Þjóðviljinn - 15.02.1970, Blaðsíða 5

Suímuöagur 15. febirúar 1970 — ÞJÓÐVTLJINN — SÍÐA g
Rætt við þrjá skólanema um
starfskynningu á Þjóðviljanum
Blaðamennska
og prentverk
■ Þrír nemendur Gagnfræðaskólans á Hvolsvelli fylgd-
ust með störfum á Þjóðviljanum x fyrri viku. Kynritu
tveir þeirra sér blaðamennsku og einn störf préntara.
Bekkjarsystkin þeirra voru einnig í Reykj avík sömu
viku og kynntu sér mismunandi starfsgreinar.
■ Áður en þremenningamir heldu austur aftur var rabb-
að við þá um það se’m fyrir augu og eyru bar og sitt-
hvað fleira.
Helffi Valberg var spurdur að
því hvort áhuginn á blada-
ménnsku hefði aukizt eftir viku-
langa starfskynnin©u-
. — Áhuiginn er á svipuðu stigi,
en þekkingin kannski heldur
ttneiri en fjvir viku, svairaði
Helgi. — Mér þótti auðvaldast
að vinna úr ýmsu efni, t.d. að
stytta fréttatilkynningar. Ég
rrotaði símiann liíka talsvert,
hringdi í lögregluna úti álandi
og safnaði efni í landsihoma-
syrpu meö því að hringja í
fréttaritara. Þ-að er ekkertlleið-
inlegt að hringja, þ.e.a-s, fef
einhverjar fréttir fást. EHna
frétt sikrifaði ég um sýningiu í
Norraena húsinu og við Vallþór
fylgdumst með málflutninigi í
bórgarstjórn og á Aliþingi, sem
var heldur dauiflegt.
— Býrð þú á Hvolsrvelli?
— Nei, óg er frá Djúpadal,
sem er rétt vestan við Hvóls-
völll. Þar vinin ég á bifreiða-
verkstæði hjé föður mínum á
sumrin og um helgar- Það er
prðið, lítið eftir af skepnum á’
báenumi^Ö köndur og 15 hross.
— Gaignfraeðaskólinn á Hvols-
velli er_ tiltölulega nýr?
— Þetta er fjórða skölaórið
síðan kennsla höfst þar. Að
skólanuim standa Austur- og
Vestur-Landeyjar, Hvolhr. og
-<s>
Sængurfatnaður
HVÍTUR og MISLITUR
LÖK
KODDAVER
GÆSADÚNSSÆNGUR '
ÆÐARDÚNSSÆNGUR

SKÓLAVÖRÐUSTÍG 21
BlaSburður
í>jóðviljann vantar
blaðbera í
Míðbæ
Hverfisgötu neðri.
ÞJÓÐVILJINN,
sími 17-500.
úr og skartgripir
KORNELÍUS
JÓNSSON
skólavördiustig 8
Fljótshlíð. í skólahúsinu eru
fjórar kennslustofur og smíða-
stoía. Skólastjórinn heitir Trú-
mann Krisitiansen og auk hans
eru 3 fastakennairar við skól-
ann og nokikrir stundalkennarar.
Tilbreyting ad
koma til Rvíkur
Amar Þorbjarnarson er frá
Grjótá i Fljótshlíð, Sem hann
•segir að sé mieðelllbýtli: kindur
eru 120, 13 kýr og 7 hnoiss-
Hann hafði aldred komið í prent-
smdðju áður eh hann hedmsótti
prentsmiðju Þjóðviljans, enda
engin prentsmiiðja á Hvolsvelli
eða þar í grennd; sú næsta á
Selfossi.
— Ég hef aðalllega aðstoðað
í umibrotinu þennan tíma, sagði
Amar. — Hef gengið frá aug-
lýsdnigum og framlhaldssögusíð-
um, en imestur tími hefur
sennilega farið i leiðréttingiar
á spöltum. Prentaramir leiðr
beindu mér og hefur áhuginn A
stariinu tvimeedalaust aukizt
þessa viku. É& he£ hug á að
fára í Iðnskólann og verða
prentari, en ég .veit ekki
hvemig genigur að komast á
námssiamning í prentsmdðju.
— Kemurðu oft til Reykja-
vikur?
—■ Nei, þetta er mdkil til-
breyting, þarna ausdur frá er
hálfgert eymdaiflíf- 1 sfcólanum
er sama og ekfcert fédagslíf á
skólatíma og erfitt að komast
þangað á kvöldin; t.d. er um
hálftíma afcsfur heiman frá
mér í sikólann. Á morgnanaer
okkur ekið'þangað f skólabdl.
