Þjóðviljinn - 03.11.1970, Side 9

Þríðj'udagur 3. nóvemiber 1970 — ÞJÓÐVILJINTSf — SlÐA 0
Á fundi norrænna hárgreiðslu og hárskerameistara
Efnt til unglingakeppni hár-
skera og hárgreiðslukvenna
- byltingu spáð í hárlagningatækni
Byltingu í hárlagningatækni
spáir Amfríður ísaksdóttir hár-
greiðslumeistari, nýkomin af að-
alfundi Norðurlandasambands
hárgreiðslu- og hárskerameistara,
þar sem m.a. var kynnt ný Pier-
point-tækni við Iagningu, nýjar
rúllur sem gera bæði upprúllun
og úrgreiðslu auðveldari, og jafn-
ast breytingin á við þá byltingu
sem varð í þessum efnum er
rúllumar tóku við af hárnálun-
um, sællar minningar, sagði
Amfríður.
Við hittum Amfríði oig Guð-
rúnu Magnúsdóttur í flugvélinni
á heimiieið af aðalfundí hjá „Det
Ncrdiske Dame- og Herrefr'sör-
miesterforbund“, sem þær sóttu af
hálfu Hárgreiðslumeistaraifélags
Islands, en auk þass sóttu fund-
inn frá íslandd fulltrúi Félags
hárskerameistara, Páll Sigiurðs-
son. Eru bæði félögin aðillar að
Norðurlandasamiband-'nu, en ann-
arsstaðar á Norðurlöndunum eru
þessi fög sameinuð í ednu féilagi.
TJnglingakeppni
í\indurinn var haildinn í Kaup-
mannahöfn dagana 25.-26. októ-
ber og var þar m.a. áfcveðið að
hailda norraena uniglingakeppni í
hárgreiðslu og hársfcurði í Hels-
infci í nóveimlber 1971. Verður
keppnin fyrir nema og svedna
22ja ára og yngri og tovaðst Am-
fríður vænta þess að keppendur
færu héðan efcfci síður en frá
hinum löndunum, ekfci sízt þar
sem öll módel yrðu fyrir á staðn-
um og kostnaður við þátttökuna
því mun minni en élla.
Fastur fulltrúi sam/bandsdns
Framhald af 6. síðu.
efnis, að væntanlegux dómur
yfir þeim, myndi í engu bagga
ákvörðun þeirra. Og nú s.l.
þriðjudaig, þegar mál þeirra
var tekið til dóms, hóf verk-
fallsnefndin daginn með út-
gáfu kröfitugs dreifihréfs þar
sem boðað er til öflugirar mót-
mælagöngu og segir þair m.a.:
„Ríkið ætlar að nota dómstól
sinn til að hindna réttláta bar-
áttu. Við vitum að það er hlut-
veark dómstólsins að stimpla
réttlátt verkfall sem ólöglegt.
— Dómstóllinn á að unddroka
barábtu verfcalýðsins. — Sam-
tök okkair vita þetta. — Við
getum ekkj viðumkennt lög. sem
banna verkiamönnum að berj-
ast til betri kjara. •— Þess-
vegna mun.um við efcfci láta
dóm dómstólsins á okkur fá.
— Við vitum aS Arbeidsretten
mun dæma verkfall okkar ó-
löglegt. En — Sauda — og
Norgias venkamennimir (sem
einnjg hófu samskonaf verk-
fall fyrir nokkru) bafa sýnt
okkur að Arbeidsretten er að-
eins vofa. — Og vofur eru
hættulegar meðan við trúum
á þæx“.
Og enn segja þeir í bréfinu;
„Launanefnd borgarinnar bef-
ur haldið eftir launum okkiax,
sem við höfum unnið fyrir.
(Viðbrögð vinnu vei tand an s
voru á þann einstaka bátt, í
upphafi að neita að grei’ða
verkfall'smönnum hálfsmánað-
arlaun, sem þeir áttu inni). —
Tilraunum til að svelta okkur
og sundra verðux mætt með
máttugu vopni, samstöðu allr-
a-r verfcalýðsistéttarinnair. —
Ekkert fyrirtæki, dómstóll, bæj-
arfélaig eða ríki getur sagt nei
við kröfu sem borin er fram
af öllum verfcalýð. — í dag
sækir öll heflztu mót og keppni
í faginu sem efnt er tdl í Evrópu
og utan og sfcýrir aðildarfélögum
frá öllum nýrjungium, sem fram
fcoma, á fundum samibandsins og
jafnóðum með bréfaskrif'tum ef
eitthvað sérstakt er á döfinni. Er
þetta efckd sízt mikilsivert fýrir
íslenzkt hárgreiðslufólk, sem
sjáldnast hefur tækifæri til að
sækja slik mót sjálft. Var að
þessu sinni m.a. kynnt fyrmefnd
Pierpoint tækni, sem hárgredðslu-
meistarar vænta sér mikils af.
