Þjóðviljinn - 14.04.1976, Side 2
2 SÍÐA — ÞJOUVILJINN Miövikudagur 14. apríl 1976.
Skrifið
eða
hringið.
Sími: 17500
%
Ömurlegur tillögu f l utri ingu r
Fyrir tæpri viku mátti lesa i
opnugrein i ÞjóBviljanum frá-
sögn af ræðu Ragnars Arnalds á
þingi, um tölvunotkun. Þetta
var framsöguræða fyrir frum-
varpi, sem fól i sér að settar
væru strangar og ákveðnar
skorður við vinnslu upplýsinga
um einstaklinga inn á tölvu-
spólur, þar sem unnt væri að
nota slikar upplýsingar til
njósnastarfsemi um þá þætti
einstaklingsins sem öðrum
kemur i sumum tilfellum ekki
við og i öðrum tilfellum gæti
bættum manni verið gert nánast
ólifandi vegna upplýsinga sem
fyrndar ættu að vera.
Þetta frumvarp Ragnars og
meðflutningsmanna hans er
timabært i hæsta máta og
ástæða til að vekja meiri athygli
á þessu máli en gert hefur verið
til þessa.
En daginn eftir að þessi ræða
Ragnars hafði birst i Þjóð-
viljanum gat að lesa á baksiðu
blaðsins frásögn af öðru frum-
varpi. Þar var einnig Alþýðu-
bandalagsmaður einn flutnings-
manna, Helgi Seljan. Með
honum stóðu að þessu frum-
varpi Oddur Ólafsson, Jón
Helgason og Bragi Sigurjóns-
son. Annað hvort eru þingmenn
Samtakanna skynsamari en
aðrir þingmenn eða þá að
hvorugur þeirra hefur fundist,
þvi enginn er frá SFV.
1 frétt Þjóðviljans er birt brot
(?) úr annarri grein þessa
makalausa frumvarps, en þar
segir orðrétt:
„Dómsmálaráðuneytið skal
gefa út sérstök áfengiskaupa-
skirteini með nafnnúmeri og
mynd skirteinishafa. öll sala og
afhending áfengis á útsölu-
stöðum og póstafgreiðslu-
stöðvum skal óheimil, nema
gegn framvisun þessara
sérstöku skirteina. ÁTVR skal
skylt að skrá á nafnnúmer hvers
Verða áfengiskaup landsmanna
skrásett á tölvuspólum.
kaupanda öll áfengiskaup
hans.”
Ég segi það satt, Helgi Seljan,
að ég hefði ekki að óreyndu
trúað þvi að flokksmaður
Alþýðubandalagsins léti sig
hafa að leggja slikan viðbjóð
fram á þingi frjálsrar og full-
valda þjóðar.
Með þessari grein er verið að
krefjast þess, að tölvunjósnir
séu bundnar i lög! Hvorki meira
né minna. Sauðargæra
bindindishugsjónarinnar nægir
ekki til að breiða yfir þá stað-
reynd. Eftirlitið eins1 og það
sem krafist er i frumvarpinu
verður ekki framkvæmt nema
með tölvuvinnslu. Við skulum
vona að enginn þingmanna beri
saman málflutning Ragnars og
Helga þegar sá siðarnefndi
mælir fyrir þessu frumvarpi
sinu. Þá yrði mikill hlátur i
þingsölum.
Félagi Helgi Seljan. Viðerum
báðir sósialistar og trúum á
betra mannllf á sóslalisku
fslandi. Ég veit að þú gerir það,
af löngum kynnum. En sérðu
fyrir þér fegurð mannlifsins i
þvi landi, sem lögleiðir njósnir
um þegna sina? Sérðu virkilega
fyrir þér þá framtiðarsýn, að
áfengiskaup unglinga undir lög-
aldri minnki við slikar persónu-
njósnir? Sérðu i raun og sann
fyrir þér þa staðreynd að
sprúttsala minnki eða falli
algerlega fyrir róða vegna
persónunjósna? Allt þetta er
sett fram sem rök i greinargerð.
Ég segi þér hins vegar satt,
Helgi, að ég sé það ekki. Ég sé
hins vegar fyrir mér þá sem
litið sem ekkert drekka taka út
brennivin á sitt eigið skirteini og
selja það þeim, sem hafa keypt
það sem þið bindindismenn
kallið „óeðlilegt magn áfengra
drykkja”. Hver fjandinn sem
það nú er.
