Þjóðviljinn - 10.09.1977, Qupperneq 4

Þjóðviljinn - 10.09.1977, Qupperneq 4
4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 10. september 1977 Málgagn sósíalisma, verkalýdshreyfingar og þjóöfrelsis. ÍJtgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans. Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann Ritstjórar: Kjartan Ólafsson Svavar Gestsson Fréttastjóri: Einar Karl Ilaraldsson. Umsjón meö sunnudagsblaöi: Árni Bergmann. Auglýsingastjóri: Clfar Þormóösson Ritstjórn, afgreiösla, auglýsingar: Siöumúla 6. Simi 81333. Prentun: Blaöaprent hf. Þá benda talsmenn BSRB á að samkvæmt þeim samningum sem rikið gerði fyrr á þessu ári varð 26-29% hækkun á launum starfsmanna rikisverksmiðjanna. Frammi fyrir þessum staðreyndum standa samningamenn rikisstjórnarinnar og i ljósi þeirra verður tilboðið um 7,5% launahækkun handa opinberum starfs- mönnum blátt áfram fáranlegt. Áróðursmenn rikisins halda þvi fram að hvert prósentustig i launahækkun handa BSRB kosti 250 milj. kr..Þetta er ekki rétt þegar þess er gætt að inni i þessari tölu munu vera opinberir starfsmenn sem þegar hafa fengið launahækkanir skv. öðrum samningum eða starfsmenn sem eru ekki innan BSRB. En látum það vera og athugum hvað þessi tala,250 milj. kr. fyrir hvert prósentustig,þýðir fyrir rikis- sjóð. Þá má gera ráð fyrir að af þeirri upphæð greiðist amk 75 milj. kr. i tekju- skatt og siðan ber að draga þarna frá óbeinu skattana sem rikið fær aftur inn af þessum tekjum. Þannig þýðir 250 milj. kr. launahækkun handa opinberum starfs- mönnum ekki 250 miljónir króna i bein út- gjöld heldur um 140 miljónir króna. Þessar tölur sýna að i áróðri sinum er rikið og taismenn þess að reyna að villa um fyrir almenningi, þeir eru að reyna að draga baráttukjark og þrek úr launa- mönnum, þeir eru að reyna að eyðileggja möguleika Bandalags starfsm. rikis og bæja á þvi að heyja árangursrika kjara- baráttu. ósannindin sem beitt hefur verið i talnaáróðrinum af hálfu samninga- nefndar rikisins, fjármálaráðherra og Sjálfstæðisflokksins sýna hvað málstaður þeirra er slæmur. Það er rikisstjórnin sem ber höfuð- ábyrgðina á þeim þvergirðingshætti sem komið hefur fram andspænis opinberum starfsmönnum. Sama rikisstjórn ákvað fyrir nokkrum dögum að leggja 660 miljónir króna i kaup á húsi af einum máttarstólpa Sjálfstæðisflokksins án þess að fyrir liggi samþykktir á fjárlögum yfir- standandi árs fyrir þessum kaupum. Tilboð það sem rikisstjórnin hefur til þessa gert rikisstarfsmönnum jafngildir kaupverði um það bii tveggja húsa af máttarstólpum Sjálfstæðisflokksins; en þar eru hagsmunirnir að sjálfsögðu aðrir: Annars vegar einstaklingur með hundruð miljóna i eignir á bak við sig og myndar- leg framlög í kosningasjóði Sjálfstæðis- flokksins, hins vegar eru 10.000 opinberir starfsmenn með lág laun, fólk sem vinnur nauðsynleg störf i nútimaþjóðfélagi, alþýðufólk sem allt til þessa hefur verið neitað um þann sjálfsagða rétt að berjast fyrir kjörum sinum og kjarabótum. Þetta fólk beitir ekki hundruðum miljóna og framlögum i kosningasjóð Sjálfstæðis- flokksins fyrir sig, það beitir samtaka- mættinum einum. Reynslan ætti að hafa kennt núverandi ríkisstjórn að það er skynsamlegt að láta undan áður en hún stefnir öllu í óefni. Meirihluti þjóðarinnar er áreiðanlega þeirrar skoðunar að fremur beri að hlita viðhorfum 10 þúsund opinberra starfsmanna en eins máttar- stólpa úr Sjálfstæðisflokknum. —s Eins og tveir máttarstólpar heimspeki þegar þau fara aö koma i ljós. Enda ber á þvi i Time-greininni sem klipparinn og Jónas hafa báöir lesiö, aö menn óttast nokkuö allan þenn- an stofnanafjandskap. Ef hægt væri aö fá þá frönsku til þess aö draga aöeins Ur honum væri „nýja heimspekin” dágott vopn gegn þeim sigrum sósialiskra samtaka, sem viröast blasa við viöa i Vestur-Evrópu. Það er lika vert að benda á það að þeim sem ætla að nota þennan losaralega franska heimspekisamsetning til þess aö berja á vixl á pilsfalda- kapitalistum og kommum á Islandi er vænlegast aö missa ekki fótanna og hafna i þvi sem verra er, —e.k.h. Kjarabarátta Bandalags starfsmanna rikis og bæja er nú i fullum gangi; verkföll hafa verið boðuð og málin hafa verið kynnt fyrir alþjóð. I kröfugerð sinni leggur BSRB höfuðáherslu á hækkun lægstu launanna og hækkanir um miðbik launastigans, en þar