekkina, því að hann hafði líka hrópað á malayísku og verið líkur Javamanninum . .. — Komdu nú, Peter, sagði Ewart aftur. — Það er komimm matur. — Þökk fyrir. Peter Marlowe tó-k mataráhöldin sín. — Ertu frískur? — Já. Og eftir stutta stund sagðj hann: — Það er gott að vera á lífi, er ekki svo? Peter Marlowe gekk til sjúkra- hússins ^með hænubrjóst og læri í dunkinum sínum. Hann og Lar- kin höfðu keypt það af Foster ofursta fyrir sextíu dollara og dálítið tóbak. Hann sat við hlið- ina á Maó meðan hann gæddi sér á hænunmi. — Sem ég er lifamdi, ég hef ekki verið svona saddur í háa herrans tíð. — Þú lítur líka hraustlega út núrna, Mac. Peter Marlowe sagði Mac hvemig pen i n garn ir fyrir hæn- unni væru fengnir og Mac sagði: — Það var alveg rétt ,af þér að taka við penánigunum. Það er mjög sennilegt að PrmAy hiafi stolið úrinu eða svindiað eitthvað á þvi. Það var rangt af honum að reyna að selja sviik- ið úr. Mundu það, drengur minn, Caveat emptor. — Hvemig stendur þá á því að ég er svo skolli vansæll yfir því? spurði Peter Marlowe. — Þið Larkin segið báðir að þetta sé alit í laigii. Og þó fannst mér Larkin ekki alveg eins viss um það og þú — — Þetfca eru viðskipti, dreng- ur minn. Larkin er ekki annað en bókhaldari. Hann er enginn bissnessmaður. Nei, talaðu held- ur við mig. — Þú ert ekki annað en vesall gúmmiframleiðandi. Hvem skoll- ann veizt þú um viðskipti? Þú hefur hímt á plantekrunni þinni árum saman. — Ég skal láta þig vita, sagði Mác og ýfði sig, — að plantekru- eigandi verðúr að hafa vit á við- skiptum. Hann þarf daglega að höndla við Tamila og Kínyerja — þeir eru svo sannarlega út undir sig og þekkja öll brögð. Peter Marlowe var feginn því að Mac skyldi farinn að bregð- ast á eðlilegan hátt við striðni hans. Næstum án þess að vifca af því fóru þeir að tala malavísku. Svo sagði Peter Marlowe kæru- leysislega: — 'Þekkirðlf tæki sem samanstendur af þrennu? Til ör- yggis talaði hann um útvarpið í líkingum. Mac leit í kringum sig til að vera viss um að engiinn heyrði til þeirra. — Já. Hvað um það? — Er þér ljóst hvað amar að því núma? — Ekki alveg — en næstum því. Af hverju spyrðu að því? — Af þvi að golan hefur hvíslað að mér dálitlu um lyf sem gæti lækmað ýmiss konar sjúkdóma. Það birti.yfir svipnum á Mac. —- Þú hefur glaitt gamlan imamn. Eftir tvo daga verð ég kominn héðan út. Þá ferðu með‘ mi.g á fund þess sem hvíslaði. — Nei. Það er . ómögulegt. Ég verð að fara eimrí. Og fljótlega. —■- Ég' vil ekki koma þér í hættu, sagði Mac áhyggjuíullur. — Colan glæddi vonina. Eins og í Kóraminum stendur: án vonar er maðurinn aðeins dýr. — Betra væri að bíða en leggja lífið í hættu. — Ég vil gjaman bíða en vizkunmar verð ég að afla mér í dag. — Af hverju? sagði Mac á en.sku. — Af hverju í dag, Peter? Peter Mairlowe bölvaði sjólf- um sér, vegna þess að hann hafði gengið í þá gildru sem hann hafði reyrnt svo van.dlega að.forð- ast. Hann vdssi að segði ha-nn Mac frá þorpinu, myndi Mac verða alveg miður sín af kvíða. Ekiki svo að skilja að Mac gæti stöðvað hann, en hann vissi að hamn færi ekki, ef Mac og Lar- kin bæðu hann um að láta það vera vera. Hvern fjandann á ég nú að gera? Svo mundi hann eftir ráðlegg- ingum kóngsins. — í dag eða á morgun. það skiptir ekki máli. Ég hef bara áhuga, sagði hann og lék út trompinu sínu. Hann reis á íætur. Eizta