Þjóðviljinn - 14.07.1974, Síða 7
I
Sunnudagur 14. júll 1974. ÞJÓÐVILJINN — StÐA 7
Við höldum
hring
Nýju brýrnar yfir Súlu,
Núpsvötn og Skeiðará á
Skeiðarársandi valda því á
þessu þjóðhátíðarári, að
blað er brotið í sögu sam-
göngumála á íslandi.
Það er hægt að meta brú-
argerðina og vegarlagn-
inguna á sandinum til f jár,
en það er varla unnt að
meta til fjár þá breytingu
sem gerð brúnna hefur á
ferðamáta og flutninga á
þessu landi.
Nú þegar er hafin um-
ferð ferðamanna yfir
Skeiðarársand, og margir
ferðamálaf römuðir eru
þess f ullvissir, að árið 1974
verði það árið á þessari
öld, sem landinn ferðast
hvað mest um fósturjörð-
ina.
I þessu Þjóðviljablaði og
tveimur hinum næstu ætl-
um við að bregða okkur
hringinn kringum landið.
Við reynum að lýsa hring-
ferðalagi, kostnaði við
slíkt ferðalag og þeim
möguleikum sem vega-
kerfið býður nú ferða-
mönnum upp á.
Nú eru ástæður manna
ærið misjafnar. Einhverjir
munu ef laust reyna í stuttu
f ríi að þeysa allan hringinn
á gamla skrjóðnum. Með
góðu móti ætti að vera
hægt að bruna kringum
landið á viku.
Svo eru þeir sem fara
hægar yfir, gefa sér tíma
til að stansa og lit,
gefa sér tíma til^i
Og enn eru ,,sér
arnir", sérvitfír
sem þegar hafa
mestan hluta land
eða kannski hverja
— þeir vilja fara fá
leiðir og þræða alla
arspotta sem
eiginlega hringy
Við látum þá ^j
enda munu
þurfa sérstakrar leiðsagn-
ar með.
REYKJAVÍK — MÝRDALUR
Kostnaður?
Ef við reiknum með viku eða tiu
daga ferð á venjulegum fjöl-
skyldubil, sem eyðir um 13 litrum
af bensíni á hverja hundrað km
og vegalengdin.sem ekin er, er
um 1600 km, kostar bensínið eitt
varla minna en 7000 krónur.
Sennilega nokkuð meira, en
eyðslan fer vitanlega eftir þvl hve
mikið er ekið. Og 1600 km á okkar
vegum er drjúg vegalengd fyrir
bilskrjóðinn. Kannski er hann
ekki alveg nýr — ekki alveg upp á
sitt besta, og þarf nokkurt viðhald
á leiðinni. A.m.k. þarf hann oliu,
hugsanlega sitthvað smálegt ann-
að, og jafnvel að við þurfum að
kaupa dekk. Við skulum þó ekki
vera of kröfuhörð fyrir hönd bils-
ins, og segjum þvi bara 10.000 kr.
handa honum.
En þessar 10.000 krónur bilsins
eru raunverulega eina talan sem
við getum reitt okkur á. Þriggja
eða fjögurra manna fjölskylda
getur eflaust ekið kringum landið
fyrir 20—25 þúsund með þvi að
sofa allar nætur i tjaldi og snæða
aðeins fábrotið nesti.
Þessi sama fjögurra manna
fjölskylda gæti lika auðveldlega
eitt upp undir 50 þúsund krónum i
ferðalagið án þess að bruðla neitt
óskaplega.
En við skulum gæta þess, ef við
förum að reikna nákvæmlega til
út^gjalda hverja krónu sem við
á ferðalaginu, að færum
i, heldur sætum heima
nku eða tiu daga, þá þyrft-
um við lika að borga ofan i okkur
matinn. Og skyldu þær ekki vera
margar fjölskyldurnar, sem
finnst þær lifa spart, þótt naum-
ustu vikuútgjöld séu kringum
10.000 krónur?
Næsta sunnudag verður
haldið áfram að ræða
ferðalög á hringleiðinni
og þá í tengslum við
hana gefnar ýmsar upp-
lýsingar um verð á hin-
um ýmsu leiðum og hvar
helstu þjónustu er að fá.