Á Hvolsvelli voru sýndar
nokkrar ág.ætar kvikmyndir
fyrir áramót en sdðan hafa
kvikmyndasýndngar legið niðri
Hef ég notað tækifærið ogfar-
ið nokkrum sinnum í bíó
Reykjavík — og einnig
Qlaumbæ. Danslleikir eru sjald
gæfir á Hvolsvelli að vetri til
Skrifa ritgerð
um starfið
Þau bekkjarsysdkinin eiga að
skrifa ritgerð um starfsigrein
þá er þau kynntu sér. Saigði
Valþór Hlöðversson að ædilazt
væri til að þau sfcrifuðu hlut
lægt um greinina, en að sjálf-
sögðu út frá eigin reynslu.
Saigði hann að' þeir Helgi hefðu
viðað að sér nokkru efni um
blaðamennsku, bæði með því
að spyrja stairfsfólkið og kynna
sér starf Blaðamannaíélagsins
og ýmislegt fleira. Verða adlar
ritgerðimar geymdar í skólan-
,um öðrum nemendum til
fræðislu.
Vaillþór fiuttist 7 ára gamall
af höfuðtoorgarsvæðinu og býr
á Ey i Vestur-Landeyjum, og
er faðdr hans rafvirki.
—; Við ^erurn ndu sysdikinin.
sagði hann, og hefur ástæðan
fyrir þvi að við ffluttum úr
bænum áreiðanlega verið villi-
mannshættimir í ofckur bragðr-
unum.
Valþór taidi sig hafa lært
heilmikið á þessari viku. — Ég
var á fundi blaðamanna með
Valþór hringir í fréttaritara blaðsins.

Arnar fær tilsögn hjá einum prentaranna, Braga Einarssyni (t.h.)
Helgi að störfum á Þjóðriljanum. (Myndirnar: ljósm. Þjóðv. A.K.)
ritstjóra á degi hverjum, —
hringdi í ýmsa aðila, tók við-
tal við listakonjj sem sýndi á
Mofckakaffi og skrifaði eina
þingfrétt! Þrátt fyrir áhugann
á blaöamennsku verð ég aö
viöurkenna aö mér rann tví-
vegis í brjóst í áheyrendasæri
á borgarstjómarfundi, en þar -
var ég í tvo kiukkutíma-
Við verðum allir gagnfræðing-
ar í vor, (ef við náum prófkað
segja!) — og hef ég mikinn á-
huga á að komast einhvem .
bíma í blaðamennsku.
— Þdð gefið út skólablað?
— Já, við Helgi erum í rit-
nefnd, blaðið hedtir Ormur og
er fjölritað. Það er einmitt að
koma út á næsdunm. 1 þvi
blaði verða ýmsar greinar eft-
ir nemendur m.a- um kristni
og framferði Bandarfkjamanna
í Vietnam. Nokkrar smásögur
og stökur eru í blaðinu. Að
öðru leyti er félagslíf í skól-
anum ekki blómflegt. Listafé-
lag var þó stofnað í vetur og
heldur það kvöldvökur einsdaka
sinnum. — R.H-
Olgeir Fríðfínnsson
sjötugur
Hvað eftir annáð kémur það
nú fyfjr áð við heyrum udári að
okkur og éftir á, að félágarhir,
sem staðið haifa í baráttu sóeí-
alismans á Islandi i 30 til 40
ár, þeir, er voru á unga aldri
eða bezta baráttualdrirtum a
hetjutímabili íslenzkrar verk-
lýðstoreyfingar 1930 - ’42, séu að
verða sjötugir eða jafnvel átt-
ræðir, — og við vitum ekkert
fyrr en eftir á. Glúmur bóndi
Hólmgeirsson í Vallnakoti, Jón
klæðskeri Jónsson á Isafirði og
Karitas okkar Skarphéðinsdótt-
ir, — öll voru þau að vérða
áttræð síðustu vikur og mán-
uði — og svo mun vera um tugi
annarra félaga, sem háð hafa
sína góðu baráttu allan þénnan
mikla umbneytingatima.