bragðið í heimimum. — Jæja. við sjáumst á morgun, Mac. Kannski lítum við Larkin inn í kvöld. Mac fór aftur að tala malaj- isku. — Segirðu satt? Skiptir dagurinn í dag engu máli? Hann leif rrieð áhyggjusvip á Peter Marlowe. Er hann að flækja sér í eitthvað með kómg- inum? Jæja, hu.gsaði hann þreyttur, Peter er í hættu nú þegar vegna útvarpsins, og hann hefúr flutt með sér þriðjunginn af því alla leið frá Java. — Ég held að hætta sé á ferð- um, sagði hann loks. — Bjarndýr getur tekið hun_ áng frá vespu án þess að leggja sig i hættu. Köngurló getur ör- ugg leitað skjóls umdir björgum, því hún veit hvar hún á að leita. Vertu ekiki hræddur um mig, gamli minn. Ég leita aðeins und- i.r björgum. Mac kinkaði kolli rórri á svip. — Kannastu við hylkið mitt? — Já, vissulega. — Ég held hann bafi sýkzt^ þegar regmdropi smau.g geigmum gat á himni hans'og snerti i honum hlut, sem rotnaði efns og fallið tré í frumskógi. Hlutur- inn er lítill. eins og örlítil slanga, mjó eins og ámamaðkur, stutt eins og. kakkalakki. Hamn stundi og tey gði úr sér; — Mér er illt i bakinu. sagði hann á ensiku. — Vil'tu ekki laga kodd'ann minn. Þegar Peter Ma.rlowe laut yfir hann. reis Mac upp við dogg og hvísláði í eyra hans: — Þéttir, þrjú hundruð mikroíaröd. — Er þetta betra? ,spurði Pet- er Marlowe þegar Mac lagðist út af. — Miklu betra, drenigur minn. Jæja, vertu nú sæll. Þetta tal hefur gert mig þreyttan. — Salamat, sagþi Peter Mar- lowe og gekk út i sólskinið. Þétt- ir, þrjú - hundruð mákrófaröd. Hver fjandinn er rpikrofarad? Hanin settist. niður hjá stígn.um. Nú veit ég hvað ég þarf að ná í. Það hlýtur að vera útvarp í Tökum að okkur viðgerðir, breytmgar, viðbyggingar, gler- ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn- ig menn til flísalagnmga og veggfóðrunar. Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp til sveita. — Vönduð vinn cmeð ’fullri ábyrgð. — Sími 18892. FóiíS þér fslenzk gólffeppi frós TEPWÍÍ ZiUinta TEPPAHUSIfl Bnnfremur ódýr EVLAN fepp?. Sparið tíma og fyrirfiöfn, og verzfiÖ á einum siaÖ. SUÐURLAIMDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX1311 BIIAMKS A-1 sósa: Með kjöti, me<T fiski- ineð liverfu sem er Jarðýtur — Traktorsgröfur Höfum til ieigu litlar og stórar jarðýtur, traktors- gröfur og bílkrana. til allra framkvæmda, innan sem \itan borffarinnar arðvinnslan sf J Siðumúia 15 — Símar 32480 — 31080. Heimasímar 83882 — 33982. HÚSEIGENDUR Tek að mér að skafa upp og olíubera uti- hurðir og hverskonar utanhúss viðar- - Upplýsingar í síma: 20738. klæðningu Trésmiðaþjónustan veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og við- haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þeirra ásamt breytingum og annarri smíðavinnu úti sem inni. — SÍMI 41055. HÚSAÞJÓNUSTAN s.f. MÁLNINGARVINNA ÚTI - INNI Hreingemingar, lagfærum ým* islegt s.s. gólfdúka, flísalögn, mósaik, brotnar rúður o. Ð- Þéttum steinsteypt þök. — Bindandi tilboð ef óskað er. SÍMAR: 40258-83327 SÓLÓ-eldavélar Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi. sumarbústaði og báta. V arahl utaþ jónusta. Viljum sérstaklega benda á nýfa gerð einhólfa elda- véla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði ELDAVÉLAVERKSTÆÐI JÓHANNS FR. KRISTJÁNSSONAR h.f. Kleppsvegi 62 — Sími 33069.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.