Þjóðviljinn - 18.04.1971, Blaðsíða 5

im
Magnús Gúðmundsson sjómaður Patreksfírði:
Stækkun fiskveiðilögsögunnar
ing á atvinnuháttum
Sá vefldur eikki, sem varar.
Lýdrœdissikipulaig byggist fyrst
og fremst á skoðanafrelsi. en
með ödnum hætti getur lýðræði
að srjálfsögðu ekki ordið til.
Það færi betur, að sem flestir
birtu hugsitótnir sínar, því að
í hinu daglega iífi vanræikáurn
við einatt, að stemma stigu fyr-
ir hinu lævísflega rainglæti. Við
verðum alltaf að berjast fyrir
réttlætinu, sem niðjar olkkar
eiga að lifa í sikjófli við.
Eg hef aðvarað forystumenn
okkar á beim voða, sem fiski-
máð okkar verða með öllu eyði-
lögð með nútíma rányrkju full-
komnustu fiskveiðitækni ann-
arna bjóða os ísflendinga lika.
Eins hefur verið skorað á
Alþingi og rí'kisstjóm að láta
nú hendur standa fram úr erm-
um og gera eitthvað raunhæft
við umræddri yfirvofandi hættu
og færa fiskveiðilögsöguina út
fyrir landgrunnið, sem er að-
eins 65 sjómílur, en bað er
einn fjórði hluti hess, sem aðr-
ar bjóðir hafa gert í bessu-m
miálum, s. s Panama, öhile,
Cósta Riea, Perú, Equador, E1
Sailvador, Argentína, Mexíkó,
Camibodía, Suður-Kórea og fl.
svo eitthvað sé nefnt, en enigar
bessar þjóðir eiga líf sitt eins
mikið undir fiskveiðum komið
og við Islendingar.
Það furðulegasta, sem hefur
skeð í samibandi við umræddar
áskoranir og aðvaranir vegna
rányrkju á fiskimiðunum, er að
Höfundur
greinarinnar
tók þessa
ljósanynd í
Grimsby dag
nokkurn í
fyrrasumar,
klukkan
rúmlega 6 að
morgni. —
Fram hefur
farið uppboð
á fiski, sem
var veiddur
innan 12 sjó-
mílna mark-.
anna. Vinnu-
laun við afl-
ann eru eins
mikii og
íslendingar
fengru fyrir
hann.
málgagn Sj óil'fstæðisfil okksin.s
varð ruglað og hetfur birt for-
ystugrein um landhelgismiálið
og fjafllaði hún um „Paillai, sem
var einn í heiminum“. Þetta
er ekkert grínmál. Islendinigar
eru skynsöm þjóð og vita vel
að beir eiru ekki einir í heim-
inum, en lútt er ágætt að vita,
að Sjálfstæðisíflok'kuriyn lítur
eklki alvarlegiri augum á þýó-
ingarmesta mál bióðariinnar, en
raun t)er vitini.
Tíminn hefur hins vegar
leitt í Ijós, að saga Vísis á
berilega við ríkisstjóm Islainds
síðast fliðin tíu ár, en hún hef-
' Wv, S v vSl-vv v v v v
ur gengið með þann ára. að
tefljia sig þjóna eins og kenraur
í ljós hér á eftir. Nei, fláræði
sjálfstasðismanna stafar ein-
ungis útaf nauðungarsiamningn-
um við Breta og Vestur-
Þjóðverja frá árinu 1961 í land-
helgismélinu-
VILJI ÞJÓÐARINNAR SKAL
VBRA GRUNDVÖLLUR AÐ
VALDI RlKISSTJÓRNARINN-
AR í- lýðrasðisríki Fór biéðar-
atkvæðagreiðsfla fram í sam-
bandi við nauðungarsamning-
inn?
