Þjóðviljinn - 13.07.1975, Blaðsíða 24

Þjóðviljinn - 13.07.1975, Blaðsíða 24
 Sunnudagur 13. júli 1975. Ekki einu Íf j.. v- II! sinni í bíó” „Jú, þetta er allt of litið. Mað- ur fer aldrei neitt, ekki einu sinni i bió,” sagði Helgi Helga- son, sem var mættur ásamt fjölda annarra reykvikinga upp i Tryggingastofnun löngu áður en buið var að opna. ,,Ég er að sækja fyrir okkur hjónin, en við vinnum hvorugt og konan er sjúklingur. Sjálfur vann ég hingað og þangað, m.a. við höfnina og ein 9 ár i Glaumbæ.” „Þurfið þið að borga háa húsaleigu?” „Nei, það færi nú alveg með mann. Nei, sem betur fer er leigan lág á Frakkastignum, þar sem við búum, en það kost- ar mikla peninga að halda heimili. Siðast greiddum við yf- ir 12.000.- krónur i rafmagn og hita. Það gengur ákafl. illa að láta þetta endast. og maður veitir sér aldrei neitt. Við eigum 6 uppkomin börn og ein 30 barnabörn,” sagði Helgi. „Helduröu að það komi einhvern tíma?” Sigurbjörg Kristjánsdóttir, Drápuhlið 43 varð næst fyrir svörum, en hún kvaðst vera að sækja fyrir sig og mann sinn. „Við erum nú svo heppin að maðurinn vinnur ennþá, þvi ella lifðum við ekki af þessu. Hann vinnur i byggingavinnu, en við eigum tveggja herbergja ibúð.” „Hvernig hefur ykkur gengið að halda ibúðinni?” „Við höfum ekki haft ráð á að láta gera nokkuð við, en nú er dúkurinn á eldhúsinu orðinn svo slitinn, að það verður að skipta um. Við ætlum svo að reyna að fá einhvern til þess aö mála fyr- ir okkur, en við höfum bæði ver- ið heilsutæp og getum það ekki sjálf. Ég hef ekki unnið undan- farin 4 ár, en ég vann siðast i Sjómannaskólanum. Bóndinn var frá vinnu i 4 mánuöi i fyrra vegna veikinda.” „Fyndist ykkur ekki bót að þvi að fá ókeypis sima?” „Heldurðu að það komi ein- hvern tima? Jú, það væri sann- arl. bót, en ég þori ekki að láta mig dreyma um það. Ég var nú að borga simann i vikunni og þá sá ég að það var fært inn á spjaldið simskeyti til Danmerk- ur fyrir nærri 700 krónur. Ég fékk það sem betur fer leiðrétt, en þetta er nógu hátt samt. Það hringja svo margir hjá okkur og svo eigum við dóttur á Eyrar- bakka og son i Húnavatnssýslu og við hringjum auðvitað mikið til þeirra. Ég held að simagjöld- in hjá okkur séu svona 6-7 þús- und krónur i hvert sinn sem greitt er,” sagði Sigurbjörg. „Hestarnir halda í mér lífinu” „Ég er sæmilega settur, þótt ég sé orðinn 81 árs” sagði Þor- lákur Ottesen, Selásbletti 7. „Ég vann i 47 ár hjá Reykja- vikurhöfn og hætti ekki fyrr en ég var orðinn 70 ár. En ég er heilsuhraustur og hef mina hesta og það gerir gæfumuninn. Ég ferðast yfir hálendið á hverju sumri. Klárarnir eru minir bestu kunningjar og ég hef núna 6 hjá mér i bilskúrnum við húsið. Elsti hesturinn er fjörgamall en ég get ekki hugs- að mér að farga honum þótt hann sé orðinn 26 vetra. Hest- arnir halda i mér lifinu og mað- ur leggst ekki i kör á meðan.” „Átt þú húsið sjálfur?” „Já, þetta er gamait 3ja her- bergja hús. Ég hef verið ekkju- maður i 20 ár og búið einn. En ég á 5 börn i Reykjavik og tengda- dóttir min kemur og tekur til hjá „Gott að búa á íslandi” Olga ólafsdóttir er norsk að ætt og uppruna, en hún er is- lenskur rikisborgari og hefur búið hér i tæp 30 ár. „Hvers vegna fluttir þú til Is- lands?” „Mig langaði til þess að búa hérna. Ég hafði unnið við ýmis störf i Noregi, m.a. verið i vist og hingað kom ég til þess að fara að vinna á heimili við ýmis heimilisstörf. Ég vinn ennþá við það. Ég sé um að elda og þrifa hjá fullorðnum manni. Mér finnst gott að búa hérna á Is- landi og ég held að ég flytji ekki aftur til Osló.” „Hvernig gengur þér að lifa af ellilaununum?” „Mér gengur það nú sæmi- lega, en ég vinn lika svolitið ennþá.” „Les allt milli himins og jarðar” „Ég hef ekkert unnið siðan i endaðan mars. Það hefur orðið svo mikill samdráttur i minni atvinnugrein, sem er rörlagnir, og það kemur einna fyrst fram hjá þeim elstu” sagði Geir Benediktsson, Hvammsgerði 6. „Ert þú i