Það hefur verið háttur
bindindismanna á þingi að
hlaupa upp öðru hverju með
heimskulegar bannkröfur og
fleira þess háttar. Þetta er gert
tii að friða eigin samvisku, að
þvi er virðist, vegna þess ein-
dæma lélega starfs sem
bindindishreyfingin hefur
unnið. Meðan barátta gegn
tóbaksreykingum er færð inn i
skólana og börnin virkjuð til
andstöðu gegn þeim, einangrast
brennivinshatarar i þver-
girðingshætti og geta ekki eða
vilja ekki taka upp málefna -
lega baráttu sem byggist á vilja
mannsins sjálfs. Þetta hefur
meðal annars leitt til þess að
eftir þvi sem bindindis-
hreyfingin verður eldri fjölgar
drykkjumönnum til mikilla
muna.
Ég skora eindregið á þig,
Helgi Seljan, að þú reynir að
hafa vit fyrir skoðanabræðrum
þinum i brennivinspólitikinni,
tilhinsbetra. Það er ólikt gæfu-
legra til árangurs en sú
filabeinsturnsdvöl, sem þið
hafið iðkað hingað til.
Með flokkskveðju.
Haukur Már Haraldsson
Réttir fram hjálparhönd efúr
ávenju erfiðan vetur
Eins og menn vita hefur liðinn
vetur verið með fádæmum
erfiður og þungur á Vesturlandi,
bæði mikil ótið og snjóþyngsh.
Þar sem oddvitinn vissi þetta
þá fann hann hjá sér köllun til
þess aö gera eitthvað i þessu
máli og gerði það með eftir-
farandi hætti.
Hinn 20. mars sest hann niður
og fer að hugsa og kemst að
þeirri niðurstöðu að ég hljóti að
eiga i erfiðleikum með hirðingu
minna gripa og að ég hljóti að
þurfa á hjálp að halda. Ekki
hefur hann þó samráð við mig
eða talar við mig hvað ég hafi
um þetta að segja. Nei. Hann
skrifar sýslumannsembættinu i
Stykkishólmi bréf þar sem hann
krefst opinberrar rannsóknar á
ástandinu hér á bæ og að hans
ósk eru sendir hingað tveir lög-
regluþjónar, einn dýralæknir og
einn ráðunautur til að hjálpa
mér við að reisa viö það horfé,
sem hann vonast eftir aö þeir
muni finna, og ég vil segja að
það sé lofsverð framkoma hjá
oddvita.
Ennfremur, til að þetta sé
verulega áhrifaríkt og eftir
verði tekið, þá virðist hann
hnippa i fréttaritara Morgun-
blaðsins i Stykkishólmi svo
hann geti komiö lygafrétt i Mbl.
og Utvarp . Fréttin I Mbl. er
dagsett 26.3., sem viröisteinum
til tveim dögum áður en sýslu-
mannsembættið fær bréf odd-
vita, þannig, að menn velta
fyrir sér tengslunum á milli
oddvitans og fréttaritara, hvort
þau eru eitthvaö i likingu við
oröið, sem Olafur Jóhannesson
má ekki nefna.
Þar sem maður á alltaf að
launa gott með góðu fannst mér
ég verða að rétta oddvitanum
hjálparhönd samkvæmt hans
ábendingu þó I litlu væri og baö
sýslumannsembættið að hjálpa
oddvita viö bókhald hreppsins
og vona ég að oddviti virði það
við mig.
Ennfremur fannst mér ég
standa i þakkarskuld við frétta-
ritara Mbl. svo ég bað sýslu-
mannsembættið i Stykkishólmi
að athuga fréttaöflun hans ef
það gæti orðið öðrum tii eftir-
breytni I sambandi við öflun
frétta eða aðrir af fréttaritara
lært.
Einnig vil ég benda oddvita á,
að hann ætti ekki að vera að
fikta við ritvélar, sem hann
kann ekki á og getur ekki
stoppaö og skrifa ekki undir
annan eins viðbjóð og svi-
virðingar og standa i umræddu
bréfi til sýslumanns.
Vottorð það, sem þeir menn
sömdu, sem oddviti sendi
hingað, hef ég ekki séö og mun
ég að sjálfsögðu verða að reyna
aö vera ábyrgur gerða minna
gagnvart þeim.
En oddvitinn skal llka vita
það, að hann skal verða að
standa við hvert einasta orð,
sem hann hefur skrifað undir og
taka ábyrgö á gerðum sinum og
öllum afleiðingum gerða sinna.
Ég vil taka það fram, að um-
ræddu bréfi frá oddvita er ein-
göngu stefnt að mér persónu-
lega. Danfel Njálssoi
Við Strandgötuna I Hafnarfiröi stendur Álfgrlmur endurborinn og selur rauömaga. Pilturinn heitir
raunar Atli Grétarsson og býr I Hafnarfirði, en ekki I Brekkukoti. Um nafn kaupandans er okkur ekki
kunnugt en vel viröist fara á meö henni og sölumanninum og samningar hafa tekist.
(Ljósm. Einar Karslson)