Sannfleikurinn er nefniflega sá,
að með undirskrift að samn-
-<*>
í
Sagan um Sebru og
þjónana hans fímm
Einu sinni var fátækiur
bóndi er Sebri hét. Dag nokk-
urn lökaði hann húsi sínu og
| lagði land undir fót til að
J leita sér frægðar og frama.
| Eftir tvo daga kom hann að
J stóru borgarhliði. Verðimir
I spurðu hann hvur maðurinn
w vasri. Sebri svaraði því til
^ að hann væri fiátækur bóndi
k serp langaði til að ganga í
" h’fvörð konungsins. Þá hlógu
k verðimir, grýttu hann, hæddu
I og rálku á brott. Sebri kom
b næst að lifclu húsd þar sem
J garnafll maður bjó. Setori sagði
| gamfla manninum sögu sína
C og veitti hann þá honum
? húsaskjófl. Morguninn eftir
B áttu þeir tal saman og gamli
k maðurinn gaf Sebra bæði góð
" ráð og ný fot.
k Segir nú ekki af ferð Sebra
" fyrr en hann kemur að stórri
b myhu. Malarinn spurði hvur
J maðurirm væri og Sebri svar-
■ aði: ,,Ég er Sebri, konungur
' konunganna, sterkari en tutt-
I ugu naut, hef níu líf eins
J og kötturinn og einnig á ég
■ fimm þjóna. hvur öðruim
K betri.“ Jústí malarinn sagði
B þá: „Verum vinir og höld-
k um til hallar hins mdkla
| Karanas galdramanns. Sá er
b gefcur ráðið niðurlögum hans
" mun e’ignast höllina og þús-
und
!
hektara lands.“ Þetta
saimiþykkti Sebri og héldu
þeir fcveir nú til hallarinnar.
1 anddyri hennar mættu
þeir Karanas, hinum mikla
galdramanni: „Hvurjir eruð
þið?“ Sebri svaraði: „Ég er
Sebri. konungur konunganna,
útsendari djöfulsins, sterkari
en 100 spænsk naut, hef níu
líf eins og kötturinn og hinir
fimm þjónar mínir fylgja mér
hvert sem ég fer.“ Við þetta
btá Karanas svo mikið. að
hann fékik hjartaáfall og varð
örendiur aamstundis. Sebri
eignaðist höllina og Júvsti
varð ráðsmaður hans.
Ári síðar hélt Sebri álfram
ferð sinni en Jústi gætti hall-
arinnar. Fyrst ktnm Sebri að
krá nokkurfi. Bað hann þar
um vín af dýrustu tegund og
herbergi yfir nóttina. Veit-
ingamaðurinn Marelius for-
vitnaðist um hegi hans og
Sebri svaraði: „Ég er Sebri,
konungur konunganna, út-
sendari djöfuflsins. ríkari en
sá rfkasti, sterkari en 200
spænsk nauit, hef níu líf og
sex hjörtu.“ Marelíus undr-
aðist stórum og spurði hví
hann væri einn á ferð. Sebri
svaraði: „Ég hef fimm þjöna
sem fylgja mér um alflt, en
segðu mér hvurt er bezta
g.iaforð landisins nú?“ Mareli-
us hvísflaði: „Gerið mig að
. f) v»
Stutt dæmisaga eftir Félaga N.N.
TPf J
hinum sjötta þjóni yðar og ^
þá skafl ég fýlgja yður til k
konungshallar Damami kon- B
uings.“ „Enginn jarðneskur k
maður getur verið þjónn
minn. en samferðalangur og b
vinur getið þér verið“ svaraði x
Sebri. Veitingamaðurinn tók ■
boðinu og árdegis lögðu þeir ?
af stað.
Um nónbii komu þeir að k
höll Damami konungs. Þeir B
náðu skjótt af, konungi tali. k
Hann spurði hvuirjir beir ®
væru og hvaða tign þeir ■
hefðu. Sebri varð fvrir svör-
um: „Ég er Sebri. konungúr |
konunganna. ríkari en sá rík- J
asti meðal oss. hef níu líf ■
eins og kötturinn. er sterkari k
en 50 þúsund punda fiflar og ■
þjónar fimm að tölu fylgja k
mér um allt Samferðaflangur B
minn er hinn rqikli konung- k
ur Austursins. Vér heyrðum ^
um hina fögru dóttur vðar B
og er ég kominn tifl aö biðia k
um hönd hen-nar. Höll mín "
stendur henni tifl boða.“ Kon- k
ungur umdraðist stórum en að J
flokum fékk Sebri hönd Niellu I
konungsdótturinnar og rifleg- .