Standa yfir námskeið í þessari
tæfcni í hinum löndunum Qg hef-
ur íslenzka félaginu verið lofað
aðstoð til að fá einniig hingað
mann til kynningar á þessari
nýjung.
Þá voru á aðallfundinuim rædd
ýmis mál varðandi rekstur hár-
greiðslu- og rakarastofa, tækni
og kennslu í faginu. sem hefur
verið samraamd á Norðurlönd-
unuim, þannig að pnóf eru viður-
kpnnd gagnkvæmt.
Nýtt permanent
Þær Guðrún og Amfríðúr
stöldruðu jafnframt við í Lond-
Um grein Daníels Ágústínus-
sonar í Tímanium þann 31.
októbar sl. ætla óg ekki að
fjölyrða. í þessari 9 töluliða
yfirlýsingu hans kiemur fram
staðfesting á því, að Daníel
efnum við tjl mótmælagöngu
gegn Arbeidisretten".
Vissulega eru verkfallsmenn
harðorSir og róttækir. Efcki
verður lagður dómur á þetta
dreifibréf, sem framlag til bar-
áttunnar, né helduir að áiiit
þeirra á hlutverki og þýðingu
dómstólsins verði gert að um-
ræðu. Hvex verður að hafa
sína skoðun. En lilklegt þykir
mér að hiti leiksins hafi fcall-
að firam óþarflega bvassa og
lítt rökstudda gagnrýni í garð
dómstólsins, sem að flestu
leyti nýtur virðingar vegna
hlutlauss og stefnumarkandi
starfs innan síns valdsviðs.
Ég var mættur til dóms-
hússins löngu áður en réttur
sikyldi settuir. Dómssalurinn
var þéittsetinn af varkfalis-
mönnum og forvitnum bæj-
arbúum. öflugur vörður var
við útidymar.
Starfsmenn dagblaða, út-
varps og sjónvarps voru mætt-
ir í öllum herklæðum. Tóku
þeir myndir í allar áttir og
spurðu merka menn um álitið.
Eftir að dómþmgið var sett og
dómurinn farinn að kanna
hvort grundvölluir værj til
sátta, áður en lengina yrði hald-
ið, hóf kxöfltugur kór mótmæl-
enda upp rödd sína af miklum
eldmóði. Mátti þar heyra hin-
ar fjölbreytilegustu fcröfur og
staðhæfingar af ýmisum upp-
rana. sem ekki verða bafðar
eftir.
Aðgerðum þessum lauk með
því að mótmælendiur sungu
Intemationalinn af miklum
hdita og samistilljnigu. Þótti
mönnum mikil stemmning með-
al þeirra.
Osló. 23.10.
Arnmundur S. Backman.
Arnfríður Isaksdóttir
on í ferð sinni og heimsótbu þar
m.a. Wella stofnun’na til að
kynna sér nýjustu effnii þaðan, en
Wella vörur eru mjög mikið
notaðar á íslenzkum hárgreiðsilu-
stofium. Marfcverðast þar var að
þessiu sinni ný tegiund perima-
nentvökva, sem væntanlega verð-
ur fljótt farið að nota hér líka,
sagði Amfríður, en þetta nýja
permanent má setja í hár með
hálfútvöxnu gömlu permanenti
án þess að klippa það fiyrst.
Ágústínusson telur það frek-
lega afskiptasemi væntanlegra
umsækjenda um framkvæmda-
S'tjórastarfi'ð, eins og hann vildi
auglýsa það 10. jamúar sl. vet-
Ur. að þeir óski rannsóknar á
því, hvað tefji málið og hvexs
vegna breyta þurfi lögum áður
en það er auglýst. Að telja að
þam.a sé ruglað saman óskyld-
um málum, er svipað og halda
því fram, að ekkert samhengi
sé milli orsaka og afleiðinga.