einhverjum lifeyris- sjóði?” „Nei, en ég er svo heppinn að búa hjá syni minum Ég held að fólki gangi almennt illa að lifa eingöngu af þessum peningum sem við fáum hér.” „Hvernig finnst þér að vera hættur að vinna?” „Mér finnst það nú heldur tómlegt, þar sem ég hef ennþá fulla heilsu, og ekki get ég nú sagt að mig langi til þess að fara á elliheimili.” „Hvað gerirðu aöallega þér til dægrastyttingar?” „Ég les mikið. Ég les eigin- lega allt sem ég kemst i ” sagði Geir að lokum. „Gengur ekki vel að láta aurana duga” Sigurbjörg Benediktsdóttir kvaðst vera þingeyingur og hafa flutt til Reykjavikur 1967. „Ég missti manninn minn i snjóflóði 1934, en þá bjóég á Sel landi i Fnjóskadal. Siðan flutti ég að Breiðabóli á Svalbarðs strönd og þaðan siðar til Akur- eyrar. Ég á fjögur börn og ól upp eitt dótturbarn. „Og hvar býrðu i bænum?” „Ég bý á Kleppsvegi 130, en sonur minn á ibúðina svo ég þarf ekki að greiða háa leigu. En ég get ekki sagt að mér gangi vel að láta þessa aura duga. Þetta er ennþá of lágt. Mér finnst að við þetta fólk, sem höfum skilað þjóðfélaginu mörgum börnum ættum að eiga meira skilið. Ég vann sjálf á saumastofu i 17 ár, en svo þoldi ég það ekki lengur og varð að hætta.” „Hvað fyndist þér að hægt væri að gera til þess að bæta að- stöðu aldraðra?” „Það er auðvitað mikið gert i þjóðfélaginu á ýmsm sviðum en mér fyndist að það væri ákaf- lega gott ef hægt væri að leggja meira af mörkum fyrir aldraða. T.d. að byggja fleiri ibúðir þar sem hjón geta verið saman, en samt fengið þá aðstoð sem þau þurfa. Ég er hrædd um að það sé stundum heldur þröngt á elli- heimilunum.” „Ertu ánægð með þær breyt- ingar sem hafa orðið siðan þú varst ung i þjóðfélaginu?” „Hraðinn er of mikill. Við hefðum ekki átt að byggja svona mikið á bilnum. En ég vona bara að unga fólkið skilji hvað það er dásamlegt að hafa fengið að búa á þessu landi. Það er ekkert betra til en að vera is- lendingur,” sagði Sigurbjörg að lokum. „Þarf að greiða út á fleiri stöðum í bænum” Matthias Guðmundsson er sá siðasti sem við ræddum við, enda nú búið að opna dyrnar og byrjað að borga fólkinu ellilaun- in. „Finnst þér ekki til skammar að láta gamla fólkið standa svona i þvögu á einum stað i stað þess að greiða þetta með giro eða amk. borga út á fleiri stöðum i bænum. Það er fyrir neðan allar hellur að gamalt fólk og farlama skuli þurfa að standa svona og biða og troðast hér i þrenglsunum. Þetta er þó sök sér i bliðvirði eins og i dag, en i frosti og kulda yfir veturinn er þetta alveg ótækt.” sagði Matthias, þegar við ræddum við hann. Þess má geta að fólk get- ur fengiö pening i bönkum. Ert þú i einhverjum lifeyris- sjóði, Matthias?” „Já ég fær greitt á þriggja mánaða fresti úr lifeyrissjóði Dagsbrúnar og það munar tölu- vert um það. En mér gekk illa að lifa af þessu i fyrra. Þetta hefur að visu batnað, en ég er hræddur um að ennþá s£ þetta of litiö fyrir allan þorrann af þessu fólki,” sagði Matthias að lokum. þs Helgi Helgason Sigurbjörg Kristjánsdóttir RÆTT VIÐ NOKKRA ELLILÍFEYRISÞEGA, SEM VORU AÐ SÆKJA ELLILAUNIN SÍN INNI í TRYGGINGASTOFNUN mér þegar henni þykir nóg um draslið.” „Fær húsið þitt aö standa á- fram?” „Það stendur vist til að gera einhverjar skipulagsbreytingar i hverfinu, en ég vona að það verði ekki strax. Ég vona að ég fái að vera þarna i friði með hestana. Húsið er nú orðið gam- alt, en sonur minn hefur hjálpað mér að dytta að þvi. Ég er þvi að ýmsu leyti vel settur. Ef heilsan bilaði gæti ég vel hugsað mér að fara á elliheimili, en ekki fyrr en þess er þörf.” „Heldurðu að fólk geti lifað af eililaunum sinum, ef það á ekki húsnæði?” „Engan veginn, nema það hafi þá einhverjar tekjur eða einhverja sérstaka aðstoð.” sagði Þorlákur að lokum. Matthias Guðmundsson. Geir Benediktsson. Sigurbjörg Benediktsdóttir „Maður fer ekki einu sinni í bíó” Olga ólafsdóttir Þorlákur Ottesen WÐVIim

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.