Þjóðviljinn - 16.04.1978, Page 21

Sunnudagur 16. aprll 1978 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 21
Sköpun
Evu
. . s \ . ' ^5- ' V/,
Hann frændi þinn litli er dálitiö handóöur. Og
hann hefur fjórar.
*S*h
W -----«i- ^
Viö erum vist of fá til aö hægt sé aö senda okkur i
hópferö.
$ ^u. J!
Og þaðer alltaf eins hjá .Loftleiðum, þar sér maöur
ekkert nema útlendinga.
— Millilandaflugiö er framtiöin
— Þaö er lika hægt aö byrja i smáum stil
garðinum
En það kemur okkur
ekkert við
Misubishi uppvist aö stór-
felldum mútugreiöslum.
Dagblaöiö
Það hlaut að vera eitthvað
A þaö minna oröa eins af and-
stæöingum Framsóknar sem
sagöi, aö islenskt þjóöfélag væri i
raun og veru Framsóknarþjóö-
félag.
Dagur
Mælikvarðinn á þjóðernið
Islenskur prentari flytur Prince
Polo til Kanada — og hefur endur-
heimt lifshamingju sina.
Dagblaöiö
Nýjungar í eðlisfræði
Renndu niöur rennilásnum á
buxunum og þær falla niöur. Þaö
er vegna þess að þessar stóru
buxur eru fylltar með heitu lofti.
Dagblaöiö
Foreldravandamálið
Astandið i miðbæ Akureyrar:
Unglingarnir friðsamir og ófullir
— þeir fullorönu hins vegar verri.
Dagblaðið
Giscard barst á fákum
fráum
Franska stjórnin reiö Dönum.
Þjóöviljinn
Allur er varinn góður
Einmana maður á besta aldri
vill kynnast fallegri konu, má
vera rik, gáfur ekki nauösyn-
legar.
Einkamálaauglýsing i Visi
íhaldið ofsækir Þórberg
Islenskur aöall Þórbergs i
kirkjuformi.
Fyrirsögn i Morgunblaöinu
Oft veltir lítil þúfa þungu
hlassi
Af þvi tilefni aö framundan er
hátiðisdagur verkalýösins, 1.
mai, hefur Verkalýðs- og
sjómannafélag Keflavikur
ákveöiö að óska eftir þvi viö
verkalýösfélögin i Keflavik aö
þau taki þátt i undirbúnings-
störfum varöandi hátiöahöld
dagsins.
Auglýsing i
Suðurnesjatlðindum
Margt er karla bölið
Nú hafa menn komist að þvi, aö
konur eru þá fegurstar þegar þær
eru orðnar þritugar. En hvaö
stoöar það, þegar þær eru einnig
hvað greindastar um sama leyti?
Dagens Nyheter
Eitthvað fyrir Indriða G?
Þaö hefur lengi veriö blómlegur
atvinnuvegur i Bandarikjunum
að skrifa bækur um það hvernig
menn geti orðið rikir meö
skjótum hætti. Ein leiöin er sú aö
skrifa bók um það hvernig menn
geti orðið rikir meö skjótum
hætti. Og hún er gróöavænlegri nú
en nokkru sinni áöur.
Morgunblaöiö
Þróun einkaframtaksins
Og tónninn i bókmenntunum er
breyttur. Þær miða ekki lengur
aö þvi að innræta mönnum
jákvæða hugsun og kenna þeim
aö hafa fé af meðbræðrum sinum
með kurteisislegum og sárs-
aukalausum hætti eins og áöur.
Boðskapur ,,ungu skáldanna” nú
á dögum er i fám oröum á þá
lund, að græðgi og óheiöarleiki
séu frumskilyrði velgengni.
Sama grein

Adolf J. Petersen:
VÍSNAMÁL
Engu þarf um það að spá
Nú á síöustu dögum hins
kalda vetrar senda menn rikis-
stjórninni tóninn og jafnvel guöi
lika. Frekar er þaö þó rikis-
stjórnin sem fær kaldar kveöjur
i oröum manna, þvi þaö hafa
menn lært af reynslunni aö ekki
eru allar syndir guöi aö kenna,
enda i meiri máta ósanngjarnt
að segja að hann hafi viljaö hafa
þetta svona þegar mennirnir
fremja afglöp og eru aö réttu
látnir sæta afleiöingunum af
þvi. Afsökunin verður ósönn,
eins og Lárus Salómonsson i
Kópavogi kvaö eittsinn um:
Hver einn þjónar sinum sið,
svo af tjóni glapinn
oft vill prjóna afsök viö
aðal-dónaskapinn.
Svo er reynt að breiða yfir
misferliö, og Lárus segir:
Gleöi þver viö glapaker,
glötun sér um mátiö,
þannig fer meö allt sem er
út á vergang látiö.
Fyrir nokkru kom hér i Visna-
málum fyrrihluti að visu sem
óskað var eftir botnum viö, en
hann var þannig:
Stjórnarfarsins stjúpuhönd
stirönuö ráöin felur.
Jón M. Pétursson frá Hafnar-
dal bætir viö:
Skulda þrældóms bindur bönd,
bjargræöinu stelur.
