Þjóðviljinn - 06.08.1975, Page 6

6 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 6. ágúst 1975
Magnús Jónsson:
Drýsilprins
þáttur
Þakka þér fyrir bréfið, nafni.
Þó mér finnist málflutningur
þinn litt þakkarverður er bréfið
(Þjv. 1. ágúst) upplýsandi i
tvennu tilliti. Það leiðir i ljós, að
málstaðurinn er ekki upp á það
besta — úr þvi að þú, sem hefur
haft á þér orð fyrir að vera sóma-
maður — gripur til svo óvandaðra
meðala, sem raun ber vitni. f
öðru lagi sýnir það mér, að það
þýðir ekki að láta aðeins orð
standa gegn orði. Þetta mál
verður að rannsaka á réttum
vettvangi. Það verður að fara
fram dómsrannsókn.
En hver eru þessi óvönduðu
meðöl, sem ég ber þér á brýn?
Það eru dylgjur, rangfærslur og
ósannindi.
bréfi þinu fyrir forvitnu fólki.
Hvað á hann við með þessu? Hvað
á hann við með hinu? Dylgjur
þinar eru sem sé afar illskiljan-
legar utanaðkomandi fólki. Þær
upplýsa ekki neitt — nema það,
hver maður þú ert að standa fyrir
ináli þinu. Þá læturðu þér sæma
að dylgja um min persónuleg
einkamál, sem koma þessu mála-
stappi ekki hætishót við. Slikar
dylgjur hitta engan fyrir nema
óviðkomandi fólk. Slikur mál-
flutningur dæmirsig sjálfur og er
þér ekki sæmandi, Magnús
Bjarnfreðsson. Flestir munu
samdóma um að slikar persónu-
dylgjur séu fyrirlitlegar. Þær eru
fyrirlitlegar.
Magnús Bjarnfreðsson mikill og hár
er mjög digur, og þungur og knár.
En léttari en fis
leynist samviskan „his".
Hann er stór já, en samt er hann smár.
Opið bréf
til
Magnúsar
Bjarn-
freðssonar
mörgum kostum væntanlegs
drýsildia og hinn ákjósanlegasti
merkisberi stofnunar þinnar.
Vegna þessa gruns hef ég verið
harðari i orðum i þessu bréfkorni,
en ella.
Ég kveð þig að sinni, með
Magnúsar limru Bjarnfreðsson-
ar, sem ég bögglaði saman til
þess að lina mér leiðindin yfir þvi
að kynnast þeirri hlið á þér sem
upp snýr i bréfinu. Og mundu nú
eftir afritinu af textanum þin-
um.
Magnúsar limra
Bjarnfreðssonar
Magnús Bjarnfreðsson mikill og
hár,
„Hann er stór já, en
samt er hann smár”
Dylgjur
Þú dylgjar svo mikið um sam-
skipti min við ykkur sjónvarps-
höfðingjana, að ég hef þurft að
standa i miklu puði að reyna að
útskýra litt skiljanlega staði i
„ D y I g j u r þí n a r
upplýsa það eitt — hver
maður þú ert að stan&
fyrir máli þínu."
Ósannindi.
Þú segir að ég hefði getað
fengið hljóðsetningu annars
staðar en hjá sjónvarpinu. En þú
veist sjálfur betur. Þú veist
manna best á hverju stóð. Það
stóð á „sync-perfingu”
(sjónvarpsmál). Það var ekki svo
sjaldan sem ég bar upp eitt og
sama erindið vikum og mánuðum
saman — einmitt viö þig og engan
annan — að fá þessa tæknilegu
fyrirgreiðslu. Og það vita allir
sem við þessi mál fást hérlendis,
að þessa ákveðnu tæknilegu fyrir-
greiðslu, sem er forsenda frekari
hljóðsetningar —er hvergi að fá á
landi hér, nema hjá þér, i stofn-
uninni þinni. Þú veist það. Samt
heldurðu alveg biákalt öðru fram
Hvað eru þeir menn kallaðir sem
fara visvitandi með ósannindi?
Ómerkilegir lygarar. Og ég lýsi
þig lygara, Magnús Bjarnfreðs-
son.
Skalt fá aö glíma.
Úr þvi að þú hefur nú látið etja
þér á foraðið og fram á völlinn, þá
skaltu lika svo sannarlega fá að
glima, lagsi. En fyrst bið ég þig
nú i heyranda hljóöi að senda mér
afrit af textanum, sem þú
samdir við myndina „Eftir 1100
ár”. Eitthvað i þeim texta koma
mér kunnuglega fyrir, þegar ég
heyrði hann i sjónvarpinu i fyrra.
Ég þarf að athuga það nánar.
„Hvað eru þeir menn
kallaðir sem fara visvit-
andi með ósannindi?"
Framgirni
Þar sem fram að þessu hefur
verið heldur vel með okkur en
illa, átti ég von á heiðarlegri mál-
flutningi af þinni hálfu. Við lestur
bréfsins hugsaði ég i fyrstu sem
svo — nú hefur húsbóndahollust-
an gert nafna minn öldungis ær-
an! En siðar kom mér ljótur
grunur i hug. Þú munt framgjarn
maður. Þú veist að sæti drýsildia
muni losna þegar að þvi kemur að
Pétur Guðfinnsson biðst lausnar.
En þú veist lika, að stundum er
þab ekki nóg til að ávinna sér slikt
drýsildia sæti, að náðarsól flokks-
forystunnar skini yfir verðugum,
— ein og skær. Stundum þarf
meira til, — til að tryggja sér
drýsildiasess. Mikið skal til
mikils vinna. Þvi býður mér i
grun, að þú vaðir nú fram og
viljir sýna að þú sért gæddur
er mjög digur, og þungur og
knár.
