Þjóðviljinn - 05.02.1972, Blaðsíða 11

Lauigardagur 5. fabrúar 1972 — ÞJÓÐVEUTI.NN — SlÐA
J
Einkunn-
arorð
Stanglmenn biðjast fbrláts
á þvi, hve latir þeir hafa
verið að undanfömu; það er
eins og kerlingin sagði: Lét't-
lyndið ríður ekki við edn-
teyming í stjómarherbúðun-
um nema síður sé.
TILLAGA UM KJÖRORÐ
Margir lesendur bruigðuist
veil við þeim hugmyndium,
sem hér voru fram bomar á
dögunum um þjóðhátíðar-
merki, og sannast þar hið
fomkveðna. að ekki er lengi
verið að því að gifta bana
Möngu. Upp frá þessum merk-
is-hugleiðingum höfum við
ratað í það að finna góð og
siðsamleg kjörorð fyrir stofn-
anir og fyrirtæki. I>á bafa
menn það helzt fyrir sér. sem
fraendur okkar elskulegir,
Norðmenn, fundiu upp á þeg-
ar þeir áttu að ráða úr
skammstöfuminni SAS-
Þeir sögðu: Skiandinaviia,
Alias Sverige Sem útleggst:
Skandinavía. öðru nafni Svi-
þjóð.
Þetta mætti Svarthöfði Tím-
anlegur taka til athugunar,
bann sem hefur af sannri
ritsnilld ruglað Svíum sam-
>an við biblíuna.
Ein er sú tillaga sem okk-
ur geðjast þó miklu betur að
en flestum öðrum, en hún
er um einnkunnarorð fyrir
Samband íslenzkra samvinnu-
félaga. Þau samtök hafa lengi
verið nokkuð svo veðurvillt í
blönduðu þjóðfélagi á íslandi.
sem færustu hagfræðingar,
jafnt í Moskvu sem Was-
hington, hiafa orðið gráhærð-
ir yfir og höfðu þó ærinn
starfa áður. En við leggjum
fram þessa tillögu í góðri
von um það. að það rými all-
an vanda. Það er rétt si sona:
AUir samvinnumenn vinna
saman, en sumir samvinnu-
menn vinna meira saman en
aðrir
Ef við hinsyegar snúum
okkur að hinum frjálsa og ó-
blandaða geira hagkerfisins,
þar sem menn éta og drekka
hver annan j óblandáðri fyrir-
hyggju um Iífsafkomu þess
sem eftir verður þá verðum
við reyndar varir við ákveðna
samvínnu líka. Hún er meira
að ðfegja svo þroskuð. að við
getum strax borið fram eink-
unnarorð hennar:
Af hverju blekkir þú mig?
Þessu til skýringar er svo-
felld saga:
Tveir landar hittast á Kast-
rup.
— Hvert ert þú að fara?
— Ég er að fara til Parísar
að selja skelfisk
— Til hvers ertu að Ijúga
þessu? Ég veit mæta vel að
þegar þú ferð til Parísar að
selja skelfisk þá ferð þú i
raun og veru til Spánar að
kaupa skuttogara. Nú veit ég
hinsvegar af tilviljun, að þú
ert í raun og veru að fara
til Parísar að selja skelfisk.
Og af hverju ertu þá að
blekkja mig?
JON CLEARY:
VEFUR
HELGU
við suðurenda hafnarinnar: Evr-
ópuikortið með landameiikjum
sínum var teiíknað á ný í tíu
þúsund mílna fjarlægð að heim-
an. — Nú vildi ég bara að ná-
unginn seir kálaði henni sæti
þar heima og biðd eftir okikur.
Ég vil helzt ekiki að þetta drag-
ist fram yfir jól.
Þeir óku að heimdlisfamgimu
sem þeir höfðu fengið og lögðu
bítoum við gamgstéttima þar
sem bifreiðastöður voru banmað-
ar, og Clements gat rrieð
herkjum smeygt Falcon-
inum inn á milli tveggja ann-
arra bíla og út komú bölvandi
ökumenn, sem virtu lögreglu-
meilkim að vettugi. — Ég ætti
að kæra kvikindin.