Um nákvæmni Daníels Ág-
ústínussonar í meðferð efnds-
aitriða og málsmeðferð skal bent
sem dæmi á 9. tölulið yfirlýs-
ingarinnar. Þar segir hann, að
ég hafj greitt atkvæði gegn til-
lögu hans um rannsókn á
meintu miisferli, en bókiar sjálf-
ur í fundargerðarbók Sem-
entsverksmiðju ríkisiins: „Haf-
steinn Siigurbjömssion tekur
firam: Hann samþyfckir daig-
sfcrártillö'guna í trausti þess, að
rannsókn liggj fyrir innan
tveggja vikna sé svo ekki styður
,hann framkomna tillögu Dani-
els Ágústínussonar um máls-
rannsókn.“
Ég ætla ekkj að fara að dedla
við Daníel í blaðagreinum um
skilning eða skilningsleysi eins
eða nein.s eða um ósmekklega
málsmeðferð, en vil ítreka það,
að ég hef aðeins skýrt frá
staðreyndum í þessu máli, sem
Daníel Ágústínusson hefur nú
staðfest. En svíði Daníel Ág-
ústínu'ssyni sá s'annleikur að
hafa staðið með íhaldinu gegn
rannsókn á einum þætti Sem-
entsverksmiðjumálsins, á bann
þar aðeins við sjálfan sig að
sakast.
Hafsteinn Sigurbjörnsson.
• Minningarspjöld Flugbjörg-
unarsveitarinnar em seld á
eftirtöldum stöðum: Bókabúð
Braga Brynjólfssonar, Minn-
ingabúðinni Laugavegi. Enn-
fremur hjá Sigurði Þorsteins-
syni, sími 32060, Sigurði
Waage, 34527. Stefáni Bjama-
syni, 37392 og Magnúsi Þór-
arinssyni, 37407.
Verkfall í Osló
Athugasemd við yfírlýsingu
um Sementsverksmiðjumálið
VB \R trezt
KMftiCS
Höfn við Dyrhólaey
Lífeyrir
Fnamhald af 12. síðu.
fólks, sem flest er búið að slíta
kxöftum sínum við óarðbærustu
störf í þjóðfélaginu, til eftir-
launa. En við framkvæmd lag-
anna hafa komið fram mildir
gallar, svo segja má að í mörg-
um tilfellum sé hér aðeins um
farmlegan rétt að ræða en eftir-
launin vanti. Það var áreiðan-
lega ekkd . ætlun neins sem að
samkomulaginu stóð.
Óhæfar reglur.
Reglumar um efitirlaunin mið-
uðu við tekjur síðustu fimm
starfeára, að menrí hefðu verið
í starfi í síðasta lagi 1967 og
væm orðnir sjötíu ára og hætt-
ir störfum. Hér var farið eftir
reglum eldri Hfeyrissjóða en þedr
eru undir áhrifum frá embættis-
mannasjóðunum. Embættismenn
sem hætta störfúm fyrir aldurs
sakir eru komnir í hæstu mög-
uleg laun og hafa aldrei haft
hærri lauh. Þebta giat ekki átt
við um nýju lífeyrissjóöina sem
myndaðir voru samkvasmt sam-
komuíaginu frá 1969. Tekjur
þessa fólks, almenns verkafólks,
fara lækkandi þegar það eldist.
Nýju sjóðimir hafa þvi farið inn
á annað kerfi, og koma þvi
þannig fyrir að eftirlaunin mið-
ist við beztu starfsárin. En bað
kerfi var ekki til þegar ^ sam-
kiomulagið var 1969, og því þarf
að breyta til.
Vonbrigðin sár.
Nú hefur verið afgreitt atf
eftirlaunum til aldraðra í stétt-
arfélögum samkvæmt þessum
lögum 2.5 miljónir króna og það
yrði öll upphæðin á þessu ári
að óbreyttu. Hins vegar var
áætlað að gjöld yrðu vegna
þessara eftirlauna 25 miljónir
króna árið 1970. Hér skakkar
ákaflega miklu. Þetta kemur að
nokkm af því að færri hafa
sótt en áætlað var. Menn eru
enn í starfi sjötugir og reyna
að halda þvi vegna þess hvað
eftirlaunin em lág. Reynslan
hefur orðið sú, að einungis 10-20
af þeim sem fengið hafa eftir-
laun ná þvi að hafa fengið 2000
krónur á mánuði. Augljós er að
eiins og háttað er ahnennum elli-
launum hér á landi er þetta svo
gott sem engar bætur. Hverjum
j þeim sem fundið hefur sárindi
þessara manna þegar þeir kom-
ast að raun um að réttindin til
eftirlauna reynast, aðeins á papp-
ímum gæti orðið það að óska
að þetta skref hefði aldrei verið
stigið.
Framihald af 12. síðu.
Guðmund Jóhannesson og Jón R.
Hjálmarsson, skólastjóra.
