Þjóðviljinn - 16.02.1978, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 16. febrúar 1978 AJÖÐVILJINN — StÐA 7
Þeir menn í ríkisstjórn og atvinnurekendasamtökum
sem nú ætla að stofna til harðara stéttastríðs
en þekkst hefur um árabil eru annaðhvort
fáráðlingar eða óvenjulega kaldrifjaðir spilamenn...
Baldur Oskarsson,
starf smaöur
Alþýðu-
bandalagsins
Að verja sinn rétt
Rikisstjórnin gerir það ekki
endasleppt.
Allan feril sinn hefur hún
staðið i stöðugu striði við verka-
fólk og samtök þess, enda hefur
þetta kjörtimabil einkennst af
lengra samningaþófi og viðtæk-
ari verkföllum en dæmi eru um
áður.
Kauprán
Þessi afturhaldsstjórn at-
vinnurekenda hefur nú gert enn
eina atlöguna að kjörum launa-
fólksins. Með frumvarpi sinu
um ráðstafanir i efnahags-
málum ætlar hún að ræna 10-
12% af umsömdum kjörum
verkalýðsins. Rikið sjálft er
ekki fyrr búið að undirrita
kjarasamninga við starfsmenn
sina en þeim er rift með þessum
ósvifna hætti, og það án nokkurs
tilefnis. Eins og talsmenn
stjórnarandstöðuflokkanna og
forystumenn ASl og BSRB hafa
rækilega sýnt fram á, og efna-
hagssérfræðingar rikisstjórnar-
innar hafa sjálfir viðurkennt, er
þetta kauprán óþarft með öllu.
Allar tillögur verkalýðshreyf-
ingarinnar um breytta efna-
hagsstefnu, lækkun verðlags og
verndun kjarasamninganna,
hafa á hinn bóginn verið hunds-
aðar.
Ráðist að
verkalýðssamtökunum
A ferli sinum hefur rikis-
stjórnin ekki látið sér nægja að
lækka kaupið. Hún hefur hvað
eftir annað, á ósvifinn hátt,
ætlað að rifa niður voldugasta
vigi launafólksins, verkalýðs-
samtökin. Þegar saman fer,
eins og nú, pólitfskt og fjár-
málalegt vald braskstéttanna
eru verkalýðsfélögin og sam-
bönd þeirra hið eina raunveru-
lega vopn, sem alþýðan getur
beitt til varnar.
1 kjarasamningum undanfar-
inna ára hafa atvinnurekendur
engu svarað, þegar þeim hafa
verið kynntar réttmætar og
sjálfsagðar kröfur verkalýðs-
samtakanna, fyrr én til hörku-
lega verkfallsátaka hefur
komið. 1 kjaradeilunni i árs-
byrjun 1976 taldi rikisstjórnin að
verkalýðsfélögin þyldu ekki
verkfallsátök. Hinn faglegi
styrkur samtakanna kom henni
og atvinnurekendum þá i opna
skjöldu. Svo mikil var reiðin i
herbúðum stjórnarinnar, vegna
samstöu verkalýðshreyfingar-
innar, að dengt var þegar i stað
yfir ósvifnum verðhækkunum i
hefndarskyni og kjarasamning-
unum kennt um. Þannig var
strax aftur tekið það, sem um
var samið, i þvi skyni að launa-
fólk missti trú á verkfallsvopn-
inu.
Þegar verkalýðshreyfingin
svaraði á verðugan hátt og fletti
ofan af blekkingarvef rikis-
stjórnarinnar kom ný atlaga og
sú ósvifnasta. Nú skyldi ráðist
að sjálfum verkfallsréttinum.
Félagsmálaráðherra lét semja
sérstakt frumvarp til laga um
takmörkun á verkfallsrétti
verkalýösfélaganna. Enn á ný
brást verkalýðshreyfingin hart
við með kröftugum mótmælum
og hótunum um átök. Félags-
málaráðherra hefur ekki þorað
að koma þessu óskabarni sinu i
gegn á alþingi, en það er til taks
hvenær sem rikisstjórnin telur
lag. Hið rétta lag kemur ef tekst
að sundra samstöðu verkalýðs-
félaganna innanfrá.
Hin fullkomna
svikamilla
Þess vegna er nú farin ný leið
til að afnema frjálsan
samningsrétt i reynd. 1 frum-
varpi rikisstjórnarinnar felst
ekki aðeins 10—12% kauprán,
heldur lika að frá og með 1.
janúar 1979 skuli óbeinir skattar
ekki hafa áhrif á verðbótavisi-
tölu. Þarna á sem sagt, án nokk-
urs samráðs við verkalýðs-
hreyfinguna, að breyta grund-
velli visitölunnar á þann hátt að
rikisstjórn atvinnurekenda-
valdsins geti ónýtt alla kjara-
samninga, um leið og þeir eru
gerðir. Hin fullkomna svika-
milla.
