Þjóðviljinn - 03.11.1970, Side 10

Þjóðviljinn - 03.11.1970, Side 10
10 SlÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Þriðjudagur 3. nóvemlber 1970. Harper Lee: Að granda söngfugli 7 Ungfrú Carólína stirðnaði upp, svo tók hún í hnakkadrambið á mér og dró mig upp að kennaraborðinu. — Nú er ég næstum búin að fá nóg áf þér, Jean Louise, sagði hún. — Þú hefur dæmalaust ó- heppileg áhrif hér í bekknum. Eéttu fram höndina! Ég hélt hún ætlaði að spýta í hana, því að fólkið í Maycomb rétti bara fram höndina til þess: Það var gamall og héfðbundinn siður að takast í hendur að loknum samningi. Mér var ekiki vel Ijóst hvers konar samning við tvær áttum að gera, og ég leit um öxl til að aðgaeta, hvort hinir krakkamir gætu ef til vill upplýst það, en þau horfðu á mig hikandi og ringluð. Ungfrú Carólína tók reglustiku sína, dan-glaði svo sem tíu sinnum í höndina á mér og sagði að ég ætti að fara í skammatorákinn. Bak við mig kvað við sannkall- aður tröllahlátur, þegar nemend- unum varð loksins ljóst, að ung- frú Carólina hafði verið að refsa mér. ffUo&ae EFNI fs/ SMÁVÖRUR \ TÍZKUHNAPPAR HÁRGREIÐSLAN Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu og Dódó .augav. 188 in. hæð (Iyfta) Simi 24-6-16. Perma Hárgreiðslfu- og snyrtistofa G-arðastræti 21 SÍMl 33-9-68. Þegar ungfrú Carólína hótaði hinum sömu meðferð, skelltu þau uppúr aftur og linntu ekki lát- unum fyrr en ungfrú Blount birtist í dyrunum, dimm. og skuggaleg. Ungfrú Bount var fædd og uppalin í Maycomb og ennþá ókunnug leyndardómum desímalkerfisins, og nú studdi hún höndum á mjaðmir og sagði hvössum rómi: — Bf ég heyri nokkurn hóvaða frá yktou-r framar, þá er mér að mæta! Ungfrú Caróiína, ég verð að segja yður, að sjötti bekkur getur ekki einbeitt huganum að flatarmálsfræðinni, í öllum þess- um hávaða frá yður. Dvöl mín í s-kammarkróknum varð ekki löng. Klukkan hringdi og bjargaði ungfrú Carólínu, sem stóð og horfði á nemendur streyma út á leið í matinn. Ég fór síðust út og sá að hún lét fallast niður í stóli-nn við kennaraborðið og huldi andlitið í höndum sér. Ef hún hefði verið ögn mildari við mig, hefði ég vorkennt henni. Hún var svo ljómandi nett og snotur. 3 Ég fleigði mér yfir Waltðr Cunningham úti í skólaportinu og ég hafði næstum nautn af að taka hann til meðferðar, en ein- mitt þegar ég var að reka nefið á honurn niður í sandinn, birt- ist Jemmi og sagði mér að hætta þessum látum. — Þú ert stærri en hann, sagði hann. — Hann er næstum eins gam- all og þú, sagði ég. — Og það var honum að kenna að ég hafði óheppileg á'hrif. — Svona, slepptu honum nú, Skjáta. Hvað kom eiginlega fyr- ir? — Hann var ekki með neitt nesti, sagði ég og úts-kýrði síðan hvernig mér hafði verið blandað inn í næringarvandamál Walters. Walter var staðinn upp og stóð nú grafkyrr og hlustaði á okkur UNGUNGAR OSKAST til sendiferða hálfan eða allan daginn. Þurfa að hafa hjól. DMIIINN Volkswageneigendur Höfum fyrirliggjandi BRETTI —• HUKÐXR — VÉLALOK og GEYMSLTJLOK á Volkswagen i allflestum Iitum. — Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir ákveðið verð. — REYNIÐ VIÐSKIRTIN. Bílasprautmi Garðars Sigmundssonar. Skipholti 