Þjóðviljinn - 24.01.1970, Qupperneq 8

0 SIÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Laugardagur 24- janúar 1970.
hétfð, á Mjótmlleifca, í skógarferð,
reáðtúr eða í skemmtisiglmg-u.
I»etta var gott fyrir mig, þvi
aft ég haÆði ævinlega trúað tm
í aiuðmrýkt sem móðdr mín saigði,
að ég vaeri skessa og það yrði
Crefmiur persónudeiiki minn en
ytna útlit sem yrði mér til fram-
dráttar á ævinni.
Einu sinni stóðu þrír eða fjór-
ir nóungar fyrir utan, hver
þeirra með trjárót sem dýft
hafði verið í harpís. Það voru
blys og undir þeim stóðu þeir
og siunigu:
Víð blðjum um . . .
nngar fríðar meyjar með eyrna-
gull opr perlur,
gem atlot okkur veita og fögnuð
hverja stund.
En ef þær ungu meyjar eru ekki
á lausum kili
við ætlum bara í staðinn á
móðurinnar fund.
— Nei, hættið nú, þrumaði
Alick frændi. — Nú er nóg kom-
ið! og hann þaut út og sigaði
hundinum á þá. Þeir hlögu. og
hypjuðu siig burt en í flýtinum
missti einn þeirra blysið í hrúgu
af hefiíispónum. Á svipstundu
blossaði upp bál, hasrra en Aliick
frændi en sízt ofsafengnara.
Ég sé hann enn fyriir mér þar
sem hann hoppaði í heölspónun-
um og öskraði á bundinn: —
Hvem fjandann ertu aðgjamima’
í>ú ættir heldur að koma með
vatnsfötu!
Þegar svona lagað kom fyrir,
hló móðir mín hjartanlegai, því
að hún haifði nærnt auiga fyrir
mannleguim vanköntum, og Curr-
ency gleymdi sorg sinni og hiljóp
út að glugga til að fylgjast imeð
því sem var að gerast fyrir utan-
Currency þáði aldred boð af
þessu tagi. Hún var ennþá hrygg
og svipurinn var fjarrænn og
hugsandi. Og fyrir mína hönd
' srvaraði móðir mín alltaf ,.Nei,
þökk fyrir“ nema þegar Litli
Pig var annars vegar, sem hún
taldi sig þekkja nægilega vel.
— Vesalings brjóstveikur pdlt-
umgi, saigði hún um hann. — En
framkomia hans er lýtalaus.
— Já, og ef hann lognast út
af úr eymd og vdlasði, þá er
Vatty nógu stór og sterk til aö
bera hann heiim, bætti Alick við.
—: Það er annars furðulegt, að
þú skulir ekki dást að manni
eins og honum, svaraði ég. Hann
er þó alltént Itali og kominn af
gömlu Rómverjunum.
— Gömlu Rómverjunuim, ekki
nema það þó, seigðd A,lick frændi
fyrirlitlega. — Þegar Rómverjair
réðu mestum hluta heims, þá
röltu menn af hans tagi um með
EFNI
SMÁVORUR
TÍZKUHNAPPAR
HARGREIÐSLAN
Hárgreiðsl ustof a
Kópavogs
Hrauntungu 31 Slmi 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Fegrunarsérfræðingur á
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu.og Dódó
Laugav. 18 III. hæð (lyftal
Simi 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Garðsenda 21 SÍMI 33-9-68
þrælsmerkið á rassinuim. Hamn
vöðlaði saiman mánaðargömlu
dagbiaðinu og sagði ekki fleira.
Með huguáserm sem var henni
óeiginlleg, lánaði mióðir mín mér
knipplingakragann simn og festi
hann á með brjóstnálinni sinni
og stundi við: — Æ, Tatty,
skyldi ég hafa gert rétt í bví að
fara með þig hingað? Þú ert
góð og skynsöm stúlka og ættir
kannski eitthvað betra skilið en
þetta.
Ég hefði getað sagit henni, að
í þessuim litla bœ væri allt sem
hjarta mitt þráði. en billið milli
okkar væri of breitt.
Þannig fékk ég stundum tæki-
færi til að hitta Pig litla, en æv-
inlega í félagsskap afa míns eða
bræðra. 1 saikleysi mn'nu varð ég
ástfangnari og ástfangnari. Ég
gerði enga tilraun til að rýna 1
nánar í skaipgerð hans til að
kynnast tilfinningum hans betur.
Ég kærði mig ekiki heldur um
að rann-saka tilfinningar mínar j
ofan í kjölinn. Ég ofurseldi mdg
ástinni í blindni.
Hinn sautjáúda marz vaT St. I
Patreks da-gur. Ég hafði addrei i
heyrt hann nefndan fyrr. Það :
er engdnn hátíðisda-gur í Sko-t- !
landi neima ef til vill í Glasgow.
