Þjóðviljinn - 26.07.1972, Blaðsíða 6

6. SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur. 26. júll 1972
SfrÖmmu áður en tanginn á myndinni hér fyrir ofan brotnaði af stóð þar
maður og kvikmyndaði hlaupið. Svo brátt kom sprungan og siðan jarð-
brotið að hefði maðurinn ekki verið nýfarinn, þá hefði hann fallið í ána.
Myndirnar hér til vinstri sýna ham Skaftár mjög vel.
SKAFTÁ]
Það hefur sjálfsagt ekki farið framhjá neinum hið
mikla hlaup er kom i Skaftá um og fyrir siðustu
helgi. Að segja frá slikum hamförum i máli er varla
hægt, en hins vegar er hægt að gefa dálitla innsýn i
ósköpin með myndum. Blaðamaður Þjóðviljans var
á ferð þar eystra s.l. laugardag og tók þá þessar
myndir er hér fylgja.
Myndirnar eru teknar við brúna yfir Eldvatn við
þjóðveginn, en þar var vatnselgurinn ægilegur
ásýndum. Vatnið liktist fremur sementsleðju en
jökulvatni og þykir það þó aldrei fagurt ásýndum.
Rétt fyrir neðan brúna beygir áin til hægri og þar
braut stanzlaust úr árbakkanum eins og glöggt má
sjá á myndunum. Það var þvi ekki hættulaust fyrir
ferðafólk, sem var mjög margt þar eystra um
helgina, að fara niður á árbakkann. Staðurinn þar
sem fólkið stóð gat farið þá og þegar.
Viða meðfram þjóðveginum frá brúnni austur að
Kirkjubæjarklaustri var vatnið alveg við veg-
kantinn og hafði þegar skemmt veginn á stöku stað.
Simastaurar voru viða umflotnir vatni og i
hrauninu stóðu sumstaðar aðeins hæstu drangar
uppúr. Uppi i Skaftárdal urðu nokkrar vega-
skemmdir, en þar var vatnsflaumurinn ekki eins
ægilegur ásýndum og niður við brúna, enda rann
vatnið mun viðari farveg þar efra.
Nú er áin i rénun og þegar tekið að lækka veru-
lega i henni. Að sögn fróðra manna er þetta eitt
mesta Skaftárhlaup sem menn muna eftir, enda
hlýtur svo að vera. Hefði hlaupið verið meira hefði
brúin á Eldvatni farið af, en hinni nýju brú sem þar
er hefur ekki verið hætt fyrr en nú.
Hjá Kirkjubæjarklaustri gékk litið sem ekkert á
og að sögn heimamanna hækkaði vatnsborðið i
Skaftá ekki nema um 30 cm hjá Klaustri. En látum
þá myndirnar segja frá.—