Þjóðviljinn - 06.08.1975, Blaðsíða 2

2 StÐA — ÞJÖÐVILJINN Miövikudagur 6. ágúst 1975
^’Blómabúðin MÍRA
Suðurveri við Stigahlið 45-47, simi 82430 Blóm og gjafavörur i úrvali. Opið alla daga til kl. 22.00.
Blikkiðjan £52£p.
Önnumst þakrennusmíði og uppsetningu — ennfremur hverskonar blikksmíði. Gerum föst verðtilboð.
SÍMI 53468
Frá
byggingarsamvinnu-
félagi Kópavogs
Fyrirhuguð er stofnun byggingarflokks
um byggingu fjölbýlishúss er félagið hefur
fengið úthlutað lóð fyrir.
Þeir félagsmenn, sem áhuga hafa á þátt-
töku þurfa að sækja um fyrir 10. þ.m.
Tekið verður á móti umsóknum á skrif-
stofu félagsins að Lundarbrekku 2, frá
þriðjudegi 5. þ.m. til föstudags 8. kl. 5—7
siðdegis og laugardag 9. kl. 3—7 siðdegis.
Stjórnin.
Atvinna ■ Atvinna
Barna- og
gagnfræðaskóla
Eskifjarðar
vantar kennara i iþróttum, Islensku,
stærðfræði og eðlisfræði. Auk þess vantar
almennan barnakennara.
Húsnæði er fyrir hendi, á góðum kjörum.
Upplýsingar gefur skólastjóri i sima (97)-
6182 og bæjarstjóri i sima (97)-6175.
Laus staða
Umsóknarfrestur um stööu kennara I efnafræði og stærö-
fræöi við fjölbrautaskólann i Flensborg I Hafnarfiröi, sem
auglýst var laus til umsóknar I Lögbirtingablaöi nf.
44/1975, er framlengdur til 15. ágúst 1975.
Laun skv. launakerfi starfsmanna rfkisins.
Umsóknir, ásamt ýtarlegum upplýsingum um námsferil
og störf, skulu hafa borist menntamálaráöuneytinu,
Hverfisgötu 6, Reykjavik, fyrir umræddan tima. —
Umsóknareyöublöö fást i ráðuneytinu.
MENNTAMALARAÐUNEYTIÐ,
28. júlí 1975.
V erkstæðismaður
óskast
Bifvélavirki eða vélvirki vamir
viðgerðum á þungavinnuvélum.
Loftorka,
simi: 83522 og 83546.
Jónas Kristjánsson Sölvason
Fæddur 21.11. 1917 - Dáinn 26.7. 1975
Fáein kveðjuorð
Jónas Kristjánsson Sölvason
var fæddur á Sauðárkróki 21.
nóvember 1917, yngstur barna
hjónanna Stefaniu Ferdinands-
dóttur og Sölva Jónssonar, járn-
smiðs. brátt fyrir stóran barna-
hóp komst heimilið vel áfram á
þeirra tima mælikvarða. Mikil
glaðværð var þar á heimilinu og
má segja að Jónas heitinn hafi
alla ævi búið að þvi þvi alltaf var
hann glaður og ánægður á hverju
sem gekk; söngelskur var hann og
tók oft lagið i góðra vina hópi. A
unglingsárunum stundaði hann
ýmis störf bæði til sjós og lands,
en nokkru fyrir 1940 fer hann tií
Reykjavikur og hefur nám við
Kennaraskólann. Eftiraðnámi er
þar lokið fer hann aftur norður og-
kennir i 3 vetur i Skarðshreppi og
Sauðárkróki, en kemur svo aftur
til Reykjavikur og gerist kennari
við Austurbæjarbarnaskólann.
Ekki áttu kennslustörfin eftir
að verða verða hans aðalstörf, þvi
eftir 2ja vetra kennslustörf hér i
Reykjavik gerist hann starfs-
maður i verksmiðjum Magnúsar
Viglundssonar og starfaði þar i
fjölda ára. Skömmu eftir 1960
gerist hann starfsmaður hjá
Kópavogskaupstað og starfaði
þar óslitið til dauðadags, og nú
um nokkura ára bil sem verk-
stjóri. öll þau störf sem Jónas
heitinn tók að sér vann hann af
einstakri samviskusemi. Vel lát-
inn var hann meðal samstarfs-
manna sinna, og hefi ég það fyrir
satt, að er einn þeirra frétti and-
lát hans, hefði hann sagt að það
skarð yrði vandfyllt og tómlegt
yrði nú i vinnuhópnum. Einnig
má ekki látið ógetið um öll þau
verk, sem Jónas vann fyrir þá,
sem til hans leituðu og hann tók
aldrei neitt fyrir. Dýravinur var
hann mikill og ekki átti hann þau
fá dýrin þau ár er við þekktumst.