þar sem mairgir lrar eru búsett- j
ir. En í Cailico voru margir Irar
og sömruleiðis á gullsvæðunum
við Waikatipuvatnið. Og þegar
það fréttist að Calico ætlaði að
halda miikla íþróttasýnin gu og
hátíðaihöld, vakti hugmyndin
hvairvelna hrifn-inigu. Pólllk hafði
gull milli handanna og næstum
allir höfðu haft heppnina með
sér síðastliðið ár, svo að öllum
þótti eðlilegt að halda hátíð.
I skyndi var stofnuð hátíða-
neflnd. Dómarar voru valdir og
þedr sem koma sikyldu frarn og
verðlaun voru ákveðin. Við sem
vorum ungar aðgættum böndin
okkar og haittana og óskuðuim
þess eins að við ættum fínni
kjóla að fora í- Alick frændi
hafði mieð seminigi gefið svíns-
síðu sem nota skyldi sem verð-
laun handa sigurvegaranum í
hlaupunuim. Kvöldið áður var
harin önnum kafinn við að lita
léreftsrasmur grænar. Þær áttu
að vera hátíðamerki og hann
staikk upp á því við strákana að
þeir saldu þær á sihilling. En
móðir mín kom í veg fyrir það.
Hún saigðist ekki hafa huigsað
sér að gera allan hópinn að
pröngurum.
Seint um kvöld-ið hirm sex-
tánda mars fór fólk að streyma
til bæjarins. Á hverjum stíg
s!em lá til Oalico moraði aif kát-
um gull-gröfurum. Flestir þeirra
voru með poka af gulldufti í
vasa-nuim-, þá þyrsti álkaft í á-
fenigi og voru staðráðnir í að
gera sér sem miestan mat úr há-
tíðdnni.
Við Ourreney hlupum oft út
þetta kvöld til að horfa á öll
litlu 1-jósin serfi komiu iðandi nið-
ur fjalishlíðina. Fólkið- streymdi
til bæjarins og brátt bergmálaði
aMt af hlátri, sön-g o-g drykkju-
látum.
Alic frændi komst að raun um
það hve húsnæðisvandræðin
voru miki-1. Hann kom utanúr
garðinum síðla kvölds og saigði
gramur en bersýndlega aðþrengd-
ur að hann kæmist ekiki inn á
kamarinn vegna þess að tveir
gullgrafarar hefðu lagzt til
svefns þar inni.
Sólin sendi geislatflóð sitt yfir
bæinn eins og vanalega. Sjófugl-
arnir sem dvöldust u-m nætur
við vatnsbakkann, flugu garg-
andi í vesturátt. Þegar þeir voru
'horfnir, sást ekki annað á fal-'
lega bláum himninum en s-ký
sem breiddi úr sér eins og stól
á páfuigli.
Já, það var fagur dagur.
Currency átti ek'ki annað en
gamla græna kjólinn, en hann
var hinn þokkalegasti þegar búið
var að gera við hann og hreinsa
hann og hún hafði fengið nýjar
tágar í pilsið. Móðir mín lánaði
hen-ni Rampr)rechydda. sem ilm-
aði sætt og vel. Það hafði legið
í kistu hjá hala af moskusrottu.
Þetta var einn af dýrgriþunurn
sem Alick frændi hafði komið
með hamda okkur úr langferðu-m
sínum. Ramporechudda er lítið,
indversikt bóm-ullarsjal, sem fór
vel við grannan hálsin-n á
Currency og jarpt hárið. Nú
var kominn dálítill roði í vanga
hennar og á varirnar. Hún var
búin að hvíla sig eftir erfiðið.
enda voru nú liðnir nokkrir
mánuðir siðan Móðir Jerúsalem
dó.
Það fyrsta sem gerðist þegar
við Currency vorum að virða
fyrir okkur svæðið þar sem fán-
arnir blöktu rét-t utanvið bæinn,
var að við komum . auga á
Shannadore. se-m kom ríðandi
niður fiallveginn og á eftir
honum Billv Figg og nokkrir
íleiri gu'ligrafarar. Ég sá. að Curr-
ency tók viðbragð og leit for-
vitnisleffa á hama En um leið
Hunkaðist Billy Figg fra-mhjá.
Hann ko-m auga á okkur og sendi
okkur sigrihrósandi augnaráð.
En áður en ég gat sa'gt nokk-
uð, kom. hópur af ruddafen-gnum
svolu-m. Þeir voru drukknir frá
v'ví kvöldið áður o-g sungu og
:;<-ki-uðu. Þeir skipuðu Alick
Fr*nda að lo-ka búðinni. bví að
nú væri helgur dagu-r. Ef hann I
hlýddi þeim e-kki, skyldu þeir ;
V'engja hann i grænu slaufunum
bans. Einn beirra upplýsti, að
beiðinginn Willy McNab hefði
neitað að gera eins og þeir
^kipuðu og hann heifði naumlega
sloppið við að fara gegnum sína
eigin taurullu, vegna þess að
hann var eini þvottamaðurinn á
staðnum.
