Þjóðviljinn - 22.12.1972, Blaðsíða 13

Köstudagur 22. desember 1972 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 13
veikindum hennar og að borginni
sem átti að verða nýja umhverfið
hennar.sögu hennar og ibúum og
látið hana gleyma um stundar-
sakir og hlæja.
— Að hugsa sér! hrópaði hún.
— Þú ert dásamlegur! Mér liður
strax betur þegar þú ert kominn.
— Til þess eru læknar, sagði
Peter. — En nú verð ég að fara.
Ég hitti þig aftur á morgun.
— Anne verður komin hingað á
morgun.
— Jæja?
— Hún kemur reyndar i kvöld.
En hún verður úrvinda, vesling-
urinn. Ferðin tekur allan daginn.
— bá verðurðu að sjá til þess
að hún hvili sig, sagði Peter. — Og
þú sjálf lika. Þú mátt ekki tala of
mikið, þótt hún komi hingað.
— Ég geri það ekki, sagði
Jacky. — Ég lofa þvi.
En Anne var ekki þreytuleg
þegar hún kom. Hún gekk rösk-
lega inn i ljósið og stóð stundar-
korn með hendur i vösum, háleit
með ljósa hárið laust yfir upp-
brettum kápukraganum, dálitið
gleiðstig i rauðu siðbuxunum eins
og hann minntist hennar. Hún
kom auga á hann og brosti. Þegar
hún nálgaðist, reis hann á fætur.
Hann leit i augu hennar um leið
og hann fann þétt og ákveðið
handtak hennar. Þar mátti sjá
þreytumerki eftir aksturinn, en
aðeins sem daufan skugga bak
við hýrlegt brosið.
— Það var fallegt af þér að
koma, sagði hún. — Ég er ekki
viss um að sjúkrasamlagslækn-
um beri að gera þetta.
Peter brosti.
— Ég hef aldrei lesið samning-
inn, sagði hann, — svo að ég veit
það ekki. Hvernig gekk ferðin?
— Býsna vel. Hún smeygði sér
úr kápunni og hann varð of seinn
til að hjálpa henni. — En ég fór
gegnum Carlisle á versta um-
ferðartimanum og það var
afleitt.
— Þú hlýtur að vera þreytt.
Hún hristi höfuðið til að lagfæra
hárið og settist niður.
— Ekki svo að drykkur nægi
ekki til að hressa mig, sagði hún.
— Þetta kemst upp i vana.
— Hvað má bjóða þér?
— Vodka og raman sitrónu-
safa, sagði hún. — Og mikinn is.
Þegar hann hafði sett háa glas-
ið á borðið fyrir framan hana,
rétti hann að henni sígarettur sin-
ar. Hún leit i svip á pakkann.
— Er þér sama þótt ég af-
þakki? sagði hún og stakk hend-
inni i kápuvasa sinn. — Ég reyki
þessar grisku og maður verður
vanur þeim.
Það var fráleitt að láta sér
sárna. Það var fráleitt að hann
skyldi fá eins konar vanmeta-
kennd vegna þess hve sýnilega
óháð og sjálfstæð hún var. En
hvort tveggja gerði vart við sig.
Hann drakk löggina sem eftir var
i glasi hans og stóð á fætur.
— Hafðu mig afsakaðan andar-
tak, sagði hann. — Ég ætla að
sækja mér seinni helminginn af
þessum hér.
Þegar hann kom til baka, var
hún búin að setja grisku sigarett-
una i rauða munnstykkið. Hann
var næstum feginn. Það skapaði
einhver tengsl við stúlkuna sem
hann mundi eftir, stúlku sem var
kvenlegri, rólegri, ekki eins yfir-
þyrmandi fögur og stúlkan sem
sat nú hjá honum. En hann fann
samstundis skýringu. Hún hafði
ekið allan daginn, átta hundruð
kilómetra ein i bil um mestu um:
ferðarvegi á Bretlandi. Það hefði
getað orsakað spennu hjá hverj-
um sem væri. Og hún vissi ekki
hvernig ástatt var fyrir Jacky.
Þvi var hann búinn að gleyma.
PIERPONT-ÚRIN
handa þeim sem
gera kröfur um
endingu, nákvæmni
ogfallegt
útlit.
Kven-og
karl-
manns
úr af
mörgum
gerðum
og verð-
um.
ÚR OG KLUKKUR
Laugavegi 3. Simi 13540.
Valdimar Ingimarsson úrsmiður.
Óskar Kjartansson gullsmiður.