Trúaður var Jónas heitinn, en
ekki flikaði hann trú sinni við
aðra.
7. nóvember 1946 giftist hann
eftirlifandi konu sinni Magnfriði
Jónu Júliusdóttur, dóttur hjón-
anna Jóhönnu Jóhannesdóttur og
Júliusar Bjarnasonar húsasmiðs,
og voru þau hjónin Jóhanna og
Július annáluð fyrir góðvild við
alla þá, sem þau vissu að ættu
bágt. Þau Magnfriður og Jónas
eignuðust 5 börn, auk þess sem
Jónas gekk i föðurstað tveggja
drengja, sem Magnfrlður átti
áður, og reyndist hann þeim hinn
besti faðir, sem seint eða aldrei
verður fullþakkað. Hjónaband
þeirra Magnfriðar og Jónasar var
með afbrigðum gott, og þrátt fyr-
ir oft svo mjög erfiðar heimilis-
ástæður bar þar aldrei skugga á.
Skömmu áður en Jónas heitinn
kynntist Magnfriði hafði hann
hafið byggingu ibúðarhúss að
Lindarvegi 5, nú Hrauntungu 1,
og fluttu þau i það skömmu eftir
að þau giftu sig og hafa búið þar
allan sinn búskap, þrátt fyrir
þröngan húsakost.
Ég kynntist Jónas heitnum
fyrst fyrir 22 árum, er ég keypti
neðri hæðina i húsi hans. bótt
kynnin yrðu ekki löng i það sinn,
komst ég strax þá að raun um
hvern mann hann hafði að
geyma. Nokkrum árum siðar
lágu leiðir okkar Jónasar saman
aftur, er ég kynntist og kvæntist
systur konu hans, Unni. Kærleik-
ur var mikill með þeim systrum
og samgangur þvi oft mikill milli
heimila okkar, og þá fyrst komst
ég til fulls að hinum miklu og
góðu eiginleikum Jónasar heitins.
Nokkur hin siðari ár gekk Jónas
ekki heill heilsu, og oft á tiðum fór
hann sárþjáður til vinnu sinnar.
Siðari hluta dags 26. júli varð
hann að fara heim úr vinnu sár-
þjáður, hann lagðist fyrir og hélt
að þrautirnar mundu ganga yfir
eins og svo oft áður. Jú, þrautirn-
ar gengu yfir, en ekki eins og
áður, þvi að nú var hann allur.
Skömmu fyrir lát hans hafði
hann átt þvi láni að fagna að þrjú
af börnum hans gengu I hjóna-
band, fyrst elsti sonur hans hér i
Reykjavik, og svo tvær dætur
hans i Vestmannaeyjum.
Skömmu fyrir andlát hans hafði
hann brugöið sér til æsku
stöðvanna og heimsótt eftirlifandi
systkini sin og önnur skyld
menni.
Kæri vinur, nú er komið að
leiðarlokum hér á jarðriki, en
seinna munum við aftur hittast á
öðrum og betristað. Viðvitum, að
þjáningum þinum hér er lokið og
nú liður þér vel. Við þökkum þér
allar ánægjustundirnar sem við
höfum átt saman. Eftirlifandi
konu þinni og börnum vottum við
okkar dýpstu hluttekningu, og
biðjum algóðan guð að létta þeim
þá þungu raun er góður eigin-
maður og faðir fellur svo snögg-
lega frá. Jarðarför Jónasar fór
fram I gær (þriðjudag).
Mágkona og svili
,,Og þvi varð allt svo hljótt við
helfregn þina
sem hefði klökkur gígjustrengur
brostið.”
Tómas Guðmundsson
Ég veit að vinum Jónasar
Sölvasonar hefur brugðið ónota-
lega, þegar fréttin um lát hans
barst þeim. Jónas var á besta
aldri, einstaklega vinsæll maður
og það að verðleikum.
Viö Jónas vorum samstarfs
menn i áratug, áttum dag hvern
allan þann tima margvisleg sam-
skipti og þau voru öll á einn veg.
