Þjóðviljinn - 23.11.1969, Blaðsíða 10

l' — KnOÐWíLJl'NTJ — SuniuudiaiStMr 23. njóvember 1969.

INGA HAMMARSTRÖM
STJÖRNU
HRAP
að óg hef þektkt hana alla mína
ævi. — Það hilýtur að leynast
karlmaður einhvers staðar.
— Jæja, kannski, viðunkenndi
hún og hætti í sikyndi viðgrát-
kiiökkvann og fór að tala í eðHi-
legum tón. — Við getum sag,t
að ég þrái samtoland af hvíld...
og tilbreytni. Sjáðu til, þessi
maður er eklki vitund líkur þeim
mönnum sem ég hitti að stað-
aldri. Ég þarf í rauninni dálít-
inn tíma áður en óg geri ein-
hverjar örlagariikar ráðstafamr-
— Hvers konar ráðstaiianir?
sipurði ég gagntekin iilum grun.
— Jú, sjéðu til, hann er gift-
ur, en hann viIL skilja cg giit-
ast mér.
— Og svo ertu að segja að
hann sé ekki eins og aðrirkarl-
menn. Mér virðist hann öllu
heldur ósköp venjulegt eintak af
hversdagslegiustu tegiund, sagði
ég siðavönd. — Hver er þessi
riddari, sem helfur töfrað þig
sivona?
— Hann er enginn riddari,
fidlyrti hún- — Hann er ósköp
borgaralegur og einskonar stór-
lax í heimatoæ sánum.
— Hvað heitirbærinn? spurði
ég.
Hún nefhdi naifnið og gerði
það með hrifhingu í röddinni,
rétt edns og hún væri að lesa
ástarljóð á sklóllasikemmtun. —
Kannastu við toæinn? spurði húh.
— Já, reyndar, sivaraði óg. Þeir
haifia byggt sér ráðhús þarna
uppfirá sem þeir vilja að ég
slkneyti. Fonmaður menningar-
nefindarinnar hjá þeim hefiur elt
mig á röndum í saimtann vikuim
saman og sent mér sæg af heill-
andi ljósmyndum af Aðaistræti
og tolaðsöluturninum.
— Þetta hlýtur að vera dá-
samlegur bær, sagði Mari dreym-
andi. — Fraimfara.sinnaður og
•s
m
W EFNI
/ SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HARGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sámi 42240,
Hárgreiðsla. Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Fegrunarsérfræðingur á
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Lauga/v. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Gairðsenda 21. SÍMI 33-9-68
lifandi, rnieð smóiðnaði, útgerð
og skiðalyftum. Ég hittá þenn-
an mann þegar hann kom hing-
að fyrir noklcrum vikum til að
ræða við innanríkisráðherrann
um jafnvægisstefnuna þáma upp
firá.
— Hvað er jafnvægisstefna ?
spurði ég.
— Ég veit það ekki aflmenni-
lega, en það virðist vera edtt-
hvað mdkilvægt og áhrifamikdð-
Ég hefi ailltaf verið svo hrifin
af löngum crðum og hann, not-
ar næstum eingöngu svodeiðis
orð. Til þessa hef ég mesfmegn-
is kynnzt karlmönnum sem eru
svo taiuigaspenntir að þpir geta
með naumindum haidið séruppi
niiQflii þess að gagnrýnin birtist
— enda þótt þedr þyfldst aldrei
Jesia hana, '
— Og nú ertu að hugsa urn
að fara touirt með þessiuim smá-
hæjarstórlaxi ?
— Ekki beinMnis. Ég ætla að
fara til heimabæjar hans og ait-
huga hvemig mér lízt á stað-
hætti, ef ske kynni að mérdytti
í hug að setjasit bar að.
— Þú étt þó ekki við, að þá
sért í fiullri .alvöru. að hugsa um
að gefa leiklisitina upp á bátinn,
verða húsmóðir í simótoæ, aðeins
vegna þessa karimanns?
-t- Ég veit þ>að ekki, en ég
toarf að komast að niðurstöðu.
Ég er búin að leika svo lengi.
Ég ,er komin yfir brítugit og hef
verið stjama í tíu ár. Ég lít
svo á að maður eigi að draiga
sig í hllé meðan leikurinn stend-
ur sem hæst. Þá minnast áhorf-
endur manns eins og maður vai’,
en ekki sem útjaskáðrar knáfcu
sem á æ erfiiðam með að taka
þátt í samkeppninni við nýju
brjósitapíumar.
— Vedt þessi maður að þú
ætlar að korna og vera í viku?
Og hvað hefur eiginkonan uan
þetta að segja?
— Hún fer að heiman í nokkra
daiga, en auðvitað ætla ég ekki
að búa heima hjá honum. Ég
fer í bíl og fæ mér herbergi á
hótelinu. Þú virðist annarsefcki
sérlega trúuð á þetta allt sam-
an-
— Nei, það mó hamingjan
vita!