an heimianmund. Héldu svo I
brúðhjónin ásamt Marelfusi |
til halflar Sebra og hittu bar |
Jústí fyrir. Marelfus var gerð- ^
ur að yfirmatsveini: en Jústi |
var áfram ráðsmaður og einn k
eigenda hafllarinnar. Þau ^
Sebri og Niella flifðu heil til k
dauðadags. Á banabeði Sebra ™
spurði Jústi hann hverjir k
þjónarnir hans fimm hefðu "
verið. Sebri svaraði: „Þeir k
voru: Hroki. Ósannindi, Ó- J
heiðarfleiki. Óskammfeilni og I
Þbflinmæði. Með þeirra hjáflp .
hef ég breytzt úr fátækum |
bændavesaling í stórefnaðan J
höfðingja". Að sivo mæfltu var I
Sebri örendur. k
Lýkur svo bér sögtmni af I
Sebra og þjónunuim hans
fdmm.
ingnum afsaflaði ríkissfcjómin
eign^rétti Islendinga til land-
grunnsins, að bvi leyti, að Al-
þjóðadómstólflinn skyldi fjalla
um mólið, sem sagt hún sam-
þykkti að Bretar og Þjóðverjar
gætu átt eins mikið tillkiafll til
landgrunnsins og við. Svona
mönnum er ékki trúandi fyrir
þjóðmáflum. Samningur þessi
gefcur orðið þjóðinni öriagarik-
ur.
Þá vil ég geta þess að Sjálf-
stædisimenn hafa gert sér far
um að teljia fóflki trú um, að
við myndum ekki geta selt
sjávarafúrðir okkar, ef við
færðum út landheligina
Því er til að svara, að sflíkur
málfilutningur er ÓRÁÐ.
I raun og veru ætti það að
vera hagstætt fyrir Breta og
Þjóðverja, þegar við færum út
fiskveiðilögsöguna og héldum
uppi hefðbundnum frumstasðum
hætti og flyttum fiskinn óunn-
inn til þeinra, eins og við höf,-
um gert.
Undiir núverandi ríkLsstjóm
hafa íslendingar gert út mestan
hluta fLstkiskipa sinna fyrir
Breta og Þjóðverja, slkaffað
þeim bæði skip og skipsáihafnir
til veiða innan 12 mílna mark-
anna og flutt svo aifflann ó-
unninn til bessara þjóða.
Ég hef sjálfur tekið þátt í
þessum skripaleik og fleitað
uppi fiskiðjuver bæði í Þýzka-
landi og Bnglandi og bef horft
á seeg af ungu fólki við vinnslu
á þeim afla sem við filuttum
út og var veiddur innan 12
mflna markanna, þá var mér
huigsað heim til stjómvaldanna
o- unglipganna sem gengu ið.iu-
lausir um götuimar uippi á Is-
landi. Er þetta stjómvÍTjka?
Ég hef líka keypt unninn fisk
í nefndum löndum, en honum
fylgdu meðmæli. á pölkkunum
stóð „íslenzkur fisikur". Er hér
þó um minnst hálfsmánaðar
gaimila vöm að ræða áður en
hún er unnin.
Ef Islendingar geta ekki unn-
ið fyrsta flokks vörxi úr símim
fiski undir handleiðslu góðra
stjórnvalda, þá, getur heldur
engin þjóð í heiminum gert
þíið.
Samfara útfærslu fiskveiði-
lögsögunnar verður því að gjör-
bylta atvinnuháttum íslendinga,
það eru ekki fiskiskip sem
vantar heldur forystumenn,
sem hverfa frá frumstigi til
framleiðni.