Þeir fóru inn í hxisdð, og bar
varð fyrir þeim frekari runna-
gróður að höggva sig gegnu .
Þeir hrimgidu dyrabjölluinni að
íbúð Hedgu Bramd, bjuggust eikki
við svari og fengu ékikeirt. Síð-
an hringdu þeir bjöllunnl á
næstu íbúð. Konan var málóð
eins og plötusmúður og það
tók hama fimm mínútur að segja
þeim hvar húsráðendur væri að
finma. Clements fór burt að ná
í lykilimn og Malone fór inm með
konunmi að drelkka tesopa.
— Ég hef aldrei séð hana,
skiljið þér. Við fluttum inm fyrir
viku en ég hef aldrei séð hana.
Mjólk? Ef satt skal segja þá
höfúm við ekki séð nokkra
manneskju síðam daginm sem við
fluttum. Það voru tveir karl-
menn hér — sátt að segja hélt
ég að ammars væri maður, þér
skiljið. Hanm var með lykil. En
þér sögðuð að hún héti ungfrú
Brand. var það ekki? Á nafn-
spjaldinu stendur bara Bramd,
hvorki frú né ungfrú. Er allt
í lagi með hana? Ég á við,
það er ekkert að henni eða svo-
leiðis, er það? Sykur?
Malone var að hugsa: þær
ræðnu eru stundum hjálplegar.
Þær með hvössustu tumgumar
hafa oft hvössustu augun. Þetta
var sálfræðdlögmiál Malones.
Þér sáuð tvo karlmenn koma
hingað?
— Já, mikil ósköp. Sitt í hvoru
lagi ekki í einu. Hún var ékJd
— ? Konan bandaði með hend-
inni. — Ég á við, ég vil ó-
gjarnari huigsa ljótt um mann-
esikju sem ég hef aldrei hitt —
— Nei, sagði Malone og lét
vafarnn korria Helgu Brand tiil
góða. — Hún var ekki atvinmu-
manneskjai, frú Wodlton.
— Var ekki? E&gið þér við
að — Ég á við, hún er þó ekki
dáin eða eittbvað silíkt? Malone
kinkaði kolli og konan hnykkti
til höfðinu svo að minnstumun-
aði að það dytti af. — Almiátt-
ugur, þetta er skelfilegt. Alveg
hræðilegt. Við komum hingað í
leit að friði og ró, við áttum
áður heima í Darlinghurst og
áður en vika er liðin deyr mamn.
eskja í næstu íbúð! Hún ligguir
glettan

útvarpið
4
þó ekki dáin þama inmd, eða
hvað? Hún hnykkti höfðinu í
átt að veggnum, sem aðskildi
íbúðirnar.
— Ned, hún er ékki þar. f>ess-
ir menn — mynduð þér geta
þekkt annanhvorn þeirra ef þér
sæjuð þá aftur?
— Já, mikil ósköp. Annar var
hávaxinn máumgi, ekki ósnotur
með grátt hár. En ekki gamall
ef þér skiljið hvað ég á við.
Bara einn af þessum sem hær-
ast svo fljótt, skiljið þér. Ég
skil annans ékfci af hverju
við geium það ekki öll eins
og lífið orðiö erfitt. Já, hann
var líka kurteis og með ljómandi
fallega rödd.
— Hvað uan hinn néungarm?
— Ja, ég talaði ékki við hann.
Satt að segja er óg ekki einu
sinnd viss um að hann hafi
komið til að hitta hana. H5n það
emu ékki nema þessar tvær i-
búðir á hæðimni og hann var
að minnta kostá ekki að heim-
sækja mig. Hann leit dálítið
kunnuglega út. þér skiljið. Var
með homspangargderau'gu, af-
skaplega vél kiæddur — svona
sléttur og felldur, skiljið þér?