Magnús Jónsson frá Baröi
álitur ef aö losnaöi um stjórnar-
samstarfið þá geti visan veriö
svona:
Stjórnarfarsins stjúpuhönd
stirnuö ráöin felur.
Þegar hjóna bresta bönd,
blóöugt sáriö kveiur.
Verið getur aö eftir næstu al-
þingiskosningar, veröi manna-
skipti i ráðherrastólunum, en þá
þurfi þeir ekki að kviða afkom-
unni sem fara frá, eða svo hygg-
ur Jóhann Fr. Guömundsson og
segir:
Engu þarf um þaö aö spá
— Þetta er gömul saga —
ef ráðherrarnir fara frá,
þá fá þeir bein aö naga.
Meö beinunum ættu þeir
kannski að fá flatbrauö sömu
tegundar og þaö gerðist i Skála-
holti áöur fyrr, samkvæmt þess-
ari gömlu visu:
Flatbrauðið hérna er
fjandans taö,
þótt flestir á þvi glæpist,
ef andskotinn sjálfur æti þaö,
þá er ég viss hann dræpist.
Jón Björnsson i Kópavogi seg-
ir aö hjá sér hafi visubotnar
safnast upp og sendir þá alla i
einu, og koma þeir hér, en fyrri-
hluti hverrar visu er úr Visna-
málum, þaö þarf þvi ekki aö
rjúfa bilið til frekari skýringa,
en hver visa látin halda sér sem
heild:
Byrjun Vísnamála:
Krafla er af óstjórn lands
oröin raunsæ myndin.
Nú i höndum höföingsmanns,
hans ein mesta syndin.
Þeir eru aö krafla Kröflu i
knúöir afli véla.
Af Manga, afla, öflun fri,
einn vill tafliö fela.
Frystihúsin falla snauö
fátt er þeiin aö liöi.
Aöur „tjallinn” betur bauö
i bolfiskinn af Sviöi.
Eða *
Frystihúsin falla snauö
fátt er þeim til bjargar.
1 starfskraftanna sterka auö
streyma krónur margar.
Gtvarpsdyrum enn er læst,
engin mynd á skjánum.
Helst i Kanakerfiö næst
ef kropiö er á hnjánum.
Goö á stalli gulli skreytt
gnæfir bak viö tjöldin.
Eftir fall þess bulli beitt
og byrjað skak um völdin.
Stjórnarfarsins stjúpuhönd
stirönuö ráöiö felur.
En leggur á frelsiö lævis bönd
og launin eftir telur.
Þannig kveöur Jón botnana i
visuhelminga Visnamála, en nú
botnar hann visuhelming Björns
Jónssonar i Alftá, Man., Kan.:
llamingjan er sem hálfsigin ýsa
i hjalli á forvaöa skeri.
Jón Björnsson botnar þannig:
Bymurinn þegar byrjar aö lýsa
beyglur hans veröa aö kveri.
Fyrir rúmu ári sýndi ritari
Visnamála nokkrar landslags-
myndir i Þinghól i Kópavogi.
Um það kvað Jón Björnsson:
£g þakka mynda sanna sýn
af sveitum tinda og dala.
Um þeirra syndug vif og vin
væri yndi aö tala.
Þá er að þakka Jóni fyrir
botnana og blaða svo betur i
bréfasafninu. Hér kom einn
botn sem Sigurður Draumland á
Akureyri sendi við visuhelm-
inginn:
Stjórnarfarsins stjúpuhönd
stirönuö ráöin felur.
Siguröur segir:
Hundafeiti, hollan vönd
henni þjóöin telur.
Með orðinu sjúpuhönd er átt
við rikisstjórnina, hún sé þvi
stjúpan sem Sigurður Draum-
land sendir kveöju sina á þessa
leiö:
öld þó skárri yfir ber
og þú ferö á hreppinn.
Gamli I neöra geymi þér
gorkúluna og sveppinn.
Þó rikisstjórnin kunni að hafa
eitthvert þrek i lófum, þá geta
ráöin hennar verið misgóö. Um
þaö hefur Margeir Hallgrims-
son i Reykjavik þetta aö segja:
Stjórnarfarsins styrka hönd
stopul ráðin gefur.
Enn fer Matti út i lönd,
á Alþingi hann sefur.
Margeir hefur lika farið út i
lönd, þaö er aö segja til Kanari-
eyja, og ef skilja má visu hans
rétt, þá hefur hann komist þar i
dálitinn sálarháska. Hann seg-
ir:
A Kanari er kvennaströnd,
ein kolsvört var I framan.
Leiddumst viö þá hönd i hönd.
Helviti var þaö gaman.
A kvennaþingum geta miö-
aldra karlar komist i nokkurn
vanda er hafi laundrjúg eftir-
köst. Skaftfellingurinn Mála-
Davið kvaö:
Ekki riöur ógæfan viö
einteyminginn
þá komið er á kvennaþingin.
I kvæöinu Magnús Sálar-
háski kemst Emil Petersen svo
að oröi:
llla þoldi hann allan gáska,
enga mátti skemmtun bjóöa,
mestan sagöi hann sálarháska
sjafnardrauma ungra fljóöa.