Þjóðviljinn - 08.01.1970, Blaðsíða 8

^ SÍÐA — ÞJÓÐVILJXNN — Filmlmitudaigur 8. janúar 1&70.
bann og leiddi hana síðan að
vagninuim, ]>ar sem hún gait les-
ið undir ljóskerinu: Billy Figg,
flytur ketti vestur á bóginn.
— Þessar gullgrafarabúðir eru
áreiðanlega fullar af rottum
sem bíta mennina í taemar og
búa um ság í skegiginu á þeim.
Þess vegna d,att mér í hug að
hafa meðferðis ketti fyrir hundr-
að pund.
— Haldið þér að Þór getið
fengið hundrað pund fyrir þá
aftur? sagðj Currency efabland-
in.
— Þeir borga mér hrúgu af
gulli fyrir kettina mína, sagði
hann. — Ef ég græði ekki á tá
og fingri á því að skola út, þá
geri ég það á köttunum mánum.
En hvar er farangurinn þinn?
— Ég ,er bara með þvottavél,
svaraði hún án þess að koma
með nánari skýringar. — Og
þér verðið að ná henni út úr
garðinum hjá lækninum
hljóðalaust, annars má hamingj-
an vita hvað gerist.
— Ég bj'arga því, lofaði bann
án þess að sipyrja nedns.
Currency lokaði auigunum og
lofaði guð fyrir umhyggju hans
og það að hann skyldi hafa leitt
hana á fund þesisia manns.
Seinna átti hún eftir að skilja,
að hefði hann átt einhvern þátt
í því að leiða hana á fund Bill-
ys Figg, þá hefði það verið
vegna Billys en ekiki hennar
sjálfrar.
Margt af því sem ég segi frá
í þessari bók. hafa aðrir sagt
mér. En Billy Figg hef ég séð
ótal sinnum, svo að honum get
ég lýst.
Hann var undarlega skapaður
náungi. Það var edns og stór-
iir útlimimir væru svo losara-
lega festir á kroppinn að þeir
myndu detta af um leið og hann
færi úr fötunum. Og á andliti
hans var svipur mikillar ein-
feldn; og langvarandi sultar sem
kórónaði þessd áhrif.
— Hann hlýtur að bafa verið
alinn á kartöflustöppu í stað
njóðurmjólkur, hugsaði Curr-
ency, þegar hún gleymdi sem
snöggvast dapjjrleikanum sem
hvíldi annars á henni eins og
mara:
Hann hafði verið lamdbúnað-
arverkamaður og alið aldu'r sdnn
í írsku þorpi innanum húsdýr.
Hann gat með herkjum krotað
nafnið sitt með risastóirum bók-
stöfum. Hann var hreinn og
beinn eins og grasstirá og í au,g-
m
Zl/ EFNI
V SMÁVÖRUR :
TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. S'.mi 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Fegrunarsérfræðingur é
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18 III. hasð Gyfta)
Simi 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsiu- og snyrtistola
Garðsenda 21 SÍMI 33-9-68
um hans vair Drottinn ekki vit-
und dularfullur. Drottinn horfði
á hann augum sem voru álíka
vatnsblá og augun í honumsjálf-
um og hann talaðd til bans með
mjúkum hljómblæ hinna írsku
átthaga hans.
Irland var nú áldka fjanri
Billy Figg og það hefði verið
á tunglinu og um tunglið vissi
hann álíkia lítið og um Otago.
Hann var steinhissa á því að
gullið skyldi ekki liggja á víð og
dreif um völlinn, svo að ekki
þyrfti annað en beygja sig eft-
ir því. Þess vegna einblíndi
hann alltaf niður fyrir fætur
sér, en nú í þeiirri von að bann
kaemi auga á eitthvað sem hin-
um gullgröfurunum bafði sézt
yfir.
Hann hafði enga hugmynd um
hvort Nýja Sjáland var stórt
eða lítið. Hann hafði ákveðið
að fara til Calico vegna þess
að það voru allir að tala um
þennan nýja stað. Hann vissi
efcki hvar stiaðurinn var. Hann
hafði heyrt að bann væri hjá
stóru vatni. En hann kæmisit
þangað áreiðanlega með því að
elta hina gullgrafarana.