25. — Simi 19099 og 20988. Jemrna. Litlu hnefarnir hans voru krepptir til hálfs, eins og hann vænti nýrrar árásar. Ég hjólaði í hann til að reyna að reka hann burt, en Jem þreif til mín. Svo stóð hann stundar- kprn og horfði fhugandi á Walter áður en hann spurði: — Ert þú sonur Walters Cunningham frá Oid Sarum? Walter kinkaði kolli. Hann leit út eins og hann hefði aldrei fengið neitt að borða nema fisk: augu-n í honum sem voru alveg eins blá og augun í Dill, voru fljótandi og hvarmamir rauðir; andiitið var litlaust að undan- skildum nefbroddinum sem var rauður og rakur. Hann var að fikta við axlaböndin sín, fitlaði við málmspennumar. Allt í einu brosti Jem breitt framan í hann: — Komdu bara heim með okk- ur að borða, Walter, sagði hann: — Þér er það velkomið. I fyrstu ljómaði andlitið á Walter, en svo dimmdi aftur yfir svip hans. Jem sagði: — Pabbi okkar er vinur pabba þíns. Og hún Skjáta þarna, hún er bara svo vitla-us — hún ætlar ekkert í slag við þig aftur. — Ég mundi nú ekki vera of viss um það í þínum sporum, en á hinn bóginn gekk ört á mat- arhiéið og ég sagði: — Ég skal lóta þig í f-riði, Walter. Finnst þér góðar vaxbaunir? Hún Kalla okkar heima býr til voða góðan mat. Walter stóð bara eins og áður og beit á vörina. Við Jem gáf- umst upp og við vorum næstum komin að Radleyhúsinu, þegar við heyrðum Walter hrópa fyrir aftan okkur: — Hæ, bíðið þið. ég er að koma! Þegar Walter náði Pkkur, byrj- aði Jem að spjalla við hann í bróðemi. — Þarna inni á hei-ma draugur, sagði hann alúðlega og benti á Radleyhúsið. — Hefurðu nokk- urn tíma heyrt um hann, Walter? — Það er nú líkast til, sagði Walter. — Ég var næstum dauð- ur fyrsta árið í skólanum, af því að ég át valhneturnar — fólk segir að hann hafi sett í þær eitur og óþverra og -fleygit þeim inn fyrir girðinguna. Jem virtist ekki sérlega hrædd- ur við Boo Radley, þegar við Walter vorum honum samferða. Það lá næstum við að hann gortaði: — Ég hef einu sinni komið alveg upp að húsinu, sagði hann við Walter. — Þá ætti nú að vera óþarfi að taka á rás í hvert skipti sem maður fer framhjá húsinu, sagði ég sakleysislega við sumarskýin sem liðum um himininn fyrir ofan okkur. — Hver tekur á rás, litla skræfa? — Það gerir þú, þegar enginn er með þér, og víst! Þegar við vorum komin að útitröppunum okkar, var Walter búinn að steingleyma því að hann var af Cunninghamfólk- inu. Jem skauzt fram í eldhúsið og bað Calpumíu að setja auka- disk á borðið — við værum með gest í matinn. Atticus heilsaði. Walter og þeir hófu samræður, sem hvoruigt okkar Jems gat botnað í. — Ástæðan til þess að ég kemst aldrei lengra en í fyrsta bekto, herra Finch, er sú að ég verð að hjálpa pabba í bómull- inni allt vprið, en einn af torökk- unum heima er bráðum orðinn nógu stór til að taka við. — Borguðuð þið bá skeffu af kartöflum fyrir hann? spurði ég full af áhuga, en tók þá eftir því að Atticus hristi höfuðið að- varandi. Meðan Walter hrúgaði á disk- inn sinn, töluðu hann og Attieus saman eins og tveir fiullorðnir menn — okku-r Jem til ólýsan- legrar undrunar. Atticus lét móðan mása um landbúnaðar- vandamálin, þegar Walter trufl- aði ræðu hans til að