Hrindum árásinni
En rikisstjórnin hefur meö
þessari aðgerð enn einu sinni
sýnt hversu ranglega hún metur
styrk og samstöðu islenskrar
verkalýðshreyfingar. Þessi
árás hennar verður brotin á bak
aftur. Þegar þetta er skrifað á
þriðjudegi er formannaráð-
stefna BSRB að hefjast. For-
mannaráðstefna ASÍ hefst á
morgun og á laugardag boðar
Alþýðubandalagið verkalýðs-
málaráð sitt til fundar. A þess-
um samkomum verða teknar
ákvarðanir um hvernig verka-
lýðshrey fingin mun hrinda
kaupráninu og verja sinn rétt.
Þeir menn i rikisstjórn og
atvinnurekendasamtökum sem
nú ætla að stofna til harðara
stéttastriðs en þekkst hefur um
árabil eru annað hvort fáráð-
lingar eða óvenjulega kald-
rifjaðir spilamenn, sem ekki
skirrast við að hleypa öllu i bál
og brand á vinnumarkaðinum
til að skapa sér heppilega
kosningastöðu, að þvi þeir telja.
Ef hið siðara er rétt væri þeim
hollt að minnast gerðardóms-
laganna frá 1942. Islensk verka
lýðshreyfing ber vonandi gæfu
til þess að svara þessari árás á
kjör sin og rétt á jafn eftir-
minnilegan hátt og þá. Það
verður gert á tveim vig-
stöðvum: i verkfallsátökum og
kjörklefanum að vori.
Blaðamaimaverkfallið framhald kjarabaráttunnar vorið 1977
Annað verkfallið
á áttatíu árum
Blaðamannafélag is-
lands hefur boðað til verk-
falls frá og með föstudeg-
inum 17. febrúar 1978, en
vill af því tilefni taka
fram, að komi til verkfalls
þessa þá er það beint
framhald þeirrar kjara-
baráttu, sem félagið hóf
með uppsögn samninga á
sl. sumri. Þá gengu öll
félög ASI frá samningum,
en Blaðamannafélagið
gekk aftur á móti frá sam-
komulagi við viðsemjend-
ur sína um samræmingu á
kjörum fréttamanna ríkis-
útvarpsins og blaðamanna
blaðanna.
Samkomulag þetta var þess
efnis, að samræming átti að fara
fram á kjörum fréttamanna
rikisútvarps og blaðamanna eftir
að Bandalag starfsmanna ríkis og
bæja hefði gengið frá kjarasamn-
ingi sinum. Skyldi sérstök nefnd,
sem fjalla átti um málið, komast
aðsamhljóða niðurstöðu um sam-
ræminguna, en tækist það ekki
geröi samkomulagið ráð fyrir að
hvorum aðila um sig væri heimilt
að segja upp samningum. Átti
samkomulag að hafa tekist fyrir
20. janúar 1978.
Blaðaútgefendur komust hins
vegar að þeirri niðurstöðu hinn
19. janúar sl., að algjört samræmi
væri orðið þá þegar á kjörum
fréttamanna og blaðamanna.
Þeir rökstuddu ekki frekar þessa
niðurstöðu sina og hafa neitað
fulltrúum blaðamanna um að fá
að sjá forsendur þeirra útreikn-
inga sem þarna liggja að baki,
svo og sáttasemjara rikisins.
Ekkert samræmi
Blaðamenn hafa með rökstuðn-
ingi sýnt fram á að ekki er sam-
ræmi milli þessara kjarahópa og
m.a. bent á að byrjunarlaun i
blaðamennsku samkvæmt taxta
B.t. séu nú 109.990.- kr. en byrj-
unarlaun i fréttamennsku hjá
Rikisútvarpinu séu 190.911,- krón-
ur samkvæmt taxta BSRB.
Af hálfu blaðamanna hefur
jafnframt verið óskað eftir þvi
margsinnis, að Kjararann-
sóknarnefnd yrði sem hlutlaus
aöili fenginn til að reikna út mis-
mun kjara fréttamanna rikisfjöl-
miðlanna og blaðamanna en
þeirri málaleitan hafa útgefendur
jafna hafnað. Blaðamanna-
félagi tslands var þvi nauðugúr
einn kostur aö segja upp samn-
ingum sinum og hefja nýja kjara-
samningsgerð.
Þrátt fyrir að blaðamenn hafi
haft samkomulagið um samræm-
Sjálfkjörid í stjórn
Iöju á Akureyri
Sjálfkjörið var i stjórn Iðju,
félags verksmiðjufólks á
Akureyri.