Dásamlegasti dagurinn í lífi
hans var þegar ungfrú Adelína,
dóttir húsbónd-a hans hafði kom-
ið hlaupandi ofan frá sitóra hús-
inu, vafin sjölum, og lýst því
yfir grátklökk að nú gæti hún
ekki lengur afborið hörku föður
síns og hún óskaði þesis eins að
Billy Figg, sem hún hefði lengi
virt og dáð, vildii taikia bana að
sér og hjálpa henni til að kom-
ast burt.
Hann stóð þarna eins og ó-
málga meðan hún þerraðd auig-
un og skipuJagði allt samian og
loks vissi hiann naumiasit hvað
sneri upp og hvað niður á hon-
um sjáifum.
Hárið á henni var svo sítt og
fallegt, en honum hefðd aldred
til huigar komið að hann ætti
eftir að fá að sjá það slegið.
Hafi nokkur maður verið bor-
inn til að haiga sér eins og hund-
ur, þá var það Billy Figg. Hann
sk-ondraði kringum eykið sdtt og
hrópaði og gjammaði og kom
askvaðandi um leið og kona
hans eða Currency kölluðu eitt-
hvað uppörvandi. Hann þurrkaði
sér um andlitið með óhreinum
klút og fullvissaði þær næstum
dinelandi rófunnj um að upph-af
ferða-rinnar hefði verið mjög
hagstætt og hún tæki í mesta
laei tíu daga
En orð h-ans. urðu ekki til að
gleðj-a Currency.
— Ekki gráta, ekki gráta,
hvíslaði frú Figlg, og á andliti
bennar var svipur emlægrar,
bamslegrar meðaumkuriar. Og
unga stúlkan snýtti sér og
þurrkaði augun í sikynd-i og rölti
upp að hliðinni á áburðaruxan-
um sem bundinn var aftan í
vagninn.
— Ég segi það satt að ég
myndi vilj-a gefa sál mín-a fyrir
löðrun-g frá þér, mamma. sagði
hún og reyndi aftur að kalla
fram myndina af gömlu konunni
í huga sínum, eins og henni
hafði tekizt sem snöggvast í
húsi læknisins fyrir flóttann. En
þessi stórvaxna mannvera var
horfin á brott til óþekktra
svæða. Eftir voru aðeins áhrif
hennar á þá ákvörðun sem
Currency hafði sjálf tekið, að
halöa áfram til Calic-o. hvort
sem það var nú rétt eða ekki.
Hún var enn gagntekin illum
grun, sem hvarf ekki þótt- liði
á ferðina; hvað nú ef Begg
læknir hefði haft rétt fyrir sér
og WiO-ly NcNab væri ekiki til.?
Þegar hún fékk slíkar hug-
myndir, sneri hún sér að þvotta-
vélinni. Ef allt færi á versta
veg, þá ætti hún þó altént hana
og gæti unnið fyrir sér sem
þvottakon-a.
— En get ég það án Móður
Jerúsalem? spurði hún s.iálfa si-g
titrandi á beinunum.
Uxarnir röltu af stað út- í
ljósleitt landið eins og hinir í
þeim straumi gullgrafaravagn-a,
sem ekkert hafði dregið úr þann
mánuð sem liðinn var. Það var
engu likara en einhver skelfi-
leg pest hefði brotizt út í Dun-
edin og fengið fólk til að flýja
þaðan eins og fætur toguðu.
Nú í janúar var sólin hæst á
lofti. Hún skein í dö-gginni á
pílárum hjólanna og á sivita-
dropunum í hárinu, þar til all-
ur raki gufaði upp þegar á diag-
inn leið. Billy Figg tók fram
pálma-blaðah-attinn og d-ró hann
fram á ennið. Kon-a bans lá á
dýnu í skröltandi vagninum og
stundi af vanláðan. Og Currency
fór afsíðis. klæddi sig úr líf-
stykkinu bakvið runnaþyrpingu
og fleygði því.
Röðin af gullgra-faráVögnum
þokaðist áfram eins og óendan-
leg slanga. sem hvarf inn í ryk-
ský’ð undir sku-gga f.iall^ins.