Jónas var einstakt ljúfmenni,
glaðvær, samvinnuþýður og
drengilegur. Hann var sömuleiðis
mjög árvökull og dugandi, rækti
störf sin af hendi á þann veg, að
hann tók sem verkstjóri jafnt tillit
til atvinnuveitánda sins sem
þeirra sem hjá honum unnu.
Ég hef fáum ef nokkrum
kynnst sem ánægjulegra var að
umgangasten Jónas Sölvason. Og
áður en lauk reyndi ég hann að fá-
gætum heiðarleika og drengskap.
Ég þakka af heilum hug hvern
einasta dag, sem við unnum
saman.
Jónas valdi sér ekki
hiö auðvelda hlutskipti. Lif hans
og starf var einskonar fórn, sem
aðrir nutu i rikum mæli. Það gilti
um alla þá, sem hann hafði sam-
skipti við i lifinu. En þó fyrst og
fremst fjölskyldu hans. Mér er
minnisstætt, hve mikla ástúð
hann sýndi jafnt aldurhniginni
móður sinni sem ungum börnum
sinum, en þau komu oft til hans á
vinnustað á þessum árum. Aldrei
féll eitt einasta styggðaryrði,
sama hvernig á stóð. Kona hans
og börn hafa mikið misst og er
þeim vottuð einlæg hluttekning.
Ég vitnaði i upphafi i hið fagra
ljóð Tómasar Guðmundssonar
um æskumanninn Jón Thorodd-
sen. Mig langar að ljúka þessum
linum með þvi að vitna aftur til
þessa ljóðs þjóðskáldsins góða:
En meðan árin þreyta hjörtu
hinna,
sem horfðu eftir þér í sárum
trega,
þá blómgast enn, og blómg-
ast ævinlega
þitt bjarta vor i hugum vina
þinna.
Sigurður E. Haraldsson.
Óvænt tónlistarhátíð
í gærmorgun fór hópur frá
Fclagi islenskra hljómlistar-
manna til Elverum i Noregi. Það
eru 15 ungmenni á aldrinum 17 til
27 ára sem taka þátt i
hljómsveitaræfingum i Sinfóniu-
hljómsveit ungmenna næstu tvær
vikur. Að æfingum loknum vcrður
farið i tónlcikaför um Noreg og til
lslands. t Sinfóniuhljómsveit
ungmenna eru um hundraö hljóð-
færalcikarar. Aðalstjórnandi er
Karsten Anderson.
Hljómsveit þessi var stofnuð
fyrir tveimur árum af nokkrum
reyndum áhugamönnum, en með
yfirstjórn hennar fer bróðurfélag
FtH i Noregi, Norsk-Musikerför-
bund.
Sverrir Garðarson, formaður
FIH, var staddur i Elverum sl.
sumar til þess að kynna sér starf-
semi norsku ungmenna-
hljómsveitarinnar og kom hann
til leiðar að nokkrir islending
ar fengju að vera með i æfinga-
búðum sveitarinnar i sumar.
Sverrir er fararstjóri hópsins,
sem nú dvelur i Elverum.
Tiunda til sautjánda þessa
mánaðar mun Sinfóniuhljómsveit
ungmenna leika á nokkrum stöð-
um i Noregi en 18. ágúst kemur
hljómsveitin til tslands ásamt
Karsten Anderson er islenskum
tónlistaráhugamönnum að góðu
kunnur. Hann stjórnar norsku
ungmennasinfóniusveitinni.
einleikurum og eru i hópnum á
annað hundrað hljóðfæraleikar-
ar. Sinfóniuhljómsveit ungmenna
leikur hér i heila viku, mest i
Reykjavik og nágrenni. Einnig
A annað hundr-
að sinfóniuung-
menni og ein-
leikarar koma
hingað 18. ágúst
mun sveitin skipta sér niður i
kammersveitir og smærri eining-
ar til þess að sjúkum og öldruðum
gefist einnig kostur á að njóta
þessa viðburðar. t förinni eru
einnig frægir einleikarar svo sem
Camilla Wicks, sem leikið hefur
einleik með öllum helstu sinfóniu-
hljómsveitum heims, hinn góð-
kunni trompetleikari Harry
Kvæbek, organleikarinn Harald
Gullichsen, sem leika mun i Dóm-
kirkjunni i Reykjavik, svo og
yngri einleikarar, sem ekki eru
eins þekktir.
Listahátið þessi verður sett i
Háskólabiói þann 18. ágúst kl. 21.
Norræni menningarsjóðurinn,
Rvikurborg og rikið hafa styrkt
komu listafólksins hingað.