Óvissa bættist við kviða og
þreytu. Hún þurfti tima til að
jafna sig og mannlegan skilning.
Hann brosti og lyfti glasinu.
— Skál, sagði hann.
— Skál. Hún drakk vænan teyg
og hallaði sér aftur á bak i stólinn.
— Jæja, sagði hún. —Hvaða frétt-
ir hafið þér að segja mér?
Hann hikaði. Hann hafði gert
ráð fyrir eins konar inngangi, tali
um daginn og veginn, um bila og
akbrautir og umferð frá London
og norður á bóginn, meðan vodk-
að hefði hagstæð áhrif. En róleg,
spyrjandi augu hennar visuðu
öllu sliku á bug. Hann andvarp-
aði.
— Ekki sem beztar, sagði
hann.
— Hve slæmar?
Hann tók umslagið úr vasa sin-
um.
— Ég skal leyfa þér að lesa
skýrsluna, sagði hann. — Ég held
að það sé bezt.
Hún las plöggin i skyndi. Að þvi
loknu leit hún ekki upp.
— Fyrst og fremst, sagði hún,
— eru nokkrar likur á þvi að sjúk-
dómsgreiningin sé röng?
Rödd hennar var styrk.
— Engar, sagði Peter.
— Og þessi nýja meðferð. . .
Natulan. Kemur hún að gagni?
Hann hikaði aðeins andartak og
gerði sér ljóst að nú dygði ekki að
fara kringum sannleikann.
— Ég veit það ekki, sagði hann
stuttaralega. — Ég hef aldrei haft
tækifæri til að beita henni.
— En þú hefur lesið um lyfið.
Og heyrt um það. Gefur það ein-
hverjar vonir samkvæmt þeim
upplýsingum sem þú hefur feng-
ið?
— Næstum engar.
— Næstum?
Hún var snögg upp á lágið.
— Engar, sagði hann, og teygði
sig eftir glasinu. — Engar nema
kraftaverk komi til.
— Ég skil.
Hún var róleg. Hönd hennar
skalf ekki þegar hún lyfti háa
glasinu. begar hún lagði það frá
sér, drap hún i sigarettunni.
— Hvenær deyr hún?
Hann átti von á spurningunni,
en samt kom hún eins og áfall.
Hann beit á vörina.
— Ég veit það ekki, sagði hann.
— Ég vildi að ég vissi það.
— Geturðu engu spáð?
— Það er hægt að spá enda-
laustt-Og likurnar fyrir réttri spá
eru engu meiri en hið gagnstæða.
Ég get sagt það eitt, að henni hef-
ur hrakað mjög siðan ég sá hana
fyrst. Og hve langt er siðan?
Tveir mánuðir. Ekki öllu meira.
Ef þetta heldur áfram á sama
hátt, þá getur það varla dregizt
lengi. En hvort það verður einn
mánuður eða þrir mánuðir, það
veit ég ekki.
— Er fresturinn ekki lengri?
— Það tel ég óliklegt.
— Hvers vegna sögðu læknarn-
ir í Glasgow það þá ekki?
— Það er mér ekki kunnugt um
heldur, sagði hann. — Nema hvað
þeir hafa ef til vill haldið dauða-
haldi i örlitla vonarglætu. Og það
er ekki sérlega ánægjulegt að
þurfa að segja neinum þetta.
— Ég veit það, sagði Anne blið-
lega, og nú fyrst varð hann var
við mildi hjá henni. — Og ég met
það við þig að þú skulir segja mér
þetta. Ekki sizt vegna þess að
mérerljósthvaða tilfinningar þið
berið hvort til annars.
Hann leit snöggt á hana.
— Hvað áttu við?
Hún brosti ögn og festi nýja
sfgarettu i munnstykkið.
— bú hlýtur að vita hvað ég á
við, sagði hún. — Strax frá upp-
hafi var Jacky. . . hvað á ég að
segja? Hrifin af þér? Nátengd
þér? Hún gaf það i skyn við mig,
að visu ekki við Robin. Og hún var
sannfærð um að það væri eins
með þig. Og það gerir ykkur báð-
um eríiðara fyrir.
— En heyrðu mig — Peter tók
viðbragð og haílaði sér fram i
stólnum. Þarna var misskilning-
ur á ferð, sem gæti eyðilagt allt.
— Þetta er ekki alveg rétt. Ég á
við, að auðvitað er hún aðlaðandi.
Ég væri blindur ef ég sæi það
ekki. En ég er læknirinn hennar.
Tilfinningar koma þar ekki við
sögu. Ég hef ekki efni á að hafa
tilfinningar.