Póstvagninn frá Dunstan, en
þangað voru hundrað og átta-
tíu kílómetrar, hafði skrölt
framhjá fyrir tuttu-gu mínútum.
Það söng í hjólunum og hófarn-
ir skullu við barðan svörðinn
og gullgrafaramir sem urðu að
víkja út af veginum hrópuðu
„Hæ, hæ“ á eftir vagninum
gula sem þaut yfir hjólförin með
þvílífcum hraða að það var engu
líkara en hann snerti ekki jörð-
ina.
Farþegarnir í póstvagninum
höfðu orðið að berjast h-arðri
baráttu um fráteknu sætin
mörgum vikum áður. Nú voru
flestir þeirra veikir af akstrin-
um og voru fyrir löngu búnir
að kasta upp þeim mat sem þeir
höfðu innbyri; í Dunedin
snemma um morguninn. í þögn-
inni sem varð eftir að póstvagn-
inn ók hjá, m-átti heyra hörpu
gyðin-gs og vellulegan tenór sem
söng: — Ó. mamma, ekkert jafn-
ast á við þig. Og um leið hivarf
vagninn í rykský í áttin-a til
hækkandi landslags og fjalllend-
isims og illfæru vega-nna.
Gullgrafaravagnarnir mynd-
uðu röð á nýj-an leik. Sólin skein
og glóði í dinglandi tekötlum og
á stóru, rauðu teppaströngun-
um og á barðastóra hatta göngu-
mannanna. Hver einasti þeirra
var sannfærður u-m að hann
fyndi gull fyrir þúsund pund á
vi-kji og gæti komið heim með
gullstöng sem væri nógu stór
til að hana mætti no-ta í dyru-
staf.
Frátt fyrir ákafann varð Billy
Figg að fara með sama hraða
og Abraham þegar hann fór yf-
ir Kaildeu. Fínir vagmar með
hestum fyrir, betur búnir en
vagninn hans, þutu fram úr
honum með hvítar yfirbreiðsl-
ur. Riðandi menn fóru fram úr
hinum seinfama skara og j-afn-
vel maður með hjólböruæ fór
fram ú-r uxunum hans Billy
Fi-gg. H-ann þóttist viss um að
hr-aðskreiðu vagnarnir myndiu
liðast sundur, að hrossin myndu
brjóta á sér spó-alappirnar og
maðurinn með hjólbörurnar
myndi hrapa niður í gljúfur og
hann svitnaði enn meir við til-
hu-gsunina og öskraði og æpti
og sveiflaði svipunni yfir æðru-
lausum uxunum, rétt eins og
hann væri búinn að tapa glór-
unni.
— Það er alveg ó-þolandi hve
seinlátir þeir eriu, sagði h-ann
dapu-r í bragði. — Það verður
HeimffistækjaviBgerSir
Gerum við allar tegundir heimilistækja: KITCHEN
AID — HOBART — WESTINGHOUSE — NEFF.
Mótorvindingar og raflagnir. — Sækjum sendum.
Fljót og góð þjónusta.
Rafvélaverkstæði Eyjólfs og Halldórs
Hringbraut 09. — Sími 25070.
SÓLUN
Látið okkur sóla hjól-
barða yðar, áður en þeir
eru orðnir of slitnir.
Aúkið með því endingu
hjólbarða yðar um
helming.
Notum aðeins úrvals
sólnin.qarefni.
BARÐINN h/f
Ármúla 7 — Sími 30501 — Reykjavík
SQtJASII
má blanda 7 sinnnm með valiii
IILMLRARIU
Dag- viku- og
mánaöargjald
II
Lækkuð leigugjöld
22-0-22
/7T BÍJLALEIGAN
'AIAJRf
RAUDARÁRSTÍG 31
Húsbyggjendur. Húsameistarar. Athugið!
„ATERMO"
— tvöfalt einangrunargler úr hinu heims-
þekkta vestur-þýzka gleri. — Framleiðslu-
ábyrgð. — Leitið tilboða.
A T E R M A Sími 16619 kl.
10 -12 daglega.
Zetu gandínubrautir.
Ódýrasta og vinsælasta gardínu-
uppsetningin á markaönum.
meö og án kappa
fjölbreytt
litaúrval
s&tSXWii
Skúlagötu 61
Símj 25440