Við skulum þess vegna fara i
ferðina, en gæta okkar vel á
hótelum og matsölum. Á fábrotn-
um matsölustað kostar t.d. „rétt-
ur dagsins” varla undir 1000
krónum fyrir manninn. Og gist-
ing? Maður lifandi — sennilega
verður f jölskyldan, sem lagði upp
með 50.000 krónurnar, að slá lán i
Borgarfirði fyrir siðustu bensin-
dropunum til heimakstursins!
Reykjavík—Mýrdalur
Við miðum við að leggja upp frá
Reykjavik einn fagran morgun i
rauðabitið og höfum Umg4-a<LYÍð
náttum okkur i Mýr4áí-
er Mýrdalurinn\eKK^0f sér?|akt
keppikeflþ-
hverjir
að, og hafa það jafnvel á bak við
eyrað að slá upp tjaldi sinu ein-
hvers staðar i uppsveitum Árnes-
sýslu eða i Fljótshlíð.
Ef langt er siðari fjölskyldan
hefur I sameiningu skoðað Þing-
velli, Laugardal, Gullfoss, Geysi
eða nágrenni Skálhoits, þessa
fjölsóttu og hefðbundnu ferða-
mannastaði, þá er svo sem viðbú-
ið að menn vilji nota góða veðrið
og renna um þessar fögru sveitir,
svona á meðan blikkbeljan er að
venjast malarvegunum og bak-
hlutinn sætinu. Og það er áreiðan-
lega til að auka ferðagleðina, að
dúsa sem skemmst i bflnum, en
reyna þess i stað að stansa sem
viðast, rétta úr fótum og skoða sig
um. Á Laugarvatni er t.d. tilvalið
að fara i gufubað, jafnvel sund,
auk þess sem i skólaþorpinu fæst
flest það sem ferðalangur þarf að
hafa með sér.
Þjórsárdalur er kannski úrleið-
is, ef við ætlum okkur i Mýrdal
undir nóttina, en þvi ekki að byrja
á að bregða út af ferðaáætlun-
inni? Skammt frá eyðibýlinu
Stöng er nú einhver fallegasta
sundlaug landsins, og væri sann-
arlega ekki amalegt að
morgundaginn með sundspretti:
En það er vist satt^gj'haq ei
skrambi langt _að krækla.
Suðurlandsveginum,:
tta
upp öll Skeið og|vfiy Gauksi]
bara til að geta
Við höldum fa
-inni þangað
éð.
Reyndar er það möguleiki að
gista i Þjórsárdal, en halda siðan
yfir Þjórsá ofan við virkjunina
við Búrfell, koma inn á Land-
mannaleið og aka niður Lands-
sveit á hringveginn aftur.
En við reynum að mjaka okkur
austur eftir kortinu. Fljótlega eft-;
ir að við höfum farið um hlaðið
Hvolsvelli, getum við valið
tvær leiðir. Við getum ekið ú
með Fljótshlið og sveigt
með Markarfljóti við Mi
Við getum lika valið neðiji
yfirLandeyjar ofanverðí
ið stefnuna á Stóra-DImi
Við sleppum Landeyjum
sinn og miðum við að næsti víl
komustaður sé við Seljalandsfoss.
Framhjá Seljalandsfossi er næst-
um ógerlegt að bruna, og sé þurrt
i veðri og ryk á veginum, er til-
valið að skola af sér mesta rykið i
úðanum frá fossinum.
Við erum i Eyjafjallasveit, og
við Seljalandsmúla tekur lands-,
lagið skyndilega miklum stakka-'
skiptum. Undirfjöll Eyjafjaíla-
jökuls risa snarbrött upp af ágir
lendisræmunni, og er skem ojtji.HÍ
legt^að horfa heim til bæja ”jl!
ns og kúra undir höm
hamrarnir en
r«oda úr móbergij
, *undlirsklöi.;au, og finnast
nei iar^jg skútí
_ ... . .... sem s.
Ijaltay
*ore
jij;1!1?! !íS
''iíUsJli
siðu,