En léttari en fis,
leynist samviskan „his”.*
Hann er stór já, en samt er hann
smár.
•
Enska orðið his: hans, er hér
notað i heiðursskyni við það al-
þjóðlega tungutak sem tiðkast
innan veggja i stofnun þeirra
Magnúsar Bjarnfreðssonar.
„... þú vaðir nú fram og
viljir sýna að þú sért
gæddur mörgum kostum
væntanlegs drýsildía og
hinn ákjósanlegasti
merkisberi stofnunar
þinnar."
Vinnan er komin út
Útbreiösluátak er nauðsynlegt
,,Við í stjórn ASÍ lágum
undir talsverðu ámæli
fyrir að hafa ekki dug í
okkur til þess að halda
Vinnunni úti. Nú hefur
tekist að koma útgáfunni
á góðan rekspöl og það
veltur nú á félagsmönnum
i Alþýðusambandinu, hvort
hægt verður að reka blaðið
með myndarskap og gefa
það út mánaðarlega, eins
og við stefnum að."
Þetta sagði Björn Jónsson for-
seti ASt á fundi með blaðamönn-
um i gær, er hann kynti 1-2 töiu-
blað Vinnunar á þessu ári, en það
er nú komið út. Blaðið er hið
myndarlegasta og meðal efnis
eru viðtöl um bréfaskólann, Sam-
band alm. lifeyrissjóða og verka-
lýðsmál i Borgarnesi. Þá er i
blaöinu grein um samningamál
eftir Ölaf Hannibalsson, frásögn
Félagsmálaskóla alþýðu, og
grein um skattamál eftir Asmund
Stefánsson. Vinnan flytur einnig
ljóð eftir Joe Hill i þýðingu Einars
Braga.
t sérstöku fjögurra siðna inn-
leggi i blaðinu birtir Vinnan nú i
fyrsta sinn eftirprentanir verka
eftir þekkta myndlistarmenn á
Norðurlöndum. Að þessu sinni er
Edward Munch kynntur og fylgja
skýringartextar á norsku með
myndunum. Þeim er einnig fylgt
úr hlaði með inngangi á islensku.
Það er dönsk stofnun i tengslum
við fræðslusamband dönsku
verkalýðshreyfingarinnar, sem
hefurlátið gera eftirprentanirnar
og dreifir hún þeim siðan til
verkalýðsblaða og timarita i
Danmörku, Noregi, Sviþjóö og fs-
landi.
Vinnan mánaðarrit
Vinnan er gefin úr af ASt og
Menningar og fræðslusamband
alþýðu (MFA). t ritnefnd eru
Björn Jónsson, Hermann Guð-
mundsson og Tryggvi Þór Aðal-
steinsson. Sá siðasttaldi hefur
með höndum umsjón blaðsins, en
annars er öll ritstjórnarvinna
unnin i hjáverkum á skrifstofu
ASt og MFA. Askriftarverð Vinn-
unar, sem nú er ársfjórðungsrit
er kr. 600 og 500 til verkalýðs-
félaga sem kaupa meira en 100
eintök. Hvert eintak kostar 200 kr.
i lausasölu.
Vinnan kom út á ný siðla árs 73
eftir sjö ára hlé. Ekki þótti fært að
hafa blaðið i formi alþýöulegs
fræði- og menningarrits, eins og
það var áður, heldur hefur verið
stefnt að þvi að hún taki til verka-
lýðsmála i vitækasta skilningi.
Með siaukinni fræðslustarfsemi
er blaðið ákjósanlegur vettvang-
ur fyrir það fræðsluefni og upp-
lýsingar sem MFA þarf að koma
á framfæri við félagsmenn. Og
þótt blöðin séu ekki orðin mörg
frá 1973 eru þau þegar orðin
nauðsynleg uppsláttarrit fyrir
trúnaðarmenn verkalýðsfélaga,
sem henda þurfa reiður á sam-
þykktum og ályktunum sem
gerðar hafa verið á vettvangi
ASt!
Björn Jónsson
Forráðamenn ASt telja æski-
legast að Vinnan yrði
mánaðarrit. Þá gæfist tækifæri til
þess að efna til lifandiumræðna
um verkalýðsmál iblaðinu og
móta umræðu annarra fjölmiðla
um þau, án þess að standa i
ónauðsynlegri samkeppni við t.d.
dagblöðin.
Upplagiö þarf að
f jórfaldast
Til þess að þessi draumur yrði
að veruleika þyrfti blaðið að selj-
ast i mun fleiri eintökum en nú.
Blaðið er nú prentað i 3500 ein-
tökum og ætti fjöldahreyfingu
með 40 þúsund félögum ekki að
vera skotaskuld úr þvi að fjór- til
fimmfalda upplagið á skömmum
tima.
Mest verður treyst á frjáls kaup
félaga, en talsvert er um það nú
þegar að verkalýðsfélög kaupi
blaðið handa öllum félagsmönn-
um. Þá er og nokkuð um það að
félagsstjórnir hafi ákveðið að
kaupa blaðið handa öllum em-
bættismönnum félaganna og þar
á meðal trúnaðarmönnum á
vinnustaö. Stefnt er að þvi að sem
flest félög taki upp þennan hátt.
Hins vegar ætti ekki aö vera erfitt
fyrir flest félögin að ákveða
greiðslu félagsgjalda á þann veg
að einnig væri gert ráð fyrir
kaupum á Vinnunni.
Það veltur þvi á miklu hvernig
undirtektirnar verða við áskorun
forseta ASt á næstunni.