— Ef ég segi þér nú að ég
var „dulbúin“ þegar við hdtt-
umst, þá skilurðu kannski bet-
ur að þetta er aivara.
— Hann hefur með öðrum orð-
um efcki hugmynd um að þú
sért hin fræga leikkona Mari
Madk?
— Nei, hann heldur að ég sé
Mária Malmström, sæmilega
eínum búin og áhy.ggjuilaus um
afkomuna, en annað vedt hann
ekki um mág.
Við töluðum stundum uon
„dultoúning“ þegar Mari lét það
eftir sér að ganga uim án stór-
kostlegu rauðu hárkoUunnar og
blaktandi svörtu gerviaugnahár-
anna, auk annars andlitsfarða
sem skapaði hið heillandd útlit
hennar. Undir því öllu saman
var hún ósköp hversdaigsleg í
úfiiti, jafnvel þótt hún hefði
jafnvel þá til að bera þennan
kynþokka sem seiddi til sín
karlmennina eins og segull.
Mér var ljósit að ég gæti eikki
komið í veg fyrir að hún geröi
þessa tilraiun. Þegar á afllt var
litið var alveg eins gott að hún
færi á staðinn og 'kæmisit sjálf
áð raun um að þessi norðlenzka
sitórborg giæti alldred orðið henni
fullnægjandi heimur það sem
hún ætti ólifað- Við höfðum
aldreá la®t í vana okíkar að
vera með sdðapródikanir hvor
við aðra í sambandd við ástar-
ævintýri, heldur reyndumvið að
hjálpa hvor annarri í saim-
bandi við hagnýt vandamál
sem stundum sikutu upp koilflin-
um. Ég var sannfærð um að
Mari. væri að lei-ka hlutverk án
þess að vita það sjólf. Hún só
framtíðairmtynd a£ sjólfri sér
sem mdðdeplli í smábæjarlífiiniu.
Hún taflaði fiurðu bamalega um
framitiðaráæUanir sínar með
mikfliu handapati — það var
næstum eins og hún töfraðd
sotningar sifnar úr loftiruu, og
þessii vand hennar hefur alltaf
hriifið mig. Oft haifði ég ósikað
þess aö Mari gæti stanzað svo
lenigi hjá mér undir þaki
bemskuheámilisins aö ég fengi
tækifiæri til að teikna hana al-
mennileiga 'og fiá hana fyrir
módel, en hún hafði aldrei næga
þoílinmæði.
Hún var grednilega staðráðin
í því að komast burt frá örtröð-
inni í kvikmyndaveriniu, starfs-
bræðrunum, þessuim yfinmóta
hjairtanfleigiu fjandmönnumg slétt-
uffi og felfldum umboðsmönnum
með samvÍ2iku úr smíðajámi,
fraimleiðenduim og saumakonium,
sem virtust stjórna líö hennar.
Það tók Mari tíu mínútur í
viðbót að fá mdg á sitt mái. Ég
var í góðu skapi þennan daig og
mér filaug í buig, að ef til vill
yrði það bara gaman að íklæðast
hami Maris í fáeina daga. Reynd-
aa- féllst ég ekki á betta fyrr en
Hansson hafði lýst því yfir að
það væri ekki afliveg óhuigsandi
að ég kæmd fram á hátiðdnnd í
sitaðinn fyrir Mari. — En það
útheimtir óhemju fyrirhöfn,
bætti hún við.
Tviiburasórfræðdnigár hefiðu ef-
laust rifíð hár sitt ef hann befiði
rekizt á ókkur Mari. Það fer
ævinflega í taugamar á vísinda-
mönnum þegar náttúran brýtur
þau lög sem þeir hafa setthenni.
Við Mari vorum meira að segja
eineggja tvíburar, en óg varhætt
að hafa orð á því við fólk fyrir
löngu. Það var aílltaf tekið sem
hæpin gamansemi og svaraðmeð
vantníarbrcsi. .•
Ég dvaldist megnáð af æsku
rninni á skuggaflegum heimaivist-
arskólum hér og þar í Evrópu,
rneðan Mari stundaði alls konar
íþróttir sem eru hollar fyrirhör-
und og limaiburð. Hún stóð sig
ekki sérlega vel í skóla og vil
að mynda var henni vísað úr
fáeimum, áður en hún komst í
það að gerast staitisti og fékk
loks dálátið hlutverk í kvik-
mynd. Eftir það varð hún ein-
fialdlega stjarna, sem valdi og
hafnaði samningum að villd.
Við höfðum báðár ósköp
hversdagslegt skollitað hár, sem
Mari hafði mjög stuttfclippt og
litaði rautt Ofan á það sétti
hún svo þessa sikélfilegu hárkollu
sem ég fékk þvílíka andstyggð
á þessa hátíðadaga. Andlitsfall
okkar var reyndar ósköp líkt en
Mari hafðd gott flag á að færa
sér í nyt alls kyns fegrunarlyf
og aiuk þess hafði hún nieð að-
gerð látið fegra á sér kubbslegt
nefiið. .