— Er óhætt að segja að hafn-
armannvirfci við Dyrhólaey er
brennandi áhugamól alira í
Skaftafellssýslu, hvar í flokki
sem þedr standa og er ég fullviss
um að Skaftfellingar munu sýna
saimstöðu um þetta lflfshagsmuna-
mál sitt.
— Næstu hafrír við Vík eru
að austan Homafjörður, sem er
í ca. 230 km fjardægð, og að
vestan Vestmannaeyjar í 40 km
fjarlægð, auk smiáhafna i Ár-
nessýslu og er sú næsta í 80-90
km fjarlægð. Við þurfium að
flytja svo að segja alla vöru
frá Reykjavík eða Þorlákshöfn.
Má í þessu saimlbandi minna á
hækkun þungaskatts um 40-50
þúsund krónur á hvem bíl á ári.
Þessi hæktoun hleðst á alHa vöru
sem hingað er flutt og sjá allir
óhagræðið af þvi hversu langt er
til hafnar héðan.
— Við viljum þó fyrst og
fremst höfn hvaðan hægt væri
að stunda fisfcveiðar. Við Dyr-
hólaey teljum við öll áikjósan-
teg skilyrði til hafnarfram-
kvæmda, og væri hægt að giera
höfn bæði austan og vestan meg-
■'n við Dyrhólaey. Snemima i
október var settur þar upp
bylgjumælir til að mœla bylgju-
hæð, en að öðru leyti. hafa rann-
sóknir ekfci verið gerðar á að-
stæðum svo neinu nerni. Er þetta
mál þó ekfci aldeilis nýtt, því
var fyrst hreyft uppúr 1860 og
átti að fá danskt skip til að
rannsaka staðlhastti en söfcum
veðurs varð há elkkert úr þe:m
athugunum. Árið 1963 gerði am-
erísur próftessor rannsófcnir á
möguleikum á hafnarstæði frá
Ingólfshöfða að Dyrhólaey og
að Eyrarbakka og leizt honum
bezt á Dyrhólaey til' hafnanfram-
kvaamda.
— Af umræðum á fundinum
má nefna að vitamiálastjóri, Að-
alsteinn Júlíusson taldi öM tor-
merfc’ á höfn við Dynhól'aey, Á-
lítur hann kostnaðinn munu fara
uppí 800 miliónir króna, en á
Matreiðsla
Framhald af 7. síðu.
að jölfnu við önnur störf, sem
báttur í framfærslu fjölskyld-
unnar.
Og í lögum nr. 57 frá 1921,
er foreldrum sfcylt, báðumisam-
an og hvoru í sínu lagi, að ala
upp böm sín bangað til bau
eru 16 ára gömul. Sérstaklega
ber þeim að aifla þeim lögmætr-
þeirri hlið mólsins hefur helldur
enginn rannsókn verið gerð.
Taldi vitamálaistjóri mtkinn sand-
burð vera á þessum stað og að
háir garðar þyrftu að ná langt
út af heim orsökum, og myndi
það hleypa kostnaðinum giiifur-
lega upp.
— Allþingismiennimir voru
spurðir hvoirt þeir væru þvi
fylgjandi að gerð yrði höfn á
fyrrgreindum stað og gáfu flestir
loðin svör en sögðust vera fiylgij-
andi rannsóknum. Karl Guð-
jónsson hefur borið fram tillöigu
á þingá um að rannsakaðar verð’.
aðstæður við Þjióirsórósa með til-
liti til hafnarframkvæmda, og
kvaðst vilja bíða eftir niðurstöð-
um rannsókna á báðum þessum
stöðum.
Ingólfur Jónsson ráðherra
kvað það myndu flýta fyrir
hafnartramkvæmdum við Dyr-
hólaey ef svo færi að stóriðtiá
yrði sett þar upp. Engar áfcvarð-
amir þar að lútandi hafa verið
teknar.
Dómarafulltruar
Framihald af 7. síðu
fullnægja skilyrðum 1. ml. 33.
gr. 1. nr. 85/1936.
Taldi fundurinn breyiángu
þessa eðlilega, þar sem innan
vébanda félagsins væm nú um
2/3 hlutar starfandi héraðsdóm-
ara landsins. Bæru félagar þess
skyldur dómara, enda þótt lög-
gjafarvaldið halfi edgi vdljað
viðuirkenna að þeim basru rétt-
indi héraðsdómara.