Stjórnina skipa: Jón Ingimars-
son, formaður, Hallgrimur Jóns-
son, varaformaður, Höskuldur
Stefánsson, ritari, Ingiberg Jó-
hannsson, gjaldkeri og Geirlaug
Sigurjónsdóttir.
Jón Ingimarsson hefur verið i
stjórn Iðju síðan árið 1938 og for-
maður siðan 1946 en félagið var
stofnað 1936.
—mhg
ingu upp á vasann, hafa blaðaút-
gefendur aðeins boðið 4.3% kaup-
hækkun á alla launataxta félags-
ins. Það þýðir i raun, að samræmi
næst með þeim hætti, að blaða-
maður með 8 ára starfsreynslu,
sem annast verkstjórn eða hefur
sambærilega ábyrgð i starfi, fær
laun sem eru 9 krónum hærri en
hjá byrjanda i fréttamennsku hjá
rikisfjölmiðlunum. Þessu getur
Blaðamannafélag tslands að
sjálfsögðu ekki unað og þvi stefn-
ir þessi kjaradeila nú i verkfall
Sömu laun fyrir sömu
vinnu
Blaðamannafélag íslands verð-
ur 80 ára á þessu ári. Það hefur
jafnan stýrt kjarabaráttu sinni a
þann veg, að ekki hefur komið til
verkfalls — utan einu sinni. Það
var i ágústmánuði 1963 og stóð þá
i um það bil viku. Nú eru þvi liðin
15 ár tæplega milli þessa fyrsta og
annars verkfalls i sögu félagsins,
þ.e.a.s. ef af verkfallinu nú verð-
ur.
Kjör blaðamanna hafa frá 1.
desember 1976 hækkað um 47% á
sama tima og kjör annarra stétta
i þjóðfélaginu hafa hækkað um
allt'að 80%. Þvi miður verður að
segjast, að sá iærdómur sem
blaðamenn hafa dregið af þessari
þróun, er sá að kjarabaráttu hér-
lendis er ekki unnt að reka með
árangri nema með þvi að beita
verkfallsvopninu.
Viðsemjendur Blaðamanna-
félags tslands eru nýgengnir i
Vinnuveitendasamband tslands.
Ein af grundvallarreglum þeirra
samtaka er að greidd skulu sömu
laun fyrir samsvarandi vinnu án
tillits til þess hjá hverjum hún sé
unnin. Blaðamannafélag tslands
væntir þess, að viðsemjendum
þess, nýliðunum i Vinnuveitenda-
sambandinu, sé ljóst þetta grund-
vallarsjónarmið þeirra samtaka
sem þeir hafa gerst félagar i. Þá
mun þessi kjaradeila þeirra við
blaðamenn hljóta farsælar lyktir.
Sýnir á
Mokka
Þann 12. þessa mánaðar opnaði
Kristin Nikulásdóttir sýningu á
vatnslitamyndum á Mokka.
Sýningin stendur yfir i 3 vikur.
Grenada
sýnd í
MÍR-
salnum
A laugardag kl. 15 verður sýnd
i MtR-salnum Laugavegi 178
þekkt sovésk kvikmynd, Grenada
min eftir Roman Karmen.
Karmen er einn af þekktustu
höfundum heimildakvikmynda
sem uppi hafa verið. Þessi mynd
hans er gerð um borgarastyrjöld-
ina á Spáni, en Karmen hefur
einnig gert frægar kvikmyndir
um Kúbu og Vietnam.
ölluin er heimill ókeypis að-
gangur meðan húsrúm leyfir
Ályktun frá Sambandi
byggingamanna 3. febr
V erjumst
/ i • •• •
a kjorm
Fundur fullskipaðrar sam-
bandsstjórnar S.B.M., haldinn i
Reykjavik, 3. febrúar 1978,
hvetur öll. aðildarfélög sam-
bandsins til að vera nú vel á
verði og viðbúin að snúast til
varnar gegn hverri tilraun, sem
gerð kynni að verða til að rýra
þann árangur, sem Verkalýðs-
hreyfingin náði með gerð kjara-
samninga á s.l. ári.
Fundurinn minnir á að sá
árangur var einungis endur-
heimt kjara vegna áður gerðrar
kjaraskerðingar.
A þeim tima, sem liðinn er
árásum
frá samningsgerðinni i sumar,
hafa engar efnahagslegar að-
stæður breyst til hins verra,
sem tilefni gæfu til árása á kjör
launþega, þvert á móti hafa
þjóðartekjur vaxið meira á ár-
inu 1977 heldur er spár á miðju
s.l. ári gerðu ráð fyrir.
Fundurinn tekur þvi i einu og
öllu undir þær ályktanir. sem
felast i samþykkt sambands-
stjórnarfundar A.S.t., frá 25. og
26. nóvember s.l., og hvetur öll
launþegasamtök til samstöðu i
vörn fyrir umsömdum kjörum.