Næstu dagar voru helgaðir
eins kcnar uppbyggdngu. Hans-
son var svo sannarlega starfí
sínu vaxin — mér fannst bók-
staflega eins og mér hefði verið
snúið við og óg gerð að annarri
niiamnveru. Hún reyndi marigs
konar fegrunarlyf, neyddi mig
til að venja mig við að bera
fiöílsk augnahár, en það erpynt
ing sem engu tafli teikur. Aulc
þess varð óg að læra að koma
nokkum veginn eðliiiega fram í
þeim samkvæmisfatnaði sem
kvikmyndafiélagið haifði kostað
upp á Mari við hátíðdna — riíð-,
þröngum hylkjum sem óg gat
tæpast andað í eillegar byflgjandi
kvöldkjólum sem fióru ekiki á
hreyfingu fyrr en ég hafðdgeng-
ið nokkur skref-
Sjálfstraust mitt fór smóm
saiman að bregðast. Öðum nólg-
aðist dagurinn er óg sfcyldi birt-
ast á luzushiótelinu þar sem
stórmenni kviikmyndaihedimsins
•áttu að sadihast saman. Einni
bæð hótelsáns hafði verið breytt
í kvikmyndasal og þar átti að
sýna kvikmyndir hátíðairinnar,
þrjár eða fjórar á degi' hverj-
urn, og í þessum risastóru sail-
arkynnum aetti ég að ganga upp
á sviðið og segja þrjár vel æfð-
ar setningar á frönsku. Ég hafði
te'kið þennan undirbúning að
mestu eins og grín eða edns og
þagar föt eru mátuð fyrir gríimiu-
dansleik, en þegar til kasitanna
kom sikálf ég í hnjáliðunum.
Það kom hins vegar á daig-
inn að Mari halfði hafit rétt fyrir
sér. Það ætlaðdst emginn tilþeiss
að hún segðft neitt af viti og
óttaslegin crðfæd mín í hátíða-
kfiðnum, varð til þess að menn
fóru að álíta mig djúpvitra og
meira að segja harðsoðnir gagn-
rýnendur urðu taugaóstyrkiir í
névist minni og reyndu að hafa
haigsitæð áhrif á miiig með há-
fíejqgum spakmæitum, .
Það gerðu þeir ldka. Ég varð
enn þöguilili og kinikaði kolfli í-
hugandi yfir ödlu sem þeir sögðu
og það varð aðeins til að styrkja
þá í þeirri trú að Mari Mark
væri stjama með peruna í lagi.
Ei.ginlega var erfiðast að ráða
við fötin hennar Mari. Hvers-
degslega hef ég' aflidrei ha.ft a-
huga á margbrotnu fataskrúði,
öllu heldur hof ég litið á föt
sem þægilegt hjálpartæki til að
láta lítið á sér bera, m. a- til
að komast hjá því að láta benda
á sig sem „þessa furðulegu lista-
konuj hefurðu séð útganginn á
henni?“
Blaðafulltrúarnir sýndu á all-
an hátt að þeir kunnu að meta
fyrirhöfn Hanssons — einkum
og sér í lagi þeir frönsku sem
létu hina fáránlegustíi gufllhaimr’a
dynja á mér. Þeir virtust ekki
hafa neina dómigreind. 1 nokkra
daga liifði ég í óraunverulegum
heimi blýþungs munaðar og Mari
hafði haft á réttu að standa um
það, að kampavín varð aðal-
drykfcur minn. Ég hafðd aldrei
gert mikið af því að innbyrða
vín af því tagi og smóm sama.n
óx sjólfstraust mdtt í hlutfalli1
Húsbyggjendur. Húsameistarar. Athugið!
„ATERMO"
— tvöfalt einangrunargler úr hinu heims-
þekkta vestur-þýzka gleri. — Framleiðslu-
ábyrgð. — Leitið tilboða.
A T E R M A Sími 16619 kl.
10-12 dagleg^i.
T résmiðaþjónustan
veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og við-
haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þeirra,
ásamt breytingum og annarri smíðavinnu úti sem
inni. — SÍMI 41055.
Látíð ekki skemmdar kartöflur kovna yður
í vosit skap. XoSið COLMANS-kartöfluduft
TIL ALIRA TERRA
Dag- viku- og
mánaöargjald
j

■T 22 0-22
BÍLALEIGAN
H
F
fwan
RAUÐARÁRSTÍG 31
Svefnbekkir — svefnsófar
\
fjölbreytt úrval.
□ Beztu bekkimir — bezta verðið.
□ Endurnýið gömlu svefnhúsgögnin.
SVEFNBEKKJAIÐJAN
Laufásvegi 4. — Sími 13492.
>