Þá skal þess getið í þessu
sambandi, að í bréfi til dóms-
málaráðherra, dags. 12. janúar
s. 1., var þess getið, að í ráði
væri að breyta nafni félagsins
til samræmis við raunvteruleg
störf félagsmanna. Einnig var
15. júní s. 1. send fréttatil-
kynning til fjölmiðla þess efn-
is, að fyrirhugað væri að breyta
nafni félagsins.
Um aukastörf dómara:
Á fundinum var nokkuð rætt
um auglýsingar ednstakra dóm-
ara er birzt hafi nýlega.
Vom fundarmenn á einu
máli um, að um nauðvöm væri
að ræða þar sem þvi ’hefiði
verið beint til dómara, er þeir
hafa fairið fram á kjarabætur,
að þeir gætu snúið sér að autoa-
störfum.
Sérmenntun dómara er lög-
fræði og li'ggur því beinast við
að þeir snúi sér að störfium á
því sviði unz kjör þeirra hafa
Eðvarð minnti á, að um þetta
leyti hófust upps'agnir sjötuigra
verkamanna við höfnina í
Reykjavík og hjá Eimskipafélagi
Islands. Það yrði að visu að
te'jast éðlilegt að menn hættu
svo erfiðri og áhættusamri vinnu
um sjötugt, en þjóðíélagið og
atvinnurekendur gætu ekki venð
þefcktir fyrir að henda þessum
mönnum frá sér eins og brúkuðu
verkfæri, heldur verði að sjá til
þess að þeir hafi sómasamlegt
fyrir sig að leggja.
Þeirra eigin sjóður.
Eftir nýju eftirlaununum geta
þessir menn, hafnarverkamenn-
irnir, fengið í hárnark 1400 kién-
ur á mánuði. En þetta er só
hópur verkamanna sem fyrir 15
árum átti einn allradrýgsta þátt-
inn í þvi að kornið var á at-
vinnuleysistryggingarsjóðnum, en
einmitt þeim sjóði er ætlað að
greiða þrjá fjórðu hluta þessara
sérstöku eftirlauna.
Eðvarð taldi að fleira í sam-
komulaginu frá 1969 þyrfti
breytinga við og væri eðlilegt
samningsmál, en þetta atriði
sem tefcið er út úr í frumvarp-
inu væri svo brýnt, að það
mætti ekki bíða almennrar end-
urskoðunar.
*
Fledri tóku ekki til máls við
þessa 1. umræðu málsins og
lauk henni svo.
ar firæðslu.
Fómarlund oklkar hedmarvinn-
andi húsmæðra er takmörkuð.
Það hlýtur því að vera krafa
okkar að fá sem fyrsfi verkiegt
skyldunám og það verði sam-
ker.nsla í þeám námsgrednum
jafnt og lesgreinum, edns og
gert er ráð fýrdr í lögunum.
Ég skora því á ykkur, karía
og konur í Kópavogi, að fylkja
ykikur um hugsjónina að mat-
reiðslufcennsla verði starffæktí
gagnfræðastoólum lögum sam-
tovæmt. Það mun verða högum
heimdlanna happadirjúgt málefni
og þá gætd farið svo að heimil-
isstörfin nybu rneiTi virðdngar
og skilnings en veríð hefur, því
að heimiilisihagfræðin er með
þarflegustu némsgreinum fyrir
þjóðarbúið
verið þætt.
Stjómarkjör:
Fráfarandi stjóm félaigsins
voru þökfcuð veiunnin störf í
þágu félagsins, eintouim þó frá-
farandi formanni, Bimi Þ.
Guðmiundssyni, og jafnlfiramt
var það haimað, að stjömin
sæi sér ekM fært að sitja
áfram, en hún hafði edniróma
beðizt undan endurícjöri.
Að tillögu fráfarandi stjómar
voru kjömir í stjöm, KristjÖn
Torfason, formaður ög með-
stjómendur Þórir Oddsson og
Jakob Havsteen. I varastjöm
vom kjömir Pétur Þorstedns-
son, SveiiTin Sveinsson og
Hjálmar Hjálmairsson.
(Or frétt frá félaginu).
FRIÐJÓN RUNÓLFSSON
andaðist að elli- og hjúkruniairheimiljiniu Grund 1. nóv.
F.h. vandamanna
Gunnhildur Daníelsdóttir.
Otför mannsins míns, föður oiktoar, tengdaflöður og afa,
EIRÍKS NARFASONAR, Bárugötu 7
fer fram firó Frfkirkjunni i Reykjavík, mdðlvitoudaginn
4. nóvemlber KL 3 síðdegis.
Sesselja Jóhannesdöttir,
Jóhannes Eiríksson, Benedikt Eiriksson,
tengdadætur og bamabörn.