Það er um þetta fólk, sem
orð þau, er Krapotkin reit um
útbreiðslu sósíalismians, eiga
við:
„Ég hef séð atburði, sem
myndu vekja mestu aðdáun,
ef ég segði frá þeim hér; en .
jafnvel nöfnin á mönnunum,
er við atburðina voru riðnir,
eru varla þekkt utan fá-
menns vinahóps og munu
brátt gieymast, þegar þeir
vinir eru dánir. Ég veit ekki,
hvort er aðdáunarverðara:
hin ótakmarkaða sjálfsfóm
hinna fáu eða hin fjölmörgu
smáu dæmi um fórnfýsi
fjöldans. Hver blaðafjöldi,
sem seldur er, hver fundur
sem haldinn er, hver hundr-
að atkvæði, sem vinnast við
kosningar sósíalista, fela í
sér svo mikla fómfýsi og
starfrækslu, að enginn, sem
utan við stendur, getur gert
sér minnstu grein fyrir því.
Og það, sem nú er unnið fyr-
ir sósíalismann, hefur fyrr
og verið unnið fyrir sérhvem
framsækinn stjómmála- eða
trúarflokk. Allar framfarir
liðna tímans era slikum
mönnum og slíkri fóm að
þákka".
Til allrar hairiingju er því svo
farið hér heima öðruvísi en hjá
þeim stórþjóðúnum, sém Krap-
otkin á við, að hlutur hvers ein-
staklings vei'ður miklu meiri og
því oftar hafður í þeim héiðri
sem ber sakir fámennis þjóðar
vorrar. Þetta þjóðareinkenni
vort þarf sósialistísk verklýðs-
hreyfing ísiands ekki hvað sízt
að rækta og efla.
Og nú er einm af þeim gömlu,
góðu baráttufélögum, sém orð
Krapotkins eiga einnig við, að
verða sjöiugur í dag, Olgeir
Friðfinnsson í Borgamesi.
Olgeir er faeddur að Borgum
í Vopnafirði 15. janúar 1900.
Foreldrar hans, Friðfinnur
Kristjánsson og Guðrún Ólina
Sveinbjömsdóttir, voru fátæk
bændahjón með mikla ómegð,
af 13 bömum komust 9 til ifull-
orðinsára. Olgleir vissi því frá
upphafi hvað örbirgð íslenzks
almúga var og kynntist vinn-
unni snémima. Harin hafði víða
unnið, — svo sém á Borg á
Mýrum ;hjá séra Eiriari og í
Véstmannaeyjum og víðar, —
áður en hann laust fyrir 1930
flutdist til Borgaméss og héfur
búið þar síðam. Hefur
hann sdiundað þar almenna
verkamannavinnu. Kvæntur er
hann Helgu Finnsdóttur úr Leir-
ársveit og eiga þau eirin sóri
bama, Ragnar bónda á Odds-
stöðum í Lundareykjadal.
Frá því ég man fyrst 'eftir
samböndum okkar í ReykjaVik
við hreyfinguna í Btxrgamesi
hefur Olgéir Friðfinnssön verið
hinn trausti, sístarfandi félági
þar, alla tfð KomimúnistalÐlokks-
iris, SÖsíalistaíflokfcsins og síðár.
Hann hefur þblað með oktour
súrt og sætt, staðið fast gegn
ofsa Finnagaldursins, — sem
eftirminnilfega kom við sögu. í
Borgamesi, — unnið méð i vin-
sældum nýsköpuinarinnar, —
þraukað öll hin erfiðu ár Ihjaðn-
ingayíganna síðan. Alveg .pér-.
stakiega eiga þó blöð oktoar
sósíalista • frá upphafí • honum
mikið að þatoka. Um þrjaitfn ára
skeið — ef ég man rétt — vanri
hann allt-hvað harm mátti fyr-
ir Þjóðviljann i Bórgamesí seffn
umboðsmaður og áhugamaður.
Olgeir hefur alltaf notið mik-
ils trausts samherja sinna, setið
í stjóm Verkamannafélagsins,
verið fulltrúi Sósíalístafélagsins
í Borgamesi á þingium Sósial-
istaiflokksins, verið í flokks-
stjóm Sósíalistaflokksins os.
frv. Þeir fundu það ætíð félag-
ar hans, að þar fór maður seffri
gott var að treysta á jafnt í vöm
sem sókn.
Við samherjar þínir, íslenzk-
ir sósíalistar, sendum þér bezdu
hamimgjuóskir á þessum tima-
mótum lífs þíns, Olgeir, og
þökkum þér allt samstarfið, alla
þá þrotflausu baráttu, sem þú
hefur héð, og vonumst til þess,
þó aldurinn fari nú að færast
yfir okkur alla, gömlu sam-
fýlgdarmennina, að enn megi
hreyfing vor lengi njóta fóm-
fýsi þinnar. elju og áhuga. —
Lifðu hóill!
Einar Olgeirsson.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mðrgum stærðum og
gerðum. — Einkimn hagkvæmar fyrir sveitabæi.
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavélar fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069
i
I