Hann hefði getað verið fast-
eigmasali eða einhver af þessum
nýtíziku kvenlæknum, þér skiljið
hvað ég á við. Afekaplega slétt-
ur og felldur.
Síðan kom Clements til baka
með umgam mann frá húsfélaginu;
hann var svo sanmaralega efcki
sléttur og felldur hugsaði Mal-
one, en ef til viM bafði hamn
ekki verið nógu lengi í brans-
anum. Frú Woolton vildi elta
þá inn í fbúð Helgu Brand, en
Maiome fullvissaði hana um að
það væri ékki þörf fyrir hana
í bili og lokaði hurðinni kurteis-
lega við nefið á henni. Hann
leit í skyndi á ringulreiðina í
setustofúinmi, opnaði síðan dyrn-
ur aftur og kinkaði kolli til unga
mannsins.
— Þakk fyrir. Við hringjum
til yðar þegar við förum héðan.
— Bn þedr sögðu aj9 ég ætti
að vera hér um kynt —
Homum var ýtt mjúklega út úr
íbúðinni þrátt fyrir andmælin
og lokað á hsela honum. Síðan
gekk Malone inn í setustofuna
þar sem Clements var farinn að
krossgátan
Laugardagur 5. febrúar
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir ki. 7.00 8.15 og 10.10.
Fréttir ki. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og 10.00.
Morgumbæm kl. 7.45. Morgum-
leikfimí ld. 7.50. Morigunstund
bamanna kl- 9.15: Hólmfríð-
ur Þórhallsdóttir endar lestur
á sögunni „Fjósakötturinn
segir frá“ eftir Guistay Sand-
gren í þýðingu SdgrúnarGuð-
jónsdóttur (10). Tilkynndngar
kl. 9.30 Létt lög leikin milli
atriða. í vikuiokin kl. 10.25:
Þáttur með dagskráikynn-
ingu, hlustendabréfum, síma-
viðtölum veðráttuspjalli og
tónieikum. Umsjómarmaður
Jón B. Gunniaugsson.
12.00 Dagskráin. Tónleikar Til-
kynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Óskaiög sjúkliniga. Kristín
Sveinbjörnsdóttir kynnir.
14.30 Víðsjá. Haraldur Ólafsson
dagskráretjóri flytur báttinn.
15.00 Fréttir.
15.15 Stanz. Björn Bergsson
stjómar þætti umumférðar-
móiL
15.15 Isienzkt mál. Endurtekinin
þáttur Ásgeire Blöndals
Magnússonar frá s.l. mánu-
degi.
16.15 Veðurfregnir. Framhaids-
leikrit bama og unglinga:
„Leyndardómur á hafebotni“
eftir Indriða Úlfcsom. Leik-
stjóri: Þórhildur Þorieifesdótt-
ir. Persónur og leikexidur í
5 þætti. sem nefnist „Úti-
legumenn": Broddi, Páli
Kristjánsson. Daði Arnar
Jónsson. Magni. Gestur Jón-
sjónvarpið
Laugardagur 5. febrúar:
16.30 Siim Joihn. Enskukennsda
f sjónvaxpi. 12. báttur.
16,45 E5n francais — BYönsku-
kennsia i sjónvarpi- 24. þátt-
ur. Umsjón: Vigdís Finnboga-
dóttir.
17.30 Ensfca knattspyman. —
Derby County — Coventry
City.
18,15 liþróttir. Umræöulþáttur
um auglýsingar á búndngum
íþióttamanna. Setnimgarat-
höfn Ólympíuieikana. Um-
sjónarmaður: Ómar Ragmare-
son.
HLÉ. —
20,00 Fréttir.
20,20 Veður og auiglýsángar. —
20,25 Hve glöð er vor æska. —
Brezkur gamanmymdaflokkur
um ungan kennara og erfið-
an békk. 3. béttur: Ástamál.
— Úr þvi liann á að fá blóðgjöf. heldurðu að þú vildir ekki
dælia í hann svolitlu af suðrænu blóði?