Þótt allt þetta væri sagt í
glaðleguim tón, þá var enginn
vafi á að vissast var að gera
ei-ns og þeir sö-gðu og Alick
frændi var nógu út undir sig til
að læsa dyrunum hjá sér með
hengilás, svo að allir gætu séð
að hann vd-rti helgidaginn.
— Auðvitað geri ég eins og
þið segið, piltar, sagði hann og
sýndi tennumar eins og h-ann
væri að brosa.
Þeir urðu bersýnilega von-
sviknir Dg einn þeirra tók fjögra
laufa .smára úr blikki upp úr
vasanum og spurði Alick frænda
hvort hainn þyrði að stíga á
hann. En Alick f-rændi lét ekki
snúa á sig. Hann gaf hverjum
þeirra græna slautfú og bað þá
fara. En hann var ekki búinn að
jafna sig fyrr en efti-r tvo tíma.
Þessir írsku svolar voru yfir-
leitt kallaðir „Tipperary-piltairi‘
eða bara „Tippar". Það voru
eirðarlausir fuglar sem voru
einlægt móðgaðir við einlhvem.
Það voru þeir se-m höfðu fleygt
Pigallo og Jimma maðkafluigu í
vatnið. Það vissi ég ekki þá.
Eins og nærri má geta voru
litlu bræður mínir frá sér numd-
ir af tilhlökkun og strax og við
gátu-m skildum við afa eftir
heirna og fórum með þá á há-
tíðasvæðið. Og þar var nóg að
sjá, ekki aðeins hlaup Dg glímu,
heldur einnig stangarglímu og
Hálendingadans. Flest verðlaun-
in vann dálítið roskinn náumgi,
*bláeygður og með leðurandlit
og lappimar eins og geit. Móðir
mín varð fljótlega leið á því að
horfa á hann og við gengum að
danspallinum, þar sem Pig litli
kom fram með fiðluna s-ína
til aöstoðar við söngkeppni.
Þessir menn þráðu tónlis-t
hversdagslega og það var því
næsta undarlegt að þeir skyldu
alltaf taka sekkjapípuna fram
: yfir fiðluna. Þess vegna voru
j miklu fleiri gullgrafarar við
j danspallinn. þótt engar stúlkur
! væru til ao dansa við, en þar
| sem Pig litli var að leika.
Sekkjapíputó-nlistin minnti á
' hljóðin sem mynduðust . þegar
vár að hvessa og vindurinn
næddi um trén og klettskorurnar
og hún hæfði vel þessu villta
landslagi, en það var eins Dg
; óraunve-rulegt. Þegar ó-mamir frá
1 fiðlu Pigs litl-a bárust yfir eyði-
legan, sólbakaðan dalin-n með
vatnið mikla 1 baksýn, greip ein-
hver framandi hugblær um sig
hjá mönnu-m og þeir fylltust tor-
tryggni.
j Sannleikurinn var sá að flestir
þejrra þjáðust af heimþrá o-g
fiðla-n hans Pigs litla k-allaði
þes-sa þrá fram.
Meðan hann var að leika,
b-rosti hann hvað eftir annað til
Currency og mín og móður
minnar. Móðir mín fékk tár í
augun þegar hún þekkti lagið.
llliiillliiilliHliiiiiililliliIiiiiiiiliiiilUiiillllliliilililillillllllliillUiilUlliillliHliillilltilllimiIIHlliHlililflllHlllllHt
Iffl
nnr 1171
LLL JS. JyJ
TIPMNÚSHI
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUOURLANDS
BRAUT 10
*
SÍIVII 83570

lT!nniiSínliilí!iSí}iii!rifí}iiiiiiif!!Hlií:iii!R;Ri!Í!?!ÍiiHiíSSi!H!n?ni!r!írf!ffllritil!l!líiililn!i!!i!mnfT?nini?iiiHii
m uira nm
Dag* viku- og
mánaöargjald
I
Lækkuð leigugjöld
22*0*22
BÍLALEIGAX
TAJtr
raudarArstig 31
Húsbyggjendur. Husameistarar. Athugið!
„ATERM0"
•— tvöfalt einangrunargler úr hinu heims-
þekkta vestur-þýzka gleri. — Framleiðslu-
ábyrgð. — Leitið tilboða.
A T E R M A Sími 16619 kl.
10 -12 daglega.
HeimtöstækjaviðgerBir
Gerum við allar tegundir heimilistsekja: KITCHEN
AID - HOBART - WESTINGHOUSE - NEFF
Mótorvindingar og raflagnir. — Sækjum sendum
Fljót og góð þjónusta
Rafvélaverkstæði Eyjólfs og Halldórs
Hringbraut 99 — Sími 25070
Trésmiðaþjónustan
veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og viÖ-
haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þeirra.
ásamt brevtingum og annarri smiðavinmj úti sem
inni - SfMT 41055