spyrja, hvort til myndi vera síróp í hús- inu. Atticus kallaði á Calpurníu, sem birtist eftir andartak með sírópsfötuna. Síðan stóð hún og beið meðan Walter fékk sér af réttunum: hann jós sírópi á grænmetið sitt, hellti því yfir kjötið; hann hefði sennilega fyllt mjólkurglasið sitt af því líka, ef ég hefði ekki fundið hjá mér hvöt til að spyrja, hvem fjand- ann sjálfan hann væri eiginlega að gera. Það glamraði í silfur- skeiðinni þegar bann setti hana í fötu-na aftur og hann lagði hendumar í gaupnir sér. Svo varð hann undirfeitur. Atticus hristi hölfuðið aftur aðvarandi. — En hann er búinn að ata allan matinn sinn út í sírópi! andmælti ég. — Hann hefur makað því á... Einmitt á þessari stundu ósk- aði Calpurnía eftir nærveru minni í eldhúsinu. Ég rölti fram. Calpumía var í uppnámi og þeg- ar Calpumía er í uppnámi er tilgangslaust að múðra. Hún gaut til mín augunum og litlu hrukk- umar umhverfis augun urðu dýpri og hvassari. — Margt fólk borðar ekki eins og við, hvíslaði hún illilega, en þú átt ekkert að skipta þér af því. Þessi drengur er gestur ykkar og ef hann langar til að éta borðdúkinn, þá láttu hann gera það óáreittan — skilurðu það? — Hann er enginn gestur, Kalla; hann er bara einn af Cunninghömunum. — Viltu gæta tungu þinnar, krakki! Það er svo hjartanlega sama hver í hlut á; sá sem kem- ur hingað í húsið sem gestur, verður meðhöndlaður sem gest- ur, og gættu þess nú að ég standi þi-g ekki að neinu slíku framar! Það getur vel verið að þið séuð fínna fólk en Cunningha-mfólkið, en ég gef ekki fimmeyring fyrir það, þegar þið getið ekki komið kurteislega fram við aðra. Og ef þú getur ekki hagað þér skikk- anlega við borðið, geturðu borð- að hér frammi í eldhúsi. BLAÐ- DREIFING Þjóðviljann vantar blaðbera í eftirtalin borgarhverfi: HÁTEIGSHVERFI HVERFISGÖTU KLEPPSVEG IIÁSKÓLAHVERFI TJARNARGÖTU Sími 17500. Tökum að okkur breytingar, viðgerðir og húsbyggingar. VönduB vinna Upplýsingar í síma 18892. GLUGGATJALDASTANGIR FORNVERZLUN og GARDÍNUBRAUTIR Laugavegi 133 — Sími 20745. WILLIS JEEP Til sölu er Willis jeppi árgerð 1962, með Egils húsi. Góður bíll. Hagstæft verð ef samið er strax. Upplýsingar í síma 25283 eftir kl. 19,00. FYRIR SKÓLAFÓLKIÐ: Buxur, skyrtur. peysur, úlpur, nærföt. sokkar og margt fleira. — Fjölbreytt og fallegt úrvaL PÓSTSENDUM. * ^^•Xa« — Laugavegi 71 — sími 20141. SÓLÓ-eldavélar Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita- bæi, sumarbústaði og báta. VARAHLUTAÞJÓNUSTA. Viijum sérstaklega benda á nýja gerð einbólfa eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði. j. t ELDAVÉLA VERKSTÆÐI - * JÓHANNS FR. KRISTJÁNSSONAR h.f. Kleppsvegi 62 - Sími 33069 Hver býður betur? Það er hjá okkur sem þið getið fengið AXMINSTER teppi með aðeins 10% útborgun. AXMINSTER — annað ekkL I ii i ANNAÐ EKKI 9. ' Grensásvegi 8 — sími 30676. Laugavegi 45 B — sími 26280. BILASKOÐUN & STILLING Skúlagötu 32. MOTORSTILLINGAR HJOLflSTILLINGAR LJÚSflSTILLINGAR LátiS stida i tíma. Flfót og örugg þjónusta. 13-10 0 ROBIXSON^ ORANOE SCJfJASII má blanda 7 sinnnin vneð vatni Auglýsingasíminn er 17 500 ÞJÓÐVILJINN

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.