— Þú átt við, að ekki sé ætlazt
til að þú hafir tilfinningar. bað er
eins konar atvinnusiðgæði, er það
ekki? Og mér hefur altaf þótt það
dálitið heimskulegt. En ef mér
leyfist að segja þaö, þá lit ég svo á
að þú sért karlmaður og siðan
FöSTUDAGUR22.desember
7.00 Morgunútvarp .Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunbæn kl. 7.45.
Morgunlcikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna ki.
8.45: Herdis Egilsdóttir les
frumsamið ævintýr um
jólasveininn með bláa nefið.
Tilkynningar kl. 9.30. Þing-
fréttir kl. 9.45. Létt lög á
milli liða. Spjallaö við
bændur kl. 10.05. Morgun-
popp kl. 10.45: Ten years
afler leika og syngja. Frétt-
ir kl. 11.00 Tónlistarsagan:
Endurt. þáttur Atla Heimis
Sveinssonar. Tónleikar:
Alfred Brendel leikur
Pianósónötu nr. 7 i D-dúr op.
10 nr. 3 cftir Beelhoven.
!2.00 Dagskráin. Tónleikar.
kynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar
14.15 Viö sjóinn.Jóhann Guð-
mundsson efnaverkfræðing-
ur talar um nýjungar i fisk-
vinnslutækjum (endurt.).
14.30 Siödcgissagan: ..Siöasta
skip suöur" el'tir Jökul
Jakobssou.Höfundur les (5)
15.00 M iödegistónleikar:
Söngliig. Liane Jespers
syngur lög eítir Debussy.
DietrichFischer-Dieskau
syngur liig eftir Hugo Wolf.
15.45 Lesin dagskrá na'stu
viku
16.00 Fréttir
10.15 Veðurlregnir. Tilkynn-
ingar.
10.25 Poppliorniö
17.10 l.estur úr nýjuni barna-
bókiiiu.
18.00 Létt lög. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Frcttir. Tilkynningar.
19.35 Fréttaspegill.
19.45 Þingsjá. Ingólfur
Kristjánsson sér um þátt-
inn.
20.00. Sinfóniskir tónlcikar a.
Illjómsveitin Filharmónia
leikur ,,Fingalshelli", for-
leik op. 26 eftir Mendels-
sohn, Otto Klemperer stj. b.
Josef Suk og Tékkneska fil-
harmóniusveitin leika
Fiðlukonsert i g-moll op. 26
eftr Max Bruch, Karel
Ancerl stj. c. Elly Ney og
Filharmóniusveit Berlinar
leika Pianókonserl nr. 2 i B-
dúr eftir Brahms, Max
Fiedler stj.
21.30 ...Icsús og Jóbannes skir-
ari", bókarkafli eftir Hend-
rik Willem van Loon.Ævar
R. Kvaran flytur eigin þýð-
ingu.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. útvarps-
sagan: „Strandiö" eftir
llanncs Sigliisson Erlingur
E. Halldórsson les (10).
22.45 Lctt intisik á siökvöldia.
Bengt Hallberg leikur
ásaml félögum. b. Stein
Ingebrigtsen, Inge Lise,
Sverre Faaberg o.fl. syngja
með norskum hljómsveit-
um. c. Iavar og Eivind
Böksle syngja visur eftir
Vilhelm Krag.
23.45 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Föstudagur 22. desember 1972
20.00 Fréttir, sakamála- og gaman-
20.25 Veður og auglýsingar, myndaflokkur. Glataöi soniiriiin. Þýðandi Krist-
20.35 Fagur liskur i sjó. mann Eiðsson.
Sjávarlifsmynd f r á 21.50 Sjónaiikinn.Umra'ðu- og
Bahamaeyjum. Þýðandi og frétlaskýringaþáttur um
þulur Gyll'i Pálsson. innlend og erlend málefni.
21.00 Fóstbra'öur. Brezkur 22.50. llagskrárlok.
GUNNAR JONSSON
lögmaður.
löggiltur dómtúlkur og
skjalaþýöandi i frönsku.
Grettisgata 19a —sími 26613.
IÐNÞJONUSTAN S.E.
Sími 24911
ALHLIÐA FAGMANNSVINNA
FÍLAG ÍSLE\ZKRA HLJÓMLISTARMAWA
#útvegar yður hljóðfœraleikara
og hljómsveitir við hverskonar takifari
Vinsamlngast hringið í 20255 milli kl. 14-17
Imiikinii it Riaklijjarl
'BIJNAÐARBANKINN