eru fjölmennustu hópar innan BSRB. Talsmenn Bandalags starfsmanna rikis og bæja styðja kröfur sinar með skýrum tölum og dæmum um ástandið á svo- kölluðum „almennum vinnumarkaði”. Þær tölur eru ekki unnar af BSRB heldur af hlutlausri stofnun, sem nýtur almennr- ar virðingar og trausts, Hagstofu Islands. Athugun Hagstofu á kjörum skrifstofu- fólks leiðir i ljós að skrifstofufólk i BSRB — svo dæmi sé nefnt — þarf að hækka um 18% til að ná þeim launum sem greidd eru fyrir sambærileg störf á „almenna vinnu- markaðnum”. Ber þó að hafa i huga að samanburður Hagstofunnar var gerður i janúarmánuði siðastliðnum og miklar breytingar hafa orðið á almennum vinnu- markaði siðan. Skal þess getið að kjara- rannsóknarnefnd metur tekjuhækkunar- áhrif siðustu kjarasamninga upp á 25-26%, ef gert er ráð fyrir að yfirborganir haldist. Fálldin og Páli á tali i Eyjum. Frekar eldfjall en kjarnorkuver Sænska blaðið Dagens Nyhet- er segir aö Thorbjörn Falldin hafi heyjaö sér nýja röksemd i andstöðu sina viö áframhald- andi kjarnorkuverabyggingar I Sviþjóö. Blaðamaöurinn Áke Ekdahl segir m.a. frá samræð- um Fálldins við Pál Zóphonias- son, bæjarstjóra i Vestmanna- eyjum, þar sem þeir stöðu miðju hrauni umluktir reykjar- mekki. Sænski forsætisráöherr- ann spuröi bæjarstjórann, hvort honum væri ekki um og ó að búa á miðju eldfjalli. „Ja.frekar vil ég hafa eldfjaii undir fótunum, heldur en að búa viö hliðina á kjarnorkuveri”, svaraði Páll að bragöi. Segir sænski blaöamað- urinn að Falldin eigi örugglega eftir aö nota þessi ummæli bæjarstjórans I um- ræðum um kjarnorkumálin i Sviþjóö. legan mun aö ræöa. Ljóst er aö hinir nýju frönsku hugsuðir eru vonsviknir menn, sem hafa trúaö á altækar heimsskoöanir af mismunandi tagi. Þeir hafa gengiö í gegnum það aö festast i kreddum hugmyndafræðikerfa, þeir hafa trúað á framtiðar- landiö, eöa á það aö fyrirheitna- landið væri þegar i sköpun i ein- hverju sósialistarikjanna. Nú brjóta þeir brýr að baki sér og segja skilið viö það sem þeir nefna draumóra og snúast önd- verðir gegn öllum stofnunum, ogþá sérilagi rikisvaldinu, sem þeir segja aö sé hinn versti fjöldamoröingi. Kenningar þeirra bera mjög svip af pólitiskum existensialisma og allskyns hugmyndum stjórn- leysingja, sem ætið hafa átt nokkrum vinsældum að fagna, og lifa nú nýja endurreisnar- tima i Vestur-Evrópu. Gagnlaus alhæfing Flestir munu geta fundiö nokkuð viö sitt hæfi i kenningum þessara manna. Margir þeirra sem vonsviknir eru eöa hafa orðiö undir i þjóðfélagsbarátt- unni munu kunna vel við stjórn- leysingjaþáttinn i kenningun- um. Ahersla þeirra á „hið sm'áa” i pólitikinni og einkalif- inu, i staö „hinna miklu megindrátta” á sér einnig hljómgrunn meöal margra. Nú er þaö svo aö vestanhafs og viða annarsstaöar hefur frönsk heimspeki ekki verið i hávegum höfð. Þegar undan- renna ýmissa hugmyndakerfa er á borð borin bregöur hinsveg- ar svo við aö Ihaldsfjölmiölar um allan heim hefja upp mæröarsöng. Þar kemur til gagnrýni nýju heimspeking- anna á sósialismann. Niöur- staöa þeirra er semsagt sú aö kapitalisminn sé illskárri en sósialisminn, vegna þess aö hinn siðarnefnda skorti sjálfs- gagnrýni. Þar er komin alhæfing, sem er um það bil eins vitlaus og allar aðrar af sliku tagi. Lífseig skepna Og hvernig sem hamast er á þvi aö öll hugmyndafræöi sé dauð verður sú skepna sjálfsagt seint drepin. Menn þurfa einatt aö gera sér hugmyndir um hvernig breyta á heiminum i sæluriki á jörö. Og það er heldur ekki vist að ihaldsöflunum liki að kyngja öllum áhrifum hinnar nýju A trúnaöargoðin dauö og Jónasi líöur vel Jónas Kristjánsson, ritstjóri Dagblaðsins, hefur lesið um hina nýju frönsku heimspekinga i bandariska vikublaðinu Time, 5. sept., og fengiö innblástur i leiðara gærdagsins. Augljóst er af viöbrögöum hans að hann fagnar þessum nýja heimspeki- vindi af alhug. Enda passar hann vel inn I hugmyndafræöi hans, það er aö segja eins og ihaldsamir fjölmiölar vilja túlka þessar nýju hræringar i Frakklandi. ,,Guð er dauður, Marx er dauöur, og mér liöur bara vel,”er túlkun Jónasarog hans lika. Hinsvegar er einn af hinum nýju frönsku heimspek- ingum, Michel Le Bris, aö berja saman bók er nefnist: „Guö er dauður, Marx er dauöur og mér liður ekki rétt vel.” Þarna er greinilega um veru-

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.