Stjómarstelfna.n síðastliðinn
áratug undir forystu Sjáflfstæð-
Lsflokksins og Aflþýðuflokiksins,
sem er orðinn eins og ma-ki
Sjáflfstæðisifllokksins, hefur allt-
af meira og meira færzt til ein-
ræðiskenndar í aifchöfnum sín-
um og virðist á tíðum beinlín-
is hafa stefnt að því að grafa
undan stoðum lýðræðissikipun-
ar þjóðfélagsins. Þeir forystu-
menn. sem grfpa tifl laganna,
tifl þess að koma móleflnum
fram, eru eklkd vandanum
vaixnir. Þaiu hafa sigrað þá, en
með lögjunum gera þeir sig að
einræðisherrum í stað þess að
segja af sér og viðurkienna
hBsfiteSkasflíort sitnn. sem ftyr-
ystomeoni í flýðinæðdsrtöci. Beri
rikáswaldíð lögúi ofuriiði á ein-
hvtem hátt, er skamimt tal þess
að bíða, að ednenna Iögreglu-
rílös fari að gæta. Lögin eiga
ekflci að verai vopn í höndum
rflkisvaldsins eins og héma hef-
ur átt sér sfcað í sfcjómartíð
þessara manna.
Valdboðun rikLsstjómairinnair
hefur farið sí vaxandi, vald-
boðnar gengisfellingar æ ofan
í æ og núna siðasfc verðstöðvun.
Hvað verður ef þessir menn fá
að halda áfram um stjómvöl-
inn?
Ég vfll hér minna á hvernig
núverandi rfldsstjórn hefur
leyft sér að nota lögin til fram-
dráttar ranglætinu. Árið 1968
voru sjómenn rændir sfcórfé af
þeirra eigin launum með
„ Hlutaskerðii n garlögunum", til
þess að greiða niður fiskiskipa-
flotann.
Hér passar því að segja:
„Réttlætið fari tifl fjandans, svo
stjórnin lifi“. Ég viðurkenni að
útgerðin þurfti aðstoð. en hana
átti eikki að veita með þessuom
hætti.
1 stað þess að laða menn til
starfa við undirstöðuatvinnuveg
þjóðarinnar, sjómenns'kuna,
með bættum kjörum, er ráðizt
á sjómenn og þeir rændir með
lögin að VOPNI.
Er þetta stjórnvizka?
Magnús Guðnmndsson.
Núna veitir svo ríkisistjámin
gjaldeyris- og innflutningslevfi
fyrir innflutningi á sjómönnuim.
firá Skotlandd og Færeyjuim,
eins og ég benti á 1968 að hún
myndi gera.
Læt hér staðar numið að
sdnni.
Þakka birtinguna
Magnús Guðmundsson, sjóm.
PatreíksfirðL

V erkamannaf élagið
Dagsbrún
Tekið verður á ínóti um^óknum frá félagsmönn-
um um dvöl í orlofshúsym Dagsbrúnar í Ölfus-
borgum og Fnjóskadal á skrifstofu Dagsbrúnar
frá og með þriðjudeginunj 20. aprfl niæstkomandi.
Umsóknum ekki svarað í síma.
Þeir sem ekki hafa dvalið í húsunum áður ganga
fyrir með umsóknir til mánudagsins 27. apríl
næstkomandi.
Stjómin.
HVÍTUR OG MISLITUR
Sængurfatnað<ur
LÖK
KODDAVER
GÆSADÚNSSÆNGUR
ÆÐARDÚNSSÆNGUR
Úði*
<aia>
Tilboð óskas't í smíði og uppsetningu hurða og
glugga úr ÁLI fyrir Lagadeild Hásfcóla íslands.
Útboðsgögn eru afhent á stkirifstofu vorri, Borgar-
túni 7. gegn 1.000,00 króna skilatryggingu.
Tilboð verða opnuð á sama stað 5. maí n.k.
INNKAUPASTOFNUN RIKISINS
BORGARTLINI 7 SÍMI 10140
SKÖLAVÖRÐUSTfG 21
Tilkynning
um lokun götu o. fl. í Kópavogi.
Frá og með inánudeginutn 19. april n.k. verður
Digranesvegi lokað mttM Hafnarfjarðairvegar og
Vogatumgu.
Engar breytingar á umferðarreglum hafa verið
gerðar vegna þessara þreytinga.
Alkstiuir9leiðir mil'li bæjarhluta fyrst' um sinn
verða Kársnesbraut/Nýbýlavegur — Kópavogs-
braut/Hlíðarvegur frá vestri til austurs. svo og
Auðbrekka.
Umferð verður væntanlega flutt á hina nýju brú
Digranesvegur/Borgarholtsbraut um miðjan maí.
Byggingarnefnd Hafnarfjardarvegar
í Kópavogi.