Lárétt: 1 kvikindi, 5 gæla við,
7 hönd, 8 dýrahljóð, 9 viðburð-
ur, 11 áþján, 13 hljóð, 14 þann-
ig, 16 flökkuþjóð. — Lóðrétt:
1 þorp á Suðurlandi, 2 grátur, 3
hégómi 4 lík, 6 dimma, 8 tjara,
10 tímabil 12 rétt. 15 einnig
Lausn á síðustu krossgátu:
Lárétt: i hákarl, 5 grá, 7 et,
9 aska, 11 mír, 13 aum, 14 maur,
16 la, 17 gól, 19 alsæll. — Lóð-
rétt: 1 hretnma. 2 kg, 3 ara, 4
rása. 6 gamall, 8 tia, 10 kul, 12
rugl, 15 rós, 18 læ.
asson. Rfki beflarinm, Þráirm
Karlsson. Svava, Þóirey Aðal-
steinsdóttir. Guðmundur Eim-
ar Haraldsson. Aðrir leito-
enduir: Jósteinn Aðalsteins-
son, Aðalstednn Bergdal,
Guðmundur Karlsson og Jó-
hann ögmundsson.
16.40 Bamalög. sungin og leiík-
in.
17.00 Fréttir. A nótum æsfc-
unnar Pétur Stetngrímsson
og Andrea Jónsdóttir kynna
nýjustu dægurlögin.
17.40 Úr myndabók náttúrunnar.
Ingimar Óskarsson náttúru-
fræðingur fflytur þáttinn sem
hann neflnlr í þetta sínn
„Blómin tala“.
18.00 Söngvar í léttum tón.
Yvette Giraud og Les Quatre
de Paris syngja vinsæi lög,
frönsk.
18.25 Tilkynnimgar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 ’Fréttir. Tilkymningar.
19.30 Könnun á áfengismálum;
— síðari Muti. Dagslcrár-
þáttur í umsjé Páls Heiðans
Jónssonar.
20.15 Hljómplöturalbb Guð-
mundur Jónsson bregður
plötum á fóninn.
21.00 ~ Smásaga vikiunnar:
„Geimbr'ðurin" eftir Soi-
veigu von Sdhoultz. Séra Sig-
urður Guðjónsson fyrrum
pófastur les eigin þýðingu.
21.30 Slegið á strengi. Guð-
mundur Gilsson kynnir.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur Pass-
íusálma (6).
22.25 Damslög.
23.55 Fréttir í stuttu máli.
Daaskrárlok.
Þýðandi: Jón Thor Haralds-
son.
21,05 Myndasafndð. M.a. mymd-
ir um burtreiðar á 20. öld, í-
þróttir í blindraskóia. úr-
smíði, andlitsförðun og gervi-
limasmíði. Umsjónarmaður:
Hélga Skúli Kjartamssom.
21,35 Bljúg eru bemskuár (Our
Vines Harve Tender Grapes)
Bamdarísk bíómynd frá árinu
' 1945. Lexkstj. Roy Rowland.
Aðalhlutverk: Edward S.
Robinson, Margaret O’Brien,
Agmes Moorhead og James
Craig. Þýðandi: Ósfoar Ingi-
marsson. Myndin gerist laust
fyrir miiðja 20. öid í Wiscon-
sdn í Bamdaríkjumum og hún
greánir flré noreikri innflytj-
endafjölskyldu, sem þar býr.
Dóttir hjónanna, átta ára
hnáta, er viðkvæm í lund, en
sjáhfetæð í skoðunum oc hef-
ur sflnar ákveðnu hugmyndir
um hrvemig korna skiuii fram
við náumgamm.
O L ™
eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eidavélar af mörgum stærðum
og gerðum. — einkum hagkvætnar fyrir sveita-
bæi. sumarbústaði os báta.
V arahl uta þ jónusta.
KLEPPSVEGI 62. — SÍMI 33069
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR. KRISTJÁNSSONAR H.F.